ตอนที่5 แผนการของคุณย่า

ตอนที่5 แผนการของคุณย่า

ตกเย็นของวัน

หญิงสาวกลับมาถึงบ้านก็มาช่วยป้าอ่อนกับอาหารเย็น หลังจากช่วยงานในช่วงตรงนี้เสร็จเธอก็เอ่ยปากขอตัวขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าก่อนจะลงมาร่วมกับประทานอาหารเย็นกลับคุณหญิงวิไลวรรณ เพราะหญิงชราพูดดักคอเอาไว้แล้วว่าอยากให้เธอมาทานข้าวด้วย

เพียงไม่นานสักเท่าไหร่เสียงรถของพัฒน์พงษ์ก็เลี้ยวเข้ามาจอดในบ้าน ชายหนุ่มดีอย่างคือต่อให้งานยุ่งมากแค่ไหนก็ต้องมาทานข้าวกับคุณย่าของเขาที่บ้าน ถ้าบางครั้งมาไม่ได้จริงๆ ถึงโทรบอกหญิงชราก่อน

สายตาเรียบนิ่งของพัฒน์พงษ์ลอบมองใบหน้าของหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมา เขาไม่ได้พูดอะไรจำใจนั่งทานอาหารเย็นอย่างเงียบๆ วันนี้เขาทำงานหนักพอสมควรเพราะจัดการปัญหาต่างๆ ที่เข้ามา ทำให้รู้สึกไม่อยากพูดอะไรออกไป

คุณหญิงวิไลวรรณมองหน้าของแม่บ้านคนสนิทก่อนที่ป้าอ่อนจะเทน้ำเย็นๆ ให้กับชายหนุ่มอีกครั้ง พัฒน์พงษ์ไม่ได้ตะหงิดใจอะไรก็ยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มหลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จทันที แถมดื่มจนหมดแก้วอีกด้วย

"ผมขอตัวก่อนนะครับคุณย่า"หญิงชราพยักหน้าก่อนจะอมยิ้มให้กับหญิงสาวที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ เธอไม่ได้พูดอะไรจนกระทั่งถึงเวลาจึงแสร้งทำเป็นลืมว่าต้มน้ำสมุนไพรให้กับหลานชายเอาไว้

"หนูน้ำเอาขึ้นไปให้พี่เขาหน่อยนะลูก ย่าปวดขาจะให้แม่อ่อนไปนวดให้ก่อน"

"เอ่อ ได้ค่ะคุณย่า"จะปฏิเสธก็ไม่ได้ทำให้หญิงสาวตอบตกลงไป แค่เอาน้ำสมุนไพรไปให้ก็คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกมั้ง ถึงแม้จะไม่อยากเจอหน้าของอีกฝ่ายแต่เธอก็ไม่อาจหลบหนีเขาได้อยู่ดี

"ย่ารบกวนด้วยนะ ปะแม่อ่อนไปนวดให้ฉันหน่อย"

"ได้ค่ะคุณท่าน"หญิงสาวรับแก้วน้ำสมุนไพรจากป้าอ่อนก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปยังห้องของพัฒน์พงษ์ที่อยู่ทางปีกซ้ายของบ้านหลังใหญ่หลังนี้ เธอยืนอยู่หน้าห้องอยู่นานก่อนจะชั่งใจเล็กน้อยพร้อมยกมือขึ้นมาเคาะประตูห้องของชายหนุ่ม แต่ทว่าก็ไม่มีใครออกมาเปิดประตูทำให้คนตัวเล็กขมวดคิ้วเล็กน้อย พอมือเรียวเอื้อมมือไปบิดลูกบิดประตูก็เห็นว่าประตูไม่ได้ล๊อค

"ประตูไม่ได้ล็อค เข้าไปวางไว้แป๊บเดียวก็คงไม่เป็นไรมั้ง"เธอพึมพำออกมาก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องของชายหนุ่ม ก่อนจะวางแก้วน้ำสมุนไพรลงบนโต๊ะที่อยู่บริเวณหัวเตียงทันที

หญิงสาวกวาดสายตาไปรอบๆ เธอได้ยินเสียงในห้องน้ำจึงเดาว่าอีกฝ่ายคงกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ พอได้เข้ามาในห้องนอนของชายหนุ่มก็อดไม่ได้ที่จะมองไปรอบๆ ห้องนอนของพัฒน์พงษ์ทำเอาเธอรู้สึกขนลุกไม่น้อย ทุกอย่างจัดเป็นระเบียบเหมือนนิสัยเคร่งครัดของชายหนุ่มเป็นอย่างดี ไหนจะสีของห้องมีสีเข้มไปเกือบทุกอย่าง พอรู้ตัวว่าไม่ควรอยู่ในห้องนี้นานก็รีบเดินมาที่ประตูห้องทันที แต่ทว่าพอมือเรียวบิดลูกบิดสีหน้าของฟ้าน้ำค้างก็เผยความตกใจออกมาทันที

"เปิดไม่ออก"ทำไมเปิดประตูไม่ออก หญิงสาวพยายามหลายต่อหลายครั้งก็เปิดประตูไม่ออกเหมือนว่ามันล็อคจากด้านนอกยังไงอย่างงั้น หรือว่าประตูจะเสีย แต่จะมาเสียอะไรตอนนี้กัน

แกร๊ก! เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มที่หายใจหอบเดินออกมาจากห้องน้ำทันที พัฒน์พงษ์รู้สึกไม่สบายตัวอย่างบอกไม่ถูกจนกระทั่งรับรู้ว่าร่างกายของเขากำลังผิดปกติเหมือนถูกใครวางยายังไงอย่างงั้นแต่ทว่าพอเห็นผู้หญิงที่ไม่ชอบขี้หน้ายืนอยู่ในห้องชายหนุ่มก็เริ่มจับต้นชนปลายในหัวทันที

"เข้ามาทำไม?"

"เอ่อ น้ำเอาน้ำสมุนไพรมาให้คุณพัฒน์ค่ะ แต่น้ำเปิดประตูออกไปไม่ได้ไม่รู้ว่าประตูเป็นอะไร"เธอแทบไม่มองหน้าของชายหนุ่มเลยสักนิดเพราะสภาพของพัฒน์พงษ์อยู่แบบไม่เรียบร้อยดีนัก เขามีเพียงผ้าขนหนูพันเอวสอบเอาไว้เพียงเท่านั้น

"หึ ทำไมยังไม่พออีกเหรอ!"หญิงสาวไม่เข้าใจในคำพูดของชายหนุ่มเลยสักนิด เขาไม่พอใจอีกแล้วทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ทำอะไรให้เขาเลยทำไมต้องใช้สายตาแบบนี้มองเธอตลอดก็ไม่รู้

"คุณพัฒน์พูดอะไรคะ?"

"พอสักทีเถอะไอ้หน้าทำเหมือนไม่รู้เรื่องน่ะฟ้าน้ำค้าง คิดว่าฉันหน้าโง่มากงั้นเหรอห๊ะ!"หญิงสาวได้ยินเสียงตะคอกของอีกฝ่ายก็ถอนหายใจออกมาทันที เธอไม่รู้จริงๆ ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไรอีก

"คุณพูดบ้าอะไรอีกคะ น้ำไปทำอะไรให้คุณนักหนาคุณพัฒน์ทำไมต้องมาตะคอกใส่กันแบบนี้คะ?"

"หึ เลิกตอแหลสักทีฉันเกลียดที่สุดก็ผู้หญิงประเภทเธอ ทำไมฮะอยากท้องกับฉันมากถึงขนาดวางยาฉันเลยงั้นเหรอ หิวเงินขนาดจนทำได้ทุกอย่างเลยงั้นสินะฟ้าน้ำค้าง"

"คุณเข้าใจผิดแล้วละค่ะ น้ำไม่ได้ทำอะไรแบบที่คุณพูด"หญิงสาวหันหน้าหนีไปที่ประตูพยายามเปิดแต่ทว่าทำยังไงก็เปิดไม่ได้สักที

"งั้นเหรอหึ!"เสียงเรียบนิ่งของชายหนุ่มดังขึ้นพอหญิงสาวหันหน้ากลับไปมองก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อร่างกำยำอยู่ใกล้เธอจนจะแนบชิดตัวเธอแล้ว

"ทำอะไรของคุณเข้ามาใกล้น้ำทำไมคะ?"

"เธอต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เธอกำลังทำฟ้าน้ำค้างมานี่!"เสียงดุดันเอ่ยออกมาพร้อมกระชากเรียวแขนของหญิงสาวเดินมากลางห้องพร้อมเหวี่ยงร่างเล็กลงไปที่เตียง ฟ้าน้ำค้างที่โดนกระทำอย่างนั้นก็ตกใจมากกว่าเดิม เธอรีบตะเกียกตะกายลงจากเตียงทันที แต่ก็ไม่ทันคนใจร้ายที่คว้าข้อเท้าของเธอเอาไว้อยู่ดี

ร่างกายของชายหนุ่มในตอนนี้มันทรมานจนแทบอดทนเอาไว้ไม่ได้แล้ว ก่อนหน้านั้นเขาพยายามใส่น้ำเย็นๆ ทำให้มันสงบลงแต่ก็ไม่เป็นผล ในเมื่อผู้หญิงคนนี้อยากลองดีกับเขากล้าใช้วิธีแบบนี้กับเขา เขาก็จะทำให้เธอรู้ว่าความเจ็บปวดเป็นยังไง อยากมีลูกกับเขาจนตัวสั่นเลยงั้นสินะถึงได้วางแผนแบบนี้

"อย่านะคะ คุณพัฒน์อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ น้ำไม่ได้ทำอะไรแบบที่คุณว่า ปล่อยน้ำนะคะ"เธอตกใจจนน้ำตาไหลออกมายิ่งสายตาของชายหนุ่มในตอนนี้มันน่ากลัวจนแทบฆ่าเธอได้ เธอก็ยิ่งกลัวว่าเขาจะทำอะไรเธอ

"ฉันจะแกล้งโง่ยอมให้แผนการชั่วๆ ของเธอสำเร็จก็แล้วกันฟ้าน้ำค้าง อยากมีลูกกับฉันงั้นก็จงจำเอาไว้ฉันรับแค่เด็ก ส่วนเธอฉันไม่มีวันยอมรับ!"สิ้นเสียงพูดดุดันของชายหนุ่ม มือหนาของเขาก็เลื่อนมากระชากชุดที่หญิงสาวสวมใส่อยู่จนขาดออกจากกัน ในตอนนี้เขาทนไม่ไหวอีกแล้วเขาต้องการปลดปล่อยขืนยังเป็นอยู่แบบนี้คงเป็นเขาที่ตายแน่นอน

"กรี๊ด!"คนตัวเล็กตกใจจนกรีดร้องออกมา เธอพยายามดีดดิ้นขัดขืนอีกฝ่ายอย่างไม่ยอมแพ้ เธอจะไม่มีวันยอมให้คนใจร้ายคนนี้ทำอะไรเธอได้แน่นอน

ไม่มีวันยอม!

"หยุดดีดดิ้นสักที คิดว่าทำแบบนี้เธอจะมีราคามากขึ้นรึไงกัน หึไม่เลยสักนิดฟ้าน้ำค้างสำหรับฉันเธอมันก็แค่ผู้หญิงไร้ค่าเพียงเท่านั้น!"คำก็ผู้หญิงไร้ค่าสองคำก็ผู้หญิงใจแตกสำหรับเขาเธอมันคงเป็นผู้หญิงที่แย่มากจริงๆ

"ในเมื่อน้ำไร้ค่าคุณก็หยุดซะ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับน้ำ ฮึก น้ำไม่ยอมให้คุณมาทำแบบนี้กับน้ำ!"เธอไม่อาจยอมให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้แน่นอน ที่เธอรับปากคุณย่าว่าจะอุ้มเหลนให้แต่ก็ต้องทำวิธีแพทย์เท่านั้นไม่ใช่อะไรแบบนี้

"แน่ใจว่าไม่ยอม ถ้าไม่ยอมเธอก็คงไม่รับปากว่าจะมีลูกกับฉัน อย่าทำตัวเป็นเด็กน้อยอ่อนต่อโลกทั้งๆ ที่เธอก็ผ่านมาเยอะจนสกปรกไปทั้งตัวแล้ว!"

"ที่น้ำรับปากเรื่องอุ้มท้องเพราะคุณย่าบอกว่าจะใช้วิธีแพทย์ ไม่ใช่ให้คุณพัฒน์มาทำอะไรบ้าๆ แบบนี้กับน้ำ ปล่อยน้ำเดี๋ยวนี้นะ!"

"ทำไมฉันต้องเสียเงินกับผู้หญิงอย่างเธอด้วย วิธีนี้แหละดีที่สุดแล้ว"ชายหนุ่มพูดจบก็จับแขนทั้งสองข้างของหญิงสาวรวบขึ้นเอาไว้เหนือหัว ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอของหญิงสาวทันที

"อย่านะ ฮึกฮืออย่าทำแบบนี้กับน้ำนะฮึก!"