บทนำ
“ไม่! หนูนาไม่อยู่ที่นี่! คุณป้าอย่าทิ้งหนู หนูจะไปกับคุณป้า!” เสียงกรีดร้องของเด็กสาววัยสิบห้าที่ดังลั่นบริเวณหน้าบ้านทำให้ฝีเท้าของใครบางคนหยุดชะงักลงเมื่อได้ยินมัน ดวงตาคมกริบจ้องมองร่างบอบบางที่กำลังนั่งคุกเข่าร่ำไห้ปานจะขาดใจท่ามกลางความรู้สึกที่ใครก็ยากจะยั่งถึงว่าเจ้าของของมันนั้นกำลังคิดสิ่งใดอยู่ในขณะที่จ้องมองเด็กสาวในปกครองที่เขาเพิ่ง ‘รับซื้อ’ เอาไว้ด้วยเหตุผลบางประการ
คุณหญิงหนึ่งฤทัย แม่ม้ายสาวที่กำลังจะแต่งงานใหม่กับฝรั่งชาวอังกฤษ ชีวิตของหญิงม้ายวัยกลางคนคงมีความสุขจนใครๆ ต่างพากันอิจฉาหากไม่ติดตรงภาระตัวน้อยๆ อย่างหลานสาวที่นางจำต้องรับหน้าที่เลี้ยงดูต่อจากน้องสาวที่มาด่วนตายจากกันไปด้วยโรคร้ายที่ไม่มีทางรักษา ภาระทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับหลานสาวจึงตกมาเป็นนางซึ่งตอนแรกทุกอย่างมันก็ลงตัวดีแต่เมื่อนางได้เจอกับสตีเว่น สามีสุดหล่อเข้า เรื่องที่เคยคิดว่าสามารถควบคุมได้ก็ไม่ดูเหมือนจะเกินการควบคุมไป เพราะจู่ๆ ว่าที่สามีก็มาชวนให้ย้ายไปอยู่ที่อังกฤษโดยมีข้อแม้เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นว่านางจะไม่ต้องเอาหลานสาวไปที่นั่นด้วย
เมื่อต้องเลือกระหว่างคนรักกับหลานสาวที่ตนก็ไม่ได้รักชอบมาตั้งแต่แรกเห็น คุณหนึ่งฤทัยจึงไม่รีรอที่จะเลือกสามีของเธอก่อนจะลากเอาตัวหลานสาวมายังฟาร์มผาสิงค์ พร้อมกับข้อเสนอบางอย่าง
“ถือว่าช่วยฉันเถอะนะคะคุณสิงห์ ดิฉันไม่มีญาติที่ไหนที่จะพานังหนูนาไปฝากไว้ด้วยจริงๆ เห็นจะมีก็แต่คุณสิงห์นี่แหละค่ะที่น่าจะพอมีเมตตารับเลี้ยงมันเป็นคนงานของที่นี่” หญิงม้ายที่มักจะเดินทางมากู้เงิน ‘สิงหราช’ อยู่บ่อยครั้งเอ่ยขึ้นทั้งน้ำตา ครั้นจะทิ้งให้หลานสาวอยู่ลำพังก็ทำไม่ลง สุดท้ายจึงบากหน้ามาขอความช่วยเหลือจากพ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้าของฟาร์มม้า เพื่อที่ว่าเขาอาจพอช่วยอะไรได้บ้าง
“คุณเห็นแก่ความรักของตัวเองจนถึงขั้นจะทอดทิ้งหลานสาวแท้ๆ แบบนั้นมันจะไม่ใจร้ายกับเด็กไปหน่อยเหรอครับคุณหนึ่งฤทัย ผมคงต้องขอปฏิเสธ ที่นี่เรายินดีรับทุกคนที่ลำบากยากไร้ก็จริง แต่การกระทำของคุณมันต่ำช้าเกินกว่าผมจะยอมรับได้ ต้องขอโทษด้วยครับ”
นายหัวหนุ่มตอบปฏิเสธไม่ทันข้ามวันก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเองเมื่อคนสนิทนำความมาบอกกับเขาว่าคุณหนึ่งฤทัยลากเอาหลานสาวไปยังไร่มุกดา ไร่ทานตะวันแห่งใหญ่ของเสี่ยวันชัยที่ขึ้นชื่อลือชาถึงความมักมากในตัณหาจนใครๆ ต่างก็พากันขยาด หากไม่เผลอคิดถึงใบหน้าเศร้าโศกของเด็กสาวคนนั้นขึ้นมาในช่วงจังหวะนั้นล่ะก็ เขาคงจะปล่อยให้เรื่องพวกนั้นมันผ่านเลยไปอย่างที่ใจเคยคิดไว้
แต่สุดท้ายก็ทำไม่ลง! จำต้องยอมรับเลี้ยงดูศศิกานต์เอาไว้เป็นคนในปกครอง แต่เงื่อนไขมันต้องเป็นเขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์กำหนด!
“ผมจะรับเด็กคนนี้เอาไว้แต่จะไม่รับเปล่าๆ ผมจะขอซื้อเธอด้วยจำนวนเงินห้าล้านบาท! เมื่อคุณรับเงินก้อนนี้ไปแล้ว นั่นมันก็หมายความว่าคุณจะไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวของเธออีกไม่เว้นแม้แต่ความเป็นป้าหลาน! ศศิกานต์จะกลายเป็นสมบัติส่วนตัวของผมนับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป และห้ามคุณติดต่อหรือกลับมาให้เธอเห็นหน้าอีก!”
และนั่น…คือการเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด หญิงม้ายผู้หลงระเริงในรักเกินกว่าจะคิดถึงความผิดชอบชั่วดีใดๆ ไม่รีรอที่จะยอมรับข้อเสนอของเขาพร้อมกับรับเงินจำนวนห้าล้านบาทไป ทิ้งไว้แต่หลานสาวที่กรีดร้องตามผู้เป็นป้าแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะถูกคนของเขาจับกุมเอาไว้อยู่ ไม่ยอมให้เด็กสาวได้ออกตัววิ่งตามรถผู้เป็นป้าไป
