ฟาโรห์ & ชะเอม 7 - โดนจีบ
“มึงรู้ใช่ไหมเอม ว่าพี่เขาเป็นคนยังไง ทางที่ดีกูว่ามึงอย่าไปยุ่งกับคนอย่างพี่ฟาโรห์ดีกว่านะ” แนทเดินเข้ามาหาก่อนจะจับแขนฉันเอาไว้แน่น สีหน้าและแววตาของเธอดูจริงจังแปลก ๆ แต่ฉันก็ไม่อยากคิดมาก เข้าใจว่าแนทคงหวังดีไม่อยากให้ฉันไปยุ่งวุ่นวายกับผู้ชายร้าย ๆ คนนั้น
“เออ ไม่ยุ่งหรอก ผู้ชายแบบนั้นโคตรน่ากลัว”
“งั้นก็ดีแล้ว อยู่ห่าง ๆ เอาไว้ เชื่อกู”
“รู้แล้วน่า ไม่ให้เชื่อมึงจะให้กูเชื่อใคร” ฉันตอบให้แนทสบายใจ และส่วนหนึ่งฉันเองก็ไม่ได้อยากยุ่งกับคนอยางพี่ฟาโรห์อยู่แล้ว
แนทยิ้มกับคำตอบของฉัน ก่อนที่นางจะเงียบไปพักหนึ่งเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่แล้วพูดออกมา
“หลังเรียนเสร็จมึงว่างปะ?”
“น่าจะว่างนะ กูกะว่าเรียนเสร็จก็จะกลับคอนโดเลย”
“ดีเลย งั้นเรียนเสร็จมึงไปกับกูแป็บหนึ่งดิ พอดีกูมีรุ่นพี่คนหนึ่งที่อยากแนะนำให้มึงรู้จัก”
“หา ดะ เดี๋ยว ไม่เอามึง มึงจะแนะนำใครมั่วซั่วมาให้ กูไม่เอาอะกูไม่ชอบ”
“จะไม่ชอบได้ไง มึงยังไม่เคยเจอ เออน่า พี่คนนี้นิสัยดีมาก เหมาะสมกับมึงสุด ๆ”
“พะ พี่เขาเป็นใคร แล้วทำไมมึงต้องมาแนะนำให้กูรู้จักด้วย”
อยู่ ๆ แนทก็บอกจะหาคนคุยให้ฉันเฉย แถมจะพาฉันไปแนะนำให้ฉันไปรู้จักกับรุ่นพี่ที่ไหนก็ไม่รู้ ฉันรู้สึกว่ามันแปลกๆ แต่ก็บอกไม่ถูกอยู่ดีว่ามันแปลกยังไง
“ก็กูอยากให้มึงรู้จักกับพี่เขาเอาไว้ อีกอย่างพี่เขาก็เพิ่งบอกกูมาว่าสนใจมึงอยู่พอดี พี่เขาเลยบอกว่าอยากทำความรู้จักกับมึงอะ”
“กูบอกว่าไม่เอา”
“ไหนมึงบอกว่าจะชื่อกูทุกอย่างไง ก็เชื่อใจกูดิ กูว่าพี่เขาเป็นคนดีก็คือดี แต่ตอนนี้ กูว่าเราสองคนรีบขึ้นไปเรียนกันเถอะก่อนที่จะเช็คชื่อกันไม่ทัน”
แนทตัดบทก่อนดันหลังฉันให้เดินนำหน้าให้เข้าคลาส ส่วนฉันถึงแม้จะไม่ค่อยเห็นด้วยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ที่ผ่านมาฉันเคยขัดใจนางได้ที่ไหน นางโคตรเอาแต่ใจตัวเองแบบสุด ๆ
หลังจากนั้นเราสองคนก็ขึ้นไปเรียนตามปกติ กว่าจะจบคลาสก็เกือบสามชั่วโมงเต็ม อาจารย์สอนโคตรมาราธอนบอกเลย แต่ก็ยังมีความใจดีนิด ๆ ที่ปล่อยพวกเราก่อนเวลาเลิกเรียนจริงเกือบๆ ยี่สิบนาที
พอจบคลาส แนทก็เลยพาฉันมารู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่งอย่างที่นางบอกเอาไว้ทันที มันก็นะไม่เว้นโอกาสให้ฉันได้ตัดสินใจหรือเตรียมใจอะไรเลย
“น้องชะเอมใช่ไหมครับ พี่ชื่อเตนะครับยินดีที่ได้รู้จักนะ” ภายนอกพี่เตดูเป็นผู้ชายเจ้าชู้ไม่ต่างจากพี่ฟาโรห์สักเท่าไหร่ หรือจะเรียกว่าเป็นคนประเภทเดียวกันก็คงจะไม่ผิด
แต่ที่ฉันรู้สึกคาใจ คือทำไมแนทถึงแนะนำผู้ชายแบบนี้มาให้ฉันในเมื่อเขาดูนิสัยแทบไม่ได้ต่างอะไรจากพี่ฟาโรห์เลยสักนิด นางเพิ่งบอกห้ามให้ฉันไปยุ่งกับพี่ฟาโรห์เพราะว่าพี่เขาดูเพลย์บอย แต่พี่เตคนนี้ต่างกันตรงไหนก่อน
“ค่ะพี่เต ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ” ฉันเอ่ยทักทายกลับตามมารยาท
“แนทบอกว่าเรายังไม่มีแฟนจริงไหมครับ”
โห...มาถึงก็ถามแบบนี้ เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลย ฉันอึ้งไปนิดหน่อยหันไปมองหน้าแนทที่ขยิบตาก่อนยิ้มหวานมาให้ฉัน
“ชะเอมยังไม่มีแฟนค่าพี่เต ไม่งั้นแนทจะพามาแนะนำให้รู้จักทำไม” แนทตอบแทน ก่อนที่นางจะหันไปทักทายอีกคนที่มาถึง ฉันพอคุ้น ๆ หน้าจำได้ว่าเป็นหนุ่มคนใหม่ที่แนทคุยคืนนั้น
“พี่ภูมาแล้วเหรอ”
“เอมนี่พี่ภูคนคุยใหม่ของกูเอง” แนทแนะนำ ส่วนพี่ภูก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน พลางเอามือโอบบ่าของแนทไว้ทำยังกับว่าสองคนสนิทกันมาแล้วเป็นปี ๆ ทั้งที่สองคนน่าจะเจอกันไม่นาน
“ยินดีที่ได้รู้จักครับชะเอม”
“อ่อค่ะ สวัสดีค่ะพี่ภู”
“ยังไงไอ้เต น้องเขาโอเคไหม”
“สำหรับกูคือโอเค น้องแม่งโคตรน่ารักเลยเนี่ย” พี่เตหันไปตอบพี่ภู ก่อนจะหันหน้ามาทางฉัน
“งั้นถ้าพี่จะจีบชะเอม น้องคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม” เขาพูดโคตรตรง ตรงจนน่าอึดอัด
“เอ่อ...พี่คิดดีแล้วเหรอคะ ที่จะมาจีบคนอย่างเอม” ฉันทำสีหน้าไม่ถูกเพราะไม่ได้เตรียมใจมาตั้งแต่แรกว่าต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ แต่ก็ไม่อยากขัดใจเพื่อนอย่างแนท เลยยอมตามมาด้วยเท่านั้นเอง
“ดีสิ ทำไมจะไม่ดี เปิดโอกาสให้พี่ได้ไหม”
