อุ้มรักท่านประธาน - 1
กรี๊ด!
ร่างเล็กตื่นมาพร้อมเสียงกรีดร้องตกใจ เมื่อเห็นสภาพตัวเองเปลือยเปล่าและยังไม่พอคนที่นอนข้างๆ คือท่านประธานตัวร้ายของเธอด้วย ยิ่งไปกว่านั้นเท้าของเธอก็เร็วเหลือเกินยกถีบเขากลิ้งตกเตียงนอนนุ่มทันทีด้วยความตกใจระคนโกรธ
ตุ๊บ!
โอ้ย!
ร่างใหญ่กลิ้งไถลตกลงไปกองกับพื้นพร้อมเสียงร้องจุกเจ็บ เมื่อร่างใหญ่กระแทกกับพื้นห้องแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
“เธอทำบ้าอะไรของเธอพอใจ” เสียงห้าวตะโกนถามเจ้าของเท้าที่ถีบตัวเองกลิ้งไถลตกเตียงทันทีด้วยความขึงโกรธพร้อมลุกขึ้นลูบสะโพกที่กระแทกพื้นของตัวเองไปมาด้วยความเจ็บร้าว พลางนึกในใจว่ามันอาจจะหักหรือกระดูกเคลื่อนก็ได้
“แล้วท่านประธานทำอะไรฉัน” เธอร้องถามเขาพร้อมกับยกมือปิดตา เมื่อเห็นว่าท่านประธานหนุ่มไม่ได้เหนียมอายร่างเปลือยของตัวเองในตอนนี้
“ก็แค่นอนด้วยกันเอง คิดมากอะไรกัน” เขาตอบกลับสั้นๆ แล้วเดินพาร่างเปลือยตัวเองไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่ให้เรียบร้อย เพียงเวลาไม่นานประธานหนุ่ม อาชา ศรสุรีย์ หรือ อาชา วัย 32 ปี ก็แต่งตัวเรียบร้อย ร่างสูงใหญ่แม้จะอยู่ในชุดไหนก็ดูดี บวกกับหน้าตาที่ดีมากแล้วยิ่งทำให้ใจของสาวไร้เดียงสาอย่างพอใจ เปี่ยมสุข หรือพอใจ วัย 26 ปี เต้นสั่นผิดจังหวะ เธอทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาของเขา เมื่อวานนี้เลขาของเขาติดงานสำคัญเลยให้เธอที่เป็นผู้ช่วยมาดูแลเขาแทน แล้วก็เกิดเรื่องอย่างที่เห็นตอนนี้ คือเธอกับท่านประธานนอนบนเตียงเดียวกัน แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไงหล่อนงงไปหมดแล้วตอนนี้
“แค่นอนด้วยกัน ท่านประธานพูดมาได้ยังไง ดิฉันเสียหายรู้บ้างไหมคะ”
“อยากได้เงินเท่าไหร่ก็บอกมาสิ พูดมากน่ารำคาญ ทำเรื่องเบิกจ่ายเงินที่บริษัทเลยนะว่าค่าตัวเธอเดี๋ยวฉันรีบเซ็นอนุมัติให้ อย่าพูดอะไรมากมันน่ารำคาญ” พูดจบก็เดินออกจากห้องไปทันที เขาไม่คิดจะสนใจเธออยู่แล้ว แต่ก็งงว่ามันเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน ส่วนพอใจก็ได้แต่กำมือแน่นเมื่อเหลือตัวคนเดียว หล่อนเกลียดที่สุดผู้ชายคนนี้ ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ด้วยล่ะ
“ฉันจะลาออก!” นั่นคือคำพูดที่เธอพูดกับตัวเองก่อนจะพาร่างบอบช้ำที่เจ็บร้าวกลางหว่างขาตัวเองลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวออกจากโรงแรมแห่งนี้ไป ทุกอย่างจะเป็นเพียงฝันร้ายชั่วข้ามคืนเท่านั้นสำหรับหล่อน
จากเรื่องราวในวันนั้นพอใจก็ตัดสินใจลาออก เธอมายื่นซองขาวให้กับหัวหน้าตัวเองที่เป็นเลขาส่วนตัวของท่านประธานทันที แต่ว่าคุณจารุวรรณก็ไม่ได้รับซองเพราะว่าท่านประธานของนางนั้นต้องการจะพูดคุยกับลูกน้องของนางเป็นการส่วนตัว อาชาเป็นทายาทรุ่นที่ 10 ของ บริษัทส่งออกอาหารอบแห้งไปยังต่างประเทศ และมีหลายสาขาทั่วโลกก็ว่าได้ และตอนนี้กำลังขยายธุรกิจไปที่แถบยุโรป
“ทำไมพอใจต้องไปพบท่านประธานด้วยคะ พอใจยื่นใบลาออกกับพี่ก็น่าจะหมดเรื่องแล้วนะคะ” เธอกลอกตาถามหัวหน้าตัวเองอย่างไม่เข้าใจ
“เข้าไปคุยกับท่านประธานเถอะ อย่าปล่อยให้ผู้ใหญ่รอนานมันไม่ดี แล้วท่านประธานก็นั่งรอเราตั้งแต่เช้าแล้วด้วย...ว่าแต่เมื่อวานไม่สบายเป็นไงบ้าง อาการดีขึ้นหรือยัง” นางถามหญิงสาวกลับด้วยความเป็นห่วง
“ก็ดีขึ้นแล้วค่ะ”
“อือ แล้วทำไมถึงอยากลาออก”
“คือว่า...เดี๋ยวพอใจไปพบท่านประธานก่อนนะคะ ส่วนซองขาวพอใจขอยื่นกับท่านประธานเองนะคะ”
“อือ ไปเถอะ ท่านรอนานแล้ว พี่จะออกไปทานข้าวแล้ว มีงานอะไรก็ช่วยรับแทนพี่ก่อนนะ วันนี้ตั้งแต่เช้าพี่ยังไม่ได้ทานข้าวเลย นี่ก็ว่าจะออกไปพักก่อนเวลาเที่ยงน่ะ”
“ได้ค่ะ” แล้วทั้งสองก็แยกกันเดินคนละทาง พอใจเปิดผลักประตูใหญ่ห้องทำงานของท่านประธาน แล้วก็พาร่างบอบบางของตัวเองเดินเข้าไปเผชิญหน้ากับสายตาของชายหนุ่มที่จ้องมองเธออยู่ก่อนแล้ว
“สวัสดีค่ะท่านประธาน”
