หย่ารักในวันที่สาย

64.0K · จบแล้ว
อัญธิญาน์
21
บท
3.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เทียนหอม…เธอแอบหลงรักซาตายร้ายอย่างกวินท์ ชายหนุ่มผู้เย่อหยิ่งและไม่เคยใส่ใจหัวใจของเธอ เมื่อค่ำคืนแห่งความผิดพลาดเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล เขารับปากจะรับผิดชอบ แต่กลับพาคนรักเข้ามาในบ้าน พร้อมข่าวการแต่งงานที่เธอไม่เคยรับรู้ หัวใจที่เคยรักสุดชีวิต ถูกความจริงอันโหดร้ายบดขยี้จนแหลกสลาย เธอตัดสินใจจากไปพร้อมลูกในท้อง เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ที่ไม่มีเขา เทียนหอมเลี้ยงลูกชายฝาแฝดอย่างเข้มแข็ง แม้หัวใจจะเต็มไปด้วยบาดแผล แต่เธอสาบานว่าจะไม่หันกลับไปหาอดีตที่ทำให้เจ็บปวด ทว่าโชคชะตาไม่เคยปรานี เมื่อกวินท์กลับปรากฏตัวในชีวิตเธออีกครั้งพร้อมคำถามถึงความสัมพันธ์ที่ยังคงค้างคา…เธอจะทำอย่างไร เมื่อเขาเริ่มเรียกร้องสิ่งที่เขาเคยทอดทิ้งไป? ********************* ตัวอย่าง “พูดไม่เคยจำว่าห้ามอยู๋ใกล้ผู้ชายมีผัวคนเดียวมันไม่พอหรือไง” “เทียนยังไม่มีสามีค่ะ กับพี่ตรัยเราไม่ได้ทำอะไรเสียหาย” “หึ ปกป้องมันใช่ไหม” พิชญ์ภาชาโกรธที่เทียนหอมเข้าข้องผู้ชายคนอื่น เขาปลดกระดุมชุดแม่บ้านที่เธอสวมใส่ออกเผยให้เห็นหน้าอกอวบที่มีบารเชียร์ห่อหุ้มไว้ “อย่าทำเทียนเลยนะคะ” “รังเกียจ? หรือได้กับมันแล้ว” “เทียนกับพี่ตรัยเราเป็นแค่คนรู้จักกัน” “ดีจำเอาไว้ว่าเธอเป็นของฉัน” ******************** “หม่ามี้ฮะ ปะป๊าจะไม่กลับมาแล้วเหรอนรกมันอยู่ไกลไหมฮะ” น้องพอร์ชถามแม่เขาอยากมัพ่อเหมือนเพื่อนๆ ที่โรงเรียน “ลูกอยากมีปะป๊าเหรอ” เทียนหอมตอบลูกไม่ได้ไม่รู้จะหาคำไหนมาโกหกลูกอีก “พอร์ชไม่อยากให้หม่ามี้เสียใจร้องไห้อีก”

นิยายรักแม่เลี้ยงเดี่ยวมาเฟียพาลูกกหนีรักแรกพบมีลูกรักหวานๆดราม่าโรแมนติกตั้งครรภ์

อารัมภบท

สี่ปีที่เดินออกมาจากคนใจโลเลคนนั้น จนถึงวันนี้เธอลืมเขาไม่ลงแต่เก็บเอาไว้ในความทรงจำ ตอนเธอพาแม่ออกมาจากบ้านหลังนั้นพวกเราลำบากกันมาก เพราะไม่ค่อยมีเงินแถมยังมารู้ตัวทีหลังว่าในท้องของเธอนั้นมีถึงสองชีวิต

#ถึงลูกๆ ของฉัน

ฉันกำลังอุ้มท้อง หัวหน้าครอบครัวของใครคนหนึ่งอยู่วันหนึ่งที่ลูกโตขึ้นมา แม่จะสอนให้หนูเป็นลูกผู้ชายไม่เห็นแก่ตัวอย่าทำเหมือนที่พ่อหนูทำกับแม่ อย่าไปทำร้ายผู้หญิงคนไหนให้ดูแม่ไว้เป็นตัวอย่าง แม่ลำบากแม่เจ็บปวด แม่ทรมานขนาดไหน แม่จะไม่ให้หนูขาดอะไร แม่จะทำเพื่อหนูทุกอย่างหนูจะรู้ว่าผู้หญิงแข็งแกร่งและอดทนเก่งขนาดไหน

“หม่ามี้ฮะ ขอดูรูปปะป๊าหน่อยฮะ”

“ได้สิครับ”

“ว้าวหล่อเหมือนน้องพาร์ทเลย” แฝดน้องมองดูรูปพ่อของเขาแล้วเอ่ยออกมาตามประสาเด็ก

“ปะป๊าใจร้ายทิ้งพวกเราไป” พอร์ชเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ไม่เข้าใจในสิ่งที่แม่บอกแต่เข้าใจว่าพ่อทิ้งพวกเขาแล้ว

“ปะป๊าไม่ได้ทิ้งพวกเราไปไหน” เทียนหอมไม่เคยปกปิดลูกว่าพ่อของพวกเขาเป็นใคร แต่ตอนนั้นโกรธมากจึงเผลอพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด

“ปะป๊าอยู่ในรกใช่ไหมฮะ”

“ปะป๊าตกนรกหมกไหม้แสนล้านแสนล้านชาติเพราะทิ้งพวกเรา” เด็กน้อยทั้งสองคนเข้าใจแบบนั้นเพราะจำตอนที่ถามแม่ครั้งแรกได้ว่าทำไมพวกเขาถึงไม่มีพ่อเหมือนคนอื่น พอได้ยินว่าพ่อตกนรกจึงจำมาถึงทุกวันนี้ ทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจความหมายของมัน