2 ตอน เลือดกำเดาไหล

ผ่านไปไม่นานเรายังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดไม่จาอะไรปล่อยให้คนแก่อ้อนแบบนี้เรื่อยๆ

"คุยกับพี่หน่อยได้ไหม นะหนูนะ" เสียงขอร้องอ้อนวอนเรา เราเลือกที่จะไม่สนใจแต่ในใจมันไปไกลแล้ว แม่เจ้า

"……”

"พี่แค่พูดเล่นเอง หนูจริงจังกับมันเหรอ" จริงจังสิเราไม่ได้ดื้อซะหน่อย

"พี่ไม่ต้องมาพูดเลยนะ หนูจะไปแล้ว"

ใกล้เวลานัดทำรายงานแล้วสิ เราต้องรีบไป

"กินข้าวก่อนเดี๋ยวพี่ไปส่ง แล้วก็จะไปเฝ้าด้วย"

"ไม่ต้องไป พี่กลับบ้านเลย ปล่อยหนูด้วย"

" ไม่ปล่อย ถ้าไม่ให้พี่ไปพี่ก็ไม่ยอมให้หนูไป" เขาพูดไม่พอกระชับกอดเราแน่นกว่าเดิมอีก

"พี่จะไปทำไม หนูไปทำรายงานนะไม่ได้ไปเล่นพี่ถึงจะไปกับหนูได้"

"ยังไงก็ชั่ง พี่จะไปหนูก็ต้องให้พี่ไปด้วย" ทำไมถึงมึนและดื้อด้านขนาดนี้นะคนแก่

"พี่เต"

"หื้มว่าไง" สะทกสะท้านบ้างเถอะพี่เต มั่นเขี้ยวแล้วนะ

"ปล่อยหนูนะ"

"จะปล่อยก็ต่อเมื่อยอมให้พี่ไปด้วยเท่านั้น"

"งานพี่ไม่มีต้องเคลียร์รึไง พี่จะไปกับหนูทำไมหนูไปทำงานบ้านของวา ไม่มีอะไรหรอก พี่เป็นอะไร"

"ไม่มีอะไรพี่ก็จะไป เข้าใจไหมว่าหึงหวง พี่ไม่ชอบเวลาให้ไอ้เทพมันอยู่ใกล้หนู มันคิดเกินเพื่อนกับหนูแน่" น้ำเสียงที่หงุดหงิดเปร่งออกมา

"ฝีมือพี่รึเปล่าเรื่องไลน์"

"ไลน์อะไร?????"

"พี่อย่ามาทำไขสื่อนะพี่เต พี่เป็นคนจัดการไลน์ของเทพใช่ไหม พี่ทำเพื่ออะไร" เรามั่นใจว่าเรื่องไลน์ต้องเป็นฝีมือเขาแน่ๆ

"พูดอะไรพี่ไม่รู้เรื่องเลยครับ พี่งง" เขายังคงไม่ยอมรับมันอีก

"ไม่เป็นไรค่ะ หนูพึ่งจะได้คุยไลน์กับเทพเมื่อกี้ก่อนพี่มาเองค่ะ"

"เดี๋ยวนะครับ หนูคุยได้ยังไง คุยยังไง เอามาดู พี่บล็อคมันแล้วนะ" เขาทำตกใจ

"ฝีมือพี่จริงๆด้วย” เรามองหน้าเขาอย่างไม่พอใจ

"หนูอย่ามองพี่แบบนั้นสิ คือที่พี่ทำไปทั้งหมดเพราะ”

“เพราะอะไรก็ไม่พูดอ้ำๆอึ้งอยู่นั้นล่ะ”

"เพราะอะไรคะ"

"เพราะพี่ไม่อยากให้หนูคุยกับใครนอกจากพี่พี่กลัวว่าหนูจะไม่รักพี่แล้วไปรักคนที่อายุเท่าๆนี้ พี่กลัวว่าถ้าหนูมีคนเข้ามาหนูจะเปลี่ยนใจจากพี่"

พี่เตพูดด้วยความเสียงแผ่วเบา ไม่สบสายตาเราเลย

"พี่รักหนูมากรึเปล่า” เราประคองใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาด้วยสองมือของเรา ตอนนี้สายตาเราจ้องมองที่สายตาเขา

"รักสิ พี่รักหนูมากที่สุดเลยครับ”

"ถ้ามีผู้หญิงที่อายุเท่าพี่มาจีบตอนนี้พี่จะไปหาเขาไหม พี่จะทิ้งเด็กอย่างหนูไหม" เราเอ่ยถามเขาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"ไม่ ตอนนี้พี่มีแค่หนู และไม่คิดจะมองใครอีกถึงเขาจะดีกว่านี้หรือแย่กว่านี้ พี่ก็จะยังเลือกหนูคนเดียวเท่านั้น"

"หนูก็คิดเหมือนพี่ ไม่ว่าใครจะเข้ามาตอนนี้หัวใจของหนูมันก็ไม่เปิดรับใครได้แล้ว เพราะใจน้อยๆดวงนี้ของหนู หนูยกให้พี่ไปหมดแล้ว"

"นะ…หนู พูดจริงหรอ!!!!"

"ใช่ค่ะ หนูพูดจริงๆ หนูคิดกับเทพแค่เพื่อนไม่มีอะไรเกินนั้นพี่ไม่ต้องห่วงหรือคิดมากนะคะ เพราะหัวใจหนูรักคนแก่คนนี้หมดแล้ว"

"คนแก่แต่เอวดีนะ"

"ทะลึ่งแล้วนะ หนูไม่คุยด้วยแล้ว" มันเขินๆอย่างบอกไม่ถูก

"ขอจูบได้ไหม" จู่ๆพี่เตก็พูดขึ้นก่อนจะจ้องมองที่ริมฝีปากเรา

"ได้ค่ะ แค่จูบนะคะห้ามทำอย่างอื่น" เราพูดก่อนจะพยักหน้า ว่าเสร็จชายหนุ่มก็ประคองใบหน้าหญิงสาวก่อนจะโน้วตัวไปจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างหื่นกระหายเราจูบเธอพร้อมกับพยายามแลกลิ้นกับเธอ แต่เธอเม้นปาก เพราะถ้าเธอไม่อยากให้เขาทำอะไรเธอเพราะเธอต้องไปทำรายงานต่อ

"อื้ออออออ" ร่างบางครางออกมา เมื่อชายหนุ่มบดจูบเธออย่างดูดดื่ม จนทำให้ลิ้นสามารถเข้าไปในช่องปากเธอได้

" อื้ออออออ" ร่างบางพยายามทุบตีร่างหน้า เพร่ะเธอเริ่มจะหายใจไม่ออกเพราะเขาไม่ยอมถอนจูบเธอสักที จนชายหนุ่มเห็นว่าเธอคงไม่ไหวจึงถอนจูบ

" แค่กกกก"

"พี่ขอโทษ อารมณ์มันพาไป" พี่เตเขามองเราที่หายใจถี่ๆ

"ไม่เป็นไรค่ะ งั้นเรารีบกินอาหารเถอะค่ะ มันจะสายแล้วเนี่ย"

"อืมก็ได้เดี๋ยวพาไปทำรายงานก่อน กลับมาค่อยมาต่อก็ได้พี่ไม่รีบ" พี่เตปล่อยกอดเราก่อนจะยิ้มแล้วมองเรา

"ต่ออะไร หนูไม่ต่อนะ" เราก็พูดไปงั้นล่ะ เมื่อกี้ก็อารมณ์เกือบพาไปแล้วเชียว

"แต่พี่อยากทำ อยากทำมันมากๆ"

"หนูจัดจานรอนะ" เราพูดก่อนจะลุกถือถุงกับข้าวไปใส่จาน ขืนอยู่ต่อมีหวังไม่ต้องไปทำรายงานแน่ เรานั่งรถกลับพี่เตไปบ้านของว่าเพราะเราไปทำรายงานบ้านวา ตลอดทางพี่เตก็มองเราตลอด

“มองหนูอีกแล้ว” เราหันไปสบตากับสายตาของคนโต

“พี่แค่กำลังคิดว่าใกล้จะเรียนจบแล้ว พี่จะพาไปเที่ยวไหนดี....” ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาว ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลและอ่อนโยนกับเธอทั้งแววตาและน้ำเสียง

“พี่อย่าพูดเลยค่ะ หนูยิ่งอยากเที่ยวอยู่พอดีเลย” หญิงสาวก้มก้มตาบ่นอุบอิบในลำคอ จนทำให้คนโตมองแล้วยิ้มกับท่าทางของเธอที่เหมือนเด็กน้อยงอแง"

“อยากไปเที่ยวไหม หื้ม” ชายหนุ่มพูดก่อนจะใช้มือเรียวอีกข้างกุมมือของหญิงสาว ก่อนจะจับมันมาหอมซ้ำๆ

“หลายที่เลยค่ะ แต่ก็คงไปไหนไม่ได้ วันพุธนี้หนูก็มีนัดกินเลี้ยงกับเพื่อน แถมวันศุกร์ส่งรายงานบทอีก” พอหญิงสาวพูดเรื่องวันพุธมันทำให้เขานึกได้ว่าเขาจะไปกับนิตาแต่จะปล่อยให้ตัวเล็กกินเลี้ยงกับเพื่อนก็ไม่ได้นะสิ เขาเป็นห่วงเธอ

“งั้นวันพุธไปเที่ยวทะเลกับพี่ไหม” ชายหนุ่มเอ่ยถาม อยากให้หญิงสาวไปด้วย

“พี่ไปทำงานเหรอ?” เราเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ใช่ ไปกับพี่ไหมล่ะ วันพฤหัสก็กลับ” มันก็โอเคนะเราอยากไปใส่บิกินี่เล่นน้ำพอดี

“หนูชวนเพื่อไปได้ไหมคะ” เราอยากชวนวาและเทพและก้องไปด้วยเพราะอยากให้ทุกคนไม่เครียดกับเรื่องรายงานที่จะส่งก่อนจบ]

“อืมชวนสิ” พี่เตพูดก่อนจะพรมจูบลงที่มือของเราซ้ำๆจนมันจะซ้ำเพราะปากพี่เตแล้ว

“พี่เตมันจะซ้ำแล้ว หอมอยู่ได้”

“ก็ตั้งจะหอมให้ซ้ำไปเลย”

“ตั้งใจขับรถไปเถอะค่ะ ตามองถนนด้วย หน้าหนูไม่ใช่ถนนนะคะ”

“อย่าไปน่ารักกับใครแบบนี้นะ หวง”

“มันห้ามไม่ได้นะ เพราะหนูสวยและน่ารัก” เราลากเสียงยาววววววววเลย พร้อมกับทำหน้าตาอ้อนๆทำตาปริบๆ

“หนูหยุดเลยนะ หยุดก่อนพี่จะไม่ไหว” ชายหนุ่มพูดก่อนจะมองหน้าหญิงสาวแว็บหนึ่งก่อนจะมองถนน

“พี่โกรธหนูไหมที่หนูแต่งตัวแบบนี้” เราเอ่ยถามเขาเราอยากรู้ว่าเขาจะโกรธไหม

“โกรธแต่ไม่เป็นไรพี่ไปด้วย พี่ไม่ให้ไอ้คนไหนเข้าใกล้เมียพี่ได้หรอก”

“เฮ้ย พี่พูดแค่นี้ถึงกับกำเดาไหลเลยรึไงคิดอะไรทะลึ่งรึเปล่า”

“กำเดา” เราพูดก่อนจะแตะที่จมูก เลือดออกจริงๆ

“ทิชชูในรถไม่มีเหรอคะ” เรามองหาทิชชูในรถแต่ไม่มีเลย

“พี่ลืมซื้อเลย วันนั้นหนูใช้หมดแล้วไง” พี่เตพูดก่อนจะตบไฟเลี้ยวเข้าข้างทางที่มันไม่ค่อยมีรถผ่าน

“พี่เตทำอะไรคะ” จู่ๆพี่เตก็ถอดเสื้อสูทแขนยาวให้ฉัน

“เอาเสื้อพี่ไปเช็ดก่อน” พี่เตพูดก่อนจะยื่นเสื้อให้เรา

“นี่มันเสื้อทำงานตัวโปรดพี่นะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” เราเงยหน้าขึ้นใช้มือบีบจมูก

“ไม่เป็นไรครับเอาไปเช็ดก่อน เดี๋ยวพี่จะจอดซื้อให้ตรงนี้มันไม่มีร้านค้า”

“ค่ะ” เราพูดก่อนจะหยิบเสื้อมาเช็ดแปลกจังทำไมเลือดกำเดาถึงไหล]

“เป็นอะไรทำไมถึงเลือดกำเดาไหล”

“หนูก็ไม่รู้เหมือนกัน ปกติเลือดกำเดาหนูไม่ค่อยไหลเลยนะคะ”

“สงสัยหนูคงเห็นพี่แล้วอดใจไม่ไหวละสิท่า” พี่เตพูดก่อนจะยิ้มกรุบกริบ

“หลงตัวเอง” แล้วเราก็นั่งรถมาจนถึงบ้านของวา เสื้อพี่เตเปื้อนเลือดกำเดาเรามากเลย

“เดี๋ยวหนูซื้อเสื้อแบบนี้ให้ใหม่นะคะ” คงจะใส่ไม่ได้แล้ว เปื้อนเลือดขนาดนี้พี่เตจะใส่มันอีกได้หรอก

เตชิน พาร์ท

ผมมองอุ่นเธอที่เหลือกำเดาไหล.ใบหน้าก็ชีดเหมือนคนไม่สบาย

“หนูโอเครึเปล่า” ผมถามในขณะที่เธอกำลังจะเดินลงจากรถ

“โอเคค่ะ” เธอพูดก่อนจะหยิบกระจกจากแป้งผับของเธอขึ้นมาส่องที่จมูก แล้วผมก็พากันเดินเข้าไปในบ้านของเพื่อนเธอ