บทที่ ๖
จากคำถามของรุ่นพี่สาวประเภทสอง ทำให้นพจิราแสร้งทำเป็นไม่สนใจหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มจนหมด ทั้งที่ใจจริงเวลานี้นึกอยากจะคว้าแก้วไวน์ของนาเดียร์ขึ้นมาดื่มเสียให้หมดในตอนนี้
ทว่าทำเช่นนั้นไม่ได้เพราะเวลานี้เธอไม่ใช่นพจิราตัวคนเดียวเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
“ถ้าเป็นไปได้หนูฟ้าควรงดดื่มแอลกอฮอล์นะคะ เพื่อสุขภาพตัวเองและเด็กค่ะ”
คำบอกกล่าวของคุณอาหมอคอยดังเตือนอยู่ตลอด ตั้งแต่เธอก้าวเข้าในไนต์คลับนี้แล้ว
“ค่ะ”
หญิงสาวรับคำอย่างเต็มใจ เพราะถึงหมอจะไม่สั่งห้ามเธอก็ตั้งใจจะหยุดอยู่แล้ว
“เออ... ใช่ฉันลืมไปเลยเหมือนกัน”
อินทุอรทำน้ำเสียงเหมือนคนเพิ่งนึกขึ้นได้
“คุณศิวัฒน์ไหนเจ๊”
พรชิตา ผู้ที่ไม่ได้รู้เรื่อง เพราะในวันนั้นเธอไม่ได้ไปเที่ยวด้วยทำให้กลายเป็นผู้ตกข่าว ไปโดยปริยาย รีบถามอย่างสนใจทันที
“ก็คุณศิวัฒน์ไฮโซหนุ่มเจ้าพ่อวงการยานยนต์ไงละ”
ชาช่าเป็นคนบอก
“อะไรยังไงเจ้ อย่าบอกนะว่าเขามาจีบยายฟ้า หูยแกนี่มันสุดยอดไปเลยรายนั้นเจ้าชู้ตัวพ่อเลยนะนั่น”
ทั้งน้ำเสียงและแววตาประกายฉายชัดถึงความอยากรู้ความเป็นไปเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ตกลงว่าตั้งแต่วันนั้นหล่อนก็ไม่ได้เจอกับเขาอีกเลยเหรอยายฟ้า”
รุ่นพี่สาวประเภทสอง ถามขึ้นต่อด้วยความอยากรู้ และแน่นอนว่าทุกคนในวงสนทนาตั้งใจฟังคำตอบจากเจ้าของเรื่อง
“เจอ”
“นี่แกอย่าบอกนะว่าแกแอบไปกินกันมาอีก”
เสียงนาเดียร์ดังแหลมขึ้นมาทันที
“จะบ้าเหรอ”
คนตอบคำถามรีบค้านเสียงหลงเลยทีเดียว
“เดี๋ยว ๆ เจ๊อะไรยังไง ใช้คำว่าแอบกินกัน แสดงว่าเคยกินกันมาแล้วอย่างนั้นเหรอ”
ว่าที่เจ้าสาวรีบถามหาความกระจ่างทันทีเช่นกัน
“ใช่!”
ด้วยเป็นจังหวะที่เสียงเพลงเบาลงพอดีทำให้เสียงของสามสาวที่ดังพร้อมกันราวกับนัดหมายนั้นค่อนข้างดังอยู่ ทำเอานพจิราถึงกับต้องมองซ้าย มองขวาไปรอบ ๆ โต๊ะตัวเองทันที
“จะเสียงดังกันทำไมเนี่ย”
หญิงสาวต่อว่าสามสาวทันที
“ใครมันจะไปรู้ว่าเพลงมันจะเบาลงล่ะ”
หนึ่งในสามเถียงออกมา
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยยายฟ้า ตกลงแกแอบไปแซ่บกันมาอีก แล้วไม่มาบอกพวกฉันเหรอ”
อินทุอรคาดคั้นต่อ ด้วยความอยากรู้
“เปล่า”
“อ้าว... แล้วไอ้ที่บอกว่าเจอเมื่อกี้คือ”
ชาช่าถามหัวคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างสงสัยด้วย
“เจอกันที่งานประมูลเครื่องเพชร เมื่อเดือนที่แล้วงานที่พวกแกว่างไปสักคนนั่นไงล่ะ”
ได้ทีต่อว่าขึ้นมาทันที เพราะงานในวันนั้นเพื่อนสนิทเธอกลุ่มนี้ไม่มีใครว่าไปร่วมงานด้วยเลยสักคน และที่สำคัญไม่มีใครอยู่ในประเทศอีกด้วย
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย เล่ามาเจอกันแล้วยังไง เขาทักแกไหมแล้วเขาไม่คิดสานต่อเลยเหรอ”
นาเดียร์เสมือนเป็นตัวแทนความอยากรู้ของเพื่อน ๆ ถามขึ้นต่อ
“ก็ไม่มีอะไร เขาก็ประมูลเครื่องเพชรของฉันไปห้าสิบล้าน”
“ห้าสิบล้าน!”
เป็นอีกครั้งที่เพื่อนสาวประสานเสียงออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“จะต้องตื่นเต้นไปทำไม แค่นี้ขนหน้าแข้งคุณศิวัฒน์ของพวกแกไม่ร่วงหรอกย่ะ”
คนเล่าอดที่จะส่งค้อนให้เพื่อน ๆ ไม่ได้ พลางนึกในใจ ‘แค่นี้ทำเป็นแตกตื่น’
“ก็จริงอย่างที่หล่อนบอกนั่นแหละ ว่าแต่เขาไม่คุยไม่ติดต่อมาอีกเลยเหรอ”
ชาช่าเห็นด้วยเรื่องเงิน แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าทำไมศิวัฒน์ถึงไม่สนใจรุ่นน้องสาวเธอคนนี้ ทั้งที่นพจิรามีแต่คนพากันลุ่มจีบทั้งนั้น
“นั่นสิ เป็นไปได้ยังไงเจ้าชู้ตัวพ่ออย่างคุณศิวัฒน์ ถึงปล่อยแกไปได้วะ เอาจริง ๆ นะระหว่างคุณศิวัฒน์กับซุปสตาร์นั่น ฉันว่าคุณศิวัฒน์เหมาะสมกับแกมากกว่าอีก”
อินทุอรออกความเห็นไปตามความรู้สึกตัวเอง
“อันนี้เจ๊เห็นด้วย”
“ก็พูดกันไปเรื่อย”
นพจิราทำน้ำเสียงเป็นเชิงให้ทุกคนเลิกสนใจเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้
“สรุปแล้วคือเขาไม่สานต่อ หรือเพราะหล่อนที่ไม่ยอมสานต่อกันยะ”
ชาช่ายังคงไม่ยอมเลิกสนใจตามความต้องการของอีกฝ่าย
“ฟ้าไม่สนใจเองจบไหม”
หญิงสาวตอบออกไปอย่างต้องการตัดความรำคาญ
“ทำไมวะ”
พรชิตาเป็นฝ่ายถามขึ้นบ้าง
“ก็ไม่อยากยุ่ง วันนั้นเขาก็ให้นามบัตรฉัน แต่...”
หญิงสาวหยุดเพียงแค่นั้น แล้วมองหน้าเพื่อน ๆ ที่เวลานี้ดูเหมือนกำลังตั้งใจฟังต่อ ร่างเล็กผ่อนลมหายใจออกมาเพียงเล็กน้อยก่อนเอ่ยขึ้นต่อ
“นี่ถ้าไม่เล่าให้ฟังก็จะยังถามกันอยู่แบบนี้ใช่ไหม”
“อือหึ”
สี่สาวตอบเหมือนกันอีกครั้ง ทว่าคราวนี้เป็นเสียงในลำคอ และทุกสายตาจ้องมองที่หน้าเธออย่างตั้งใจ และบ่งบอกให้รู้ว่าต้องเล่าต่อจนจบ
นพจิราผ่อนลมหายใจออกมาอีกครั้ง แล้วตัดสินใจสิ่งที่เธอทำกับเขาในวันนั้นให้เพื่อน ๆ ฟัง
“อะไรนะ! นี่แกทิ้งนามบัตรคุณศิวัฒน์ต่อหน้าต่อตาเขาเลยเหรอยายฟ้า”
ชาช่าอุทานออกมาพร้อมกับเอามือทาบอกตัวเอง ไม่คิดไม่ฝันว่าเพื่อนรุ่นน้องจะกล้าทำเช่นนี้
“ก็ฟ้าไม่อยากยุ่ง”
“ถือเป็นการปฏิเสธที่หยามกันมาก ๆ เลยนะนั่น”
นาเดียร์บอกอย่างทึ่ง ๆ ในการตัดความสัมพันธ์ของเพื่อนรัก
“ก็ไม่เห็นต้องอะไรมากมาย”
คนเล่าบอกพลางยักไหล่ให้อย่างไม่ยี่หระกับเรื่องที่เกิดขึ้น
“นี่ยายฟ้า ฉันถามจริง ๆ เลยนะ แล้วเรื่องคืนนั้นแกไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอวะ”
ด้วยความอยากรู้ความคิดของเพื่อนรัก อินทุอรจึงตัดสินใจถามออกมา
“ก็ไม่เห็นต้องสนใจอะไรนี่ One Night Stand กฎของมันก็ชัดเจนอยู่ว่า ไม่มีการผูกมัดใด ๆ”
“โอ๊ย ฉันอยากจะบ้าตาย”
ยิ่งได้รู้ความคิด รุ่นพี่สาวถึงกับเอามือกุมขมับทันที
นพจิราได้แต่มองทุกคนแล้วยิ้มให้ ทว่ารอยยิ้มนั้นน่าจะมีเพียงอินทุอรที่สังเกตเห็นว่ามันมีอะไรบางอย่างซุกซ่อนไว้อยู่ แต่ไม่รู้ว่าเนื้อในนั้นมันมีอะไร
