Ep.10

อนุภรรยานายมาเฟีย Ep.10

เนื้อเรื่องมีเนื้อหาและคำหยาบคาย ท่านใดไม่ชอบสามารถผ่านได้นะคะ

------------------------------------

Talk : ธารา

เวลา 05:50 น.

ผมตื่นเพื่อจะไปปลุกให้เธอทำอาหารเช้า จัดสถานที่ เพราะวันนี้เพื่อนผม ไอ้เฟียส ไอ้แมทริว จะพากันมาที่นี่เพื่อจัดงานปาร์ตี้วันเกิดไอ้เฟียสกันที่นี่ มาถึงก็คงบ่ายๆ ผมตั้งใจจัดเด็กเอ็นมาปาร์ตี้วันนี้ด้วย นานๆจะได้มาบรรยากาศแบบนี้ที

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ตื่น!!

ผมเคาะประตูอยู่เกือบนาที เเต่ไม่มีคนเปิด ผมเลยผลักประตูเปิดเข้าไป ห้องไม่ได้ล็อค เธอไม่อยู่ที่เตียง นี่เธอไปไหน ผมจัดการผลักประตูห้องน้ำเข้าไป เห็นเธอนอนเเช่อ่างน้ำ หลับตาพริ้มอยู่ ขาวดีจังเลยเเห๊ะ นี่ผมต้องดีใจไหมเนี่ยที่เป็นผู้ชายคนเเรกของเธอ

ผม : นี่จะชิวอีกนานไหม นี่มันกี่โมงเเล้ว

นาเดียร์ : ขะ คุณ เข้ามาได้ไงง

ผม : นี้บ้านผม ทำไมผมจะมาไม่ได้ ผมเปลี่ยนใจเเล้ว ตอนเเรกว่าจะให้คุณไปเตรียมอาหารเช้า แต่ตอนนี้ผมอยากให้คุณเป็นอาหารเช้าของผมมากกว่า

นาเดียร์ : ขะ คุณ อย่านะคะ คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้กับฉันเมื่อไหร่ก็ได้ คุณบอกให้ฉันมาอยู่ที่นี่เพื่อรอพี่สาวคุณฟื้น ฉันมั่นใจว่าถ้าพี่สาวคุณฟื้นขึ้นมา คุณต้องทราบความจริงทุกอย่างแน่!!

ผม : ทำไมจะไม่มี ในเมื่อคุณคือของผม ส่วนเรื่องผมให้คุณรอพี่ลิซฟื้น ผมได้เคยพูดว่าผมจะไม่ทำอะไรคุณ อย่าลืมสิ ข้าวทุกมื้อที่คุณต้องทาน เงินผมซื้อ คุณก็ต้องตอบเเทนอะไรผมบ้างสิ เอากับผมมันน่ารังเกียจนักหรือไง

ถ้ากระชากข้อมือเธอเข้ามาชนกับแผงอกผม ตอนนี้เธอจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง แทบจะฆ่าผมอยู่แล้ว

นาเดียร์ : ใช่ ฉันรังเกียจผู้ชายที่ไม่รู้ความจริงอะไร ไม่หาความจริงอะไร แต่กลับปรักปรำคนอื่น คุณมันน่าขยะแขยง คุณรู้ตัวไหม

ผม : คำก็รังเกียจ คำก็ขยะเเขยง มานี่

ผมจับเธอเหวี่ยงลงที่เตียง เเล้วก็จัดการกับคนผยศ ผมประทับริมฝีปากเธอด้วยความรุนเเรง เเต่เธอไม่ยอมเปิดปาก ผมกัดริมฝีปากเธออย่างเเรง เพื่อที่จะให้เธอเปิดปากออก กึดดด!!! ได้ผมครับ ผมส่งลิ้นหนาเข้าไปคลอเคลียกับเธอเเละผละออกจัดการเสื้อผ้าตัวเอง ตอนนี้ลูกชายของผมพร้อมที่จะจัดการกับเธอเเล้วครับ ผมจับขาเธอเเยกออก แล้วเสียบน้องชายของผมเข้าไปโดยที่ไม่ได้เล้าโลมเธอต่อ

"กรี๊ด จะเจ็บ คุณมันคนไม่มีหัวใจ ฉันเกลียดคุณ"

เกลียดงั้นหรอ ผมไม่ได้ตอบอะไรเธอเพียงเเต่ทวนคำพูดเธออยู่ในหัว....

ผม : เกลียดผัวตัวเองได้ด้วยหรอ มามะเดี๋ยวผมจะทำให้ทุกต้องร้องขอผมเอง

ผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง เธอไม่มีเเม้เเต่อารมณ์ร่วมไปกับผม เเน่นอนว่าครั้งที่ 2 ที่รุนเเรงขนาดนี้เจ็บไม่ต่างจากครั้งเเรกหรอกครับ ผมผละออกจากตัวเธอหลังเสร็จกิจ แล้วเดินออกจากห้องเธอ เพื่อที่จะไปเอายาคุมฉุกเฉินที่ผมสั่งลูกน้องไปซื้อมาไว้ ผมไม่อยากให้ลูกผมต้องมาเกิดกับคนเเบบเธอ " เธอมันก็เป็นได้เเค่นางบำเรอกาม ของผมแค่นั้นแหละ"

Talk : นาเดียร์

เป็นอีกครั้งที่เราเก็บอารมณ์ไม่อยู่ แล้วใช้คำพูดที่ทำให้เค้าโมโห ต่อไปเราคงต้องระวังคำพูดมากกว่านี้ เราคงต้องพยายามตามใจเค้าไม่ให้เค้าโมโหเเล้วเอาเปรียบเราเเบบนี้อีก เราลุกขึ้นใช้มือพยุงตัวเองไปยังห้องน้ำ ส่วนเค้าหลังที่สุขสมอารมณ์หมาย ก็เดินออกไปโดยไม่แม้เเต่หันมามองสภาพของเรา เราจัดการกับตัวเองเเละน้ำกามราคะที่เค้าทิ้งเอาไว้ เค้าไม่ป้องกันแม้เเต่ครั้งเดียว วันนี้เราคงต้องบอกกับเค้า หลังจากที่เราจัดการตัวเองเสร็จเราก็ลงมาเตรียมทำกับข้าวให้เค้า ส่วนเค้ายังไม่ลงมาจากห้องเลย เราจัดโต๊ะเสร็จก็จัดการทำความสะอาดตามมุมต่างๆของบ้าน เราเคยดูหนังเรื่องหนึ่งที่นางเอกโดนพระเอกจับไปแล้วใช้มารยาให้พระเอกหลงรัก สุดท้ายพระเอกก็หลงรักนางเอกจริงๆ แต่นั่นมันคือหนัง เรามันชีวิตจริง คงเทียบกันไม่ได้เลย ถ้ารอให้พี่สาวเค้าฟื้นเราคงได้โอนเค้าฆ่าตายเเหงๆ เราคงต้องใช้ความดีเข้าเเรก ขัดใจเค้าให้น้อยที่สุด

เรากำลังถือพื้นอยู่ก็มีเสียงคนเดินลงมา....

ธารา : ปึ่กกก นี่ยาคุมฉุกเฉินกินสะฉันไม่อยากให้ลูกฉันเกิดกับเธอ แล้วมากินข้าวกับฉันด้วยเดี๋ยวจะเป็นไรก่อนพี่สาวฉันตื่นซะอีก

เราหยิบยาคุมจากโซฟาขึ้นมาจุกเหมือนกันเนาะ กับคำพูดของเค้าเค้าเกลียดเราได้ขนาดนี้เลยหรอ

เราเดินไปตักข้าวให้เค้าเเล้วตักให้ตัวเอง

ธารา : วันนี้เพื่อนฉันจะมาปาร์ตี้ที่นี่ ช่วยจัดสถานที่บริเวณสระน้ำ แล้วเตรียมกับข้าวด้วย เดี๋ยวฉันจะพาไปซื้อของที่เธอคิดว่าจะใช้ทำ แล้วอย่าคิดหนีถ้าไม่อยากให้ป้าเธอลำบาก จำคำฉันไว้ รีบกินสะ!!

เรา : ค่ะ

เราไม่รู้จะตอบอะไรนอกจากคำว่าค่ะจริงๆ ตอนนี้ความคิดในหัวเรามันตื้อไปหมด เราเลยรีบกินให้เสร็จเเล้วเก็บโต๊ะ เคลียร์สถานที่ เพื่อที่จะออกไปซื้อของต่อ เราคงคิดจะหนีเเบบที่เค้าบอกไม่ได้จริงๆเเหละ ถึงจะห่วงป้ามากขนาดไหน เเต่เราต้องทำตัวให้ดีที่สุด เผื่อวันนึงเค้าจะใจดีพาเราไปหาป้า หลังจากทำทุกอย่างเสร็จเราจึงเดินมาหาเค้าเพื่อที่จะให้เค้าพาไปซื้อของ เดี๋ยวเตรียมอาหารเสร็จไม่ทัน

บนรถ

เรา : อยากได้เป็นอาหารประเภทไหนคะ เดียร์จะได้ซื้อของถูก

ธารา : ขอเป็นพวกบาร์บีคิว อาหารทะเลปิ้งย่าง เเค่นั้นก็พอ ถ้าทำไม่ทันเดี๋ยวฉันให้คนมาช่วย เเต่อย่าคิดหนีเด็ดขาด ฉันเตือน!!

เรา : ค่ะ พวกของว่างคุณจะรับด้วยไหมคะ

ธารา : ไม่ล่ะ เอาเเค่นั้นเเหละ

เราพยักหน้าเบาๆเป็นคำตอบ พูดดีๆก็เป็นเหมือนกันนิ่ ละจะพูดจาให้คนอื่นเสียความรู้สึกเพื่ออะไร แปลกคนตาบ้านี่

หลังจากมาถึงห้างเราก็เดินเข็นรถเข็นซื้อของที่ต้องใช้ ส่วนเค้าน่ะหรอเดินตามตัวปลิว

ธารา : เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำ คุณเดินซื้อของไปก่อนนะ คงจำได้นะว่าอะไรที่คุณไม่ควรจะทำ

เรา : รู้ค่ะ คุณสบายใจได้ฉันไม่อยากให้ป้าฉันเดือดร้อนเหมือนกัน

ธารา : ก็ดี

จะย้ำทำไมนักหนาก็ไม่รู้ ถ้าหนีเเล้วไปเราต้องเดือดร้อนฉันไม่ทำเด็ดขาด แม้ว่าฉันจะต้องเจ็บขนาดไหนก็ตาม แต่ฉันจะให้ป้าฉันเข้ามาเกี่ยวข้องไม่ได้

?‍? : หวัดดีน้อง ซื้อของเต็มรถเลย มาคนเดียวหรอครับ ให้พี่ช่วยไหม

เรา : ไม่เป็นไรค่ะ ไม่รบกวนดีกว่า

?‍? : ให้ช่วยเถอะครับ มาเร็ว อย่าเล่นตัวเพื่ออัพค่าตัวหน่อยเลยน่ะ ดูก็รู้ว่าขายอย่างว่า จะเอาเท่าไหร่ว่ามาพร้อมจ่าย

เรา : นี่คุณสติดีปะคะ นี่มันกลางห้างนะ คุณใช้อะไรวัดว่าใครเค้าเป็นเเบบไหน หรือวัดจากการเเต่งตัว รบกวนให้เกียรติผู้หญิงด้วยค่ะ ไม่ใช่ใช้เเค่เงินเพื่อฟาดหัวคนอื่น มันก็น่ารังเกียจค่ะ

?‍? : นี่มึง!!

ธารา : ถ้ามึงเเตะเมียกูเเม้เเต่ปลายนิ้ว มึงได้ตายศพไม่สวยเเน่

คุณธาราวิ่งมาพร้อมลูกน้อง 2 คน แล้วเข้ามาดึงเราไปไว้ด้านหลัง อะไรนะเค้าเรียกเราว่าเมียหรอ?

?‍? : มีผัวเเล้วก็ไม่บอกนะมึง!!

มันพูดพร้อมรีบวิ่งเเจ่นออกไป ผู้ชายนี่เป็นอะไรกันไปหมด

ธารา : มันทำไรเธอหรือป่าว เเล้วเธอไม่มีปากขอความช่วยเหลือหรอ ถึงได้ยืนให้มันรังแกอยู่ได้ ได้ของครบยัง ถ้าครบเเล้วก็กลับ

เรา : ครบเเล้วค่ะ

เราพูดจบเค้าก็เเย่งรถเข็นเราไปเข็น เเล้วเดินนำออกไป เค้ามุมนี้ก็ดูดีเหมือนกันเนาะ ไม่อยากให้เค้าเปลี่ยนเป็นอีกมุมเลย อะไรของมึงเนี่ยเดียร์มึงจะคล้อยกับการกระทำดีไม่กี่นาทีของเค้าไม่ได้นะ

หลังจากที่เราจ่ายเงินค่าของเสร็จเค้าก็ลากเราโซนเสื้อผ้า แล้วยื่นบัตรใส่มือเรา บังคับให้เราเข้าไปซื้อเสื้อผ้าสำหรับคืนนี้เพราะเราต้องอยู่ในงานปาร์ตี้กับเค้า โดยให้เหตุผลว่าถ้าเราเเต่งตัวเป็นป้าเค้าจะอายคนอื่น เพราะเวลาทำกับข้าวอยู่บ้านเราจะเเต่งตัวสบายๆ ไม่อยากให้เป็นป้าหรอ ได้เดียร์จัดให้ ดูถูกอะไรก็ได้เเต่มาดูถูกเเบบนี้ไม่ยอมจ่ะ ไหนๆก็ใจดีเเล้ว ขอเครื่องสำอางค์อีกหน่อยละกัน เเค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ล่วงหรอก จัดไปค่ะ 6000 กว่าบาท ไหนๆก็ไหนเเล้ว หลังซื้อเสร็จเค้าก็พาเรากลับมายังไร่ เเล้วเริ่มทำอาหาร นึกว่าจะดุเรื่องซื้อของ แต่ไม่อะเงียบมาตลอดทางไม่รู้โกรธหรือป่าว.....