12. รีดพิษ

ยามจื่อ [23:00 – 00:59]

ร่างอรชรของอี้เหอก็เดินกลับมาที่เรือนพักของตน นางไม่ได้มีอาการเหนื่อยเพลียแม้แต่น้อย สิ่งที่ต่างออกไปก็คืออาภรณ์และเนื้อตัวที่ดูมอมแมมก็เท่านั้น เพราะทั้งคู่ไม่ได้เปลี่ยนสถานที่กันเลย ยังคงเอากันที่สวนจนกระทั่งคนที่บอกจะเอานางทั้งคืนหมดแรง มังกรไม่สามารถผงกหัวตื่นได้แล้วนางจึงปล่อยให้เขากลับไปพักผ่อน เพื่อวันพรุ่งจะได้มาเอากันอีก

เมื่อเข้ามาก็เห็นว่าท่านแม่ทัพนั้นยังนั่งอยู่

“ยังไม่นอนหรือเจ้าคะ”

“พี่รอเจ้า” คนบนเตียงบอกเสียงอ่อน

อี้เหอชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ขอข้าไปอาบน้ำก่อนนะเจ้าคะ” สิ้นคำร่างอรชรก็เดินเลี่ยงไปอีกห้อง พักใหญ่นางก็กลับเข้ามา แล้วปีนขึ้นเตียงมาประคองแม่ทัพหนุ่มให้นอนลง

“คนผู้นั้นแข็งแรงมากหรือ ถึงได้” เขาไม่กล้ากล่าวต่อ

“เจ้าค่ะ เขาเก่ง” คนตัวเล็กก็ช่างกระไรตอบตรงเหลือเกิน

“หากพี่หายดี พี่จะไม่ให้เจ้าต้องออกไปอ้าขาให้ผู้อื่น” เส้าเหว่ยเองก็กล่าวบอกตรง ๆ แต่อี้เหอกลับทำเขานิ่งอึ้งไปอีก

“บุรุษส่วนมากทำได้เต็มที่ก็แค่สามสี่รอบ ทว่าข้าต้องการมากกว่านั้น หากภายหน้าท่านแม่ทัพคิดเลี้ยงข้าไว้เพื่อบำเรอ ท่านต้องยอมให้ข้าเอากับคนอื่นด้วย เพราะบุรุษคนเดียวอย่างไรก็ไม่พอสำหรับข้า” ว่าพร้อมกับล้วงเข้าไปลูบคลำมังกรเขา ทว่าครานี้มันกลับตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ราวกับรอสัมผัสนี้อยู่

“อ่า…ถ้าพี่ยอม จะ…เจ้าจะอยู่กับพี่ใช่หรือไม่” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยถามเสียงติดขัด เพราะสัมผัสจากสตรีที่เขารอคอยมันชวนให้ขนลุกนัก ตั้งแต่ได้ปลดปล่อย ก็เหมือนความต้องการเขาจะมากขึ้น และมันยังกระตุ้นให้ร่างกายเขามีแรงด้วย ขาก็ขยับยกได้แล้วในบางครา การถอนพิษด้วยวิธีนี้ช่างดีจริง ๆ

อี้เหอมองหน้าเขาก่อนจะขยับขึ้นมาคร่อมตัวอีกฝ่ายไว้ แล้วเอ่ยตอบเสียงพร่า “หากวันหน้าเรารอดพ้นเงื้อมมือพี่จางไห่ไปได้ อี้เหอยินดีอยู่กับท่านแม่ทัพ ขอเพียงท่านอย่าปล่อยให้รูข้าแห้งเหี่ยวก็เป็นพอเจ้าค่ะ อ่า… ท่านพี่ ดูเหมือนมังกรท่านจะตื่นอีกแล้วนะเจ้าคะ ขอข้าเอาน้ำมันออกอีกสักรอบนะ”

“อ่า… ตามใจเจ้าเมียรัก” เส้าเหว่ยเอ่ยอย่างที่คิด นำพาใจดวงน้อยเต้นแรงยิ่งนัก นางจึงไม่รอช้าที่จะเปลื้องผ้าเขาออก

และไม่ลืมที่จะปลดของตนด้วย จากนั้นร่างเย้ายวนก็ถาโถมลงมาบนตัวเขา ใช้ริมฝีปากขบเม้มเม็ดไตให้อย่างรุนแรง เพื่อกระตุ้นกำหนัดอีกฝ่ายให้มากขึ้น ซึ่งมันก็ได้ผลนัก

เพราะด้านล่างมันตื่นตัวเต็มที่แล้วในยามนี้ ถึงขั้นที่ว่าหัวผงกดีดตีกับร่องรูที่กำลังถูอยู่กับเอ็นเนื้อเขาเลย

สัมผัสได้อย่างนั้น อี้เหอก็ไม่รอช้าที่จะจับมัดสอดใส่ในรูแดงของตน ทว่ามันก็ยากเหลือเกิน เพราะขนาดของท่อนลำนี้มันใหญ่ยิ่งกว่าของเฉินหยางเสียอีก นางจึงต้องค่อย ๆ กดให้กลีบบานของตนกลืนกินลงไปทีละนิด ความกระสันเสียวจึงมีมากขึ้น เมื่อสัมผัสนั้นถูกกลืนกินลงไปช้า ๆ กระทั่งจมลงถึงโคน

“อื้อ… ท่านพี่ ใหญ่คับรูดีเหลือเกิน”

“อ่า… หากเจ้าชอบก็ต้องรักษามันบ่อย ๆ นะ มันจะได้โตยิ่งกว่านี้” คนใต้ร่างเอ่ยบอกพร้อมกับยกมือขึ้นมาบีบขยำก้นขาว และช่วยนางดันขยับโยกบนตัวด้วยความเสียวที่กำลังแล่นพล่าน

“อื้อ… ข้าจะรักษาท่านพี่ทุกวัน” ครางบอกพร้อมกับโยกสะโพกตนใส่ท่อนลำที่คารูอย่างเชื่องช้าเนิบนาบ ราวกับกำลังหยอกเย้าให้คนที่ต้องการมากได้คลั่งตามการกระทำของนาง

“อ่า… อี้เหอจ๋า” เส้าเหว่ยครางเสียงดัง ตาก็มองเต้างามที่เริ่มกระเพื่อมเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งไปกว่านั้นนางยังเปลี่ยนมานั่งยอง

แล้วบดกระแทกร่องรูลงมาใส่ท่อนลำที่ตั้งรออย่างมัวเมา เห็นเช่นนี้เลือดในกายก็ยิ่งพุ่งพล่าน เพราะมังกรที่เคยหลับใหล ยามนี้มันถูกรูแดงของหญิงสาวกลืนกินซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อ่า… อี้เหอ พี่รักเจ้า อ่า… พี่รักเจ้า” เส้าเหว่ยเปล่งเสียงคำรามลั่นห้อง พร้อมกันนั้นสะโพกหนาก็ขยับเสยดันเอ็นเนื้อของตนใส่ร่องรูนางด้วย นำพาให้ร่างเปลือยขาวถึงกับหวีดลั่น

“อ๊ายยย… ท่านแม่ทัพ อูยยย… เสียวเจ้าค่ะ”

“อ่า… พี่ก็เสียวเมียจ๋า” กล่าวพร้อมกับขยับเสยสะโพกขึ้นอีก จากคราแรกต้องพยายามมาก พอเสร็จสมกันไปหนึ่งรอบก็เหมือนมันจะง่ายขึ้น และยามนี้ทั้งคู่ไม่ได้แยแสเลยว่ามีอะไรที่ต่างออกไป เพราะสองร่างเปลือยกำลังมัวเมาอย่างถึงที่สุด

โดยเฉพาะอี้เหอ นางชอบบทสวาทที่มีกับแม่ทัพหนุ่มมาก อาจเป็นเพราะความผูกพันที่ทั้งคู่มีให้กันก็ได้ พอได้ร่วมรักกันอย่างเต็มที่ ปรารถนาที่เฝ้ารอจึงปะทุออกมาอย่างรวดเร็ว

ถึงกระนั้นคนใต้ร่างก็หาได้หยุด เมื่อร่างกายขยับได้อย่างใจหมาย เขาก็ลองดันร่างอรชรพลิกนอนราบลง จากนั้นก็ขึ้นมาอยู่ด้านบนนาง แล้วขยับกระดกเอวสอบลงกลางหว่างขาเรียว สร้างกำหนัดให้คนใต้ร่างได้ก่อเกิดอีกครั้ง แม้มันจะไม่คล่องเหมือนคนอื่นทำ ทว่ามันก็ถูกใจคนที่ยังมีความต้องการยิ่งนัก

เอวสอบยังคงขยับเด้าลงไม่หยุด ขาที่เคยเหยียดตรงบัดนี้ก็เริ่มพับขึ้นมาคุกเข่า ลำตัวเขาก็ยังทาบทับนาง ส่วนใบหน้าก็ยังคงแนบชิดกันเพื่อส่งผ่านลิ้นอุ่นเข้าไปแลกดูดเลียกันในปาก

เสียงครางอื้ออึงดังขึ้นมาสอดประสานกันไม่หยุด เพราะความเสียวที่กำลังแล่นไปทั่วร่าง มันทำทั้งคู่ร้อนรุ่มยิ่งนัก

ถึงขั้นไม่รู้ว่าเสร็จสมกันไปกี่รอบ และไม่รู้เลยว่าขาที่เคยไร้ความรู้สึก บัดนี้มันได้กลับมาแข็งแรงดั่งเดิมแล้ว

เมื่อเส้าเหว่ยเหยียดตัวตรง เขาก็จับสองขาเรียวขาวอ้าออกกว้าง จากนั้นก็กระหน่ำเอวสอบเด้าใส่รูแดงของนางไม่หยุด

“อื้อ… ท่านพี่ อ่า… ผัวข้า โอววว… แรงดียิ่งนัก อูยย… เมียเสียวเจ้าค่ะ แรงอีก อื้อ… แรงอีก”

เส้าเหว่ยเผยยิ้มชอบใจ พร้อมกับลงแรงกดเน้นเข้าไปทุกครั้ง จนกระทั่งตัวเขาและร่างเล็กนั้นเกร็งกระตุกพร้อมกัน แต่ก็ใช่ว่ามันจะจบลงแค่นั้น เพราะไม่กี่อึดใจต่อมา แม่ทัพหนุ่มก็เริ่มใหม่ ทว่าเปลี่ยนท่าเป็นนอนตะแคงแล้วซ้อนหลัง จับขานางฉีกออกแล้วเสือกใส่ท่อนฃำใหญ่ของตนเข้าไปอีกหน

และเขาก็ไม่ปล่อยให้เมียรักต้องรอนาน เอวสอบนี้ก็เริ่มขยับชักเอ็นเนื้อของตนในทันที จากเนิบนาบก็เร็วขึ้นในเวลาต่อมา ทำเอาอี้เหอถึงกับร้องเสียงหลง เป็นที่ถูกใจคนทำยิ่งนัก

“อี้เหอ น้องชอบหรือเปล่า อ่า…”

“ชะ… ชอบ ชอบมากเจ้าค่ะ” ครางตอบเสียงกระเส่า นางมีความสุขและชอบมากจริง ๆ แม่ทัพหนุ่มช่างเอาเก่งยิ่งนัก

“ซี๊ด… เช่นนั้นต่อไปพี่จะเอาเจ้าทุกวันนะเมียจ๋า”

“อื้อ… เราจะเอากันทุกวัน อ่า… พี่เหว่ย อูวว… แรงอีกเจ้าค่ะ อ๊ายย… น้องจะมาแล้ว” นางเร่งเขาอีกหน คนตัวโตก็ทำตามไม่มีขัด ไม่นานทั้งคู่ก็กระตุกเกร็งใส่กัน และยังมีอีกหลายรอบตามมา กระทั่งคนที่เคยปรามาสว่าบุรุษมีน้ำยาพียงแค่สามสี่รอบ บัดนี้กลับเป็นฝ่ายสลบคาอกคนป่วยไปเสียแล้ว

เส้าเหว่ยเผยยิ้มเอ็นดูร่างอรชรที่หลับปุ๋ย ก่อนจะยกมือขึ้นเกลี่ยแก้มนางแผ่วเบา “เป็นเจ้าจริง ๆ ไป่เหอ มิเช่นนั้นพิษในกายพี่คงไม่ถอนออกได้ง่ายเพียงนี้ วิธีรีดพิษของเจ้าได้ผลชะงัดนัก สงสัยเราต้องช่วยกันรีดน้ำพิษออกบ่อย ๆ แล้วกระมัง”