อย่ามายุ่งกับข้าข้าไม่แข็งแกร่งขนาดนั้น SS1

118.0K · ยังไม่จบ
ไป๋หู่
90
บท
2.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

ชีวิตแสนสงบของ "ลู่ เจียงเฟิง" เป็นอันต้องจบลง เมื่อทักษะวิญญาณของเขาตื่นขึ้นก่อนที่จะถึงเวลาปลุก ทำให้สำนักทั้ง4 ต้องการตัวไปเข้าร่วมสำนัก แต่ข้าอยากบอกว่า "ข้าอยากอยู่แบบคนธรรมดา!!"

นิยายผจญภัยนิยายเทพเซียนนิยายจีนโบราณจอมมารฝึกพลังเซียนแฟนตาซี จีนโบราณกำลังภายในนิยายกำลังภายใน

1

ปุ๋ง ปุ๋ง...

ปุ๋ง...

"อือ....ลิ่วจือ ข้าขอนอนพักอีกสักเดี๋ยว"ร่างบางพลิกตัวไปมา บนฟูกนอน เพราะว่าตนเองนั้นได้ยินเสียงดังมาจากข้างหูไกลๆ ก่อนที่จะเอ่ยเสียงเบาออกไป พลางคิดว่าเป็นลิ่วจือคนรับใช้ตนคงมาปลุกร่างบางแต่เช้าอีกเช่นเคย ก่อนจะพลิกตัวจัดท่าสบายให้ตนเอง แล้วเข้าสู่นิทราอีกครา

ปุ๋ง...

"ลิ่วจือ! ข้าบอกว่าขอนอนต่ออีกสักพักเจ้าฟังไม่รู้เรื่องหรือไง! เมื่อคืนข้าก็เข้านอนเมื่อยามโฉ่ว(01.00-02.59)แล้ว จะให้ข้าตื่นยามเหม่า(05.00-06.59)ไม่ได้หรอกนะ!"ร่างบางขึ้นเสียงอีกรอบ เมื่อยังได้ยินเสียงดังข้างหูอีกหน เนื่องจากเมื่อคืนเจียงเฟิงนั้น คัดอักษรอย่างมุ่งมั่นไปหน่อยรู้ตัวอีกทีก็ดึกดื่นครึ่งคืนไปแล้ว ทำให้กว่าร่างบางนั้นจะนอนก็เกือบจะรุ่งอรุณไปแล้ว

"นายน้อยขอรับ...เหว๋อ!!!!"เสียงดังมามาจากทางด้านหลังอีกครั้ง รอบนี้ทำให้ เจียงเฟิง ต้องลุกออกมาจากที่นอนอย่างหงุดหงิด ก่อนที่จะตะโกนด่า ออกไปทั้งๆที่ยังไม่ลืมตาขึ้นมอง

"ลิ่วจือ!! เจ้าจะเสียงดังทำไมกันนักหนา!! ข้าอยากพักผ่อน เมื่อคืนข้าได้นอนก็เกือบรุ่งสางแล้ว เจ้าจะมากวนข้าทำไมกัน!!"เจียงเฟิงตะโกนออกไป ก่อนจะเกาหัวอย่างหงุดหงิดใจ ร่างบางยิ่งนอนไม่พออยู่ แล้ววันนี้ตนเองก็ไม่มีกิจธุระที่จะต้องไปที่ไหนด้วย อยากจะพักผ่อนอยู่ที่เรือนแล้วก็ต้องโดนรบกวนเวลานอนอีก

"นะ...นายน้อย!! ปี...ศาจ ปีศาจขอรับ!! อ้ากกกกก!"พอเจียงเฟิงลืมตาตื่นขึ้นมา ก็เห็นสีหน้าของลิ่วจือ ที่ทำหน้าตาตกใจกลัวสุดขีด ก่อนที่จะขาอ่อนล้มลงนั่งอยู่ที่หน้าประตูห้อง

"อะไรของเจ้า ลิ่วจือ? มองข้าอย่างกับเห็นผี?"เจียงเฟิงมอง ลิ่วจือที่อยู่ในอาการตะหนกตกใจหน้าซีดอย่างกับกระดาษ

"ข้าง..หลัง นายน้อย"พูดจบลิ่วจือก็ชี้ไปทางด้านหลังของเจียงเฟิง ทำให้ตัวของเจียงเฟิงต้องหันไปมองอย่างเสียไม่ได้

"มันจะมีอะไร…ข้างหลังของข้าก็เป็นโต๊ะเครื่องแป้งขะ........ว้ากกกก!!!"ร่างบางพูดพลางหันกลับไปมองด้านหลังของตน พอหันไปดูก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อด้านหลังตนที่จะต้องมีแค่โต๊ะเครื่องแป้ง แต่มันไม่ได้มีแค่นั้นนะสิ! พอหันไปมองก็พบว่าข้างหลังตนเองมี จินยวู (ปลาทอง) ที่ลอยอยู่ในอากาศ ทั้ง4ตัว 4 สี สีแดง สีดำ สีขาว สีฟ้า

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันทำไมปลาทองถึงอยู่บนบกได้ ทำไมปลาทองถึงไม่ตาย อีกอย่างทำไมปลาทอง...ถึงมาอยู่ในห้องนอนข้า!!!! 

ปุ๋ง...

เจียงเฟิงที่ยังตกใจไม่หายก็ต้องตกใจอีกหน เมื่อตรงหน้าของตนเองนั้น จู่ๆก็มีวงเวทย์เกิดขึ้น หน้าตาแปลกประหลาดสีทองสว่างจ้าก็ผุดออกมาจากพื้นห้อง ก่อนที่ในวงเวทย์นั้นจะปรากฎ ปลาทองสีทองก็โพล่ออกมาจากวงเวทย์ตรงหน้าของ เจียงเฟิง แบบใกล้มากจนเห็นตาใสจ้องมองมาทางร่างบาง ก่อนที่มันจะขยับปากเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง

พ่อง.... พ่อง....

"ท่านพ่อ!!!!!!!!!!!!"