2

นิอรอยากจะมุดพื้นหนีแต่ทำไม่ได้ เพราะทุกคนมารุมมาตุ้มเธอแทบไม่ได้หายใจหายคอ

“พอแล้วค่ะ” นิอรรวบชุดไทยประยุกต์ขึ้นแล้ววิ่งหนีเพราะจังหวะนี้ทุกคนคงเหนื่อยกับเธอ จึงยอมปล่อยให้เธอลอยนวลโดยง่าย

“ว้าย!” เธอสะดุดขาตัวเองถลาไปด้านหน้า หัวคะมำทำท่าจะโขกพื้นดีที่มีอ้อมแขนของใครคนหนึ่งมารับร่างเธอเอาไว้

นิอรเงยหน้ามองคนที่ช่วยเหลือเธอก่อนจะอ้าปากค้าง ไม่จริง ไม่เชื่อ! เธอกำลังฝันไปใช่ไหม

ผู้ชายอะไรจะหล่อปานนี้ มันต้องไม่ใช่เรื่องจริงแน่ๆ ยังกับเทพบุตรตกลงมาจากสรวงสวรรค์

“เป็นยังไงบ้าง” เสียงนุ่มชวนฟิน อยากเสียจิ้นให้เขาจังเลย

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!

อ้าย! งานมโนมาจากไหนนี่ มีสติๆ เอาไว้นิอร เธอสะบัดหน้าไปมา ตบแก้มตัวเอง

“ไปครับ”

“คะ?” เขายื่นมือมาให้เธอจับ นิอรอุทานอย่างงงๆ

“ไปตักบาตรกันได้แล้ว เดี๋ยวจะได้ทำพิธี ญาติผู้ใหญ่ของผมกำลังรออยู่”

“เอ่อ..” สีหน้าแววตาของเขาอบอุ่นน่ารักจริงใจ เธอไม่กล้าอ้าปากพูดบอกเขาไปว่าเธอไม่ใช่นิลรัตน์ แต่เป็นน้องสาวฝาแฝด

เขาไม่พูดอะไรแต่ลากเธอออกไปจากห้องแต่งตัว ด้านนอกมีแขกเหรื่อมากมายพร้อมญาติผู้ใหญ่ บอกเลยว่าเธอไม่รู้จักใครสักคนเดียว มีแต่คนชมว่าเจ้าสาวสวย

เขาแนะนำให้เธอได้รู้จักพวกท่าน ครามมีมารดาคนเดียว แต่อีกฝ่ายไม่สนใจเธอนัก หรือเธอคิดมากไปเอง... ว่าท่านไม่ชอบเธอ แต่ในเวลานี้ไม่ใช่เวลาจะคิดมาก ครามดึงสติของเธอให้หันไปสนใจเขาเท่านั้น

นิอรรู้สึกว่าตกกระไดพลอยโจนชัดๆ แต่เธอไม่กล้าเอ่ยทำลายน้ำใจของเขา ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ โอบกอดเธอเอาไว้อย่างนุ่มนวล คล้ายเธอคือเจ้าหญิงตัวน้อยๆ แถมยังดูทะนุถนอม แถมมองเธอด้วยสายตารักใคร่ เขาแสนดีแบบนี้เธอจะพูดทำร้ายจิตใจเขาได้อย่างไรกัน

เขามีท่าทียกย่องเธอ ให้เกียรติและจับมือเธอเอาไว้ตลอดเวลา นิอรละอายใจเหลือเกินที่โกหกเขา แต่ผู้ชายดีๆ แบบนี้ทำไมพี่สาวของเธอจึงทิ้งได้ลงคอ

ถ้าพี่รัตน์ไม่เอาคนนี้ อรเอานะคะ!

คนแอบปลื้มว่าที่เจ้าบ่าวบอกตัวเองในใจ

พิธีตอนเช้ามีตักบาตร สวมแหวนหมั้น รดน้ำสังข์ เจ้าบ่าวของเธอกระชับมือของเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ซับเหงื่อให้ ถามว่าหิวไหม เหนื่อยไหม ง่วงไหม แถมยังก้มลงไปนวดเท้าให้เสียด้วย

โอ๊ย!!!

นิอรอยากจะบ้า

ไม่ใช่เพราะเธอไม่มีความสุข แต่มันมีความสุขแทบอยากจะบ้าต่างหากเล่า

นึกขอบคุณพี่สาวคนสวยจับใจที่ส่งเทพบุตรสุดหล่อคนนี้มาให้เธอ ผู้ชายอะไรน่ารักน่าปล้ำขนาดนี้

พิธีเลี้ยงฉลองมงคลสมรสในตอนเย็นถูกจัดขึ้นที่ไร่เหนือเมฆอีกครั้ง เธออยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวแสนสวย แต่ชุดเจ้าสาวสั้นแค่เข่า ทำให้เดินสบายกว่าชุดยาวๆ ลากไปกับพื้น

“คุณน้องนี่ผิวดีจังเลย เมื่อเช้าพวกเจ๊ๆ เหนื่อยกันแทบแย่ตอนจับคุณน้องแต่งตัว ตอนนี้ไม่ดิ้นหนีแล้วเหรอคะ”

“เอ่อ...” นิอรอึกอักอ้ำอึ้ง มาถึงขนาดนี้แล้วจะให้หนีได้ยังไงกัน ถึงหนีก็หนีไม่รอด ไม่ต้องคิดว่าคนอื่นจะมาจับเธอเลย พวกเจ๊ๆ ที่แต่งหน้าแต่งตัวให้เธอนี่แหละ แสบสุดๆ สาวประเภทสองหุ่นล้ำทั้งนั้น

“ว้าว... เจ้าบ่าวมาแล้วค่ะ เจ้าสาวไปสิคะ เจ้าบ่าวมารับแล้ว” นิอรหันไปมองด้านหน้า ครามอยู่ในชุดทักสิโด้สีขาว เขาขี่ม้าสีขาวหยุดยืนรอเธออยู่หน้าบ้าน

เธออ้าปากมองตาค้าง กะพริบตาปริบๆ ครามหล่อเหลายังกับเจ้าชายขี่ม้าขาวในเทพนิยาย

งานเลี้ยงถูกจัดในบริเวณไร่ เนื่องจากครามเลี้ยงคนงานของเขาด้วย พิธีช่วงกลางวันจึงจัดในบ้าน แต่ช่วงเย็นเป็นในไร่ที่ถูกประดับประดาด้วยไฟสารพัดสี อาหารบุฟเฟ่ต์มากมายวางเรียงรายเอาไว้เลี้ยงแขกและคนงานในไร่

ไร่ของครามเป็นไร่องุ่น เธอรู้ข้อมูลนี้จากพี่สาวของตัวเอง ในงานจึงมีไวน์เลิศรสเอาไว้บริการแขกแบบไม่อั้น

เธอเคยคิดใฝ่ฝันอยากแต่งงานในสถานที่แบบนี้ บรรยากาศแบบนี้มากกว่าในโรงแรมหรูหรา ไม่คิดว่าจะได้แต่งงานจริงๆ

นิอรไม่รู้ตัวเลยว่าถูกดึงขึ้นไปนั่งบนหลังม้าตั้งแต่ตอนไหน รู้สึกตัวอีกทีเขาก็โอบกอดเธอเอาไว้ และควบม้าออกไปแล้ว