บทที่ 5 ข้อเสนอ

ฉันรีบหันกลับไปมองหน้าชายคนนั้นอย่างใกล้ชิดมีโอกาสได้สบตาเขาอยู่ครู่หนึ่ง ผิวขาว จมูกโด่งปลายรั้นราวกับจะบอกว่ามีนิสัยไม่ยอมคน คิ้วคมเข้ม ในตาสีน้ำเงินขลับดำ ความจริงเขาหน้าตาดีไม่เบา ฉันมองอย่างสงสัยว่าเขาเป็นใครกัน ขณะนั้นมีเสียงชายชุดดำแทรกเสียงเข้ามา

" ท่านครับมีอะไรหรือเปล่าครับ "

" ไปเรียกไอ้เฉิน เจ้าของร้านมา "

ผ่านไปไม่นานเจ้าของร้านเดินหน้าตั้งออกมา

" ท่านครับขอโทษด้วยครับ " ปล่อยน้องก่อนเถอะครับเพราะเธอไม่ใช่คนของเรา "

. เมื่ิอสบโอกาสที่เขาคลายมือฉันรีบสลัดออกวิ่งตรงดิ่งออกไปนอกร้าน

Part เฮียหยาง

" ไปตามสืบเรื่องผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉัน ฉันซื้อกิจการนี้ให้ราคาดี เป็น 2 เท่า ไม่งั้นฉันจะทำให้ธุรกิจแกพังตอน"

"ครับ ครับ เฮียหยางครับ "

ผมเอ่ยสั่งเจ้าของร้านอย่างหงุดหงิด ผมไม่ได้ชอบเธอขนาดนั้นหรอกนะ แค่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธผม ในเมื่อเธอกล้าท้าทายอำนาจมืด ผมจะทำให้เธอได้ลิ้มลอง

หวังอี้

ผมจ้องมองไปยังแก้มหวานคล้ายกับเธอจะถูกลวนลามอยู่แต่ทันใดนั้น เสียงสั่นโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นสายของมีอาโทรเข้ามาแต่ทันใดนั้นมีการ์ดของร้านวิ่งเข้ามาผมคิดว่าเขาคงจัดการกันเองจึงเลือกที่จะรับสายมีอา และวิ่งออกมารับข้างนอกเพราะข้างในเสียงดัง

@โทรศัพท์

"อยู่ใหนคะทำไมป่านนี้ยังไม่กลับ?

" กำลังจะกลับแล้วล่ะ "

" กลับจริงเหรอคะ เฮียเคยบอกว่าจะไม่โกหก จะรักมีอาคนเดียวแล้ววันนี้ทำอะไรอยู่คะ ขั้วเด็กคนใหนไว้อีก "

" ไม่มีใครทั้งนั้นมีอา "

ขณะที่ผมคุยอยู่นั้นร่างของมีอาก็เดินเข้ามาปรากฏตัวที่ตรงหน้า ผมตกใจเธอหายตัวมาหรืออย่างไรผมจึงกดวางสาย

"มีอาไม่ใช่แบบนั้นนะ เฮียมาดื่มกับเพื่อนไม่มีใครทั้งนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยแวปเข้ามาในหัวสมองเลยนะว่าผมจะเลิกกับคุณแล้วไปจีบคนอื่นเชื่อเฮียนะคะที่รัก" ผมเดินเข้ามากอดร่างสวยของมีอาเอาไว้

"แน่ใจเหรอคะว่าไม่มีอะไรมีอาขอเข้าไปดูหน่อย "

" ยะ หยุดก่อนข้างในเขามีเรื่องกัน " ขณะที่ผมหันหน้ามาคว้าตัวมีอ่เพื่อดึงเธอเอาไว้นั้น ตรงหน้า มีร่างของแก้มหวานยืนอยู่ ไม่รู้ว่าเธอยืนตั้งแต่ตอนไหน

Part แก้มหวาน

ขณะที่ฉันวิ่งออกมาข้างนอก มาเจอชายที่ฉันชอบกำลังคุยอยู่กับภรรยาของเขา อย่างน้อยฉันก็มีจิตสำนึกที่ดี ที่จะไม่ยุ่งกับคนมีเจ้าของ อุตส่าห์หลงละเมอว่าจะได้ผู้ชายคนนี้ไปครองกลับเป็นอันต้องอกหักตั้งแต่วันเลย แม่จ๋า ไม่ได้ลูกเขยแล้วล่ะ

ทันใดนั้น ชายหนุ่มที่เรียกฉันไปคุยก็เดินมาประชิดหลัง

" ผมว่าคุณฟังข้อเสนอผมก่อนที่คุณจะปฏิเสธผมดีกว่ามั้ย บ้าน 1 หลัง Bmw 1 คัน ถ้าคุณสนใจนี่นามบัตรผม "

ชายคนนั้นยื่นนามบัตรสีดำใส่ไว้ที่ร่องอกของฉัน ฉันรับยกมือขึ้นมาปิด ไม่ได้กะจะรับนามบัตรเขาหรอกนะ แต่กลับกลับเป็นว่านามบัตรตอนนี้ตกอยู่ในมือฉันเรียบร้อยแล้ว จากนั้นเขาก็เดินขึ้นรถคันหรูโดยมีลูกน้องคอยเปิดประตูให้ขึ้นไป

ขณะนั้นมีเจ้ลิลลี่และคนอื่น ๆ วิ่งตามออกมาสมทบสีหน้าท่าทางตื่นตระหนก

" เป็นไงบ้างแก้มหวาน"

" เจ็บตรงไหนมั้ย"

" เปล่าค่ะเจ้ "

" ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ เขาคือเฮียหยางผู้ทรงอิทธิพลมาจากเมืองจีน มีอาณาจักรเป็นของตัวเอง กว้านซื้อธุรกิจหลายๆที่ด้วยเงินมหาศาล ผมก็ไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้นะครับทุกทีจะนิ่งเฉยๆ"

" ไม่เป็นไรค่ะ ขอตัวนะคะ "

จากนั้นฉันก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เมื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมเข้านอน สายตาดันไปมองนามบัตรเขาที่วางเอาไว้ จะว่าไปเขาก็ไม่เลวพลาดจากพ่อหนุ่มคนนั้น แต่มาได้คนนี้ก็ไม่เลวนะ

"รถ 1 คัน บ้าน 1 หลัง เขาจะให้ฉันจริงเหรอ" อ้อ ฉันลืมบอกไปคนอย่างฉัน เงินซื้อไม่ได้ วงเล็บ ถ้าไม่มากพอ คริๆ