EP.1

“พี่ยอด... ปล่อยนิ่มนะ ไม่เอานะ นิ่มไม่เข้าไป”

‘นิราวรรณ’ หญิงสาววัย 18 ปี พยายามสะบัดมือให้หลุดออกจากการกอบกุมของ ‘ยอด’ แฟนหนุ่มรุ่นพี่ที่กระชับแน่นและฉุดกระชากลากถูให้หล่อนเข้าไปในห้องนอนของเขาให้ได้ ดวงตาของหญิงสาวตกตื่น หล่อนไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าถ้าเข้าไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น จึงพยายามขืนร่างออก ยังไงก็ต้องให้ยอดปล่อยให้ได้

“มาเถอะน่านิ่ม พี่จะพาไปเล่นอะไรสนุกๆ”

“ไม่อะ นิ่มไม่สนุก นิ่มจะกลับบ้าน ป่านนี้แม่รอนิ่มแล้ว พี่ยอด... ปล่อยนิ่ม”

“เดี๋ยวเสร็จแล้วพี่พาไปส่ง”

‘เสร็จ’ อะไรกันที่เสร็จ นิราวรรณรู้สึกราวขนหัวจะลุกตั้งพร้อมกัน คำนี้หล่อนเข้าใจความหมายนะ ไม่ใช่เรื่องดีของหล่อนแน่ หรืออาจดีสำหรับยอด

“ไม่นะพี่ยอด ปล่อยนิ่มเดี๋ยวนี้! นิ่มจะกลับ!”

นิราวรรณดิ้นรนให้พ้นจากฝ่ามือที่บีบแน่นเพราะหล่อนกับยอดเพิ่งตกลงเป็นแฟนกันได้แค่ 3 วัน ยังไม่ถึงเวลาที่หล่อนจะทำอะไรแบบนี้ หล่อนพึ่งเรียนจบ ม.6 เพิ่งได้งานทำและยังได้ไม่คิดจะมีครอบครัวจริงๆ จังๆ ที่เรียกว่า ‘ผัว-เมีย’ หล่อนก็แค่อยากมีแฟนตามที่เพื่อนยุส่งเท่านั้น ประกอบกับยอดเป็นคนที่หล่อนแอบชอบมานานและเมื่อเขาแสดงความสนใจ อะไรอะไรก็เลยง่าย แต่ไม่ใช่ว่าหล่อนจะง่ายให้เขาทำได้ตามอำเภอใจแบบนี้

“พี่ยอด... ปล่อยนิ่มเถอะนะ ให้นิ่มกลับบ้าน”

สายตาของนิราวรรณเว้าวอนร้องขอให้เขาปล่อย หล่อนตั้งใจว่าจะทำงานส่งเสียเลี้ยงดูแม่และน้องให้อยู่ดีมีสุขก่อน และแม่ก็พร่ำสอนหล่อนอยู่เสมอว่าความสาวมีได้ครั้งเดียวเท่านั้น หล่อนควรจะเก็บไว้ให้กับคนที่คู่ควร ซึ่งคนคนนั้นอาจจะเป็นยอด แต่ต้องไม่ใช่เวลานี้ มันเร็วไปที่จะเกิดขึ้น

“พี่รักนิ่มนะ พี่อยากมีความสุขกับนิ่ม”

“ถ้าพี่ยอดรักนิ่มจริง พี่ยอดต้องไม่ทำแบบนี้ นะพี่ยอด ปล่อยนิ่มนะพี่ นิ่มจะกลับบ้าน”

ดวงตาคมเข้มของผู้ชายหล่อสุดในความรู้สึกของนิราวรรณกร้าวขึ้นจนดูน่ากลัวกว่าเดิม และรอยยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก กับฝ่ามือที่บีบแน่นขึ้นอีกไม่ยอมปล่อย นั่นก็ทำให้หล่อนรู้ชะตา พูดดีๆ กับยอดไม่ได้แล้ว

“พี่ยอด ปล่อยนะ!”

“อย่าเล่นตัวนักเลยนิ่ม พี่รู้นะว่านิ่มก็อยากให้พี่เอาจนตัวสั่นอยู่แล้ว ดูสิ ยิ่งดิ้นก็ยิ่งสั่น”

“พี่พูดบ้าอะไรของพี่! นิ่มไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยนะ เราเพิ่งเป็นแฟนกันได้แค่สามวันเองนะ นิ่มจะคิดแบบนั้นได้ยังไง!”

“ถ้าไม่คิด! แล้วตามพี่กลับมาบ้านทำไมล่ะ ตามมาก็แปลว่าอยากถูกเอานะสิ”

“ไม่ใช่นะ! ก็พี่บอกว่าบ้านรก นิ่มก็เลย...”

“นิ่มก็เลยเสนอตัว”

“ไม่ใช่! นิ่มหมายถึงว่านิ่มจะมาทำความสะอาดบ้านให้พี่”

“ใครเขาคิดแบบนั้นกันนิ่ม ทำเป็นไร้เดียงสา ตามผู้ชายกลับมาบ้าน นี่ไม่รู้จริงๆ เหรอ ว่าผู้ชายเขาพามาล่อน่ะ”

“นิ่ม... ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลย ปล่อย! พี่ยอด! ปล่อยนิ่มเดี๋ยวนี้นะ นิ่มจะกลับ!”

“ปล่อยก็โง่สิ เนื้อมาเข้าปากหมา หมาก็ต้องเคี้ยว”

“ไม่นะพี่ยอด... ไม่นะ ไม่นะ! ปล่อย! ว้าย!”

นิราวรรณสะบัดมือดิ้นรนแต่ยอดกลับรั้งร่างหล่อนเข้าไปในห้องเขาจนได้และก็เหวี่ยงไปที่เตียงจนบั้นท้ายของหล่อนกระแทกกับขอบเตียงจังๆ หล่อนเจ็บจนจุก แต่ยอดก็เดินไปล็อกประตูก็ทำให้นิราวรรณลืมความเจ็บลุกขึ้นถอยหนีไปจนชิดติดผนัง มองหาทางหนีทีไล่ที่พอจะเอาตัวรอดได้ เพราะยังไงหล่อนก็จะไม่ยอม

“อย่าเล่นตัวนักเลยนิ่ม ให้พี่เอาเถอะ แล้วพี่จะพานิ่มไปสวรรค์ เอากี่สิบรอบก็ได้ หุ่นแบบนิ่ม ให้พี่เด้าทั้งคืนพี่ก็ไหว”

คำพูดร้ายๆ ที่พ่นออกมาจากปากยอดทำให้นิราวรรณอ้าปากค้าง เหมือนจะหาเสียงของตัวเองไม่เจอ แม้ว่าหล่อนจะมาจากครอบครัวจนๆ แต่ก็ไม่เคยมีใครมาใช้คำเหล่านี้กับหล่อนสักครั้ง

“บ้า! พี่อย่ามาพูดบ้าๆ กับนิ่มแบบนี้ เปิดประตูให้นิ่มเดี๋ยวนี้นะ ถ้าพี่ไม่เปิด นิ่มจะร้องเรียกให้คนช่วย”

“อยากร้องก็ร้องเลย! คนแถวนี้ก็ชินแล้วล่ะ เพราะพี่อะ พาสาวมาล่อบ่อย แรกๆ ก็ร้องกรี๊ดกร๊าดแบบนี้แหละ สักแป๊บก็ครางระรัว เชื่อพี่สินิ่ม ให้พี่เอาสักที นิ่มจะติดใจ จนต้องร้องให้พี่ล่อซ้ำเลยล่ะ”

“พี่บ้าไปแล้ว...”

นิราวรรณส่ายใบหน้าแต่ยังมองหาทางหนีที่ไล่ แต่ทางออกก็มีแค่ประตูที่ยอดยืนขวางไว้เท่านั้น

น้ำตาไหลอาบสองแก้ม ดวงตาสิ้นหวังมองผู้ชายหน้าหล่อสูงยาวเข่าดีสไตล์แบดๆ กวนๆ ยอดเป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถในตลาดที่หล่อนหลงรักเขามาตั้งแต่แตกเนื้อสาว แต่ก็ได้แต่แอบมอง เพราะหล่อนยังเด็กเกินกว่าที่ยอดจะสนใจ หล่อนได้เห็นยอดเปลี่ยนผู้หญิงควงบ่อย ได้แต่ฝันเฟื่องว่าสักวันหล่อนจะเป็นผู้หญิงที่เขาเลือก