บทที่ ๒

โครม!

“บ้าชิป…”

เสียงสบถดังออกมาพร้อมกับเสียงของวัสดุสิ่งหนึ่งกระทบกับพื้นห้องอย่างแรง

“เกิดอะไรขึ้นคะ คุณศิวัฒน์”

เสียงหญิงสาวร่างเล็กดังขึ้นพร้อม ๆ กับพุ่งพรวด หน้าตาตื่น เข้ามายังห้องนั่งเล่นในห้องหรูด้วยความตกใจ มือข้างหนึ่งกระชับผ้าขนหนูสีขาวที่ห่อหุ้มตัวเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ มืออีกข้างเก็บเอาเศษรีโมตที่แตกกระจายไปด้วย

“ไม่มีอะไร”

น้ำเสียงนิ่งเรียบแต่ห้วนจัด แววตาที่จ้องทีวีฉายความดุร้ายราวกับเจ้าป่าที่จ้องจับเหยื่อมาฉีกให้เป็นชิ้น ๆ อย่างโกรธแค้นมากกว่ากระหายหิว

สันกรามที่เห็นเด่นชัดบนใบหน้าด้านข้างทั้งสองข้าง ทำให้ร่างเล็กที่เพิ่งออกจากห้องน้ำเมื่อครู่ รู้ได้ทันทีว่าชายหนุ่มอยู่ในอารมณ์ไหน ทว่าก็ไม่ได้ทำให้หล่อนตื่นกลัวกับอารมณ์ของเขาเอาเสียเลย

ร่างเล็กเก็บเอาเศษซากพลาสติกที่พอจะหยิบจับได้บางส่วนมาวางไว้บนโต๊ะกระจกหน้าชุดโซฟา ก่อนทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ คนอารมณ์ไม่ปกติ ซึ่งมีเพียงผ้าขนหนูสีเดียวกับหล่อนห่อหุ้มไว้เพียงส่วนล่างของร่างกายอย่างหมิ่นเหม่ไม่แพ้กัน

“เมื่อกี้คุณยังอารมณ์ดีอยู่เลย แล้วจู่ ๆ ก็โวยวายทำลายข้าวของในห้องเมย์แบบนี้ยังจะบอกว่าไม่เป็นอะไรได้ยังไงกันคะ”

เจ้าของห้องบอกน้ำเสียงออดอ้อน แขนข้างหนึ่งสอดเข้าโอบรอบเอวหนาไว้ ส่วนอีกข้างลูบไล้แผ่วเบาที่แผงอกกว้าง แอบอิงศีรษะไว้ที่ไหล่อย่างเอาใจ หวังให้เขาผ่อนคลายและเบาอารมณ์คุกรุ่นลงบ้าง

“คุณรู้จักไอ้ผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า”

คนกำลังหัวร้อน ยังคงจดจ้องอยู่ที่ทีวีเช่นเดิม และที่ถามออกไปเพราะมั่นใจว่าหญิงสาวน่าจะรู้จัก เพราะเธอก็คือผู้หญิงในวงการแม้จะไม่ได้โด่งดังอะไร แต่ก็พอมีคนรู้จักอยู่บ้าง

“อย่าบอกนะว่า คุณธิมทำให้คุณหัวร้อนขึ้นมาแบบนี้”

ร่างเล็กดูที่จอทีวีตามเขา ถึงได้รู้ว่าคนที่เขาถามหมายถึงใคร

“มันเป็นใคร”

ดูเหมือนคำตอบนั้นจะยิ่งโหมเชื้อเพลิงให้ปะทุขึ้นมาอีก

“ธิเบศ ดิฐวัฒน์ ชื่อเล่น ธิม อายุ 28 ปี ซุปสตาร์ดังของเมืองไทยค่ะ ส่วนผู้หญิงคนนั้น คุณฟ้า นพจิรา ลูกสาวท่านเจ้าสัวอนันต์ อัศวะโยธิน ผู้บริหารธนาคารยักษ์ใหญ่เห็นว่าเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก และรู้สึกว่าคงจะควง ๆ กันอยู่กับคุณธิมนี่แหละค่ะ เห็นแฟนคลับเชียร์กันน่าดู ก็ดูสมกันดีนะคะ”

หญิงสาวบอกครบถ้วน พร้อมยังออกความเห็นทิ้งท้ายเอาไว้ด้วย ซึ่งแน่นอนว่ามันยิ่งก่อให้ไฟในหัวคนฟังปะทุขึ้นกว่าเดิม

“รู้จักมันดีจังนะ”

น้ำเสียงพาลชัดเจน ไม่พูดเปล่ามือหนาพลางคว้าแก้วไวน์ขึ้นมาเทลงคอรวดเดียวหมด มิวายจะปาแก้วไวน์ในมือใส่ทีวีตามแรงอารมณ์ให้อีก ทว่าเมลดาคว้าเอาไว้ได้ทันก่อนที่จะมีข้าวของเสียหายเพิ่มเติมอีก

“ไม่ใช่เฉพาะเมย์ที่รู้จักหรอกค่ะ ใคร ๆ ก็รู้จัก เมย์บอกแล้วไงคะว่าเขาเป็นซุปสตาร์เบอร์หนึ่งของเมืองไทย แล้วอีกอย่างคุณลืมไปหรือเปล่าคะว่าเมย์เองก็คนในวงการนะคะ”

หล่อนบอกพลางยิ้มอ้อน ๆ สิ่งที่หล่อนพูดมาทั้งหมดก็พูดเพราะเห็นว่าอีกฝ่ายอยากรู้ แต่ก็รู้ดีว่าคนถามไม่ได้ให้ความสำคัญหรืออยากรู้จริงจังอะไร แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมจู่ ๆ เขาถึงมีโทสะขึ้นมาเช่นนี้