ตอนที่ 2

Grrrrr Grrrrr สายเรียกเข้าโทรศัพท์

ทามผละจากอ่างล้างจาน สายตาชำเลืองไปมองทางห้องนอนก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์เดินออกไปที่ระเบียง

“สวัสดีครับ”

“ทำไมลูกสาวฉันถึงไม่รับสายฉันฮ๊ะ?” ไม่มีการทักทายใดๆ แต่ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ใดๆสำหรับทาม

“แพรไม่ค่อยสบาย หลับไปตั้งแต่บ่ายแล้วครับ”

“นี่ แกใช้งานลูกฉันจนล้มป่วยเลยเหรอ”

“ขอโทษครับ ต่อไปผมจะระวังให้มากกว่านี้”

“ฉันไม่ต้องการ สิ่งเดียวที่ฉันต้องการ คือแกออกไปจากชีวิตลูกฉัน!” ทามไม่ได้ตอบกลับ ความรู้สึกที่อีกฝ่ายมีต่อเขา เขากระจ่างดี ตู๊ดดด ตู๊ดดดด และเสียงตัดสายก็ดังขึ้นมา

ความบาดหมางของแพรวากับแม่ของเธอ ไม่ได้เกิดจากเขาทั้งหมด แต่การแตกหักรุนแรงที่สุดนั้น เขาเป็นต้นเหตุ

Grrrrr Grrrrr สายเรียกเข้าโทรศัพท์ดังอีกครั้ง “สวัสดีครับ”

“คุณทาม ป้ารู้ว่าพรุ่งนี้คุณต้องมาที่นี่ ที่ป้าโทรมา ก็เพราะว่าป้าไม่อยากให้คุณมา” ทามยิ้มและเข้าใจว่าคนสนิทของนายแม่คงแอบโทรมาเตือนเขาอีกแล้ว เสียงปลายทางแหบเพราะต้องกระซิบ แต่ไม่ทันที่เขาจะตอบกลับ เสียงของนายแม่ก็ดังขึ้นมา สายจึงถูกตัดไปอย่างรวดเร็ว

“ใครโทรมาเหรอคะ” ทามหันกลับมา พิงระเบียงเอาโทรศัพท์ใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง

“ผู้จัดการ โทรมาเตือนหมายกำหนดของงานในวันพรุ่งนี้” แพรวาเดินเข้าไปโอบกอดเรียกร้องหาความอบอุ่น ทามกอดตอบ “เรื่องพรีเซ็นเตอร์น้ำดื่ม ผมไม่ได้แกล้งคุณนะแพร แต่ผมให้คุณเป็นคนตัดสินใจ ซึ่งผมก็รู้ว่าคุณต้องเลือกแบรนด์ไหน แต่ถ้าผมไม่บอกก่อนว่าราคาต่างกันอยู่เจ็ดเปอร์เซ็นต์...”

พรึ่บ แพรวาผละออกมา มองทาม ใบหน้าบ่งบอกว่าครุ่นคิดหนักมาก เงินก็อยากได้ ตอนนี้แม้พวกเธอจะมีรายได้ไม่น้อย แต่หลายปีมานี้พวกเธออยู่ในช่วงสร้างเนื้อสร้างตัว ตัวเธอก็อยู่ในช่วงการลงทุนแม้ผลประกอบการออกมาเป็นที่น่าพอใจ แต่นั่นก็เพราะมาจากเงินของพ่อเธอที่ท่านมอบให้ก่อนเสียชีวิตซึ่งเธอก็นำไปลงทุนเปิดบริษัทไอริสฯจนหมด และเงินหมุนเวียนในช่วงปีแรกก็เป็นเงินเก็บของทามก่อนเข้าวงการ และสองสามปีมานี้ทามก็ดูแลหลายอย่างให้กับเธอ บ้าน คอนโด รถ และเงินเพิ่มทุนในบริษัท

“เพื่อทีมงานและผลงานของบริษัทของเรานะคะ” ทามยิ้มและพยักหน้า แน่นอนว่าเขาต้องเลือกไอริส อยู่แล้ว

เฮ้ยยย “แต่คิดไปคิดมา...” ทามรั้งร่างบางมากอดไว้ “คุณผอมลงนะ หรือว่างานนี้ทิ้งไปเพื่อที่คุณจะได้มีเวลากินเวลาพักผ่อนบ้าง”

ม่ายยยยย แพรวาสำนึกรู้ผิด แนบใบหน้าเบียดขยี้แผ่นอกกำยำ

“แฟรงค์ เรียกฉันไปพบ” แพรวาเอ่ยบอกหลังจากออดอ้อนเขาอยู่สักพัก ทามหลี่ตามุ่นคิ้ว

“เขาบอกธุระหรือเปล่า” แพรวากับแฟรงค์เคยมีข่าวซุปซิบในเชิงชู้สาว ภาพที่หลุดออกมาที่จริงก็แค่นั่งดื่มกาแฟด้วยกันเท่านั้น แต่เพราะแฟรงค์เป็นซุปตาร์ขึ้นแท่นพระเอกที่มีดีกรีเป็นเจ้าของบริษัทผู้จัดที่ติดอันดับหนึ่งในสามของประเทศ และพ่อของเขายังเป็นเจ้าของช่องทีวีดิจิตอลจากการประมูล

เขาเป็นคนดังที่เพียบพร้อมทั้งหน้าตาและฐานะองค์ความรู้ ตอนนั้นก็แค่พบกันโดยบังเอิญเขาสนใจงานโฆษณาหลายตัวที่บริษัทเธอทำ เมื่อมีโอกาสก็อยากทำความรู้จักในเรื่องธุรกิจ แต่ดันมีข่าวไม่จริงหลุดออกมาเสียได้ และข่าวนั้นก็ทำให้ความลับระหว่างเธอกับทามก็มีผู้ล่วงรู้อีกคน

“แน่นอนว่าเป็นเรื่องงาน”

“เมื่อไหร่”

“อาทิตย์หน้า”

“เจอที่นี่แล้วกัน และผมต้องอยู่ด้วย” แพรวายิ้มพร้อมลูบแก้มสากมองใบหน้าหล่อเทพที่ทำให้สาวๆแฟนคลับคอแทบแตกยามที่เขาปรากฎตัวในรัศมีสายตา

“คุณกับเขา หล่อกันคนละแนว แต่ใครจะแนวไหนก็ช่าง แพรคลั่งหน้าตาแบบนี้เท่านั้น...” กรี๊ดดดด แพรวากรี๊ดออกมาด้วยความตกใจ เมื่อร่างบางลอยขึ้นเมื่อถูกอุ้มเดินตรงไปยังห้องนอนในทันที

พรึ่บ ทามนอนลงอย่างว่าง่ายเมื่อถูกแม่เสือสาวคร่อมทับและเป็นฝ่ายรุกเสียเอง พวกเขาลุ่มร้อนอยู่สักพักใหญ่ๆ

“แฟรงค์ เขาเห็นคุณเป็นเพื่อน ก็เป็นเพื่อนกับเขาหน่อยเถอะนะคะ ไม่มีใครไม่รู้ว่าคนอย่างแฟรงค์จะยอมลงให้กับใครง่ายๆ แม้จะเป็นแค่เวลาส่วนตัวก็ตามที แต่แพรว่า แฟรงค์เขาจริงใจดีนะคะ” เรื่องนี้ทามไม่อาจปฎิเสธได้ “และแน่นอนว่าเขาชอบผู้หญิง”

โอ้ย! แพรร้องออกมา เมื่อถูกเขกกระโหลกส่วนหน้าอีกแล้ว

“แพรพูดความจริงนี่น่า ทามลองคิดดูค่ะ ถ้าแฟรงค์เขาหวังทำลายเราสองคน เขาเปิดโปงเรื่องของเราออกไปก็ได้ แต่เขากลับไม่ทำ ในทางตรงกันข้ามเขากลับระมัดระวังความลับนี้ให้เราด้วยอีกต่างหาก”

“ทราบแล้วครับ” แฟรงค์มีฉายาว่าพญายมหน้าเป็น เด็กในสังกัดของเขาต้องมีระเบียบวินัยอย่างยิ่ง หลายๆคนที่ทามได้ร่วมงานด้วย บอกเลยว่าหัวเรือไม่ธรรมดาจริงๆ “แต่เขาเป็นพวกเจ้าชู้เงียบ”

ฮิฮิฮิ เรื่องนี้แพรวาไม่มีคำแก้ต่าง แต่แฟรงค์ไม่เคยทำท่าทางแบบนั้นกับเธอเลย และอีกอย่างเขาเป็นพวกสมภารไม่กินไก่วัด เขามีมโนธรรมและกฎในการดำเนินชีวิต

“ไม่ไม่ไม่.../แพร” ทามดึงหญิงสาวเข้าสู่อ้อมอก และเรียกเธอให้ตื่นจากฝันร้าย เฮ่อ เฮ่อ ร่างสาวโยกขยับตามแรงลมหายใจที่ถี่แรง “นายแม่โทรมาเหรอ” ทามเอ่ยถามเมื่อแพรว่าตื่นได้สติ

“ไม่ได้รับสายหรอกค่ะ” แพรวาพยายามเค่นเสียงบอกเขา เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องทุกข์ใจ ทามลูบศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมดำคลับอย่างอ่อนโยน

แพรวาถูกเลี้ยงดูมาอย่างเข้มงวดจากมารดาตั้งแต่ที่บิดาเสียไป เมื่อสามปีก่อนเหมือนเป็นบ่อน้ำที่ไม่อาจกักน้ำไว้ได้

ติ๊ด เสียงเตือนของโทรศัพท์ของแพรวาดังขึ้น เธอเอื้อมมาดู ถึงกำหนดที่เธอต้องไปฉีดยาคุมกำเนิดครั้งต่อไปแล้ว แพรวารีบกดปิดโทรศัพท์ ไม่อยากให้ทามได้เห็น

ทามแสดงออกให้เธอสบายใจว่าไม่เห็นในสิ่งที่เธอต้องการปิดไว้ เรื่องนี้สำหรับเขาแม้ไม่ต้องมีระบบเตือน เขาก็จำได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดเล็กเพียงใดถ้าเกี่ยวกับแพรวาแล้วสำหรับเขาคือเรื่องสำคัญยิ่ง เธอจะเข้าใจหรือไม่ว่าเขารักเธอจริงๆ