บทที่ 4 อยากเข้าห้องน้ำ

เสียงรถมอเตอร์ไซต์พ่วงข้างในเวลาแบบนี้ของทุกวันทุกทีไม่อาจจะเบี่ยงเบนความสนใจของพวกชายฉกรรจ์ที่นั่งรวมตัวกันด้านหลังไนต์คลับสุดหรูเลี่ยงเมืองพัทยา แต่วันนี้ไม่อาจสนใจไม่ได้แล้ว...

“ป้าฮะผักมาส่งแล้ว” เด็ก ๆ กระโดดลงจากรถพ่วงข้างและช่วยกันยกถุงกระสอบที่บรรจุผักสดต่าง ๆ ไปวางไว้บนแคร่หน้าประตูห้องครัว

ดุจดวงดาวยกมือไหว้หญิงสูงวัยที่เหมือนจะเอ่ยพูดคุยกับเธอแต่พอมองชัด ๆ ก็ได้แต่หันไปกระซิบกระซาบบางอย่างกับบอลหลานชายคนโตแทน

“ลูกค้า?” ดุจดวงดาวยิ้มรับเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปหาแม่ครัวคนนั้นเพราะบอลคงบอกสถานะของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“พอดีลุงไม่ว่างค่ะ ฉันอยากจะออกมาขับรถเล่นกับพวกเด็ก ๆ พอดี” เธออธิบายพร้อมกับสอดส่องสายตาไปด้านในร้านหลังประตูทางเข้าเล็ก ๆ นั่น

“อะ…อ๋อจ่ะ” ป้าแม่ครัวมองตามไปอย่างสงสัยว่าเธอมองอะไร

“รบกวนขอเข้าห้องน้ำได้ไหมคะ?” หญิงสูงวัยพยักหน้าและผายมือไปทางนั้นหลานชายคนเล็กอาสาพาเธอไปแทน ดุจดวงดาวส่งยิ้มเล็กน้อยให้กับแม่ครัวและเดินตามแรงจูงของเด็กชายไป

ด้านในคลับใหญ่โตกว้างขวางมันหรูหราหมาเห่าจนเธอแทบจะเดินชนมุมโต๊ะเพราะมัวแต่มองโคมไฟระย้าที่ส่องสว่างเหมือนเพชรถูกเจียระไนวิบวับที่กลางร้าน

พนักงานหลายคนขะมักเขม้นทำงานในหน้าที่ของตัวเองไม่มีใครหันมาสนใจเธอและเด็กชายที่เดินดุ่ม ๆ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเข้ามาด้านในร้าน

“คงแพงน่าดู” ดุจดวงดาวส่ายหน้าเมื่อคิดไปว่าถ้าเธอมาดื่มที่นี่ต่อมื้อจะหมดเงินเท่าไหร่

“พี่ดาวห้องน้ำมีคนใช้ฮะ” เด็กชายหันมาพูดกับเธอ

“งั้นไม่เป็นไรพี่อั้นได้” แต่เสียงด้านในห้องน้ำนั้นก็ตะโกนบอกมาให้เธอไปใช้ห้องน้ำอีกฝั่งหนึ่ง หญิงสาวตอบไปว่าไม่เป็นไรแต่เด็กชายที่จูงมือเธอกลับไม่ยอม

“ย่าบอกว่าถ้าอั้นฉี่เราจะฉี่เป็นเลือด!” เสียงเล็กนั้นค่อนข้างจะเอาจริงเอาจังมากเลยทีเดียว ดุจดวงดาวที่เป็นหมอได้แต่เอามือข้างที่ว่างลูบศีรษะเล็ก ๆ นั่นอย่างเอ็นดู

“โอเคงั้นพี่เข้าก็ได้ ไหนห้องน้ำไปทางไหน?” เอากับเจ้าเด็กพวกนี้สิ!

“พี่ดาวเข้าไปเลยผมจะรอตรงนี้เพราะผู้ชายเข้าห้องน้ำผู้หญิงไม่ได้” ดุจดวงดาวหัวเราะก่อนจะผลักประตูห้องน้ำเข้าไปด้านใน

กลิ่นสัมผัสที่ปลายจมูกทำให้เธอรู้สึกถึงความหรูหรา ยั่วยวน และสดชื่นไปพร้อม ๆ กัน เธอเดินไปล้างมือที่อ่างล้างมือที่ทำจากหินอ่อนสีดำแกรนิต และเมื่อตั้งใจมองไปรอบ ๆ ทุกอย่างในห้องน้ำขนาดพอดีนี้ตกแต่งอย่างละเมียดละไมและมันดีเกินกว่าจะเป็นห้องน้ำของพนักงาน

ห้องน้ำพนักงานหรูเกินไปหรือเปล่า…หญิงสาวมองพรมสีขาวที่ตัวเองเหยียบอยู่และยกส้นเท้าขึ้นขยี้เบา ๆ ขนาดใส่รองเท้ายังรู้ว่ามันนุ่มขนาดนี้เลย ไม่น่าจะใช่ห้องน้ำพนักงาน ไม่น่าจะใช่…

ดุจดวงดาวมีลางสังหรณ์แปลก ๆ เธอจึงรีบปิดน้ำที่เปิดอยู่หันกลับมาเตรียมจะเผ่นออก เธอสะบัดมือที่เปียกชื้นจากการล้างมือมองประตูห้องน้ำตรงหน้าที่เปิดแง้มไว้ไปด้วย ไว้เท่าความคิดยังไม่ทันจะก้าวเท้าไปเลยท่อนแขนข้างหนึ่งก็โดนจับพร้อมกับออกแรงบีบจนเธอต้องนิ่วหน้า

“เธอเป็นใคร!”