ถูกสอบสวน

“เหรอ?” ฟังดูแล้วไม่เหมือนคำถาม แต่เป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการจับผิด

ยังไม่ทันฟังคำตอบเขาก็เดินหายเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะออกมาพร้อมกับโน๊ตบุ๊คส่วนตัวที่ใช้เป็นประจำ เขาเอามาวางตรงหน้าเธอ แล้วกดไฟล์อะไรบางอย่างขึ้นมา เมื่อคลิปวิดีโอเล่นเธอจึงเห็นว่าเป็นการบันทึกของกล้องวงจรปิด ด้านขวามือของวิดีโอลงวันที่ไว้ว่าเป็นวันนี้ แคลร์หน้าซีดเผือดเพราะรู้ว่าโดนจับได้เสียแล้ว

“เอาออกตอนไหน?” เมื่อคลิปเล่นจนจบก็ไม่เห็นว่าแคลร์ยุ่งกับการถอดอุปกรณ์ มันขัดกับสิ่งที่เล่า

“ขอโทษค่ะแดน ฉันแฮกกล้องค่ะ” เมื่อโดนจับได้ ก็ยอมรับไปเลยดีกว่า เสียเวลาแถเพราะแดร์เรนไม่โง่ หาข้ออ้างร้อยแปดยังไงก็โดนจับได้อยู่ดี

"เพื่อ”

“ก็อยากเป็นส่วนตัวบ้างนี่คะ คุณเล่นติดกล้องไว้ทั่ว เหมือนฉันเป็นนักโทษเลย” มันเป็นข้อแก้ตัวที่ฟังขึ้นที่สุดในตอนนี้แล้ว แคลร์ยอมรับแต่ไม่ได้หมายความว่าจะบอกความจริงทั้งหมด

“มันเป็นประโยชน์กับคุณ” แดนไม่ได้มองในมุมเดียวกับแคลร์ เขาแค่ต้องการให้หญิงสาวปลอดภัย แดร์เรนมีศัตรูรอบด้านแล้วยิ่งเธอเป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทมารดาด้วย จะเกิดเรื่องอันตรายไม่ได้เด็ดขาด เขาถือว่ามันเป็นความรับผิดชอบที่ต้องทำ

“ทราบแล้วค่ะ” แคลร์ไม่เถียงในข้อนี้ เพราะรู้ซึ้งแล้วว่าเมื่ออันตรายมาถึงตัวเป็นยังไง ถ้าเธอแฮกกล้องในห้องนอนวันนี้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าชะตาชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไร คงไม่ได้ปลอดภัยมานั่งให้เขาทำตาดุใส่แบบนี้

แดนจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังนั่งตาละห้อย เขาจำได้ว่าเวลารู้สึกผิด เธอมักทำท่าทางแบบนี้ แคลร์ทำสิ่งที่เป็นอันตรายต่อตัวเอง และเขาคงหลีกเลี่ยงการลงโทษครั้งนี้ไม่ได้

“คุณทำผิด”

“ค่ะ”

“ค่อนข้างร้ายแรง”

“อย่างนั้นเลยเหรอคะ?” แคลร์ตาเบิกกว้างกับคำพิพากษาของชายหนุ่ม แค่แฮกกล้องวงจรปิดตัวเดียวเอง แล้วต่อจากนั้นก็....แต่เธอก็ปลอดภัยดีนี่นา เขาน่าจะแสดงความห่วงใยมากกว่ามานั่งพิพากษาเธอ แต่แดนก็คือแดน เขาจะมาห่วงอะไรล่ะ เธอก็แค่คนข้างบ้านเท่านั้นเอง

“….” แดนทำเพียงแค่พยักหน้า และยังทำตาดุใส่เธออยู่

แคลร์กลืนน้ำลายหนืดๆ ลงคอ พอรู้กิตติศัพท์ความโหดของเขามาบ้างเหมือนกัน แต่เขาไม่เคยแสดงความป่าเถื่อนกับเธอหรอก เคยได้ยินพวกพนักงานเม้าท์กันว่า เขาโหดเหี้ยมและเลือดเย็นมาก หญิงสาวไม่กล้าคิดเลยว่าเธอจะโดนลงโทษแบบใด เคลซีย์จมอยู่กับความคิดของตัวเอง จนไม่ทันสังเกตว่าเลขาคนสนิทกับลูกน้องที่ยืนอยู่หน้าห้องนั้นออกไปกันหมดแล้ว

เหลือเพียงแค่เขากับเธออยู่กันตามลำพัง

“ลุกขึ้นแล้วหลับตา”

คำสั่งเย็นเยียบทำให้แคลร์เสียวสันหลังวาบ แต่ก็ยอมทำตามโดยดี

แม้ไม่รู้ว่าแดนจะทำอะไรก็ตาม และด้วยความไม่รู้นี่แหละทำให้ทั้งตื่นกลัวและตื่นเต้นไปพร้อมกัน เมื่อหลับตาลงแล้วโลกของเธอก็มืดสนิท มีเพียงประสาทสัมผัสเท่านั้นที่ยังทำงานอยู่ แคลร์ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินหมุนวนอยู่รอบตัวเธอ จากนั้นรับรู้ว่าถูกวัตถุบางอย่างพันอยู่รอบดวงตา ความนุ่มลื่นและขนาดของมันพอเดาได้ว่าเป็นผ้า สองมือเธอก็ถูกพันธนาการด้วยผ้าเช่นกัน เหลือเพียงแค่ขาที่ยังเป็นอิสระ ออกก้าวเดินตามการนำพาของใครบางคน

“แดน....” กลิ่นกายของเขาโอบล้อมอยู่รอบๆ จึงรับรู้ได้ว่าเป็นเขาที่กำลังพาเธอเดินไปที่ไหนสักแห่ง แคลร์ไม่เคยมาเพนท์เฮ้าส์หลังนี้ ไม่รู้ด้วยว่ามีกี่ห้องและอาจจะมีห้องเชือดที่เอาทรมานเหยื่อ จินตนาการเริ่มเตลิดไปไกลประกอบกับอยู่ในความมืด เธอจึงคิดไปต่างๆ นานา

เขาพาเธอมาที่ไหนสักแห่งในเพนท์เฮ้าส์ ปล่อยให้เธอยืนอยู่ท่ามกลางความมืด ความเย็นของอากาศที่กระทบผิวกายทำเอาขนลุกซู่ไปหมด แคลร์

ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินวนไปรอบๆ ก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ มือหนาจับที่ปลายเสื้อและรูดมันขึ้น แคลร์อิดออดแต่ต้านทานคนที่แข็งแรงกว่าไม่ไหว ภายในพริบตาเดียวเสื้อนอนของเธอถูกถอดออกจากร่างกาย

“คุณจะทำอะไรคะแดน”

ทำได้แค่ถามแต่ไม่ได้รับคำตอบ คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่อตะขอบราเซียด้านหลังถูกปลดออก แคลร์ห่อไหล่เข้าหากันเพราะด้านบนที่เปลือยเปล่าสัมผัสถึงความหนาวเย็นภายในห้อง จะยกมือขึ้นมาปกปิดไว้ก็ทำไม่ได้เพราะมือถูกมัดอยู่ ไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อก็ต้องสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อกางเกงนอนของเธอถูกรูดลงอย่างรวดเร็วตามด้วยชั้นในตัวน้อย เหลือเพียงร่างกายล่อนจ้อนไร้สิ่งสวมใส่

ความหนาวทำให้ร่างกายขาวผ่องเริ่มสั่น แคลร์เริ่มคิดว่าการลงโทษของเขาคือให้เธอสัมผัสกับความหนาวเย็นแบบนี้หรือ? ทรมานด้วยความเย็น ให้เธอหนาวตายแบบไร้เครื่องนุ่งห่ม! เริ่มคิดว่าแดร์เรนเลือดเย็นอย่างที่เขาลือกันจริงๆ

“อื้อ.....” คนเลือดเย็นในความคิดใช้วัตถุอะไรบางอย่างแตะลงบนต้นคอเบาๆ ลากไล้ผ่านไหล่สวยเรื่อยมายังต้นแขน ทุกสัมผัสชวนขนหัวลุก ไม่ใช่เพราะความกลัวแต่เพราะมันจั๊กกะจี้แล้วก็แปลบปลาบอย่างบอกไม่ถูก

แดร์เรนไล่ขนนกในมือไปตามร่างกายขาวผ่อง นอกจากเป็นการลงโทษแล้วยังสำรวจเนื้อนุ่มนิ่มแบบทุกซอกทุกมุม เพื่อเช็คดูว่าเธอมีรอยช้ำตรงไหนอีกบ้าง ทุกการลากไล้เป็นไปอย่างแผ่วเบา หญิงสาวยืนบิดตัวเกร็งตัวงอไปหมด เป็นการลงโทษที่ตัวเขาเองใจเต้นแบบไม่รู้สาเหตุเหมือนกัน

จะให้ลงโทษแบบทรมานเหมือนที่ทำกับศัตรูมันก็ไม่ได้ เพราะเขาไม่อยากให้เธอบาดเจ็บ ฉะนั้นสำหรับเคลซีย์วิธีนี้เป็นการลงโทษที่เหมาะสมที่สุดแล้ว แดร์เรนเข้ามายืนซ้อนหลังแล้วโอบกอดเธอไว้ให้ความอบอุ่น

“ดะ...แดน” เคลซีย์ครางชื่อเขาออกมาอย่างสุดกั้น เมื่อถูกวัตถุบางอย่างหมุนวนอยู่ที่ยอดอกสีหวาน เธอทำได้แค่ยืนบิดขาเข้าหากันแล้วทิ้งน้ำหนักตัวไปที่คนด้านหลัง

เพราะมันเสียวสะท้านจนยืนแทบไม่อยู่

แดร์เรนเคลื่อนฝ่ามือไปตามต้นขาขาวเนียน จับมันยกขึ้นหนึ่งข้างเผยเนื้ออวบอูมอล่างฉ่างท้าความเย็น มืออีกข้างที่ถือขนนกอยู่เลื่อนลงมาหยอกล้อกับความฉ่ำแดง แคลร์ขาสั่นทุกครั้งที่ถูกปลายขนนกปัดป่ายอยู่ที่ติ่งไตแดง เสียวสะท้านไปจนถึงปลายเท้า

“อ๊า แดนน หยุดเถอะค่ะ อ่า” แคลร์ขอร้องเสียงกระเส่าเพราะเสียวแปลบไปหมดแล้ว ถ้านี่คือบทลงโทษคงทำให้เธอขาดใจตายได้เพราะความซ่านสะท้าน