ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

อึดใจต่อมา ผู้คนก็กรูเข้าไปดูคนเจ็บ ส่วนรถคู่กรณีจอดนิ่งสนิทอยู่ริมถนน ก่อนที่ผู้คนบริเวณนั้นจะหันไปมองรถหรูว่าจะทำอย่างไรต่อไป ส่วนเจ้าของรถก็นั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะเขาพยายามหักหลบแล้วแต่ก็ไม่พ้นทำให้ชนร่างนั้นเข้าอย่างจัง

“ตายหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ” สาวสวยที่นั่งข้างคนขับพูดขึ้น

“ไม่รู้เหมือนกัน” พูดจบก็เปิดประตูออกไปดูคนเจ็บที่ตอนนี้มีผู้คนห้อมล้อมเต็มไปหมด แต่ก็ไม่มีใครคิดจะพาคนเจ็บส่งโรงพยาบาล

“ช่วยพาคนเจ็บขึ้นรถผม” คิมหันต์ อัครบุตร เจ้าของบริษัทส่งออกอัญมณีรายใหญ่ของประเทศไทย วัยสามสิบปี กล่าวขึ้น เมื่อเหล่าผู้คนที่ร่ายล้อมคนเจ็บต่างเอาแต่ต่อว่าเขา

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เขาก็พาคนเจ็บมาส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด และยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดด้วยการทิ้งนามบัตรไว้ ก่อนที่เขาจะขอตัวกลับ โดยไม่อยู่รอฟังอาการของคนเจ็บก่อน

และทันทีที่เข้ามานั่งในรถ สาวสวยที่รออยู่นานแล้วก็โผเข้ากอด หญิงสาวจงใจเบียดทรวงอกนุ่มหยุ่นเข้าหาแผงอกกว้าง มือก็ลูบไล้ใต้คางสาก ยิ้มยั่วยวน

“พอก่อนลิซ่า” เสียงทุ้มห้าวพูดขึ้นก่อนจะดันหญิงสาวออกห่าง

“แต่เราเสียเวลากันมามากแล้วนะคะคุณคิม” ลิซ่าออดอ้อนแต่ก็ยอมละมือแต่โดยดี อึดใจต่อมาใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มลงมากระซิบบอกข้อเสนอทำให้ลิซ่ายิ้มกว้าง

“คุณคิมใจดีกับผู้หญิงแบบนี้ทุกคนหรือเปล่าคะ” ลิซ่าเอ่ยถามด้วยความสงสัย เมื่อข้อเสนอที่เธอจะได้รับ คือเงินหลักแสนสำหรับค่าความสุขในค่ำคืนนี้ทั้งคืน

คิมหันต์เผยยิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็ทำหน้าที่ขับรถพาสาวสวยไปยังคอนโดมิเนียม สถานที่หาความสุขตามประสาหนุ่มโสดของเขา