บทที่ 5 เสือร้าย
“ตอนนี้คุณปู่ไม่ค่อยสบายฉันอยากกลับไปช่วยงานคุณพ่อและดูแลคุณปู่คุณแม่น่ะ” จากเด็กหนุ่มรูปร่างผอมสูงผิวออกสีแทนตอนนี้เป็นหนุ่มหล่อคมเข้มบึกบึนกล้ามแน่นขวัญใจสาวๆในมหาลัยและฟาร์มม้าตั้งแต่มาเรียนที่อังกฤษเก้าปีก็กลับเมืองไทยในวันเกิดของปู่ทุกปีแต่ช่วงสามปีหลังเรียหนักและทำงานไปด้วยเขาจึงไม่ได้กลับแต่ส่งของขวัญไปให้ปู่และโทรหาท่านบ่อยๆส่วนพ่อแม่ก็มากาเขาทุกปีและตอนนี้ท่านก็ไม่ค่อยสบายเขาก็อยากกลับไปดูแลท่านเพื่อตอบแทนความเมตตาที่ท่านมอบให้เขามาตั้งแต่เด็ก
“ถ้าพวกแกกลับฉันคงเหงามากว่ะ” เจ็ทพูดกับเพื่อนเขาชินที่มีเพื่อนทั้งสี่คนอยู่ด้วยกันไปไหนไปกันกินอยู่ด้วยกันที่บ้านของเขากลางกรุงลอดดอนจึงสนิทกันเป็นเหมือนพี่น้องกัน
“แกจะมาเหงาอะไรล่ะสาวๆล้อมหน้าล้อมหลังขนาดนั้น” ชยากูรว่าเพื่อนที่เนื้อหอมในหมู่สาวสังคมชั้นสูงเพราะฐานะชื่อเสียงเวลามีงานแข่งขันโปโลคลับก็ได้เข้าร่วมทีมกับชนชั้นสูงจึงได้รับความสนใจมากเป็นพิเศษ
“ไม่เป็นไร ฉันไปเที่ยวหาพวกแกที่เมืองไทยก็ได้” เจ็ทเข้าใจเพื่อนเพราะชยางกูรไม่เคยปกปิดเรื่องที่เขาเป็นลูกบุญธรรมของยุทธเลิศกับชยานิ
“ขอบใจแกมากนะเจ็ท ตลอดเวลาที่อยูที่นี่แกกับแด๊ดและมัมช่วยเหลือฉันเยอะแยะมากมายฉันจะไม่ลืมบุญคุณเลย”
“อย่าพูดอย่างนี้สิวะไทเกอร์ แกน่ะเป็นลูกรักแด๊ดนะเสียดายที่แกไม่ชอบมอลลี่ไม่งั้นสมใจแด๊ดกับมัมแน่” เจ็ทแซวเพื่อนเพราะพี่สาวของเขาชอบชยากูรแต่เพื่อนไม่ได้ชอบแบบชู้สาวถึงฮอลลี่จะแก่กว่าสองปีนั่นไม่ใช่ปัญหาแต่ชยางกูรไม่ชอบสาวสังคมอย่างฮอลลี่
“แกก็รู้ว่าฮอลลี่แค่อยากเอาชนะฉันเท่านั้นเองไม่ได้รักได้ชอบฉันจริง” เขาคนเดียวในกลุ่มที่ไม่ยอมฮอลลี่จึงทำให้สาวสังคมอย่างฮอลลี่อยากเอาชนะ
“คุยอะไรกันอยู่วะเสือ เจ็ท วันนี้ไม่ขี่ม้าเหรอ” ชาลีถามเพื่อทั้งสองที่ยืนคุยรอพวกเขาขี่ม้าปกติก็จะขี่ด้วยกันตลอด
“เชิญพวกแกตามสบายเถอะ เดี๋ยวฉันไปดื่มกาแฟรอ” ชยางกูรตอบเพื่อนแล้วชาลีก็ขี่ม้ากลับไปหาเพื่อนทั้งสองเพื่อนำม้าไปส่งที่คอกแล้วไปดื่มกาแฟกับเพื่อนเพราะพวกเขารอรับปริญญาเสร็จก็จะกลับเมืองไทย
วันนี้ที่คลับหรูกลางกรุงลอนดอนหนุ่มหล่อทั้งห้าคนก็มานั่งดื่มส่งท้ายส่งท้ายก่อนจะกลับเมืองไทยในวันพรุ่งนี้ตอนบ่าย หลังจากรับปริญญาเอกเสร็จเมื่อสองวันก่อนและพวกเขาไม่ได้แจ้งพ่อแม่จึงไม่มีใครรู้ว่าหนุ่มหล่อกลุ่มนี้ดีกรีด็อกเตอร์ทุกคน หากนับเวาลที่พวกเขามาเรียนต่อกันที่อังกฤษก็เข้าปีที่เก้าจากอายุสิบเจ็ดปีตอนนี้ก็ย่างเข้ายี่สิบหกปี
“เมาแล้วเหรอวะเรย์” ชเยศถามเพื่อนที่ทิ้งตัวพิงพนักโซฟา
“เปล่าแค่คิดว่ากลับเมืองไทยแล้วต้องทำงานแล้วคิดไม่ออกว่าจะทำได้หรือเปล่า” อานนตอบเพื่อนเขาเลือกเรียนบริหารเพราะไม่อยากเรียนหมอเหมือนพ่อกับพี่ชายเขาคิดว่าช่วยงานด้านบริหารดีกว่าพ่อกับพี่ชายจะได้ทำงานกันเต็มที่
“แกจะเที่ยวผลาญเงินพ่อแม่อีกหรือไงวะไอ้เรย์ จะกลัวอะไรกับการทำงานบริหารนั่งโต้ะสบายๆไม่ต้องมาเก็บขี้ม้าอาบน้ำม้าไม่ดีหรือไงวะ” ชเยศว่าเพื่อนพวกเขาเรียนต่อปริญญาเอกตั้งแต่อายุยี่สิบสามปีหลังจากจบปริญญาโทและเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย
“ใครจะเหมือนไอ้เสือล่ะวะ รีบเรียนจนกูตามเกือบไม่ทันถ้าไม่คิดว่ามันจะกลับไปช่วยคุณลุงทำงานกูว่ามันกลัวแฟนมันมีกิ๊กแน่เลยว่ะ” อานนว่าเพื่อนที่นั่งดื่มอยู่เงียบๆที่ขยันเรียนจนเขากับเพื่อนต้องรีบเรียนตามจนจบปริญญาเอกพร้อมกันและคิดว่าถ้าพ่อแม่รู้ท่านคงจะดีใจ
“อ้าวไอ้เรย์มาแขวะกูจนได้นะมึง” ชยางกูรตอบกลับเพื่อนก็เขาไม่ได้เกินดมามีพ่อแม่เพียบพร้อมเหมือนเพื่อนๆและเขาอยากจะตอบแทนปู่กับพ่อแม่ผู้มีพระคุณทั้งสามคนที่ให้ชีวิตเขาแม้ญาติพี่น้องของพ่อจะไม่ชอบเขาแต่เขาเชื่อฟังปู่และพ่อแม่มากกว่าถ้าพวกท่านบอกให้เขาไปตายเขาก็จะทำแต่เขาจะปกป้องพวกท่านด้วยชีวิต
“ใครบอกฮอลลี่ว่าพวกเรามาดื่มที่นี่วะ” ชาลีถามเพื่อนเมื่อเห็นฮอลลี่เดินเข้ามาในคลับและกวาดสายตามองหาใครสักคนหรือเพื่อนแต่ไม่ใช่หล่อนเดินมาหาพวกเขา
“กูเปล่านะ” เจ็ทส่ายหน้าไปมา
“กูก็ไม่ได้บอก”
“ไม่ต้องมองกูเลย”
“วันนี้กูยังไม่เจอฮอลลี่เลย” หนุ่มๆทั้งสี่ปฏิเสธและไม่ต้องถามชยางกูรเพราะไม่มีทางที่เขาจะชวนฮอลลี่มาดื่มด้วย
“เฮ้ ไทเกอร์ยูมาดื่มฉลองที่นี่ทำไมไม่ชวนไอล่ะ” ฮอลลี่มาถึงก็นั่งลงเบียดร่างสูงยกมือกอดไหล่อย่างไม่ถือเนื้อถือตัวก็แน่สิเพราะหล่อนเปลี่ยนผู้ชายเป็นว่าเล่นตั้งแต่สมัยเรียนมาแล้ว
“แล้วยูรู้ได้ยังไงฮอลลี่” เจ็ทถามพี่สาว
“เพื่อนไอเห็นพวกยูมาดื่มที่นี่ก็โทรบอกไอน่ะสิ” ฮอลลี่ตอบน้องชายแล้วหันไปจะหอมแก้มชยางกูร
“ฮอลลี่” หนุ่มหล่อหันหน้าหนี
“ทำไมล่ะไทเกอร์ ยูรังเกียจไอมากขนาดนั้นเลยเหรอ” ฮอลลี่หมดความมั่นใจเสน่ห์ของตัวเองเพราะหนุ่มไทยชื่อชยางกูรตั้งแต่เธอบุกห้องเขาเสนอตัวให้ตอนมาอยู่ได้สองปีหลังจากนั้นชายหนุ่มก็ไม่เคยไปค้างที่บ้านของเธออีกเลยรักษาระยะห่างมาตลอดทำให้เธออยากเอาชนะเขา
“ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเธอนะฮอลลี่ ฉันรักและเคารพนับถือแด๊ดกับมัมฉันจะทำแบบนั้นกับลูกสาวท่านได้ยังไง มีผู้ชายอีกมากมายที่เขาชอบเธอนะฮอลลี่” ชยางกูรพูดกับฮอลลี่แล้วถอนหายใจ
“ช่างเถอะ ยังไงพรุ่งนี้พวกนายก็กลับเมืองไทยแล้วนี่ฉันขอดื่มด้วยคนละกัน” ฮอลลี่ไม่สนใจว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรเธอดึงดันอยู่ดื่มร่วมกับน้องชายและเพื่อนสนิททั้งสี่คนจนกระทั่งสี่ทุ่มก็มีเพื่อนมาอีกหลายคนทั้งหญิงและชายและหนึ่งในนั้นมีคู่ควงของชยางกูรด้วย
“ฮอลลี่เบาๆหน่อยสิเดี๋ยวก็เมาหรอก” ชาลีบอกพี่สาวเพื่อนที่เอาแต่ดื่มตั้งแต่คู่ควงของเพื่อนมาถึง
“อย่ามายุ่งกับฉันนะชาร์ล ดื่มไปเลย” ฮอลลี่มองชยางกูรกับคู่ควงด้วยความไม่พอใจ
“อย่าไปยุ่งกับฮอลลี่เลยชาร์ล ถ้าเมาก็ให้คนพากลับบ้านแค่นั้นเองอยากดื่มเท่าไหร่ก็ดื่มไปเลย” เจ็ทว่าพี่สาวรู้ทั้งรู้ว่าเพื่อนของเขาไม่เคยสนใจก็ยังไม่เลิกตามตื้อตอแย
“ไอคงคิดถึงยูมากนะไทเกอร์” ลีน่าอิงแอบหนุ่มหล่อที่เธอคบได้ไม่ถึงเดือนหลังจากที่ชยางกูรเลิกคบกับมาร์กี้เพื่อนสาวในคลาสเรียนเดียวกัน
“ยูมีเพื่อนมากมายขาดไอคนเดียวคงไม่เหงามั้ง” ชายหนุ่มพูดกับคู่ควงอย่างรู้ทันต่างคบกันก็ต้องการแค่เซ็กส์เท่านั้นพอเขาไม่อยู่เธอก็หาคนใหม่แค่นั้นเอง
“ก็ไม่มีใครเหมือนยูนี่นา” ลีน่าลูบไล้ต้นขาแกร่งของหนุ่มหล่อที่เธอติดใจเซ็กส์ของเขาและชยางกูรก็ไม่คบกับใครนาน
“อย่าเพิ่งเริ่มสิลีน่า” ชยางกูรปัดมือของสาวสวยออกจากเป้ากางเกง
“ไทเกอร์” ลีน่าหน้างอหลังจากคืนนี้เธอก็จะไม่ได้เจอเขาอีกแล้วจึงอยากมีค่ำคืนสุดยอดก่อนจากกัน
ชยางกูรไม่สนใจผู้หญิงทั้งสองคนที่นั่งประกบยังไงเขาก็เลือกไปกับลีน่าไม่ใช่ฮอลลี่แน่นอนและพูดคุยกับเพื่อนๆที่มากินเลี้ยงฉลองพวกเขาเรียนจบจนเที่ยงคืนก็พากันกลับ
“แกไปเถอะไทเกอร์เดี๋ยวฉันให้คนไปส่งฮอลลี่เอง” เจ็ทบอกเพื่อนที่ควงเพื่อนสาวไปต่อกัน
“เจอกันพรุ่งนี้เพื่อน” ชยางกูรตบไหล่เจ็ทเบาๆแล้วเดินออกไปกับลีน่า
ชาลี ชเยศ อานนก็ควงเพื่อนสาวตามออกไปสั่งลากันก่อนกลับเมืองไทย สี่หนุ่มก็เรียกรถแท็กซี่ไปที่โรงแรมที่อยู่ไม่ไกลจากคลับหรูเมื่อถึงโรงแรมก็แยกกันไปห้องใครห้องมัน
“ไทเกอร์” ลีน่ากอดร่างสูงทันทีเมื่อเข้าไปในห้องพักเธอยังไม่เคยได้จูบเขาเลยจึงจับใบหน้าหล่อไว้แล้วแนบริมฝีปากลงไปแต่ยังไม่ถึง
“ไม่เอาน่าลีน่า” ชยางกูรก็ยกมือดันใบหน้าเธอออกเขาป้องกันตัวเองอย่างดีไม่จูบกับใครเพราะผู้หญิงที่เขามีความสัมพันธ์ด้วยก็รักสนุกไม่รู้ว่าจะมีโรคอะไรหรือเปล่าจึงไม่จูบเคยจูบใครมาก่อน
“ไทเกอร์ไอไม่ได้เป็นโรคนะ” แม้จะรู้ว่าเขาไม่ชอบแต่เธอก็อยากลองขนาดเซ็กส์ยังสุดยอดถ้าจูบด้วยจะดีขนาดไหน
“ฉันไม่ชอบจูบ” เขาบอกไปด้วยน้ำเสียงไม่ชอบใจ
“โอเคๆ งั้นคืนนี้ไอจะทำให้ยูลืมไอไม่ลงเลยไทเกอร์”
“ลองทำให้ดูหน่อยสิ” ชยางกูรตอบสาวสวยแล้วเดินไปที่โซฟาถอดเสื้อผ้าออกวางเดินตัวเปลือยเปล่าเข้าไปในห้องน้ำอยากรู้ว่าจะแตกต่างกับผู้หญิงคนอื่นยังไงลีน่าถึงมั่นใจว่าเขาจะลืมเธอไม่ลง
