11 เขาถามว่าฉันโสดไหม

เมื่อเขาเดินจากไปตอนนี้ฉันก็เห็นเค้ายืนรอคิวเพื่อรอรับกาแฟ ฉันสามารถมองเห็นเขาได้ทั้งตัวเค้าตัวสูง ดูดี ไหล่กว้าง หุ่นเพรียว แล้วกางเกงหลวมซึ่งเป็นกางเกงกีฬา เหมาะกับสะโพกเขาอย่างเห็นได้ชัด กางเกงกีฬาธรรมดา ชุดกีฬาธรรมดา แต่เมื่อเค้าใส่ขึ้นมาแล้วมันช่างดูดีโดดเด่นเสียเหลือเกิน

ให้ตายเถอะผู้ชายบ้าอะไรดูดีเป็นบ้าเลย มองมุมไหนก็ดูเท่ ดูสมาร์ทไปเสียหมดทุกอิริยาบถ

"คิดอะไรอยู่ครับคุณผู้หญิง"

คำพูดของเค้าทำเอาฉันสะดุ้งเลย สายตาเยี่ยวเค้ามองและเดินกลับมาตอนไหนกันนะ เมื่อสักครู่ฉันยังเห็นเค้ายืนต่อแถวรับกาแฟอยู่เลย

ตะกี๊ฉันยังแอบมองเขาเพลินๆอยู่เลย เผลอแป๊บเดียวเค้าก็ได้ถือกาแฟเอสเปรสโซ่ปั่นมาให้ฉันหนึ่งแก้วในมือ ส่วนตัวเค้าเองหรือกาแฟร้อนคาปูชิโนมาในมือ ฉันได้แต่มองเขาว่าผู้ชายอะไรนะทำอะไรก็ดูดีไปหมดแม้กระทั่งหยิบจับแก้วกาแฟก็ยังดูเป็นผู้ดีได้ซะขนาดนี้

"คิดอะไรอยู่เหรอครับ บอกผมได้ไหม"

เค้าได้ถามฉันอีกครั้ง

"เปล่าหรอกค่ะ ฉันก็แค่คิดถึงบทความที่ฉันจะต้องเขียนลงไปในรายงานนิดหน่อยเท่านั้นเองค่ะ" ใช่ฉันโกหกเค้าอีกแล้ว โกหกเค้าหรอกที่ล้านเห็นจะได้

"โอเคครับ ถ้าอย่างนั้นผมว่าคุณควรหยุดเรื่องนั้นไปก่อนแล้วคุณควรสนใจผู้ชายที่คุณนั่งดื่มกาแฟด้วยในขณะนี้บ้างนะครับ"

เขาพูดพร้อมกับแกล้งทำเป็นหน้าบึ้งหน้างอนใส่ฉัน แอร้ยยยยยอีตาประธานบ้า ขี้อ้อนชะมัด !

"ค่ะ "......ฉันหัวเราะให้กับเขา

"คุณชอบดื่มกาแฟปั่นแบบนี้เป็นประจำหรอครับ อ้อ ! อีกอย่างต้องเป็นหวานน้อยด้วยสินะ "

"ใช่ค่ะ ฉันว่ามันเย็นดี เวลาดูดขึ้นมาดื่มขึ้นมาแล้วมันสดชื่นค่ะ แต่ไม่เน้นหวานนะคะมันเลี่ยน "

"แล้วคุณไม่คิดจะเปลี่ยนเป็นกาแฟร้อนบ้างเหรอครับ"

เขาพูดพลางยกแก้วขึ้นมาจิบเล็กน้อย แต่สายตาเหยี่ยวของเค้ายังมองที่ใบหน้าฉันอยู่อย่างไม่วางตา

"ไม่ค่ะ ฉันคิดว่าอากาศที่ประเทศไทยมันร้อนอยู่แล้วฉันจึงไม่ชอบกาแฟร้อนค่ะ ฉันชอบความเย็น "

ฉันได้บอกแบบนี้กับเขาจากที่เขากำลังอารมณ์ดีอยู่กลับเหมือนมีอารมณ์ตึงเครียดขึ้นมาทันที ขำทำหน้าบึ้งใส่ฉัน ฉันก็ได้แต่แปลกใจ เมื่อฉันเห็นอาการของเค้าแบบนี้แล้วฉันจึงได้แต่งเงียบเพราะฉันคิดว่าบางทีฉันอาจจะพูดอะไรผิดไป ถ้าเค้าไม่พอใจเค้าอาจจะไล่ฉันออกเลยก็ได้เพราะฉะนั้นฉันจึงได้แต่เงียบ

"คุณมีแฟนหรือยัง ?

พรวด !!!

แค่กๆๆๆ

ฉันตกใจมากเมื่อเจอคำถามนี้ออกมาจากปากของท่านประธานหนุ่ม ฉันกำลังดื่มกาแฟอย่างชื่นใจอยู่จึงได้แต่สำลักและที่สำคัญมันกระเด็นใส่เสื้อของเขาด้วย

"ขอโทษค่ะท่านประธานดิฉันไม่ได้ตั้งใจ เสื้อคุณเลอะหมดแล้ว !? ฉันบอกกับเขาและใช้กระดาษทิชชูซับมันอย่างเบามือ

" ไม่เป็นรัย " เค้าบอกกับฉัน

แล้วมือแกร่งของเค้าก็มาจับที่มือฉันขณะที่ฉันเช็ดน้ำกาแฟให้กับเขาอยู่ เมื่อเห็นว่าเค้าสัมผัสโดนมือฉัน ฉันจึงเอามือออกทันทีแล้วปล่อยให้เค้าเช็ดกาแฟที่เลอะเทอะด้วยตัวเอง

" ว่าไงผมรอคำตอบอยู่นะ !?

"เอ่อ ... ดิฉันยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ"

"สงสัยคุณคงจะตั้งสเปคผู้ชายในฝันสูงเลยสินะผู้ชายคนอื่นถึงไม่สามารถเข้ามาอยู่ในหัวใจของคุณได้"

"เปล่าหรอกค่ะ ฉันรู้สึกว่าความรักมันน่ากลัว ฉันสนใจแต่จะเรียนให้จบก่อนและทำงาน มีบ้านมีรถก่อนที่จะนึกถึงเรื่องความรักค่ะ ฉันต้องการความมั่นคงในชีวิตมากกว่าต้องการความรักจากผู้ชายสักคนซึ่งไม่ใช่คนในครอบครัวนะคะ ฉันจึงโสด แล้วท่านประธานละคะโสดหรือเปล่า " ฉันกลั้นใจถาม

ฉันย้อนถามท่านประธานไปทันทีด้วยความหมั่นไส้ที่ชอบมาถามเรื่องส่วนตัวของฉัน ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วฉันก็ได้กรอกไว้อยู่ในใบสมัครมาแล้วทั้งหมด

"แล้วคุณคิดว่าผมโสดไหมล่ะ"

แน่ะ...เค้ายังจะย้อนถามฉันอีก

"ดิฉันไม่ทราบเรื่องของท่านประธานมากหรอกค่ะ และดิฉันไม่อาจคาดเดาได้ค่ะว่าคุณโสดหรือไม่โสด "

"แล้วคุณอยากให้ผมโสดหรือว่าไม่อยากให้ผมโสดดีล่ะ?