๔.๑ ยามสองเราต้องห่างไกล

รถบีเอ็มดับเบิลยูเลี้ยวเข้าไปจอดที่คอนโดฯ หรู ไม่นานทั้งคู่ก็เข้ามาอยู่ในห้องกว้างนั้นตามลำพัง อนุรดีเดินไปนั่งบนโซฟาอย่างคุ้นเคยเพราะมาที่นี่บ่อยๆ เตชินท์ไม่ยอมเสียเวลาใดๆ ร่างสูงทรุดตัวลงนั่งแนบข้าง ตวัดแขนรั้งร่างบางมากอดและประทับจูบอย่างดูดดื่มทันที

อนุรดีจูบตอบเขาอย่างเต็มอารมณ์ อย่างที่เตชินท์ว่า เธอกับเขาไม่ได้จูบกันหลายวันแล้ว มันทำให้เธอเองโหยหารสเสน่หาเช่นนั้นอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

สองปากสองลิ้นแนบชิดบดคลึงกันเนิ่นนาน กว่าจะละห่างจากกัน ตาคมจ้องมองหน้าหวานๆ ใสๆ ของแฟนสาวอย่างลึกซึ้ง ก่อนจะลดตัวลงไปนั่งคุกเข่าบนพื้นพรมเบื้องหน้าอนุรดี

“พี่เตทำไมลงไปนั่งอย่างนั้นคะ” เสียงหวานเอ่ยถาม แต่ใจกลับเต้นโครมครามตามสัญชาตญาณบางอย่าง เหมือนคาดเดาสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้

“พี่อยากจูบหนูดี”

“ก็จูบแล้ว”

“พี่ไม่ได้หมายถึงที่ปาก แต่หมายถึง...”

มือใหญ่วางบนหัวเข่ากลมมนเนียนนุ่ม ลูบไล้ไปตามต้นขาขาวเนียนอย่างชื่นชม และทำให้ชายกระโปรงชุดเดรสสั้นสีเขียวมินต์ร่นสูงขึ้นไปด้วย

“พี่เต...”

“อนุญาตพี่นะคนดี”

สายตาของคนรักเว้าวอนยิ่งนัก อนุรดีใจอ่อนยวบ ไม่ได้เอ่ยอนุญาตด้วยปาก แต่แยกขาออกกว้างกว่าเดิม เปิดทางให้ร่างใหญ่ขยับมานั่งแทรกอยู่กึ่งกลางช่องขา ร่างอ้อนแอ้นบิดไหวอย่างสุดเสียว เมื่อเตชินท์ไล่จูบตั้งแต่หัวเข่าถึงโคนขาขาวเนียน ทาบปากลงบนเนินหวามกลางกายสาว ฝังจมูกสูดดมความหอมหวาน แล้วกางลิ้นปาดลงแรงๆ ที่รอยแยกของกลีบกุหลาบสาว

“อ๊า...พี่เตขา...หนูดี...”

หญิงสาวเสียววูบขึ้นทั้งตัว พร้อมกับส่งเสียงกระเส่าออกมา นี่เป็นสัมผัสแนบชิดระหว่างปากของเขาและตรงนั้นของเธอเป็นครั้งแรก มันช่างเร่าร้อนเกินกว่าที่จินตนาการจะคาดถึง

ทำอย่างไรดีล่ะอนุรดี จะปล่อยหรือจะหยุดพี่เตดี

คำถามนั้นผุดขึ้นท่ามกลางความวาบหวามอย่างรุนแรง แต่มันก็ไม่ใช่คำถามที่ตอบยากอะไรเลย เมื่อเสียงในใจตะโกนก้องว่ายอมเขาเถอะ อย่างน้อยก็ยังมีกางเกงชั้นในขวางกั้นอยู่ มันคงไม่ได้เสียหายอะไรมาก อีกอย่างเขาทำแบบนี้ก็ตื่นเต้นดีจะตาย

แต่แบบที่พี่เตทำอยู่ตอนนี้มันเลยคำว่าตื่นเต้นไปแล้ว ลิ้นสากหนามากชั้นเชิงไม่ได้ทำแค่จูบ แต่กำลังลากขึ้นลงแล้วเกี่ยวกระหวัด ดุนดัน ไล้ลิ้มยอดเกสรสาวแสนอ่อนไหวแบบสุดสยิวไม่หยุดหย่อน จนม่านน้ำหวานเอ่อเยิ้มซึมทะลักผ่านกลีบกุหลาบออกมาราวกับทำนบพัง ทำให้ผ้าชิ้นน้อยที่กางกั้นระหว่างเขาและเธอเปียกลื่นไปหมด

“อูวว...พี่เตขา...ทำไม...จูบ...หนูดี...แรงแบบนั้น”

อนุรดีเสียวสะท้านอย่างรุนแรง จากที่ตัวสั่นเพราะความตื่นเต้น บัดนี้ร่างกายของเธอกลับกลายเป็นสั่นระริก ความสยิวจากลิ้นมากชั้นเชิงทำให้เธอเริ่มเกิดความโลภ อยากได้มากกว่านั้น และรู้สึกว่าแค่นั้นมันยังใกล้ชิดไม่พอ!

แรงขับเคลื่อนปั่นป่วนจากภายใน ทำให้สะโพกผายส่ายสะบัดดุจใบไม้ไหว เผลอแอ่นยกเนินนางเผชิญสู้ความจัดเจนของคนรักอย่างเร่าร้อน สองมือขยับมาวางบนศีรษะเขา ออกแรงกดให้เตชินท์ฝังจมูกและเรียวลิ้นลงสู่เธอลึกซึ้งมากกว่าเดิม

เตชินท์อาศัยจังหวะนั้นสอดมือเข้าเกี่ยวขอบบิกินี ลากลงมาตามสะโพกผาย อนุรดีเหมือนจะได้สติขึ้นมาชั่วขณะ จึงแข็งใจเอ่ยห้ามเขา

“พี่เตอย่าถอดค่ะ”

“พี่สัญญาจ้ะว่าจะแค่จูบ”

“จูบแบบนี้ก็ดีแล้วนี่คะ” อนุรดีเอ่ยหอบๆ แก้มใสแดงซ่านด้วยเลือดสาวที่ไหลเวียนอย่างเริงร้อน

“มันยังไม่พอทูนหัว ถ้าพี่จูบแบบนี้กางเกงหนูดีจะเปียกมากกว่าเดิมนะ อีกอย่างพี่อยากจูบหนูดีแบบไม่มีอะไรขวางทางระหว่างเรา จูบแบบปากแนบเนื้อ พี่รู้ว่าหนูดีก็อยากให้พี่ทำเหมือนกัน อย่าต่อต้านพี่เลยนะจ๊ะ พี่สัญญาว่าแค่จูบ”

คำสัญญาที่แน่นหนักทำให้ตาคู่สวยหลุบลงบดบังประกายตาร้อนแรงที่คนรักมองมา โดยไม่มีคำตอบใดๆ ให้แก่เขา เตชินท์เหมือนจะอ่านความปรารถนาของเธอออก เธอกำลังคั่งค้าง อยากรู้อยากเห็นสิ่งที่รออยู่ปลายทางแห่งความเสียวสยิวว่าจะเป็นเช่นไร และรู้ดีว่ามีแต่เตชินท์คนเดียวเท่านั้นที่มอบให้เธอได้ ดังนั้นเมื่อคนรักรั้งกางเกงผืนน้อยนั้นลงอีกครั้ง อนุรดีจึงไม่ได้ห้ามปรามแต่อย่างใด ซ้ำยังยกสะโพกช่วยให้ความสะดวกแก่เขา จนกางเกงชิ้นนั้นร่นหลุดออกไปทางปลายเท้า

“สวยเหลือเกินหนูดีจ๋า ข้างนอกว่าสวยแล้ว แต่ข้างในสวยยิ่งกว่า ทั้งสวยทั้งฉ่ำ”