ตอนที่ 10 มาคบกับพี่สิ

“มองไม่ออกเลยนะว่าไอ้หมอนั่นเป็นแฟนเธอ” ฉลามเอ่ยกับน้ำค้างด้วยต้องการหยั่งเชิง

“แล้วต้องทำยังไงพี่ถึงจะเชื่อ”

“เป็นแฟนกันก็ต้องสนิทกันมากกว่านี้สิ แต่นี่ดูเหมือนเธอจะทำตัวไม่ถูกตอนที่มันตักปลาหมึกให้ หรือว่าคบกันมาเน้นเอาอย่างอื่น แต่ไม่เคยเอาใจกันเลยไม่ชิน”

“นี่มันมหา’ ลัยนะ ไม่มีใครทำประเจิดประเจ้อแบบพี่หรอก”

“ไอ้ประเจิดประเจ้อที่ว่านี่มันยังไงเหรอ ทวนความจำให้หน่อยดิ”

เขาเอ่ยพลางขยับเข้าไปใกล้คนตัวเล็ก โน้มใบหน้าหล่อลงไปอยู่ในระดับเดียวกันกับคนที่หันมามองด้วยสายตาเลิ่กลั่ก ตอนนี้เธอกำลังนึกถึงภาพตอนจูบกันถึงสองครั้ง

“ไอ้พี่ฉลาม อย่ามาทำแบบนี้ ฉันไม่ชอบ”

น้ำค้างทำสายตาค้อนเอ่ยเสียงเบา พร้อมกับส่งมือเล็กทั้งสองข้างดันแผงอกของหนุ่มรุ่นพี่ เธอไม่อยากเสียงดังไปมากกว่านี้ เดี๋ยวจะเป็นจุดสนใจเรียกสายตาของคนทั้งโรงอาหารให้หันมามอง

“ไม่ชอบแต่ก็ตอบสนองพี่ทุกครั้ง แล้วเมื่อกี้ตอนจับมือทำไมไม่โวยวายล่ะ กลัวไอ้หมอนั่นจะรู้เหรอว่าเราแอบทำอะไรกันลับหลัง แต่พี่ว่าตอนนี้ทุกคนคงมองออกว่าพี่กับเธอมีอะไรแปลก ๆ”

ประโยคของเขาทำเอาน้ำค้างเหลียวกลับไปมองเพื่อนที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม แล้วสองคนนั้นยังมองมาทางเธอราวกับนัดกันไว้ หรือว่าเพื่อนรักจะรู้สึกถึงความผิดปกติอย่างที่เขาว่าจริง ๆ

“พี่ต้องการอะไรกันแน่ ทำไมถึงคอยหาเรื่องฉันอยู่ตลอด”

น้ำค้างรู้สึกอึดอัดกับการเข้าหาและท่าทีกวนประสาทของเขา สนุกนักหรือไงที่ได้แกล้งคนอื่น

“เลิกกับไอ้หมอนั่นแล้วมาคบกับพี่สิ”

ก่อนหน้านั้นเขาได้ให้นายน์ถามไอรินแล้วว่าน้ำค้างคบกับใครอยู่หรือเปล่า แต่เพื่อนของเธอบอกว่ายังไม่มี แสดงว่าหญิงสาวกำลังโกหก

“ชิ ฝันไปเถอะ”

หญิงสาวจิ๊ปากใส่เขา ก่อนจะเดินกระแทกท่อนแขนของคนตัวสูงแล้วเดินออกไปทันที ฉลามกระตุกยิ้มมองแผ่นหลังของน้ำค้างโดยไม่ถือสาก่อนจะรีบเดินตามกันไป

เขายอมรับว่าน้ำค้างน่าสนใจมาก ต่างจากผู้หญิงทุกคนที่เคยเจอ แต่จะว่าไปการที่เธอเข้าถึงยากแบบนี้มันก็รู้สึกท้าทายดี

*****

ทางด้านไอริน

เธอได้ยินเสียงแจ้งเตือนของโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างจานข้าวดังขึ้น จึงเอียงใบหน้าสวยมองหนุ่มหล่อที่นั่งข้างกัน ราวกับล่วงรู้ว่าต้องเป็นเขาแน่ที่ส่งข้อความเข้ามา

นายน์พยักเพยิดใบหน้าไปทางโทรศัพท์ เขาอยากคุยกับไอริน แต่เรื่องแบบนั้นมันไม่เหมาะที่จะเอ่ยต่อหน้าคนอื่น จึงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วทักแชทเธอไป ไอรินจึงหยิบมันขึ้นมาปลดล็อกหน้าจอ กวาดสายตามองข้อความที่ส่งเข้ามา

นายน์ : คืนนี้มีนัดรึยังครับ

ไอริน : ถามทำไมคะ

นายน์ : ถ้ายังไม่นัดใคร มาหาพี่ที่ห้องนะ

ไอริน : ไอรินนัดคนอื่นแล้วค่ะ เอาไว้วันหลังนะคะ

หญิงสาวพิมพ์ข้อความตอบกลับเสร็จก็กดออกจากแชททันที มือเล็กรีบเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าสะพายแบรนด์หรูราวกับไม่อยากให้เขาส่งอะไรมาอีก

ไอรินเข้าใจความรู้สึกของตัวเองดี หลายครั้งที่นัดกันไปทำเรื่องอย่างว่าที่ห้องของเขา ด้วยความเหน็ดเหนื่อยเธอจึงเผลอหลับนอนกับนายน์ที่นั่น แล้วพักหลังเธอเริ่มคิดกับหนุ่มรุ่นพี่มากกว่าการเป็นคู่นอน เพื่อไม่ให้ความรู้สึกที่ก่อตัวมากขึ้นไปกว่านี้ เธอจึงเลือกที่จะหลบหลีกการพบกัน เพราะไม่อยากเอาใจลงไปเล่นกับเสือร้ายที่ยังไม่สิ้นลายอย่างเขา

ถึงไม่มีเธอ เขาก็คงมีคนอื่นสำรอง

คิ้วของนายน์ขมวดเข้าหากันเป็นปม เอียงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่เข้าใจมองไอริน แต่เธอกลับไม่ได้ให้ความสนใจ เขาจึงเก็บโทรศัพท์เอาไว้ในกระเป๋ากางเกงดังเดิม แล้วน้ำค้างกับฉลามก็เดินเข้ามาที่โต๊ะพอดี

หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าเรียน

*****

หลายวันต่อมา

วันนี้รถของไอรินเสียน้ำค้างเลยเป็นคนไปรับที่คอนโดเพื่อมาเรียนด้วยกัน เย็นนี้สองสาวคุยกันไว้ว่าจะไปเที่ยวตลาดนัดซึ่งจัดขึ้นบริเวณหน้ายิมเนเซียมของมหาวิทยาลัยทุกเย็นวันจันทร์ถึงวันศุกร์ เวลาสี่โมงเย็นไปจนถึงสามทุ่มครึ่ง ที่นั่นมีร้านขายของกิน ของใช้ ลานกิจกรรม มีดนตรีสดให้นั่งฟังพร้อมกับโต๊ะสำหรับซื้อของมานั่งกิน ส่วนยัยเพื่อนสาวสองคืนนี้มีนัดกับผู้ชายเลยไม่ได้ตามมาด้วย

สองสาวมองหาของกินตั้งแต่ต้นทางยันท้ายตลาด ได้ของติดมือมาคนละห้าหกอย่างก็พากันไปจับจองหาโต๊ะว่างเพื่อนั่งกินอาหารที่ซื้อมา

น้ำค้างกับไอรินกำลังเพลิดเพลินกับของกินได้ไม่นาน จู่ ๆ ก็มีแขกไม่ได้รับเชิญถือวิสาสะหย่อนก้นลงนั่งเก้าอี้ว่างอีกสองตัวที่เหลือ

“พี่นายน์”

“พี่ฉลาม”

สองสาวเอ่ยขึ้นอย่างพร้อมเพรียงอย่างไม่ได้นัดหมาย ไม่คิดว่าหนุ่มวิศวกรรมศาสตร์จะมีอารมณ์มาเดินเล่นตลาดนัดแบบนี้เหมือนกัน ปกติถ้าไม่เจอตัวที่ห้องปฏิบัติการก็จะอยู่ที่ร้านเหล้าหรือผับเสียส่วนใหญ่

“พี่ขอนั่งด้วยนะครับน้องไอริน”

นายน์เอ่ยกับสาวคู่นอนที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันมานานจนเขาเองก็เริ่มโหยหาอย่างบอกไม่ถูก

“ตามสบายค่ะ”

ไอรินเอ่ยเสียงเรียบ แต่ความรู้สึกกลับสับสน เธอพยายามหลบหน้า แต่เขาก็พยายามเข้าหา

“ไม่ต้องกลัวจะแย่งกินหรอก พวกเราก็ซื้อมาเหมือนกัน” ฉลามเอ่ยขึ้นพลางหันมองไปยังหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกัน

หลังเลิกเรียนสองหนุ่มกำลังจะกลับบ้าน แต่ทว่าสายตาของฉลามนั้นเห็นรถของน้ำค้างขับผ่านไปทางโรงยิม เขานึกขึ้นได้ว่าที่นั่นมีตลาดนัด จึงชวนนายน์ให้มาเป็นเพื่อน

“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่” น้ำค้างเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางเพื่อนรัก

“เรารีบกินกันเถอะไอริน จะได้รีบกลับ”

“อืม”

ทั้งสี่คนนั่งกินอาหารท่ามกลางเสียงเพลงที่บรรเลงขึ้นอย่างไพเราะ แต่ความเงียบของคนที่นั่งร่วมโต๊ะกลับทำให้บรรยากาศมันกระอักกระอ่วน

เมื่อเห็นว่าทั้งสองสาวกินอิ่ม นายน์จึงเอ่ยขึ้น

“ไอรินครับ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย”

“เอ่อ คือว่าวันนี้ไอรินติดรถน้ำค้างมาค่ะ ยังไม่สะดวก เอาไว้คุยกันวันหลังนะคะ”

นายน์เริ่มมั่นใจกับความคิดของตนว่าไอรินกำลังหลบหน้า น้ำเสียงที่คุยกันช่างดูห่างเหินไม่เหมือนเก่า เขาจึงหันไปส่งสายตาให้เพื่อนเพื่อขอความช่วยเหลือ

“เราไปกันเถอะ”

ฉลามเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นออกจากเก้าอี้ เลื่อนมือไปคว้าข้อมือของน้ำค้าง ออกแรงรั้งเล็กน้อยเพื่อให้เธอลุกขึ้น แล้วเดินตามกันออกไป

“ให้พี่ฉลามแยกเพื่อนไอรินออกไปแบบนี้ พี่มีอะไรจะพูดก็รีบพูดมาเถอะค่ะ” ไอรินเอ่ย

“พักหลังเราเป็นอะไร หรือว่าไม่สบายเหรอครับ ทำไมถึงเลี่ยงเจอหน้าพี่ตลอด”

“หึ พี่เข้าใจแบบนั้นเหรอคะ เข้าใจถูกแล้วล่ะคะ ไอรินกำลังเลี่ยงเจอหน้าพี่อยู่ พี่ลืมไปรึเปล่าคะว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่การกระทำของพี่ตอนนี้มันกำลังล้ำเส้น”

ไอรินแค่นหัวเราะเอ่ยตรงข้ามกับใจ เธอกำลังเน้นย้ำสถานะว่าทั้งคู่เป็นแค่คู่นอนกัน การที่นายน์เข้าหาเธอ ทำดีกับเธอ มันไม่ส่งผลดีต่อความรู้สึกของคนที่คิดไปไกล

“พี่รู้ครับว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่เรายังเป็นพาร์ตเนอร์กันไม่ใช่เหรอ”

“ถ้าพี่คิดแค่นั้นก็หาพาร์ตเนอร์คนใหม่ได้ไม่ยากนี่คะ ขอตัวนะคะ”

คำพูดสวยหรู แต่พาร์ตเนอร์ก็แปลได้ว่าเธอเป็นแค่คู่ขาของเขา เธอคงมีความสำคัญแค่เรื่องบนเตียงสินะ

ไอรินครุ่นคิดในใจก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วลุกขึ้นยืน แต่ก็ถูกนายน์คว้าข้อมือเอาไว้พร้อมกับลุกขึ้นเต็มความสูง

นายน์ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่สำหรับเขาคำว่าพาร์ตเนอร์มีไว้ให้ไอรินแค่เพียงคนเดียว

“ให้พี่ไปส่งนะ”

และแล้วเธอก็ยอมใจอ่อนให้กับสายตาคู่คมที่จดจ้องเข้ามาในดวงตาวูบไหวของเธอ ราวกับต้องมนตร์สะกดทำให้ไอรินห้ามใจไม่ได้พยักหน้าตอบรับเขาไป ก่อนทั้งสองจะเคลียร์ถุงอาหารบนโต๊ะไปทิ้ง แล้วพากันออกจากสถานที่แห่งนี้ โดยไอรินไม่ลืมที่จะส่งข้อความไปบอกเพื่อนรักว่าขอตัวกลับก่อน