หลงรักเมียจำเป็น (อ่านฟรี)

ตอนที่ 1 อะไรนะครับแม่

“อะไรนะครับ แม่”

ปรินทร์ อธิพัฒน์โภคิน หรือ ปรินซ์ ท่านประธานบริษัทอธิพัฒน์โภคินจำกัด บริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังของเมืองไทย ชายหนุ่มรูปงามวัย 35 ปี ผู้เป็นลูกชายคนโต ดวงตาคมกริบเบิกกว้าง ปากหยักได้รูปอ้าค้างเล็กน้อยด้วยความตกใจในคำพูดของมารดาผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในบ้าน ที่พูดออกมากลางโต๊ะอาหารมื้อค่ำ

“แม่บอกว่าอยากให้ลูกแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนรักของแม่ น้าภาไงลูก น้องอายุ 23 ปีแล้ว กำลังเหมาะเลย แม่อยากอุ้มหลานแล้ว ขืนมัวรอพวกแกทั้ง 4 คนหาเมียเอง ชาตินี้แม่ไม่ได้อุ้มหลานแน่”

คุณญาดา ผู้หญิงหนึ่งเดียวในบ้าน ผู้คุมอำนาจเบ็ดเสร็จเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ท่ามกลางความตกตะลึงของลูกชายหนุ่มผู้หล่อเหลาทั้ง 4 ของเธอ

“แม่ครับ ผมยังไม่พร้อม ยังไม่อยากแต่งงานเลย”

คิ้วเข้มขมวดเป็นปม ดวงตาคมกริบที่มักฉายแววเด็ดเดี่ยวดุดันเสมอ บัดนี้มีแววกังวลเต็มไปหมด

“พวกแกก็รู้ว่าแม่เหงา แม่อยากมีหลาน อยากมีลูกสาว ไม่งั้นจะปล่อยจนมีพวกแกมาถึง 4 หน่อหรือ ไม่มีลูกสาวโผล่มากับเขาสักคน พ่อแกไม่ได้เรื่องไม่มีน้ำยาทำแม่ผิดหวังไปคนนึงแล้ว พอแม่อยากได้ลูกสะใภ้ แกก็จะขัดใจแม่อีกหรอ”

ดึงดราม่าคือความสามารถพิเศษของคุณญาดา ไม่ว่าจะเรื่องอะไร สุดท้ายทั้ง 5 หนุ่มรวมทั้งสามีของเธอ ก็จะยอมตามใจและหามาประเคนให้ถึงที่ทุกอย่าง แต่ครั้งนี้เธอรู้ว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ ลูกชายคนโตมาดนิ่ง มีเหตุมีผล เด็ดเดี่ยวและออกจะเผด็จการหน่อยๆ ของเธอไม่มีทางยอมง่ายๆแน่ จึงพยายามหาเหตุผลร้อยแปดมาหว่านล้อมเขา

“ยาหยีเป็นเด็กดี น่ารัก เรียบร้อย อ่อนหวาน เป็นกุลสตรี แม่เห็นน้องมาตั้งแต่เกิด ไปมาหาสู่กันมาตลอด ตอนนี้ที่บ้านน้องลำบากมากหลังจากพ่อเขาเพิ่งเสียไปไม่นาน น้องก็เพิ่งเรียนจบทำงานได้ไม่กี่เดือน แม่ของน้องก็ดันมาป่วยเป็นโรคหัวใจต้องผ่าตัดทำบอลลูนใช้เงินเป็นล้านๆ น้องไม่ไหวหรอกลูก เขาเหลือกันแค่สองคนแม่ลูกแล้ว น่าสงสารออก”

อืมมม น่าสงสาร แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเขาวะ ทำไมเขาต้องมาแต่งงานเพราะเรื่องความจำเป็นของเจ้าหล่อนด้วยเนี่ย

“เขาเป็นหนี้บ้านเราหรอครับ”

ปรมัตถ์ หรือ ปัถย์ ลูกชายคนที่สอง รั้งตำแหน่งรองประธานบริษัทผู้แสนจริงจังและเงียบขรึม เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ใช่ลูก ไม่มากหรอก ตั้งแต่พ่อเขาเสียไปก็ทิ้งหนี้สินไว้เยอะ ทั้งบ้านที่ติดธนาคารอีก สองแม่ลูกประคองตัวเองมาถึงทุกวันนี้ที่น้องเรียนจบมามีงานทำได้ก็เก่งมาก แต่น้าภาดันมาป่วยเสียนี่”

ดวงตาที่แต่งแต้มสีสันมาอย่างสวยงามเริ่มแดงก่ำ กะพริบถี่ไล่หยาดน้ำตา เรียกคะแนนสงสารจากชายหนุ่มผู้อยู่ในกำมือทั้งห้าคน ได้อีกมากโข

“แม่ครับ แต่เรื่องนี้มันเรื่องใหญ่ ถ้าแม่จะช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาลเพื่อนหรือยกหนี้ให้ พวกผมไม่ว่าเลยครับ แต่จะให้ผมถึงขั้นแต่งงานเอาลูกสาวเขามาดูแลทั้งชีวิต ผมว่ามันเกินไปหน่อย แม่ก็รู้ว่าถ้าผมจะแต่งงาน ผมคิดจะแต่งแค่ครั้งเดียว”

ดวงตาคมกริบจ้องมองผู้เป็นมารดาอย่างแน่วแน่ ยืนยันในสิ่งที่ตัวเองคิด

“แล้วพ่อมีความเห็นว่าไงครับ”

ปราณนต์ หรือ ปราณต์ ลูกชายคนที่สาม คาสโนว่าหนุ่มหล่อผู้เจ้าชู้แพรวพราวเจ้าของผับใหญ่กลางกรุงและเจ้าของกาสิโนที่ประเทศลาว ลูกชายผู้แสนจะแบดบอยดิบเถื่อนที่สุดในบรรดาลูกๆ ทั้งสี่ เอ่ยถามความเห็นของผู้เป็นพ่อ เผื่อช่วยเหลืออะไรพี่ชายเขาได้ เพราะเข้าใจดีว่าถ้าหากถูกบังคับให้แต่งงานกันไปโดยที่ไม่มีความรัก ยังไงสุดท้ายต้องจบไม่สวยแน่ และคนที่น่าสงสารที่สุดก็คงหนีไม่พ้นน้องยาหยี ลูกสาวสุดที่รักของแม่เขานี่แหละ

“พ่อแล้วแต่ลูกนะ ไม่อยากบังคับ แต่พ่อขอยืนยันเหมือนแม่ คือยาหยีน่ารักมาก พ่อก็เห็นแกมาตั้งแต่เกิดเหมือนกัน และตอนนี้น้องก็น่าสงสาร แม่กับพ่อก็รักและเอ็นดูน้อง เลยคิดว่าถ้าเป็นไปได้อยากให้ปรินซ์ดูแลน้องตลอดไป”

ปราบ อธิพัฒน์โภคิน อดีตประธานบริษัทอธิพัฒน์โภคินจำกัด ผู้เป็นพ่อของสี่หนุ่ม และสามีที่รักและเชื่อฟังเมียมาก เอ่ยยืนยันความคิดเห็นที่ตรงกับภรรยาสุดที่รัก

นั่นไง พ่อผู้เห็นดีเห็นงามกับคุณนายญาดาทุกอย่าง ทั้งรัก ทั้งตามใจ และไม่เคยขัดความต้องการของคุณนายญาดาได้เลยสักครั้ง พวกเขาก็น่าจะรู้คำตอบกันอยู่แล้ว ไม่น่าถามให้เสียเวลาเลย

“แต่พ่อครับ คนเราไม่ใช่ว่าแต่งงานแล้วจะรักกันไปทุกคู่นะครับ ความรักมันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ เลย โดยเฉพาะผม แล้วน้องเขายอมแต่งกับคนที่ไม่เคยรู้จักกันเลยอย่างผมหรอครับ”

คนหล่อที่มีวุฒิภาวะพร้อมเต็มที่แล้วสำหรับการมีครอบครัว ยังคงแบ่งรับแบ่งสู้เพื่อหาทางรอดให้กับตนเอง

“แม่ได้ทาบทามกับน้าภาไว้แล้ว แต่น้าภาก็ไม่อยากบังคับน้องเหมือนกัน ก็จะให้น้องตัดสินใจอีกที น้าภาไม่อยากเอาชีวิตของตัวเองมาบังคับให้ลูกต้องแต่งงานไปแล้วใช้ชีวิตที่เหลืออย่างไม่มีความสุขหรอก แต่แม่ก็แอบคิดว่า พอลูกได้เห็นน้อง ความน่ารักของน้องจะทำให้ลูกรักน้องได้บ้าง ชีวิตแต่งงานก็คงไม่แย่นัก”

เหตุผลดี แต่คนที่ไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จักพูดคุยกันเลย ไม่แม้แต่จะรู้เรื่องส่วนตัว ความชอบและตัวตนของกันและกัน ไม่เคยมีโมเมนต์จีบกัน จะรักกันและอยู่ด้วยกันไปตลอดรอดฝั่งได้อย่างไร

“แล้วน้องเขาไม่มีแฟนหรอครับแม่”

ปุณณัตถ์ หรือ โปรด ลูกชายคนสุดท้อง ดาราหนุ่มรูปหล่อที่ดังเป็นพลุแตกที่นานๆ ทีจะได้มีเวลากลับมานอนที่บ้านและทานข้าวพร้อมหน้า เอ่ยถามขึ้น

และก็ได้รับค้อนวงน้อยๆ จากมารดาทันที เพราะพ่อลูกชายคนนี้เป็นคนที่คุณนายญาดาฝากความหวังครั้งสุดท้ายว่าให้เป็นลูกสาว แต่ก็ดันทำลายความหวังของแม่ทิ้งไม่มีชิ้นดี เมื่อหมอประกาศออกมาตอนที่เขาคลอดว่า คุณได้ลูกชายครับ แต่ด้วยความที่แม่อยากได้ลูกสาวมาก พ่อคนนี้จึงพยายามทำตัวล่อแหลมจนแม่เขาจวนเจียนจะได้ลูกสะใภ้โดยประมาทหลายครา เพราะความเจ้าชู้ไก่แจ้เปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยของเขา แต่หารู้ไม่ว่าถึงเขาจะเจ้าชู้เพลย์บอยขนาดไหน เรื่องป้องกันตัวเองเขาไม่เคยพลาดเลยสักครั้ง

“ไม่มีจ้ะ เคยมีหรือเปล่าอันนี้แม่ไม่รู้ แต่ตอนนี้น้องโสดสนิท ตั้งหน้าตั้งตาทำงานอย่างเดียว ตอนเช้าก็ตื่นแต่เช้ามาทำแซนด์วิช หรือพวกขนมเบรกส่งตามร้านด้วย ขยันมากๆเลย แม่ปลื้มที่สุด”

อืม หน้าตาเคลิ้มฝัน ดวงตาเป็นประกายดั่งเด็กสาวได้ของถูกใจ ลูกชายทั้ง 4 คน รู้ดีเลยว่าแม่ของเขารักและเอ็นดูหนูยาหยีคนนี้มากมายจริงๆ จนคนที่อาจจะสูญเสียอิสรภาพชั่วชีวิตต้องคิดหนัก เพราะไม่อยากเป็นตัวทำลายความสุขของคนเป็นแม่ แต่จะให้เขายอมตอบตกลงไปเลยโดยไม่พิจารณาให้ถ้วนถี่ ก็ไม่ใช่วิสัยของท่านประธานบริษัทจอมเฮี้ยบอย่างเขาแน่

“ผมขอคิดดูก่อนนะครับ เราอายุห่างกันตั้งรอบนึง จะเข้ากันได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ระหว่างนี้ ถ้าแม่อยากช่วยเหลือออกค่ารักษาพยาบาลให้น้าภา ก็ตามสบายเลยครับ ผมไม่ขัดข้อง”

แค่เขาไม่ปฏิเสธออกมาอย่างเด็ดขาดและยังจะเก็บเอากลับไปคิด แค่นี้คนเป็นแม่ก็สบายใจแล้ว อย่างน้อยก็ยังพอมีความหวังบ้าง แม้จะริบหรี่ก็ตามที

“จ้ะลูก อุ๊ยตายจริง แม่ลืมขอรูปยาหยีมาให้ลูกดูเลย น้องสวยมากเลยนะจ๊ะ”

หึ สวยหรอ ถ้าสวยก็คงมีแฟน และคงไม่ต้องมาลำบากให้เขารับเลี้ยงแบบนี้หรอก แม่ก็พยายามโฆษณาซะเกินจริง เขารู้หรอก

“ไม่เป็นไรครับ ครั้งหน้าก็ได้”

ถึงจะพูดไปแบบนั้น แต่คนอย่างเขาไม่นั่งรอเฉยๆ ให้แม่เขาเอารูปว่าที่เจ้าสาวที่เขาไม่ต้องการมาให้ดูถึงที่หรอกนะ พรุ่งนี้เขาจะบุกไปแอบดูเธอถึงที่บ้านและที่บริษัทเอง ข้อมูลแค่นี้ หาไม่ยากหรอก