บทที่4 โปรดถวายหลีให้กูเถอะ

ดาร์ก

"อะแฮ่ม!! หลังจากเด็กอ้วนตุ้ยนุ้ยคนนั้น โดนเด็กสาวที่โฉมงามคนนั้นหักอก เด็กอ้วนก็เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง เปลี่ยนจากเด็กอ้วนที่แสนดีกลายเป็นเด็กส่งของผิดกฎหมาย แล้วที่สำคัญเด็กอ้วนตุ้ยนุ้ยคนนั้นได้เปลี่ยนตัวเองเป็นหนุ่มสุดฮอตหล่อเหลาอย่างไม่คาดคิด จากบ้านที่ล้มละลายไม่กี่เดือนก็กลับมารวยอีกครั้ง แถมยังรวยมากกว่าเดิมเป็นหลายเท่า"

"___"

"แต่เสียที ที่เด็กอ้วนคนนั้นก็ได้เปลี่ยนนิสัยตัวเองจากแสนดี กลายเป็นเด็กแสนเหี้ย!!!"

"__" แม่งเหี้ยซะเต็มหน้ากูเลย

"ยิ่งโตก็ยิ่งชั่ว!!!"

"__" ชั่วเบาๆก็ได้กูสะดุ้ง

"ที่สำคัญโคตรเลว!!เลวทรามฉิบหาย!!"

"__" เฮ้ออ สรุปกูทั้งชั่วเลวทรามเหี้ยด้วยแค่นั้นจบ! ไม่มีอะไรให้กูดีสักอย่าง

"จากนั้น เขาก็ได้จับเด็กสาวอายุสิบสี่คนนึงไปรุมโทรมที่บ้านร้างแห่งหนึ่ง กับเพื่อนของเขาอีกห้าคน ที่พากันข่มขืนรุมโทรมเด็กสาวคนนั้น ยังไม่พอ เขาคนนั้นก็ยังฉุดรุ่นพี่ที่เคยหักอกเขา มาให้เพื่อนรุมโทรมแล้วถ่ายคลิปลงเว็บไซต์ต่างๆประจานรุ่นพี่คนนั้นเพื่อความสะใจ พอเด็กอ้วนคนนั้น อ๋อ! ไม่สิ หนุ่มหล่อต่างหาก พอเขา อายุได้ยี่สิบปลายๆหรือยี่สิบหกนี่แหละ เขาก็ได้หมั้นหมายกับหญิงสาววัยสิบหกปี ที่ทางผู้ใหญ่เขาจับให้หมั้นกัน"

"__" ...นั่นก็คือ มิริณ ทำไมเธอถึงได้รู้เยอะขนาดนี้วะ นี่เธอเป็นอีหนูผู้รู้เจ้าปัญญาหรือไงกัน

"เเต่สุดท้ายก็ต้องถอนหมั้นกันเพราะความโลภและความชั่ว!!ได้ครอบงำเขา เขาเลยเลือกที่จะเป็นทรยศต่อแก๊ง อ๋อ! ลืมเล่า เขาได้เป็นสมาชิกอยู่ในแก๊งยากูซ่าแก๊งนึงที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น ใครได้ยินชื่อหัวหน้าแก๊งยากูซ่าแก๊งคนนั้น ก็ต้องพากันหวาดกลัวจนจับไข้สั่น"

"__"ผีหรือคน กูฟังแล้วเพี้ยนแทน เฮ้อออ

"เพราะเขาคนนั้นคือผู้ที่น่าเกรงขามมาก!! แล้วที่สำคัญเขาไม่เหมือนคนทั่วไปเพราะเขาต่างกันจากพวกเรา จะว่าผีก็ไม่เชิงจะว่าซาตานก็ไม่ใช่ หรือว่าใช่วะ?"

...จริงอย่างเธอพูดทุกอย่าง

"หนูว่ามีแต่คนโง่เขลาเท่านั้นที่กล้าท้าทายอำนาจมืดกับซาตาน ..เฮ้อออ! ลุงหนูง่วงแล้วง่ะ หนูขอนอนพักก่อนได้ปะ! เดี๋ยวค่อยตื่นมาเล่านิทานให้ฟังอีก"พูดจบตาเธอก็เริ่มสะลึมสะลือขึ้นมาทันที

"ไม่ต้องเลยมึง มึงคิดจะเบี้ยวกูใช่ไหม มึงจะไม่ยอมบอกกูใช่ไหม อีเหม่ง!! "ผมคว้าตัวเธอมากอดไว้แน่น นานๆทีจะได้กอดเด็กขอสักหน่อยแล้วกัน ชื่นใจฉิบหาย

"งื้อ หนูง่วงจริงๆ นะ "เธอทำหน้างอแงแล้วหลับตาทำปากจู๋ใส่

ตึกตึกตึก

อยู่ๆใจผมมันก็เต้นสั่นรัวไม่เป็นจังหวะ พอเห็นคนตรงหน้าทำหน้าอ้อนใส่แบบนี้ใจดาร์กมันละลายรู้ไหม..โอ้ยยใจกูบาป จุดอ่อนของผมคือผมแพ้ลูกอ้อนผู้หญิง ยิ่งเป็นเด็กเอ๊าะๆน่ารักจิ้มลิ้มแบบนี้ผมยิ่งแพ้หนัก

ถึงผมจะเลว แต่ผมก็มีจุดแข็งจุดอ่อนของผมเหมือนกัน ความอ่อนโยนผมก็มีนะ แต่ในบางครั้งที่ผมจะแสดงออกมากับฝ่ายตรงข้าม เพราะส่วนมากผมจะเป็นเสือพร้อมจู่โจมเข้าหาเหยื่อทันที

"หนูขอนอนได้ไหมแค่20นาทีก็ยังดี พอหนูตื่นขึ้นมาหนูจะเล่าต่อให้จบ พร้อมเฉลยผู้อ้างอิงแต่งนิทานเรื่องนี้ด้วย"เธอนั่งพูดทั้งทั้งยังหลับตา สงสัยเธอคงจะง่วงนอนจริงๆ

พึ่บ!

ผมจึงดึงตัวเธอให้มานอนข้างข้าง แต่ดูเหมือนว่าแม่สาวน้อยจะกลัวผมปล้ำ เธอเลยลืมตาตื่นขึ้นมองหน้าผมทันที

"อะ..อะไรลุง ลุงจะทำอะไรหนู"

"ก็มึงง่วงไม่ใช่หรือไง มึงก็นอนตรงนี้นี่แหละเผื่อมึงคิดจะหนีกูขึ้นมาจะทำไง "

"หนูขอไปนอนที่โซฟาไม่ได้เหรอ นอนตรงนี้มันเบียดลุงเอานะ "

"จะนอนหรือจะซั่ม! เลือกเอา"ผมเลิกคิ้วขึ้นถามเธอพร้อมยกยิ้มมุมปาก

"ไอ้ลุงหื่นกาม! "

"แหม่!! อีเด็กใสซื่อ! มึงก็ไม่ต่างอะไรจากกูเล๊ย!!!เผลอๆหนักกว่ากูอีก พี่มึงว่ามึน เจอมึงเข้าไปมึนกว่าพี่มึงอีก!อีเหม่ง" จูนถึงเธอจะมึนแต่ก็ไม่เท่ายัยน้องสาวตัวแสบของเธอ เพราะดูๆน้องเธอจะแสบกว่าพี่เธอซะอีก

"ตอนหนูหลับ ลุงห้ามลักหลับหนูนะ ไม่งั้นหนูปล่อยคลิปโป๊ลุงขายในเว็บแน่!"ทำหน้าจริงจัง

"อืม!! กูไม่มิกล้าลักหลับอีหนูผู้ชาญฉลาดอย่างมึงหรอก"ในใจผมอยากจับกดกระแทกร่องแม่งให้ยับ แล้วเอามือหยิกจิมิสักสองสามที

แล้วสักพักเธอก็หลับ'แต่ผมไม่หลับเพราะใจมันสั่น ผมนั่งมองหน้าเธอที่มีใบหน้าเรียวเล็กจมูกโด่งปากเรียวเล็ก หน้าตาคล้ายคลึงกับจูนพี่สาวของเธอมาก พูดถึงจูนก็คิดถึงมันขึ้นมาซะงั้น ถึงมันจะมีผัวแล้วก็เถอะ เป็นชู้ทางใจก็ยังดี ผมหยิบมือถือขึ้นมากะว่าจะโทรหาจูน แต่ตาผมดันเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ยัยแสบวางอยู่ข้างข้าง

ผมหันไปมองยัยแสบแวบนึงก่อนจะหันกลับแล้วคว้าเอาโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา กะว่ากดเข้าไปลบคลิปผมที่เธอแอบถ่ายไว้ แต่ทว่าเธอตั้งรหัสปลดล็อกหน้าจอเอาไว้ ผมนี่แม่งโคตรเซ็ง!

"เฮ้อ!" ผมถอนหายใจแล้ววางมือถือของเธอไว้ที่เดิม เรื่องนิทานที่เธอเล่ามาทั้งหมดนั้นคือเรื่องจริงของชีวิตในวัยรุ่น ผมยอมว่ารับว่าแต่ก่อนผมโคตรเลวระยำจริง!ที่เธอเล่ามามันยังไม่ถึงความเลวบัดซบเลยครับมันเเค่เริ่มต้นเรื่องราวในอดีต แต่ตอนนี้ผมกลับตัวเป็นคนดีแล้วครับ แต่แค่บางส่วน

ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงได้รู้รายละเอียดเกี่ยวกับผมมากขนาดนี้ แถมละเอียดยิบ! จะว่าสายสืบ? ผมว่าไม่น่าใช่ แต่ยิ่งมองหน้าเธอผมก็ยิ่งคุ้นเหมือนเคยเจอเธอที่ไหนมาก่อน หรือเธอจะคล้ายกันกับใครอีกคน ที่ไม่ใช่พี่สาวเธอ..

ครืน~ เสียงมือถือสั่นดังขึ้นมาทำให้ผมต้องรีบกดรับสายปลายทางที่โทรเข้ามาอย่างไวเพราะกลัวคนที่นอนอยู่จะตื่นขึ้นมางอแง

(รับสาย)

"นายครับ ลูกค้าที่ชายแดนฝั่งลาวอยากเจรจาต่อรองกับเราเกี่ยวกับสินค้าล็อตใหม่ที่เพิ่งส่งมาจากฟิลิปปินส์ครับนาย"

"ถ้าจะต่อรองเรื่องที่จะให้กูลดราคาให้ละก็ บอกพวกนั้น ว่ากูให้ได้แค่5เปอร์เซ็น ลดมากกว่านี้กูก็เจ๊งสิวะ ถ้าพวกมันยังเรื่องมากก็ไม่ต้องขายให้มัน"

"ครับนาย"

...ตู๊ด ผมกดวางสายแล้ววางมือถือไว้ที่โต๊ะข้างเตียง

"ซี๊ด!! ทำไมเจ็บไหล่จังวะ" ผมใช้มืออีกข้างเปิดคอเสื้อดูที่ไหล่ตัวเอง มันมีเลือดซิบออกมานิดนิด

"อื้ม~"คนตัวเล็กเริ่มขยับตัวเล็กน้อยพร้อมส่งเสียงรำคาญอยู่ในลำคอเบาเบา เธอนอนพลิกตัวไปมา ดูเหมือนว่าเธอจะนอนไม่สบายตัว

"อื้อ อึดอัดง่ะ" ชายกระโปรงของเธอถูกถกขึ้นสูงตามเรียวขาที่เธอยกขึ้นยกลงไปมาและหลับตาพูดพร้อมมือเลื่อนมาปลดตะขอกระโปรงตัวเองออก

พึ่บ!

ผมรีบคว้าตัวยัยแสบไว้ เพราะเธอดิ้นแรงเกือบกลิ้งตกเตียง แล้วสักพักเธอก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหน้ามาหาผมพร้อมยกขาขึ้นมาเกยที่ตัวผม เกยตัวไม่ว่า มาเกยปิกาจูผมแบบนี้ใครจะอดใจไหว

อึก!!

"__" ผมนี่กลืนน้ำลายลงคอแล้วลงคอเล่า

ขาของเธอมันช่างขาวเนียนจนผมอยากจะสัมผัสถึงส่วนตรงนั้นของเธอใจจะขาด บอกสั้นสั้นตอนนี้คือ อยากซั่มฉิบหาย!

"อื้มส์"เธอขยับขาที่เกยบนเป้าตุงของผม ถูขึ้นถูลงซ้ำซ้ำไปมาจนท่อนเนื้อมันเริ่มพองตัวแข็งขึ้นมาอีกครั้ง แล้วอารมณ์เสี้ยนคนอย่างผมแค่สะกิดนิดเดียวมันก็คึก

"ซี๊ด! เอาอีกแล้วนะมึง ทำมันตื่นคราวนี้กูจับมึงกดแน่ อีแสบ!!ซี๊ดด"ปากก็ซี๊ดตาก็มองขาอ่อนของเธอ มันช่างโอ๊ย!ให้ตายเถอะพระเจ้าทอดกล้วยหัก โปรดถวายหลีให้กูเถอะ ขอร้อง!!