ตอนที่ 1-5

เขมศรีร้องวีดว้ายทำท่าเหมือนกลัว ก่อนจะหัวเราะพร้อมไหวไหล่และหมุนตัวกำลังเดินออกไป แต่หันกลับมาบอกว่า “กลัวแล้วค่ะคุณพีขา อ้อ..ลืมบอกอีกเรื่องกิ๊กเก่า คนที่มีข่าวฉาวกับคุณพีก็มานะคะ คุณรินลณีน่ะ แย่จริงคนอะไรแต่งตัวมาร่วมงานแย่งซีนเจ้าสาวช่างไม่มีมารยาทเสียเลยชิ! ไปดีกว่า”

พอได้ยินว่ารินลณีมาร่วมงานนี้ชลลัมพีมีสีหน้าประหลาดใจ “เอ่อ...รินมางานนี้ด้วยเหรอ” เธอคือคนที่เขาเคยคิดว่าจะแต่งงานด้วย แล้วเป็นผู้หญิงที่เขาคบจริงจังมากที่สุดเคยรักมากที่สุด

“ไม่ทราบสิคะเขมไม่ได้สนใจ พอดีคุณหญิงรีบให้มาตามคุณพีเสียก่อน” เพราะอยู่ใกล้คนรู้ใจของมารดาชลลัมพีจึงพยายามสะกดกั้นไม่ให้เขมจับพิรุธได้

“บอกคุณแม่กับบุษบาบัณว่าผมเสร็จแล้วจะรีบตามลงไปรับแขกก็แล้วกัน”

เขมศรีหันมาพยักหน้ารับคำ “ได๋ค่ะเจ้านาย.แต่น่าสงสารคุณบุษบาบัณจริง ๆ นะคะ เจ้าสาวสวยซะขนาดนี้แต่ถูกแย่งซีนเพราะแม่ดารานั่นใส่ชุดราตรีโชว์เต้าขาว ๆ โผล่มาครึ่งเต้า หน้ากับนมคุณพีก็น่าจะรู้ว่านักข่าวจะเลือกถ่ายอะไรมากกว่า รัวชัตเตอร์กันแทบไม่ทัน แหม...ทำไปได้” น้ำเสียงคนพูดบ่งบอกให้รู้ว่าไม่ชอบรินลณีอดีตแฟนเก่าของเขาอย่างแรง

“พอ ๆ ได้แล้วเลิกวิจารณ์คนอื่นเถอะยังไงบุษบาบัณเขาเป็นเจ้าสาวมืออาชีพอยู่แล้ว เรื่องแค่นี้เขาไม่คิดมากหรอก บุษบาบัณเขาน่ารักและหนักแน่นพอเชื่อผมสิ รินเองเขาก็คงไม่ได้ตั้งใจมาแย่งซีนใครทั้งนั้นเขาเป็นดาราดังไปที่ไหนพวกนักข่าวก็ให้ความสนใจอยู่แล้ว”

“เจ้าสาวมืออาชีพหมายความว่ายังไงคะคุณพี” เขมศรีสบตาชลลัมพีและลอบจับผิด

ชลลัมพีเห็นแววตาจับผิดนั้นจึงแสร้งว่าตนกำลังรำคาญมากพอแล้ว “ไม่มีอะไรรีบออกไปซะ ถามมากกว่านี้เราได้เห็นดีกันแน่” ชลลัมพีไล่เขมออกไปจากห้องราวจะกลบเกลื่อนอะไรบางอย่าง

ไม่นานนักชลลัมพีก็เข้ามาในงานพร้อมเดินไปยืนเคียงข้างเจ้าสาวคนสวยที่ยืนอยู่ตรงซุ้มดอกไม้หน้างานฉลองมงคลสมรสงานในค่ำคืนนี้คุณหญิงชลัมพรเลือกใช้ห้องมรกตแกรนด์บอลรูมของโรงแรมห้าดาวซึ่งมีเอกลักษณ์ด้วยดีไซน์การตกแต่งแบบลักซ์ชัวรี่ คริสตัน และเชลเดอร์เลีย ตลอดจนเฟอร์นิเจอร์หลายอย่างนำเข้าจากยุปโรปแทบทั้งหมดสมกับเป็นงานของอภิมหาเศรษฐี แขกเหรื่อมากมาย คุณหญิง คุณนาย ญาติสนิท มิตรสหายของบ่าวสาวเริ่มทยอยเดินเข้ามาในงานอย่างไม่ขาดระยะ

ชลลัมพีพาร่างสูงโปร่งไม่แพ้นายแบบแต่ดูภูมิฐานกว่าเดินเข้ามายืนเคียงข้างบุษบาบัณเธอส่งยิ้มให้เขาอย่างไม่เคอะเขิน จนเจ้าบ่าวของงานคิดว่าตนเองตาไม่ฝาดนี่หรือบุษบาบัณ ป้าเลขาของเขาเมื่อเช้าเห็นว่าใส่ชุดไทยสวยจับใจแล้วชุดฉลองมงคลสมรสในคืนนี้ต้องบอกว่าเธอเป็นนางแบบให้ตามเวดดิ้งสตูดิโอได้สบายชุดเจ้าสาวแบบเรียบหรูนี้เข้ากับหุ่นระหงของบุษบาบัณเป็นอย่างมาก เธอช่างสง่างามหมดจดสมเป็นเจ้าสาวมืออาชีพ เธอยิ้มรับและถ่ายรูปเคียงคู่กับเขาร่วมกับแขกที่ทยอยเข้ามาในงานและขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก พอแขกเดินผ่านไปชลลัมพีก็กระซิบข้างหูบุษบาบัณ

“สวยเสียผมจำไม่ได้ค่อยคุ้มเงินที่ว่าจ้างหน่อยคราวนี้ก็ฉีกยิ้มหวาน ๆ ไปจนงานจบเลยนะคุณ แล้วก็ทำหน้าตาเหมือนว่าเรารักกันมาก ๆ เวลาแขกมาขอถ่ายรูปด้วยเข้าใจไหม” เขาโอบเอวเธออย่างลืมตัวคำนวณดูในใจแล้วเอวเธอไม่น่าจะเกินยี่สิบสี่เหมาะมือดีมากส่วนสะโพกที่มือของเขากำลังเคลื่อนลงไปจับอย่างลืมตัวถูกมือเธอจับเอาไว้

“อย่าลืมตัวบ่อยสิคะคุณพี” ดวงตาคู่หวานคมเหวี่ยงใส่เข้าอย่างจัง“เรื่องที่คุณสั่งให้ทำฉันเข้าใจดีค่ะ ดิฉันน่ะมืออาชีพพอ แต่ฉันว่ามือคุณมันชอบผิดที่ผิดทางอยู่ตลอดเวลาเลยนะคะ”

ชลลัมพีเลิกคิ้วอย่างไม่รู้ไม่ชี้และปล่อยมือจากเอวคอดบางอย่างเสียดาย “เอ่อ...ผมพยายามแสดงให้แนบเนียนต่างหาก” เขาพูดพร้อมส่งยิ้มให้กับเธอ

“มาแล้วเหรอคะเจ้าบ่าวสุดหล่อ เมื่อครู่เจอแต่เจ้าสาวรินเลยยังไม่ได้ขอถ่ายรูป” ดาราสาวชื่อดังที่เป็นหลานเลี้ยงของเศรษฐีนีแห่งอัมพวากล่าว

เสียงทักทายจากด้านข้างทำให้ชลลัมพีต้องเหลียวไปมองแล้วก็พบว่า

“ริน!”

เขารู้แล้วว่าการแย่งซีนเจ้าสาวเป็นเช่นนี้เอง รินลณีในชุดราตรีเกาะอดสีทองเริดหรูชุดสวยของเธอทำเอาเขาตาค้าง ชุดสวยสีทองนั้นเกาะอกต่ำไปกว่าครึ่งเต้าและความขาวความโอโม่บวกกับหน้าสวยระดับนางเอกของรินลณีไม่ใช่แต่ผู้ชายผู้หญิงทุกคนในงานก็ต้องเหลียวมองทั้งความสวยและความเซ็กซี่อันร้ายกาจของเธอ เหมือนจะแต่งตัวมาโชว์ให้เจ้าบ่าวเสียดายเล่น

“ฉันดีใจนะคะที่ได้เห็นคุณแต่งงานสักทีค่ะพี ถึงจะแปลกใจอยู่บ้างกับการแต่งงานสายฟ้าแลบครั้งนี้แต่ก็ยินดีด้วย” รินลณีแสร้งพูด มองมาที่เจ้าสาวของงาน สายตานั้นดูจะต่างจากคำพูดและรอยยิ้ม “ฉันมีของขวัญมาฝากคุณด้วย” รินลณีส่งกล่องสีทองให้ชลลัมพี และยิ้มกว้างส่งกล่องของขวัญห่อด้วยกระดาษสีเงินให้บุษบาบัณพร้อมกับรอยยิ้มดูเป็นมิตรแต่แววตาฉายชัดว่าแอบแฝงความไม่พอใจ

“ขอบคุณมากครับ” เขายิ้มเจื่อน ๆ ให้อดีตคนรักเมื่อนานมาแล้ว

“อ๊ะ!…อย่าเปิดต่อหน้าเจ้าสาวของคุณนะคะ กล่องนี้คุณต้องแอบเปิดดูคนเดียวเท่านั้นนะคะพีขา” รินลณีไม่รู้ว่าการแต่งงานของชลลัมพีในครั้งนี้เป็นแผนการของเขาหลังจากที่มีข่าวฉาวขึ้นหน้าหนึ่งกับเธอจนคุณหญิงแม่รับไม่ได้

ดาราสาวระดับแนวหน้าเดินมาหยุดที่หน้าบุษบาบัณ “และนี่ของคุณเจ้าสาวสายฟ้าแลบ” รินลณียื่นกล่องของขวัญขนาดเท่ากันให้บุษบาบัณ

บุษบาบัณประสานสายตากับรินลณี บุษบาบัณจำได้ดีเมื่อ สิบสี่มิถุนายน สองปีที่แล้วชลลัมพีให้เธอสั่งช่อดอกไม้จากร้านดังที่สุดในกรุงเทพฯ ส่งไปให้นักแสดงสาวเจ้าบทบาทคนนี้และเจ้านายของเธอหรือเจ้าบ่าวในค่ำคืนนี้จะย้ำเสมอว่ามันต้องเป็นดอกไม้ที่สวยที่สุดในร้านและแพงที่สุด เพราะมันคือดอกไม้สำหรับคนที่พิเศษสุดของเขา ดาราสาวคนสวยคนนี้หายไปอยู่ต่างประเทศหลายปีพร้อมสามีได้ข่าวว่าไปโกอินเตอร์เล่นหนังที่บอลลีวู้ดและเพิ่งกลับมาเมืองไทยได้ปีกว่า ๆ แล้วมีข่าวว่าขาเตียงกำลังจะหักออกมาเป็นระยะ ๆ

“ขอบคุณมากค่ะคุณรินอันที่จริงไม่ต้องลำบากก็ได้” บุษบาบัณฉีกยิ้มหวานกลบเกลื่อนความรู้สึกว่าคนให้มีสายตาไม่เป็นมิตรเมื่อรับมาถือไว้ก็นึกในใจว่าอย่าให้ในกล่องเป็นระเบิดก็แล้วกันเพราะรู้ดีรินลณีกับชลลัมพีเคยคบหาดูใจกันมาก่อน

“ลำบากยังไงเหรอคะ ไหน ๆ เราก็ใช้ของ…” ยังไม่ทันจบประโยคก็พอดีกับเวลาที่เพื่อนสนิทของชลลัมพีควงคู่มากับแฟนสาวในชุดราตรีสีชมพู สมโภชน์เพื่อนสนิทของชลลัมพีฉีกยิ้มกว้างพร้อมแตะไหล่ชลลัมพีเจ้าบ่าวจึงหันไปสนใจเพื่อน รินลณีจึงใช้จังหวะนั้นกระซิบบางอย่างข้างหูเจ้าสาวคนสวย

“ไหน ๆ เราก็จะต้องใช้ของร่วมกันแล้ว แค่ของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นเองนึกว่าเป็นที่ระลึกจากฉันก็แล้วกัน”

บุษบาบัณยิ้มไม่ออกสำหรับผู้หญิงคนนี้ชลลัมพีไม่เคยควงไปไหนมาไหน เพราะถ้าเขาควงออกหน้าออกตาเช่นคนอื่นคงไม่มีชีวิตยืนอยู่ตรงนี้เป็นแน่ ก็เธอมีสามีและลูกไปแล้ว แต่ก็พอรู้มาว่าเจ้านายเธอเคยคบหากับหญิงสาวรายนี้สมัยเป็นนิสิต แต่บุษบาบัณเชื่อว่าดาราสาวรินลณีคนนี้มีบทบาทสำคัญในหัวใจของชลลัมพีอยู่มากและเธอนี่เองเป็นเหตุให้มีวิวาห์กำมะลอนี้ขึ้นมา