2พิกุล

พิกุล...

"พิกุล"

"พิกุล"

"พิกุล" เสียงตะโกนดังโวกเวกอยู่ข้างล่างไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกค่ะเป็นเสียงของเนเน่ที่ตะโกนเรียกฉัน ฉันรีบชะโงกหน้าลงไปดูเมื่อได้เห็นเพื่อนโบกมือหย๋อยๆ เธออยู่ในชุดนักศึกษารัดรูปฉีกยิ้มให้ฉันอย่างสดใส

"มีอะไรหรือเปล่า" ฉันตะโกนตอบพร้อมกับหวีผมของตัวเองไปด้วย ฉันตื่นตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะเพราะฉันเป็นคนที่ชอบตื่นเช้าๆมาเก็บกวาดบ้านทำนู่นทำนี่อาบน้ำแต่งตัว

"ฉันมารอเธอนะสิ"

"รอฉัน" ฉันขมวดคิ้วเป็นปม พร้อมกับใช้นิ้วชี้ชี้เข้าหาตัวเอง

"อืม รีบลงมาสิ วันนี้พี่ชายฉันมารับเธอด้วยนะ รีบลงมาแล้วกัน"

"จ้ะ" ฉันจัดแจงแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยพร้อมกับหมุนกายไปมาจัดแจงความเรียบร้อยของตัวเองฉันอาศัยอยู่บ้านเช่าคนเดียวส่วนพ่อแม่ของฉันท่านที่ทำงานอยู่ภาคอิสาน ท่านทั้งสองมีอาชีพรับจ้างทำงานทั่วไป ไปทำงานตามไซต์ก่อสร้าง ส่วนพี่สาวเพิ่งบินไปทำงานอยู่เกาหลี หาเงินส่งมาให้ฉันได้เรียน

เดิมทีฉันเป็นเด็กบ้านนอกแต่พอได้มาเรียนที่มหาลัย ฉันก็เลยมาอยู่ที่นี่ ทุกคนต่างคนต่างมีหน้าที่ต้องทำ ฉันมีหน้าที่เรียนส่วนพ่อแม่ก็มีงานที่ต้องทำ ถึงแม้จะเป็นงานที่หนักแต่คนจนๆอย่างครอบครัวของฉันก็เลือกไม่ได้หรอก หนักเบาก็ต้องทำมันอยู่ดี

"ไปเรียนแล้วเหรอพิกุล" ยายข้างบ้านเอ่ยถามพลางรดน้ำต้นไม้

"จ้ะยาย พิกุลฝากบ้านด้วยนะคะ"

"จ้ะ" ฉันยิ้มให้ยายข้างบ้านแล้วสะพายกระเป๋าแล้วคล้องกุญแจประตูเดินออกมา ฉันอยู่ในชุดนักศึกษาตัวใหญ่กระโปรงพีทคลุมเข่าแว่นตาหนาเตอะ ฉันรีบสาวเท้าเร็วๆไปที่รถหรูที่จอดเอาไว้อยู่ข้างรั้วของบ้านฉันทันที

"มาแล้วๆ ขึ้นรถเลย" เนเน่เอ่ย ฉันยิ้มให้เพื่อนแล้วเปิดประตูขึ้นไปบนรถ พลันสายก็ไปสะดุดกับร่างหนาของใครบางคนที่นอนอยู่เบาะ

"เอ่อ เนเน่..."

"พี่คชาเขาเมาเมื่อคืน พี่ชายฉันก็เลยจะเอาเขาไปส่งคอนโด แต่ฉันอยากให้แกไปด้วยก็เลยให้พี่ชายมารับแก รีบขึ้นสิเดี๋ยวสาย"

"อืม" ฉันพยักหน้าแล้วขึ้นไปนั่งข้างๆพี่คชา เขายังคงนอนนิ่งน้ำลายยืด กลิ่นเหล้าหึ่งราวกับตกบ่อน้ำเมามา ฉันจ้องมองพี่เขาอยู่นานก่อนจะตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปตอนที่พี่เขากำลังหลับ

"ไปกันสักทีเถอะพี่โน่"

"อืม" พี่โน่พยักหน้าแล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว พอรถไปจอดที่คอนโดหรู ฉันเนเน่แล้วก็พี่โน่ช่วยกันลากพี่คชาลงจากรถขึ้นคอนโดไปอย่างทุลักทุเล

"โอ้ย ให้พี่ยามมาช่วยลากไปดีไหม?"

"อย่าไปรบกวนพี่ยามเลย เรารีบช่วยลากไอ้คชาขึ้นข้างบนให้เร็วที่สุดดีกว่า ไอ้ห่านี่ก็แดกไม่ดูตัวเอง เมื่อคืนเมาเป็นหมาตอนนี้ก็ยังไม่ตื่นอีกเวรกรรมจริงๆ"

"ก็เพราะใครชวนพี่คชาไปกินเหล้าล่ะ"

"เฮ้อ"

"ตัวหนักชะมัด" พวกเราสามคนลากพี่คชาจนกระทั่งถึงห้องของเขา

"อึบ!" ยกไปนอนบนเตียงจนสำเร็จ พี่เขาแผ่หรานอนหลับตาพริ้ม อาการวิงเวียนเริ่มเกิดขึ้นฉันรีบเดินไปหน้าประตูเพราะทนกลิ่นเหล้าไม่ไหว ฉันเป็นคนไม่ดื่มอยู่แล้ว แต่พอได้กลิ่นแบบนี้มันไม่ไหวจริงๆค่ะกลิ่นมันรุนแรงชวนปวดหัวชวนอาเจียนมากๆ

"รีบไปกันเถอะ"

"ค่ะ" เราสามคนรีบออกมาจากห้องแล้วรีบไปมหาลัย วันนี้ฉันมีเรียนช่วงเช้า ฉันเข้าเรียนพร้อมกับเนเน่กว่าจะจบคราสเล่นเอาฉันปวดหัวไปหมด

"พิกุล เราไปติวหนังสือกันไหม" เขตแดนเดินมาหาฉันแล้วเอ่ยชวน ฉันเป็นคนบ้านนอกเรียนไม่เก่งได้เนเน่กับเขตแดนมาคอยสอนคอยติวให้ตลอด ฉันเป็นพวกสมองช้าเรียนไม่ค่อยจะเข้าใจหรอกดีหน่อยที่มีเนเน่กับเขตแดนช่วย ถ้าไม่ได้พวกเขาทั้งสองคนฉันก็คงจะแย่เหมือนกัน

"ก็ดีนะว่าแต่จะไปติวตรงไหนกันดี"

"ไปม้านั่งข้างตึกคณะไหม"

"อืม ก็ดีเหมือนกันนะ"

"ก่อนไปติว กินชาไข่มุกกันไหม ร้านข้างมหาวิทยาลัย"

"อืม" ฉันพยักหน้าแล้วเดินเคียงข้างเขตแดนกับเนเน่ไปซื้อชานมไข่มุก เราซื้อมาคนละ 2 แก้วแล้วมานั่งติวหนังสือกัน

"ติวอันไหนก่อนดี"

"เอาอันนี้ก่อนแล้วกัน" เขตแดนหยิบหนังสือออกมา

"แล้วอยู่คนเดียวไม่เหงาเหรอพิกุล" เนเน่ถามฉัน

"ก็ไม่นะ ปกติดี" ว่าพลางดูดชาไข่มุก

"แล้วบ้านหลังนั้นมีผีหรือเปล่า"

"ไม่นะ ไม่มี"

รถหรูขับมาจอดที่หน้าตึกพร้อมกับชายร่างสูงลงมาจากรถ และนั่นคือพี่คชา เขาคงจะสร่างเมาแล้วดีขึ้นถึงมามหาลัยได้ พี่คชาเดินอ้อมไปเปิดประตู พร้อมกับปรากฏร่างของพี่คะนิ้งดาวมหาลัยลงมาจากรถ

ทั้งสองคนควงแขนกันเดินไปพูดคุยกันอย่างกะหนุงกระหนิง ฉันมองภาพนั้นนิ่งๆก่อนก้มหน้าก้มตาทำอย่างอื่นต่อ เขาเหมาะสมกันดีซึ่งผู้หญิงอย่างฉันไม่ควรสนใจมัน

"นี่ๆ แล้วก็แบบนี้ เข้าใจไหม" เขตแดนเอ่ย พลางใช้มือจิ้มไปที่หนังสือ ฉันก้มลงมองพลางดูดชานมต่อ

"เข้าใจ แล้วตรงนี้ล่ะ"

"เดี๋ยวให้เนเน่บอก"

"จ้ะ"

"แกมานั่งข้างไปฉันสิยัยพิกุล"

"ได้สิ" ฉันขยับไปนั่งข้างๆเพื่อนของฉัน แล้วนั่งมองเพื่อนสอน ผ่านไปสักพักชาไข่มุกเจ้ากรรมก็เริ่มทำพิษ ปวดเบาขึ้นมาทันที

"ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

"อืม"