1 - บริสุทธิ์ใจ

มินนี่กุมมือโนอาห์แน่นในขณะที่โนอาห์ไม่ได้มีท่าทีตกใจใดๆ เลย ก็แน่ละ คนที่บริสุทธิ์ใจกับคนที่ไม่บริสุทธิ์ใจอาการมักจะต่างกันอยู่แล้ว เฮนรี่เดินมาพร้อมกับมิลก์ภรรยาสาวของตัวเองหมายจะมาเรียกลูกสาวอยู่แล้วแต่เมื่อเดินมาถึงก็เจอเข้ากับโนอาห์เสียก่อน

"จะพามิ้นท์ไปเดินเล่นริมทะเล มึงไปด้วยกันปะ"

"มึงนี่ นับวันยิ่งทำตัวเป็นพ่อมากกว่ากูอีกนะ"

"ไม่นะคะ มิ้นท์ไม่ให้ลุงโนอาห์เป็นแดดดี้ของมิ้นท์นะ มิ้นท์มีแดดดี้คนเดียวก็พอ" เพราะลุงโนอาห์จะไม่ใช่แดดดี้ แต่จะเป็นสามีของมิ้นท์ไงคะแดดดี้ขา คิกคิก ว่าแล้วก็ปล่อยมือที่กุมมือของโนอาห์ออกแล้วเดินเข้าไปเกาะแขนของคนเป็นพ่ออย่างออดอ้อน เฮนรี่เองก็หลงลูกสาวคนเดียวของเขามากเขายกมือหนาลูบศีรษะลูกสาวตัวเองอย่างเอ็นดู

"มึงถืออะไรอยู่วะ"

ขณะที่เดินลงไปข้างล่างด้วยกันเฮนรี่สังเกตเห็นโนอาห์ถืออะไรบางอย่างอยู่ที่มือ เขาถามขึ้นอย่างปกติ และโนอาห์ก็ตอบปกติเช่นกัน

"เสื้อคลุมไหล่ของมิ้นท์"

"หวงอะไรขนาดนั้น กูเป็นพ่อยังไม่หวงเลย ลูกน้องกูอยู่เยอะแยะ แถมลูกน้องมึงด้วย"

"พวกนั้นมันผู้ชาย มึงไม่หวงก็เรื่องของมึง กูหวงของกู"

"ไอ้เวรโนอาห์ มิ้นท์ลูกกู จะมาเป็นของมึงได้ไง"

โนอาห์ทำแค่ยกไหล่อย่างไม่ยี่หระก่อนจะเอื้อมมือมาจับมือลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเฮนรี่ต่อหน้าต่อตาคนเป็นพ่อพร้อมกับคลุมไหล่ให้เธอโดยไม่สนสายตาดุดันของเฮนรี่เลย แต่! เฮนรี่เองก็ชินเสียแล้วเพราะมินนี่ติดโนอาห์มาก ทำให้หน้าที่ดูแลมินนี่ส่วนใหญ่จะเป็นโนอาห์เสียมากกว่า บางเรื่องของลูกสาวคนเป็นพ่ออย่างเขายังไม่รู้เหมือนคนเป็นลุงอย่างโนอาห์เลยด้วยซ้ำ

"เถียงกันเป็นเด็กๆ ไปได้นะคะ ระวังเถอะหวงมากๆ จะได้ลูกเขยเป็นเพื่อนตัวเอง"

"มัมมี๊! ไม่เอานะ แดดดี้ไม่เอามันทำลูกเขยแน่" ก็นะเคยร่วมวงเซ็กซ์หมู่ด้วยกันมาก่อน จะเอามันเป็นลูกเขยก็จะทำใจยากหน่อยๆ

ติ๊ง~

เสียงแจ้งเตือนลิฟต์ดังขึ้นมินนี่แสร้งดึงผ้าคลุมไหล่ลงจนมันร่วงลงพื้นเธอเดินออกไปทันทีโดยไม่หันกลับมา โนอาร์ก็ทำเพียงแค่ก้มลงเก็บผ้าผืนนั้นแล้วรีบก้าวขาเรียวยาวราวกับนายแบบของตัวเองตามหลานสาวไปติดๆ โดยไม่สนใจพ่อกับแม่ของหลานสาวเลยแม้แต่น้อย

"มึงแม่งเอ๊ย! ไม่เกรงใจกูเลย กูพ่อนะเว้ย"

"แต่เขาเลี้ยงของเขามานะคะ"

"แดดดี้ก็เลี้ยงมานะครับมัมมี๊"

มินนี่รีบเดินเร็วๆ แกล้งคนเป็นลุง เธอพยายามหันมองตามโนอาห์ตลอดเวลาแรกๆ ก็เห็นเขาเดินตามเธอมาจากที่ไกลๆ แต่คราวนี้พอหันกลับไปอีกทีก็ไม่เจอเขาแล้ว สีหน้าของเธอบ่งบอกถึงความผิดหวังเพราะคิดว่าโนอาห์ไม่ได้ตามเธอมาจนกระทั่งเธอหมุนตัวกลับไปแล้วชนเข้ากับอกแกร่งของใครบางคน

ตุ๊บ!

"อ่ะ!"

"หนีลุง สนุกไหมครับ"

"บอกกี่ครั้งแล้ว อยู่สองคนไม่ให้เรียกว่าลุง" ทำหน้ายู่บ่นคนเป็นลุง

"ครับๆ หนีโนอาห์มาสนุกไหม" ปากพูดมือก็คลุมไหล่ให้ร่างบางที่พยายามหนีเขามาเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองจนมุมแล้วมินนี่ก็ซุกใบหน้าเข้าที่อกแกร่งของโนอาห์เพื่อออดอ้อน

"อ้อนอะไรครับ"

"โนอาห์อย่าดุมิ้นท์นะ" มองเขาแล้วทำตาปริบๆ ขอความเห็นใจ เธอจงใจให้หน้าอกกลมโตที่ใหญ่กว่าขนาดตัวของตัวเองเล็กน้อยบดเบียดกับอกแกร่งของคนเป็นลุง แต่โนอาห์ก็ทำหน้านิ่งๆ ใส่เธอ ก่อนจะกระซิบข้างหูเธอเบาๆ

"ถ้าไม่ดื้อ ก็จะไม่ดุครับ"

"งั้นมิ้นท์ไม่ดื้อแล้วค่ะ"

"ถ้าไม่ดื้อก็ใส่ผ้าคลุมไหล่ด้วยครับ"

"ใส่ก็ได้ แต่โนอาห์ต้องจุ๊บมิ้นท์ก่อนนะ" โนอาห์ยกยิ้มมุมปากก่อนจะกดริมฝีปากหนาลงที่หน้าผากมนของคนตัวเล็ก แต่ดูเหมือนกับว่าคนตัวเล็กยังไม่พอใจเท่าไหร่ เธอใช้นิ้วชี้เล็กๆ ของตัวเองแตะมาที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ โนอาห์ก็ทำตามด้วยการแตะริมฝีปากกับเธอชั่วแวบหนึ่งแล้วรีบผละออก

ปกติเขากับเธอจะจุ๊บกันแบบนี้อยู่แล้ว และเป็นภาพชินตาของทุกๆ คนเพราะมินนี่มักจะอ้อนโนอาห์แบบนี้ หากโนอาห์ไม่ยอมทำตามรับรองได้เลยว่าเธออาละวาดบ้านแตกแน่!

"เอาออกเร็วจัง ไม่เห็นเหมือน..." เมื่อคืนเลย เธอพึมพำเบาๆ ก่อนจะหมุนตัวออกแล้วจูงมือของโนอาห์เดินไปที่ริมทะเลหัวหินที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงแรมโดยมีสกายกับซัน ลูกน้องคนสนิทของโนอาห์ตามมาด้วยห่างๆ

"ทำไมมิ้นท์ต้องใส่ผ้าคลุมไหล่ด้วยล่ะคะ"

"ชุดมันโป๊ไปครับ"

"แต่มิ้นท์มากับโนอาห์ ไม่น่าจะเป็นอะไรไม่ใช่เหรอคะ ดูสิมิ้นท์ร้อนนะเหงื่อออกหมดเลย" มินนี่พยายามขยับผ้าคลุมไหล่ เปิดช่วงเนินอกให้โนอาห์ได้ดู ทำเอาคนเป็นลุงลอบกลืนน้ำลายอีกแล้ว โนอาห์รีบตวัดสายตาดุดันหันไปมองลูกน้องของตัวเองทั้งสองคนที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย แต่เมื่อเห็นสายตาของผู้เป็นนายทั้งสองก็รู้งานด้วยการหันหลังให้กับนายและคุณหนูมินนี่

"มิ้นท์ครับ อย่าทำอย่างนี้กับผู้ชายคนอื่นนะครับ"

"ก็มิ้นท์ร้อนนี่คะ โนอาห์เอาทิชชูมาเช็ดให้หน่อยสิ" ไม่ได้มีแม้แต่เม็ดเหงื่อแต่ก็บอกไปส่งๆ ว่าร้อนเสียดื้อๆ ขณะที่โนอาห์ก้มหน้าลงหาทิชชูมินนี่ก็ย่อตัวลงแล้วใช้น้ำทะเลมาพรมๆ ที่อกของตัวเอง

"ไอ้ซัน มึงไปซื้อทิชชูมาดิ"

"ผมมีครับนาย" สกายเป็นคนตอบ แล้วเดินมายื่นให้โนอาห์โดยไม่กล้าแม้แต่ปรายตามองมินนี่แม้แต่นิดเดียว โนอาห์รับซองกระดาษทิชชูมาแล้วดึงมันออกมาสองสามแผ่นยื่นให้มินนี่ แต่มินนี่ไม่รับไว้เธอยิ้มด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วพูดกับผู้เป็นลุง

"เช็ดให้หน่อยค่ะ มือมิ้นท์ไม่ว่าง"

"ไม่เอาน่า มารับไปเช็ดเองครับ"

"โนอาห์ไม่รักมิ้นท์แล้วเหรอคะ ทีเมื่อก่อนยังเช็ดให้มิ้นท์ได้เลย" ทำหน้าบูดบึ้งแล้วกอดอกหมุนตัวหันหนีโนอาห์ ทำเอาคนเป็นลุงถอนหายใจแล้วเดินไปคว้าแขนเรียวของเธอให้หมุนกลับมาเผชิญหน้ากัน

"เพราะตอนนี้มิ้นท์โตแล้วไงครับ ลุง เออ... โนอาห์จะทำเหมือนเดิมไม่ได้แล้วมันดูไม่ดี" พยายาม อธิบายให้เธอเข้าใจ มินนี่ยังตีสีหน้าไม่พอใจก่อนจะกระชากกระดาษทิชชูจากมือของโนอาห์แล้วเดินไปหาซันกับสกาย

"พี่ซัน พี่สกายคะ"

"คะ ครับคุณหนู" อย่าเข้าใกล้พวกผมเลยได้โปรดเถอะครับคุณหนู

"เช็ดให้มิ้นท์หน่อยค่ะ"

"!!"

โนอาห์จ้องลูกน้องนิ่งจนซันกับสกายรีบก้มหน้าแล้วถอยหลังกรูดออกห่างจากมินนี่ทันที พวกเขารู้ว่าโนอาห์หวงมินนี่มากขนาดไหน โนอาห์เดินมาหามินนี่เองแล้วคว้าแขนเรียวของเธอเอาไว้ จับเธอหมุนตัวให้หันมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง

"มาครับโนอาห์เช็ดให้"

"คิกคิก โนอาห์ของมิ้นท์น่ารักที่สุดเลยค่ะ"