หลงใหล ได้รัก

137.0K · จบแล้ว
มังกรเล่นน้ำ
66
บท
39.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

ไม่เคยคาดคิดว่าชีวิตจะสิ้นไร้หนทาง จนต้องขายตัว แต่เพราะเธอต้องการใช้เงิน จึงแอบแต่งตัวจัดเต็มไปขายตัวให้เขา ผู้ชายที่เธอเองก็รู้จักเป็นอย่างดี  ในวันที่เงินจากเขาก็ไม่สามารถแก้ปัญหาให้เธอได้ จึงเลือกจบชีวิตลงเพราะความสิ้นหวัง แต่ไม่คิดว่าเขาจะช่วยเธอไว้อีกครั้ง ทั้งยังเสนอให้เธอไปอยู่ข้างเคียงในฐานะผู้หญิงของเขาอีก  แล้วเธอจะข่มความรู้สึกที่มีไว้ยังไง ในเมื่อเขาขยันอ่อยเธออยู่ตลอด ทั้งที่เป็นคนอารมณ์ร้าย แต่กลับใจดีที่สุด แม้จะดุดัน แต่อ่อนโยนกับเธอเสมอ  “ฉันโสด เผื่อเธออยากรู้” ศิวะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้าวเท้าออกเดินมาหยุดลงตรงหน้าผู้หญิง ที่ไม่เข้าใจสถานะตัวเอง ต้องให้เขาย้ำทุกวันรึไง ว่าเธอคือผู้หญิงของเขา “คะ?” “แล้วฉันคิดว่าฉันมีสิทธิในตัวเธอทุกอย่างนะหนึ่ง ไม่ว่าจะในฐานะเจ้านาย หรือสามี” มือหนาช้อนใบหน้าเล็กขึ้นเบาๆให้เธอมองสบตา เห็นหน้าแดงๆนี่แล้วรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมานิดๆ “คะ?” หนึ่งนภางงกับคำพูดของเขามาก เธอกับเขาไม่ได้แต่งงานกัน แล้วเขามาเป็นสามีเธอตอนไหน “อ้อ! เอากันแค่ครั้งเดียว ไม่ได้เรียกแบบนั้นสินะ” ศิวะพูดด้วยรอยยิ้ม “ต้องเอากันบ่อยกว่านี้เหรอ?” “หรือต้องแต่งงาน” .................. จากเด็กสาวที่ถูกเขาช่วยไว้ กลายมาเป็นผู้หญิงของเขาเพียงชั่วข้ามวัน เธอจะหนีไปไหนรอด เมื่อเขาหยอดเก่งขนาดนี้ แม้จะรู้ดีว่าผู้หญิงของเขา หมายถึงอะไร แต่เธอเป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดา ที่ไม่มีค่าพอที่จะยืนข้างเขา จึงได้แต่เก็บความรู้สึกตัวเองไว้เงียบ เพื่อรอวันที่เขา จะพบเจอผู้หญิงที่คู่ควร

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักนิยายปัจจุบันประธานเลขาพลิกชีวิตรักแรกพบเศรษฐีผู้ชายอบอุ่นคนธรรมดา

สาวบริการ

บริษัท Shiva Export

“สวัสดีค่ะ ที่นัดไว้ชื่อ สิริมา” ใบหน้าสวยหวานถูกแต่งแต้มให้คมเข้มจนโดดเด่นสะดุดตา บอกจุดประสงค์ที่มายืนอยู่ตรงนี้กับผู้ชายที่อยู่หน้าห้องทำงานภายในบริษัทส่งออกขนาดใหญ่

“ครับ ท่านรออยู่” เลขาคนสนิทที่เป็นทั้งรุ่นพี่เจ้าของบริษัทส่งออกชื่อดัง พยักหน้าขึ้นลง เมื่อสำรวจคนตรงหน้าเรียบร้อย เธอเหมือนกับรูปที่เจ้านายส่งมาให้ จะต่างกันตรงที่วันนี้ใบหน้าสวยหวานดูเข้มกว่าในรูปเท่านั้น

“ขอบคุณค่ะ” สิริมากล่าวขอบคุณคนที่เปิดประตูห้องให้เธอ ก้าวเดินเข้าไปข้างในช้าๆ ด้วยท่าทางมาดมั่น แต่ใครจะรู้ว่าเธอกำลังตื่นเต้นและหวาดกลัวจนตัวสั่น ตั้งแต่ย่างกรายเข้ามาที่บริษัทแห่งนี้

“มาแล้วเหรอ”

ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร เมื่อรู้สึกว่ามีคนมาหยุดยืนใกล้ๆ มองสำรวจเธอช้าๆตั้งแต่ปลายเส้นผมจนถึงปลายรองเท้าที่เธอสวมใส่ ก่อนจะเผยรอยยิ้มพอใจออกมาให้คนตรงหน้าเขาได้เห็น

ก็เขาเป็นคนเลือกเธอเอง แต่ไม่คิดว่าตัวจริงจะสวยกว่าในรูป ดูน่าค้นหาและดูยั่วยวนมากกว่าในรูปที่ส่งมาเสนอตัวให้เขาซะอีก

“ค่ะ” สิริมายิ้มให้ รักษาท่าทางไว้ให้ดีที่สุด เขาคือลูกค้าที่เธอเสนอตัวมาให้เขาเชยชม และเธอต้องทำหน้าที่ให้ดี เพราะนี่คือโอกาศเดียวที่เธอมี

“เพิ่งเคยทำเหรอ”ร่างสูงลุกขึ้นยืน ก้าวเดินมาหาคนที่ยืนอยู่เงียบๆ ใช้มือเกี่ยวเส้นผมสีดำสนิทไปมา ก่อนจะดึงร่างเล็กมาชิดลำตัว

“ไม่ถูกใจเหรอคะ” แม้จะพยายามคุมเสียงไม่ให้สั่น แต่มันก็ยังสั่นอยู่เหมือนเดิม มือเล็กยกขึ้นลูบไล้ไปมาที่หน้าอกกว้าง ท่องในใจเงียบๆ ว่านี่คือสิ่งที่เธอต้องทำ

ผู้ชายตรงหน้าคือคนที่เธอต้องหลับนอนด้วย แลกกับเงินก้อนโตที่เธอจำเป็นต้องใช้ เพราะไม่เคยหลับนอนกับใครมาก่อน ในวันที่ชีวิตต้องการความช่วยเหลือทางด้านการเงิน จึงเลือกเสนอตัวเองมาให้ผู้ชายแบบเขา ผู้ชายที่เธอแอบรัก ผู้ชายที่เธออยากจะมอบสิ่งที่หวงแหนให้ แลกกับเงินมากถึงสองแสน

“เห้อ! ฉันไม่ชอบคนที่ไม่มีประสบการณ์ มันไม่ได้อารมณ์ ฉันเหนื่อย ฉันอยากปลดปล่อย ไม่ใช่ต้องมาทำทุกอย่างเองแบบนี้” น้ำเสียงดุดันมาพร้อมกับใบหน้าบึ้งตึงต่างจากเมื่อครู่ ตอนที่เขาสำรวจร่างกายเธอ

ศิวะเป็นเจ้าของบริษัทส่งออกรายใหญ่ เพราะงานที่ยุ่งอยู่ตลอดจนไม่มีเวลาหาเมีย จึงเลือกใช้บริการเด็กไซด์ไลน์ เวลาที่ร่างกายเขาต้องการปลดปล่อยมากๆอย่างเช่นตอนนี้ เขาคิดว่ามันไม่ได้เสียหาย เพราะเขาจ่ายหนักจนพวกเธอไม่เคยคิดว่าเสียตัวไปแบบไร้ค่าให้กับเขา

เขาจ่ายตอบแทนพวกเธอด้วยเม็ดเงินก้อนโต คุ้มค่ากับสิ่ฃที่พวกเธอปรนเปรอให้กับเขา ยิ่งคนไหนที่เซ็กส์ถูกใจเขายิ่งจ่ายหนัก และเรียกใช้บ่อยๆ แต่เพราะคนที่เขาเรียกใช้อยู่ประจำ เกินรักสบายเพราะเงินที่เขาให้ และกำลังจะแต่งงาน เขาถึงต้องหาคนใหม่มาแทนเธอ แต่ไม่คิดว่าจะได้ผู้หญิงสวยที่ทำอะไรไม่เป็นเลยแบบยัยนี่

“ขอโทษค่ะ” มือเล็กลนลานยกขึ้นไหว้ ถ้าเขาไม่พอใจเธอก็อดได้เงินนะสิ เงินนั่นเธอต้องใช้ มันไม่ได้สำคัญกับชีวิตเธอก็จริง แต่มันสำคัญกับชีวิตน้องสาวของเธอ

“ออกไป!” ร่างกายที่ตึงเครียดไม่ได้รู้สึกดีขึ้นสักนิด เขาไม่ใช่คนที่ดีนัก และเซ็กส์ที่เขาชอบมันค่อนข้างจะรุนแรงและไม่ได้อ่อนโยนมากนัก เธอควรกลับไปมอบครั้งแรกใครคนที่เธอรักดีกว่าไหม

“ไม่นะคะ ฉันต้องใช้เงิน ฉันจะทำค่ะ” สิริมาเกาะแขนคนที่เอ่ยปากไล่เธออย่างอ้อนวอน ดวงตาคลอไปด้วยน้ำตา เมื่อความหวังสุดท้ายกำลังจะหลุดลอย ไม่มีใครยอมจ่ายเงินจำนวนนั้นให้เธอได้เท่าเขาอีกแล้ว เธอไม่มีที่พึ่งอื่นแล้วจริงๆ

“ถ้าไม่ถูกใจฉันจ่ายครึ่งเดียว” เขาไม่อยากเสียเงินมากขนาดนั้น ถ้าไม่ได้ในสิ่งที่คุ้มค่า

“ค่ะ” ใบหน้าสวยซีดเผือกด้วยความกลัว ผู้ชายที่ดูสุขุมเยือกเย็นเมื่อครู่ ดูเหมือนจะเป็นเพียงภาพลวงตาที่เขาสร้างขึ้น ความอ่อนโยนของเขาคงมีให้กับคนที่เขาถูกใจเท่านั้น

“ถ้าไม่ทำก็ออกไปสักที” ศิวะเริ่มรำคาญ ผู้หญิงที่เขาเรียกมา รู้ว่าต้องทำยังไงตั้งแต่เดินเข้ามาให้ห้องส่วนตัวของเขา แต่ยัยนี่เดินมายืนเงียบๆไม่พอ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองต้องทำอะไรต่อ

“เดี๋ยวสิคะ เดี๋ยวก่อน” ร่างเล็กขืนตัวไว้ เมื่อถูกผลักแผ่นหลังไปใกล้ประตูที่เธอเคยเดินเข้ามา มือเล็กเกาะแขนคนตรงหน้าไว้แน่น น้ำตาแห่งความสิ้นหวังไหลรินอาบสองแก้ม

“แม่ง!…” ศิวะอุ้มร่างสมส่วนขึ้นพาดบ่าอย่างรวดเร็ว ก้าวเท้ายาวๆเดินเข้าไปห้องด้านใน ทิ้งคนที่มีใบหน้าเปื้อนน้ำตาลงบนเตียงแรงๆอย่างไร้ความปราณี เขาเป็นคนแบบนี้แหละถ้าทำเองก็จะทำตามใจ ไม่มีความอ่อนโยนอะไรทั้งสิ้น

“อย่าตายก่อนล่ะ” ศิวะขึ้นคร่อมร่างกายสมส่วนไว้ ลูบไล้ไปมาบริเวณเอวรูปตัวเอสแรงๆ มืออีกข้างยกขึ้นคลึงหน้าอกอวบอิ่ม ส่วนร่างกายด้านล่างก็บดเบียดเข้ากับจุดอ่อนไหวภายใต้เนื้อผ้า

มือหนาถอดกระโปรงรัดรูปที่ยาวเพียงคืบออกไปให้พ้นสายตา มองจุดซ่อนเร้นที่อยู่ถูกปิดบังด้วยกางเกงชั้นในสุดเซ็กซี่ตรงหน้าเพียงเสี้ยววินาที ก็ลงมือถอดกางเกงเนื้อดีของตัวเองออก ร่างกายเขาไม่ได้ปลดปล่อยมานาน แอบกลัวเหมือนกันว่าคนที่นอนนิ่งจะช้ำในตายเพราะอารมณ์ของตัวเอง

“ลุกขึ้นมาทำ อย่าให้ฉันต้องสั่ง ฉันจ่ายเงินเธอ ไม่ใช่เธอจ่ายเงินฉัน” ร่างสูงที่ยังสวมเสื้อเชิ้ตราคาแพง ทิ้งตัวลงนอนข้างๆคนที่นอนนิ่ง พลิกร่างกลมกลึงขึ้นมานั่งบนตัว พลางมองใบหน้าสวยหวานอย่างกดดัน

เขาน่าจะให้เลขาเช็คงานก่อน หรือไม่ก็ให้เธอไปหาคนเทรนงานมา ไม่ใช่มาถึงมือเขาแล้วนอนนิ่งเป็นผักเป็นปลาแบบนี้ มันพลอยทำให้เขาไม่มีอารมณ์ไปด้วย

มือเล็กยกขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกช้าๆ มือทั้งสองข้างสั่นจนแกะกระดุมออกไปด้วยความยากลำบาก ช่วงล่างเธอกับเขามีเพียงเนื้อผ้าจากกางเกงชั้นในกางกั้น จึงรับรู้สัมผัสร้อนๆจากผิวเนื้อคนใต้ร่างได้ดี และมันยิ่งทำให้ร่างกายเธอสั่นไหวด้วยความกลัว

“ช้า อืดอาด ไม่ทันใจ” ศิวะเอ่ยตำหนิ

จะลีลาอีกนานไหม? ต่อให้นี่มันเป็นครั้งแรก เธอก็ควรทำมันให้ดี ในเมื่อเลือกมาขายตัวให้ฉัน ก็ควรทำให้ฉันพอใจ ไม่ใช่มาทำให้หงุดหงิดแบบนี้

“อ๊ะ อื้อ” มือใหญ่ยกขึ้นมาขย้ำเนินเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้าง เธอชักช้าจนเขารอต่อไปไม่ไหว ถ้ารอยัยนี่ทำ ชาติหน้าเขาก็ไม่เสร็จ

“อ๊ะ” ศิวะหยัดตัวขึ้นจากที่นอน ดึงเสื้อแบบเกาะอกออกไปจากร่างขาวเนียน เธอเลือกใส่ชุดได้ถูกใจมาก แต่ตอนนี้ไม่ต้องใส่อะไรจะถูกใจเขาที่สุด ริมฝีปากหนาอ้าออกครอบครองทรวงอกอวบอิ่มอย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เธอปรับตัวก็ใช้มือข้างที่ว่างลูบไล้ท่อนขาขาวเนียน เพื่อปลุกเร้าอารมณ์

ยัยนี่ขาวเนียนไปทั้งตัว เห็นครั้งแรกสีผิวเธอถูกใจเขามาก ยิ่งเห็นทั้งหมดยิ่งถูกใจ ผิวก็นุ่มนิ่มหอมกลิ่นเหมือนขนม จนเขาต้องก้มลงไปชิมหน้าอกเธออย่างมูมมาม เหมือนคนที่อดอยากปากแห้งมานาน

“ครางซะ นั่นคือหน้าที่เธอ เธอมีหน้าที่ทำให้ฉันเสียว ไม่ใช่ทำให้ฉันเหี่ยว ทำในสิ่งที่เธอควรทำ เร็ว!” ศิวะดุเบาๆชิดหน้าอกสวย อยากได้ยินเสียงหวานร้องครางด้วยความเสียวซ่าน เสียงหวานๆของเธอคงเร้าอารมณ์เขาได้ดีทีเดียว

“อ๊ะ อ๊า”

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไง ต้องส่งเสียงยังไง ถ้าร้องเพราะความเจ็บได้เธอคงร้องไปแล้ว เพราะหน้าอกที่ถูกดูดดึงนั่น เขาทำมันแรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บไปหมด ไหนจะมือที่ฟ้อนเฟ้นไปตามร่างกายของเธอนั่นอีก เขาบีบแรงๆจนเธอรู้สึกเจ็บมากกว่าจะรู้สึกดี

ร่างบางสั่นสะท้านเพราะความเจ็บ เขาเป็นประเภทชอบความรุนแรงสินะ ถึงได้ทำทุกอย่างโดยไร้ความอ่อนโยนแบบนี้