เด็กแสบ

“ถ้าอาไม่หอม ทิชาก็ไม่หายงอน”

“…..”

“เร็วสิคะ หอมแก้มหนูก่อน”

“แต่หนูโตเป็นสาวแล้ว จะให้อาทำแบบนั้นได้ยังไง”

“ทำได้สิคะ เพราะทิชาอยากให้อาทำ”

“…..”

“ถ้าอาไม่กล้าเดี๋ยวทิชาทำเองก็ได้” ไม่รอให้เขาได้ตอบอะไร เธอก็เลือกที่จะเป็นฝ่ายดึงเขามาหอมแทนซะเอง

“พอแล้วทิชา พอได้แล้ว” ชายหนุ่มพยา

ยามผลักคนตัวเล็กให้ออกห่างเมื่อเธอเอาแต่หอมแก้มเขาอยู่แบบนั้น โดยไม่สนว่าลูกน้องของเขาจะเห็น

“แก้มอาหอมจังเลย ทิชาชอบมากเลยค่ะ”

“หายงอนหรือยัง?” วรกันต์ถามกลับอย่างไม่มีทางเลือก ในเมื่ออยากให้หลานสาวหายโกรธเขาคงต้องยอม

“หายแล้วก็ได้”

“…..”

“คืนนี้ทิชาขอไปค้างกับคุณอาที่คอนโดได้ไหม นอนที่บ้านคนเดียวมันเหงา” คนตัวเล็กเอนใบหน้าแสนหวานซบลงบนบ่าแกร่ง พลางส่งสายตาออดอ้อนเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ

“คงจะไม่ได้ เพราะคืนนี้อาต้องไปดูงานที่คลับ”

“งั้นทิชาขอตามไปด้วยนะคะ สัญญาว่าจะอยู่นิ่งๆ ไม่ดื้อไม่ซน”

“จะไปได้ยังไง อายุเรายังไม่ถึงยี่สิบเลยนะ”

“อันนั้นก็ไม่ได้ อันนี้ก็ไม่ได้ น่าเบื่อจังเลยค่ะ”

“อยู่บ้านน่ะดีแล้ว ถ้าหนูเหงาเดี๋ยวอาส่งคนไปอยู่เป็นเพื่อน”

“แต่…”

“ไม่มีแต่ครับ อย่าดื้อกับอา เพราะอาไม่ชอบเด็กดื้อ” วรกันต์พูดด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิม ทำเอาเด็กสาวถึงกลับนิ่งไปเมื่อเห็นสายตาดุดัน

“ก็ได้ค่ะ”

“เอาไว้ถ้าอาทำงานเสร็จแล้วจะรีบโทรหา”

“โอเคค่ะ แล้วทิชาจะรอนะ”

เงินแบงก์พันปึกหนาถูกยื่นใส่มือให้เด็กสาว ในขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ

“ไม่เอาหรอกค่ะ บัตรเครดิตที่พ่อให้ไว้ยังใช้ได้อยู่เลย”

“ของพ่อก็ส่วนของพ่อ อันนี้คือเงินอา อาให้หนูเก็บไว้ใช้ส่วนตัวนะ”

“ขอบคุณค่ะ” ทิชายกมือไหว้ขอบคุณคนตรงหน้าอย่างนอบน้อม

“ถ้าไม่พอก็บอก อาจะได้ให้อีก”

“ค่ะอา”

“เข้าบ้านดีๆ ห้ามออกไปเกเรที่ไหนนะ”

“รับทราบค่าา”

“อาต้องรีบไปทำงานแล้ว เดี๋ยวเข้าประชุมไม่ทัน”

“เดินทางปลอดภัยนะคะ”

“…..”

หญิงสาวได้แต่มองตามรถตู้คันหรูที่ขับเคลื่อนออกไป ก่อนจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมื่อนึกทำเรื่องสนุกอะไรบางอย่างออก มือเล็กล้วงสมาร์ตโฟนที่อยู่ในกระเป๋าสะพายแล้วกดต่อสายหาใครสักคน

ติ๊ด!

“ฮัลโหลแมรี่ คืนนี้แกว่างไหม ออกไปเที่ยวกัน”

(ได้เสมอเลยเพื่อนรัก ว่าแต่คืนนี้เราจะไปที่ไหนกันดี)

“ไปคลับxxx”

(คลับนี้มันเริ่ดมากแก สามทุ่มมารับฉันที่บ้านด้วยนะ”

“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวฉันขับรถไปรับแกเอง”

(แล้วเจอกันย่ะ แต่คืนนี้ฉันขอแบบแซ่บๆ จนไฟลุก)

“นี่แกพูดอยู่กับใครย่ะ ทิชาซะอย่างไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน”

“…..”

21 : 00 น.

รถเบนซ์คันหรูขับเคลื่อนมาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ ก่อนจะเผยให้เห็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับ

“OMG วันนี้แกเริศมากกก” แมรี่พูดด้วยน้ำเสียงกระดี๊กระด๊าเมื่อเห็นทิชาในชุดเดรสเกาะอกรัดรูปสีขาวสุดเซ็กซี่ที่มีความยาวแค่ไม่กี่คืบ อาจจะเป็นเพราะพวกเธอโตมาในโรงเรียนนานาชาติที่มีอิสระเสรีเรื่องการแต่งกาย มันเลยดูไม่ใช่เรื่องแปลกของพวกเธอสักเท่าไหร่

“ฉันก็แต่งแบบนี้มาตลอดแล้วไหมล่ะ” ทิชาตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ พลางหยิบแว่นตากรอบหนาราคาหลายหมื่นขึ้นมาสวมใส่เพื่อปิดใบหน้าของตัวเอง

“แต่วันนี้แกสวยมากกว่าทุกครั้งนะ นมก็ดูใหญ่ขึ้นด้วย แอบไปเสริมมาหรือเปล่า” แมรี่ถามด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ

“ยัยบ้า! นมฉันมันของแท้แม่ให้มาจ๊ะ”

“จ้าาาา แม่คนสวย”

“พูดถูกใจแบบนี้ เดี๋ยวคืนนี้ฉันเลี้ยงเอง”

“เดี๋ยวก่อนนนน แกออกมาเที่ยวแบบนี้ ผู้ปกครองของแกไม่ว่าหรอ?” แมรี่ถามเพื่อนสาวด้วยความสงสัย เพราะดูจากท่าทางของวรกันต์แล้วน่าจะดุอยู่พอสมควร

“ไม่”

“ไม่ว่าหรอ?”

“ไม่รู้ต่างหากย่ะ” สิ้นประโยคนั้น คนตัวเล็กทั้งสองถึงกลับหัวเราะดังลั่นด้วยความชอบใจ

“ดะ…เดี๋ยวก่อน!”

“อะไรของแกอีก” ทิชากลอกตามองบนให้กับแมรี่ที่เอาแต่ยิงคำถามใส่เธอแบบไม่หยุด

“ถ้าโดนจับได้พวกเราจะซวยไหม?”

“ของแบบนี้มันก็ต้องลองดูนะ”

“…..” แมรี่ได้แต่ยิ้มแห้งมองหน้าเพื่อนสาว ตรงข้ามกับทิชาที่ดูระรื่นเมื่อจะได้ออกจากบ้านในรอบหลายเดือน