2 - ทำไมไม่มีแฟน

มือหนากำทิชชูแน่น และสั่นเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ บรรจงซับหยาดเหงื่อที่ไม่มีจริงของหลานสาว ลูกน้องทั้งสองหันหลังไปแล้ว แต่ลุงอย่างเขานี่สิจะคิดชั่วกับหลานไม่ได้ โนอาห์พยายามควบคุมลมหายใจให้เป็นปกติทั้งๆ ที่มันไม่ปกติเลยสักนิด เขาลอบมองใบหน้าของหลานสาวตัวแสบที่ยืนแอ่นอกให้เขาเช็ดเนินนมอย่างไม่รู้จักเขินอาย แถมใบหน้ายังยิ้มแป้นอย่างชอบใจอีกต่างหาก

"น่ารักจังค่ะ"

"อย่าไปให้ใครทำแบบนี้นะครับ มันไม่ดี"

"ไม่ดียังไงคะ" ถามคนเป็นลุงกลับด้วยใบหน้าที่ใสซื่อราวกับไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำมันไม่ดีอย่างไร ก่อนจะค่อยๆ ก้าวขาเรียวประชิดร่างกำยำของคนเป็นลุงอย่างช้าๆ

"บอกมิ้นท์หน่อยสิคะ" แกล้งเขา ยิ่งเห็นหน้าคนเป็นลุงซีดเผือดยิ่งอยากแกล้ง สองแขนเรียวยกขึ้นโอบรอบลำคอหนาของคนเป็นลุงเอาไว้ ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อยจ้องคนเป็นลุงตาแป๋วรอคำตอบ

"โนอาห์~"

อึก...

ชัดเจน ได้ยินเสียงคุณลุงกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ แถมลมหายใจที่เป่ารดลงมายังกระชั้นชิดราวกับคนที่มีอาการประหม่า ยิ่งเห็นโนอาห์เป็นอย่างนี้เธอยิ่งอยากแกล้ง มินนี่ลดมือลงจากการโอบรอบลำคอหนา แปรเปลี่ยนเป็นลูบไล้แผงอกเปลือยเปล่าของโนอาห์อย่างแผ่วเบา

พรึ่บ!

"คิก คิก" โนอาห์รั้งศีรษะของคนเป็นหลานเข้าหาตัว โอบกอดเธอไว้อย่างคนที่ต้องการระงับอารมณ์บางอย่างไว้ เธอได้ยินเสียงเขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอกนั่นเลยทำให้เธอแอบขำออกมา สักวันเถอะ โนอาห์จะต้องมาเป็นสามีมิ้นท์ให้ได้!

"อุ๊ย! ตรงนั้นมีร้านกาแฟด้วยค่ะ"

"อยากกินไหม" รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่อะไรอะไรมันจะตื่นตัว

"ค่ะ"

"แต่" แต่ แต่อะไร โนอาห์หันหน้ามามองเธอเพราะต้องการคำตอบ ไอ้แต่ที่ว่านั่นมันแต่อะไร เขารู้แค่ว่าหลานของเขาเป็นคนที่ติดกาแฟสดมากๆ เป็นผลพวงมาจากที่ชอบติดสอยห้อยตามเขาเวลาเขาไปคุยงานแล้วเธอรอนั่นแหละ

"อยากกิน แต่ไม่อยากเดินไป เท้าเปียก"

"งั้น ขี่หลังโนอาห์ไหมครับ"

"เอาค่ะ" เธอยิ้มดีใจชูสองแขนขึ้นเหนือศีรษะตอบกลับเขาด้วยน้ำเสียงสดใส โนอาห์ย่อตัวลงเล็กน้อยแล้วให้มินนี่ขึ้นมาขี่หลังของเขา ทันทีที่เธอขี่หลังของเขาทั้งเต่าของเธอ และภูเขาสองลูกก็เกยอยู่ที่หลังของเขาเป็นที่เรียบร้อย โนอาห์พ่นลมหายใจออกมาอย่างคิดไม่ตก หลานสาวของเขาโตเป็นสาวแล้วจริงๆ สินะ อีกหน่อยก็คงใกล้ชิดกันอย่างนี้ไม่ได้แล้ว แล้วเดี๋ยวเธอก็ต้องมีแฟน มีคนรัก หากถึงเวลานั้นจริงๆ เขาจะทำใจได้ไหมนะ

"โนอาห์ ทำไมโนอาห์ถึงไม่มีแฟนเหรอคะ"

ขณะที่กำลังขี่หลังของคุณลุงอยู่นั้นเธอก็ถามเขาขึ้นใจจริงก็อยากรู้อดีตของเขาเพราะเคยได้ยินแดดดี้พูดบ่อยๆ ว่าลุงโนอาห์ของเธอเป็นเสือซุ่ม ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจหรอกนะว่าเสือซุ่มแปลว่าอะไร สุกี้หม้อรวมแปลว่าอะไร แล้วไอ้คำว่าเคยกินด้วยกันกับเพื่อนๆ แปลว่าอะไร

"โนอาห์มีแฟนได้เหรอครับ" ตอบเธอกลับด้วยน้ำเสียงอบอุ่น เพราะขนาดแค่ไปทำงานที่ต้องห่างจากหลานสาวนานๆ แล้วเวลากลับมามินนี่ยังต้องเรียกเขาไปดมทุกครั้งเลย เพราะมินนี่ไม่ชอบให้ร่างกายของเขามีกลิ่นของคนอื่นติดมา

"ไม่ได้ค่ะ มิ้นท์ไม่ให้มี แต่ถ้าโนอาห์อยากมีแฟน..." เธอเว้นช่วงเพื่อให้เขาตอบ

"ครับ โนอาห์ต้องทำยังไงถึงจะมีแฟนได้ครับ"

"ง่ายนิดเดียว" เธอตอบพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่คนเป็นลุงไม่มีทางได้เห็น

"ก็มาเป็นแฟนมิ้นท์ไงคะ แค่นี้โนอาห์ก็มีแฟนได้แล้ว"

"แค่ก! แค่ก! แค่ก!" มาเฟียหนุ่มถึงกับไอออกมากับความคิดความอ่านของคนเป็นหลาน เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแต่กลับคิดเพียงแค่ว่าหากเอาหลานทำแฟน อาจจะเกิดสงครามระหว่างเพื่อนก็เป็นได้

"ถึงกับไอเลยเหรอคะ คิก คิก"

"โนอาห์แก่แล้วนะครับ เป็นแฟนให้มิ้นท์ไม่ได้แล้ว"

"ไม่เห็นจะแก่เลย ดูสิไม่มีส่วนไหนเหี่ยวเลยด้วย แดดดี้ยังเหี่ยวกว่าอีก" ไม่อยากจะขำแต่ถ้าเฮนรี่มาได้ยินได้โมโหจนตายแน่ๆ

"หน้าก็ยังตึงแถมดูดีกว่าผู้ชายวัยยี่สิบปลายๆ อีก อกก็แน๊นแน่น" ขณะที่พูดมือเรียวของเธอก็ลูบไล้แผงอกแกร่งของลุงไปด้วย จมูกเล็กก็ซุกลำคอข้างที่มีรอยสักรูปกุหลาบแล้วแอบคลอเคลียเขาด้วยความหลงใหล

"ซิกซ์แพ็กก็แน่น บางทีมิ้นท์ก็สงสัยนะคะว่าโนอาห์เป็นแวมไพร์หรือเปล่าแก่กว่านี้ไม่ได้แล้วเหรอคะ ไม่อยากให้ใครมองเลย"

คนเป็นลุงต้องอดทนเป็นอย่างมาก ยามที่เธอลูบไล้แผงอกของเขา หัวนมเล็กของเขาก็แข็งตึงพอๆ กับสิ่งที่หลับใหลมันคล้ายๆ จะประท้วงอยากจะออกมาเหลือเกิน ไรขนตามร่างกายก็ลุกชูชันอย่างไม่รู้จักกาลเทศะ และลมหายใจของเขาก็ยิ่งกระชั้นชิดขึ้นทุกที หากมินนี่ไม่ใช่ลูกของเพื่อนรักป่านนี้เธอน่าจะโดนเขากระแทกจนแหกไปนานแล้ว

"หยะ อย่าลูบเล่นครับ" ขอร้องละมันเสียว

"ทำไมละคะ ตอนเล็กๆ มิ้นท์ยังเคยหยิกตุ่มตรงนี้ของโนอาห์เล่นเลยนะ" พูดแล้วก็ใช้นิ้วชี้ลูบวนและคลึงหัวนมเล็กของเขาเล่นอย่างแผ่วเบา

"มันไม่เหมือนกันครับ ตอนนี้มิ้นท์โตแล้วนะ"

"ทำไมโตแล้วถึงเล่นไม่ได้ละคะ" ก็เพราะถ้าเล่นมากๆ แล้วเขาอดใจไม่อยู่ขึ้นมาเราจะมองหน้ากันไม่ติดไงละ

"คิก คิก ก็ได้ค่ะ ไม่เล่นแล้วก็ได้ แต่! โนอาห์หันหน้ามาหน่อยได้ไหมคะ" เมื่อไหร่จะถึงร้านกาแฟสักทีวะ อีกแค่อึดใจเดียวเท่านั้น ถึงแม้ในใจจะคิดอย่างนั้นแต่ก็หันหน้าไปหาหลานสาวตามที่เธอร้องขอ ทันทีที่หันไปริมฝีปากบางของเธอก็แตะมาที่ริมฝีปากของเขาพอดี

ตึกตัก...

ตึกตัก...

ตึกตัก...

'คู่นั่นน่ารักวะ'

'ฉันอยากมีผัวอย่างนั้น'

'น้องผู้หญิงก็น่ารักมากเลยอะ'

'เขาน่ารักมุ้งมิ้งกันจัง'

เสียงซุบซิบทำให้โนอาห์หลุดออกจากภวังค์ และรีบหันหน้ากลับมาที่เดิม โดยไม่มีโอกาสได้เห็นเลยว่ามุมปากบางยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขนาดไหน หัวใจแกร่งมันเต้นแรงจนคนตัวเล็กสัมผัสได้และเธอเชื่อว่าอีกไม่นานเกินรอเธอจะต้องมีสามีชื่อโนอาห์อย่างแน่นอน

ระหว่างทางที่เดินมินนี่ก็กอดลำคอหนาของคนเป็นลุงแน่น สองคนก็คุยกันมุ้งมิ้งไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงที่ร้านกาแฟตามที่เธอต้องการ

"มิ้นท์ครับ ใส่เสื้อคลุมก่อน"

"ขี้หวงจัง"

"มาใส่" กดเสียงต่ำดุหลานตัวเล็ก ก่อนที่คนตัวเล็กจะเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางงอแง แต่ก็ยอมเดินกลับมาให้โนอาห์คลุมไหล่ให้ พร้อมกับแบมือแล้วยิ้มแป้นสดใสทำเอาคนเป็นลุงถึงกับส่ายหน้าล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมาแล้ววางลงที่มือเธอ

"อเมริกาโน่เหมือนเดิมนะคะ"

"ครับ"