บทที่ 5 ต่อ.

“เฮ้ยไอ้กุ้งแก้วอะไรเนี่ย หนีทำไมเสียชื่อหมดเลยไอ้ลิงบ้า”สาวน้อยรู้สึกโมโหพร้อมกับเสียหน้าอย่างมาก เมื่อเจ้าหน้าขนซึ่งตอนนี้กระโดดขึ้นไปอยู่บนกิ่งไม้เรียบร้อยโรงเรียนลิงแล้ว

“มีอะไรจะเล่นอีกรึเปล่าหึ ยัยลูกลิงน้อย”

เสียงพูดที่อยู่เหนือศีรษะทำให้ร่างที่ง่วนอยู่กับการโวยเจ้าลิงหน้าขนถึงกับผงะ เพราะรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆ และกลิ่นน้ำหอมชั้นดีของบุรุษโชยเข้าจมูก ซึ่งมันทำให้ใจสาวน้อยสั่นหวิวๆ ชอบกล

ร่างบางของสาวน้อยถอยหลังอย่างระวังตัวแต่มันสายเกินไป เมื่อมือหนานั้นคว้าเอวบางไว้มั่นก่อนจะโน้มตัวเข้าใกล้ใบหน้าตื่นตะลึงนั้นอย่างอยากกลั่นแกล้งสาวน้อยหน้าดำมอมแมมตรงหน้า ที่ตอนนี้ดวงตาคมสวยมีแววหวาดหวั่น ยืนนิ่งมองเขาตาค้าง

ทันทีที่ริคกอบกุมเอวบางของสาวน้อยตรงหน้าเหมือนมีกระแสไฟแล่นพล่านทั่วร่างแกร่งมันเป็นปฏิกิริยาทางร่างกายที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาต่อสาวๆ คนไหนเลยก็ว่าได้แต่กับสาวน้อยที่มองเขาด้วยดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตะลึง ริมฝีปากบางระเรื่อเผยอค้างอย่างตกใจก็ทำให้ไฟร้อนๆ ในกายเขาลุกพรึบได้ง่ายดาย ส่วนดรุณนุชที่เผยอริมฝีปากค้างอย่างตื่นตะลึงนั้นตอนนี้เจ้าตัวรู้สึกคอแห้งปากแห้งผากขึ้นมากะทันหันจนต้องใช้ลิ้นเล็กๆ นั้นไล้เลียริมฝีปากของตัวเองเพื่อเพิ่มความชุ่มชื่นแก่ปากอิ่มแต่การกระทำนั้นมันเหมือนยั่วยวนให้เขาบดจูบริมฝีปากอิ่มน่าปรารถนานั้นเหลือเกิน ชายหนุ่มครางในอก

“พระเจ้า...ยัยลูกลิงน้อยเธอมันเป็นจอมมารลิงรึเปล่านี่”

ชายหนุ่มสบถเบาๆ กับร่างบางที่หอมกรุ่นด้วยสาบสาวและกว่าที่เจ้าตัวจะทันรู้ตัวหรือขัดขืน ริมฝีปากบางสวยสีเข้มของชายหนุ่มก็ทาบทับลงมาบนเรียวปากงามอย่างโหยกระหาย

เหมือนโลกทั้งโลกถล่มทลายตรงหน้า ร่างบางยืนแข็งทื่ออย่างตื่นตะลึง ริมฝีปากเผยอร้องอย่างตกใจนั้นเท่ากับเปิดทางให้เรียวลิ้นหนาเข้าไปเก็บกวาดความหอมหวานในโพรงปากบาง มันกับที่เธอฝันเมื่อคืนเหลือเกินสาวน้อยคิดอย่างวิงเวียน ไอ้ภาพฉากรักที่เร่าร้อนที่เธอแอบเห็นเมื่อวานระหว่างริคกับแอนนิต้า หรือในฝันอันเร่าร้อนของเธอกับริคเมื่อคืนมันเป็นอย่างนี้นี่เองสาวน้อยครางเบาๆ อย่างจำนนและมึนงง แต่นั่นเท่ากับเติมเชื้อไฟให้ริค ยิ่งบดจูบเร่าร้อนยิ่งขึ้นและเมื่อลิ้นเล็กด้อยประสบการณ์นั้นตอบสนองอย่างเงอะงะยิ่งกระตุ้นความต้องการตรงกลางร่างชายหนุ่มให้เดือดปุดๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ริคจูบเอาๆ ราวกับไม่เคยได้จูบใครมาก่อน บดคลึงแสวงหาความหวานจากเด็กสาวที่เขาไม่คิดจะสนใจ แต่ทำไมแค่แตะถูกตัวมอมๆ ของเธอ ราวกับมีกระแสไฟแล่นพล่านทั่วร่าง มันรวดร้าวด้วยความปรารถนาอย่างที่เขาเองรู้สึกเกลียดตัวเองอย่างที่สุด ลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดรึงดึงเอาความหวานจากปากสาวอย่างลุ่มหลงมัวเมา นี่แค่จูบปากบางเท่านั้นและถ้าเขาทำมากกว่านั้นเล่า และไวเท่าความคิดมือหนาเลื่อนมากอบกุมสะโพกมนขยำลูบไล้อย่างมันมือและอีกมือก็สอดเข้าไปในชายเสื้อยืดตัวสวย และทันทีที่มือหนาสัมผัสกับผิวเนื้อละมุนมือร่างบางที่ทำท่าว่าจะเคลิ้มไปกับบทโอ้โลมนั้นก็พลันได้สติร่างบางสะบัดตัวออกจากอกกว้างทันที และถอยหลังไปหลายก้าวใบหน้ามอมแมมนั้นแดงก่ำ ริมฝีปากบางแดงเรื่อบวมเจ่อจากจุมพิตอันดุเดือดเมื่อครู่ขบเม้มอย่างข่มอารมณ์ดวงตาที่เขาว่ามันคมสวยไหวระริกคลอด้วยน้ำใสๆ ที่ใกล้จะหยด

“ไอ้ฝรั่งบ้ากามลามก ไหนว่าไม่ชอบเด็กไง ตอแหล!!!”

นอกจากจะอวดเก่งแล้วยังปากดีอีกด้วยนี่ขนาดกลัวเขาจนตัวสั่น ยัยลูกลิงแสนหวานนี่ยังว่าเขาฉอดๆ และแต่ละคำก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและแสนเจ็บแสบ

ลูกลิงแสนหวาน งั้นหรือ ริค เวลส์ ตกใจกับความคิดของตนเอง ก่อนจะข่มความต้องการที่มันแทบจะผงาดกล้าออกมาอวดยัยลูกลิงอวดดีนั่น ร่างสูงยกยิ้มอย่างเย้ยหยัน

“ใครว่าฉันสนเธอกันยัยลูกลิง นี่แค่สั่งสอนคนปากเก่งอวดดีเท่านั้น นี่แค่เบาะๆ นะ ถ้าเป็นคนอื่นเธอไม่เจอแค่จูบแน่ๆ และวันนี้ฉันสนุกมากกับการแก้แค้นแทนนายหัวของเธอ ฉันไปละนะหวังว่าเธอคงไม่ไปแก้แค้นใครด้วยจูบไม่เป็นสับปะรดล่ะ หึหึ”

พูดจบชายหนุ่มก็เดินไปที่เรือลำหรูที่ลอยลำอยู่ในทะเลงาม เขามักเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวเสมอยามมาพักผ่อนแบบต้องการความเป็นส่วนตัวมากๆ และที่นี่คือที่เดียวที่เขาจะมาเมื่อมาเมืองไทย เพราะนายใหญ่นิคลอส คือลุงของเขานั่นเอง แต่เมื่อกลับไปทำงานเขาจะมีบอร์ดี้การ์ดล้อมหน้าล้อมหลังจนน่าเวียนหัว

“เดี๋ยว!!!” เมื่อเสียงใสๆ นั้นเรียก ชายหนุ่มก็หยุดและหันมาตามเสียงแต่ต้องผงะหลบก้อนหินก้อนขนาดกำมือที่ลอยหวือมากลางอากาศแต่กระนั้นแง่งคมๆ ของหินนั้นก็เฉียวใบหน้าคมตรงใต้หางตาเล็กน้อยจนได้เลือดเหมือนกัน นี่ยัยลูกลิงแสนหวานนั่นเล่นแรงขนาดนี้เลยหรือ ถ้าเขาหลบไม่ทันนั่นหมายถึงใบหน้าหล่อๆ ของเขาเต็มๆ เลยทีเดียว

เมื่อเห็นว่าพลาดเป้าหมาย และดวงตาสีเขียวคมกล้าก็วาววามด้วยความโกรธ และเห็นท่าว่าไม่ดีร่างบางและร่างเล็กๆ ของลิงตัวน้อยก็เผ่นจากตรงนั้นทันทีและวิ่งหนีหางจุกตูดทั้งคนทั้งลิง

ริค เวลส์ มองตามแผ่นหลังบางอย่างโกรธแค้น มือหนายกป้ายเลือดที่ซึมลงมาจากหางตาอย่างแค้นใจที่เขาพลาดท่าให้ยัยลูกลิงหน้ามอมนั่น ที่เขารู้เพียงว่าเธอชื่อน้ำผึ้งและกำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีหนึ่งเท่านั้น แต่การได้รู้จักเธอมันทำให้เขาได้ของฝากเป็นรอยแผลเป็นที่ทำให้เขาได้คิดถึงที่มาของแผลเป็นนั้นและผูกพันกับคนที่ฝากรอยแผลเป็นนี้ชั่วชีวิต โดยที่เขาแทบไม่รู้สึกตัว

“ได้เวลาทวงคืนกับสิ่งที่เธอทำไว้กับฉันแล้ว แม่ลูกลิงแสนหวาน”

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอกับสิ่งที่เขารอคอยมานาน และคราวนี้เขาก็ไม่ได้ชื่อว่ารังแกเด็กแล้วด้วยเพราะยัยลูกลิงแสนหวานของเขาตอนนี้โตเป็นสาวแล้วและยังเป็นสาวสวยเย้ายวนเสียด้วย เย้ายวนจนเลือดหนุ่มในกายริค เวลส์ เดือดปุดๆ จนแทบคลั่ง ได้เวลาที่ซาตานอย่างเขาล่าเหยื่อแล้ว และเป็นเหยื่อแสนหวานซ้ำยังเป็นลูกลิงด้วย เอ...แล้วกรงขังลิงนี่เขาต้องสร้างมันให้เป็นแบบไหนนะ!