My Doctor.1 คำแนะนำจากศัตรู

"หมอก้อยคะ มีคนไข้รีเควสให้คุณหมอทำจมูกให้ค่ะ "

"ขอชื่อหน่อย "

"ชื่อเอ่อ... ชื่อ "

"สิตาใช่มั้ย "

"ใช่ค่ะคุณหมอ " ฉันเงยหน้ามองพนักงาน แล้ววางปากกาในมือลง ยัยสิตา อยากให้ฉันกะซวกจมูกใหม่ให้ ได้ เดี๋ยวจัดให้!! พนักงานก้มหน้ารู้สึกผิดไม่กล้าสบตา เพราะฉันสั่งห้ามไม่ให้รับยัยนี่เข้ามาเป็นลูกค้าหลังจากวันนั้นที่มาอาละวาดทำแจกันจากเมืองจีนราคาหลายแสนของฉันแตก!!! อะไรจะเสียหายก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ของที่พ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเปิดคลินิก

เอาล่ะ ใครๆ ก็รู้ว่าฉันไม่ชอบยัยนี่ ไอโซหัวสูงแอนตี้คลินิกศัลยกรรมเมืองไทย แต่เข้าออกคลินิกของฉันเป็นว่าเล่น เหตุผลน่ะหรอ..ตามรังควานศัตรูผัว ที่นี่ไม่มีศัตรูของใครทั้งนั้น เอะอะผัวหายก็ตรงดิ่งมาหาที่คลินิก วันนี้มามุขทำจมูก โอเคได้กำลังคันไม้คันมืออยู่พอดี

"เดี๋ยวตามไป ขอผู้ช่วยสักสองคนให้ก้อยด้วยนะคะ "

"ได้ค่ะ " ฉันยื่นมือหยิบกระจกตรงหน้ามาส่องเช็กความเรียบร้อยและความเป๊ะของใบหน้า เพิ่มความฉ่ำวาวด้วยสเปรย์น้ำแร่เบาๆ เติมสีปากเล็กน้อย สวยใสมีสติ ไม่วิ่งตามผู้ชาย มีงานทำแถมยังรวยมาก! เพราะแบบนี้หรือเปล่าถึงโดนผู้ชายเทเป็นว่าเล่น ทำไงได้คนมันเก่ง

ฉันเดินออกจากห้องทำงานของตัวเองมายังห้องตรวจ ระหว่างทางก็แวะทักทายคนไข้มาตลอด คุณหญิงคุณนายแวดวงไฮโซทั้งนั้น ต้องกราบขอบพระคุณแม่ที่โฆษณาคลินิกลูกสาวด้วยการเอาตำแหน่งคุณหมอของตัวเองมาเป็นประกัน ชื่อเสียงแม่จะอยู่ต่อหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับเกี่ยวก้อยคนนี้ กดดันจังแฮะ .คนไข้เพิ่มขึ้นทุกวัน หลากหลายอาชีพปะปนกันไป ส่วนมากจะเป็นหมอ นวดกันให้ไหล่เคล็ด ฟิลเลอร์โบท็อกร้อยไหมอัดเข้าไป คลินิกคุณภาพใครๆ ก็อยากใช้บริการ เห็นความสำเร็จของธุรกิจตัวเองแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ภูมิใจสุดๆ ไปเลย

..แต่ตอนนี้ควรจัดการเสี้ยนหนามมารคลินิกให้พ้นไปจากชีวิตซะก่อน

"สวัสดีค่ะคุณสิตา มีอะไร!! เธอนี่มัน!! " ฉันจงใจกระแทกเสียงใส่ยัยสิตาแล้วปิดประตูดังปัง ! สั่งพนักงานให้เฝ้าหน้าห้องสองคน!  เอาล่ะ ได้เวลาสะสางสักที

"เธอ ทำให้แฟนของฉันไม่กลับบ้าน " ปัญญาอ่อน ผู้ชายไม่กลับบ้านก็พาลคนอื่น! คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ แล้วไอ้ตัวผู้มันมุดอยู่โซนไหนของคลินิกล่ะตอนนี้

"คลินิกของฉันไม่ใช่โรงทาน ไม่มีข้าวกิน ก็มา!เมียด่าก็มา!ก็เธอปัญญาอ่อนแบบนี้ไง ผู้ชายเขาถึงได้หนีหายไม่มาให้เห็นหน้า น่าอับอายที่สุด เที่ยวตามอาละวาดเขาไปทั่วเหมือนหมาบ้า ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ฉันทิ้งเธอไปนานแล้ว ทิ้งตั้งแต่รู้ว่าเมียตัวเองนมเน่าเพราะไปเข้าคลินิกเถื่อนจากเมืองนอก โถ คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง ยัยไฮโซเซิ่นเจิ้น " แจกันใบละหลายแสนของพ่อ ลูกคนนี้ไม่มีวันลืม! ฉันโกรธมาก คิดว่ามันจะหยุดตั้งแต่วันนั้น แต่ไม่เลย! ยังมาตามระรานผัวไม่เลิกอีกรอบ ครั้งนี้จะเล่นให้หน้าแหกเลยเคยดู

" กรี๊ด อีหมอปากหมา "

"หุบปากเดี๋ยวนี้! อย่ามากรี๊ดกร๊าดเสียงดังในห้องทำงานของฉัน ถ้าไม่หยุด! ฉันจะเอาเข็มเย็บปากเธอ เย็บมันสดๆ นี่แหละ " ฉันไม่ใช่โรคจิต แต่ไม่รู้ทำไมเห็นหน้ายัยนี่แล้วอยากเห็นเลือดสดๆ

"เพราะเธอ! เธอทำให้ผู้ชายของฉันติดศัลยกรรม เขามาที่นี่เกือบทุกวัน รูดบัตรวันละหลายหมื่นจนฉันเกือบหมดตัว เพราะแกไงอีหมอผี " ไม่รู้ว่าเป็นผลกระทบจากอาการนมเน่าเมื่อครั้งก่อนหรือเปล่า ฉันกลอกตามองบน เอือมระอาแบบสุดๆ ที่แท้ก็กำลังจะหมดตัวเพราะเอาแต่เปย์ผู้ชายนี่เอง ทำไมถึงได้โง่แบบนี้วะ!! ควรจะช่วยหรือว่าสมน้ำหน้าดี

"นี่ ฉันจะบอกอะไรให้ เธอควรเทมันได้แล้ว จะยอมโง่ให้มันหลอกอยู่ทำไม "

"ไม่ต้องมาสอน! เวลาที่เขามีอะไรกับฉัน เขาไม่ได้เรียกชื่อฉัน เขาเรียกชื่อเธอ อีหมอก้อย ได้ยินมั้ยว่าผู้ของฉันครางชื่อเธอในขณะที่มันกำลังเอาฉันอยู่ " อุบาทว์ที่สุด!!! เรียกชื่อฉันขณะที่กำลังโยกกับเมียตัวเองอยู่งั้นหรอ ไม่ปลอดภัยแล้ว ฉันเริ่มรู้สึกกำลังถูกคุกคามทางอ้อม ตายห่าแล้ว อย่าเอาชื่อฉันไปทำแบบนั้นเลย รับไม่ได้จริงๆ ผัวก็ยังไม่มีไอ้บ้านี่เป็นใครถึงกล้าเอาชื่อฉันไปทำระยำแบบนั้น!!

"แล้วจะให้ฉันทำยังไง ฉันไม่ผิด เธอต่างหากที่ต้องห้ามผัวเธอให้ได้ " ชื่อฉัน งื่อ ฉันจะเก็บเอาไว้ให้สามีในอนาคตเรียกเท่านั้น

"ก็ฉันห้ามมันไม่ได้ไง! ฉันถึงต้องมาอาละวาดที่นี่ทุกวัน คิดว่ามันจะอายแล้วไม่มาอีก ไม่เลย กลับตรงกันข้าม" ยัยไฮโซเซิ่นเจิ้นวางกระเป๋าลงพื้นดังตุบ! นั่นมันHermes Birkin ราคาเหยียบล้านนะเว้ย! ไม่ไยดีกระเป๋าตัวเองแล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก ที่จริงก็น่าสงสารอยู่นะ เปย์ผู้ชายหมดไปหลายแสนเหยียบล้านแล้วมั้ง ธรรมดาของพวกชอบกินเด็ก เปย์ให้สุดแล้วหยุดที่หมดตัว^^;

"ที่บ้านฉันก็ห้ามก็เตือนมาตลอด ผิดที่ฉันเอง ไม่ฟัง นมเน่าเกือบตายก็เพราะมันนั่นแหละ " เหมือนเหนื่อย เป็นฉันหรอ ก็เหนื่อยนั่นแหละ แต่ดีที่ฉันไม่มีใคร แล้วก็ไม่มีใครอยากมีฉันด้วย เจ็บจัง ."แล้วทำไมไม่ถอย "

"ถอยแล้วแต่ก็ไม่รอด เวลาที่เขากลับมาง้อ ฉันจะอ่อนและยอมทุกครั้ง " น่าสงสารเข้าไปใหญ่ ใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่ลองเป็นเขาเราก็ไม่รู้ พูดง่ายแต่ทำยากคือเรื่องจริง

"หนีสิ ไปให้ไกล เที่ยวรอบโลกไปเลย เธอรวยนี่สิตา เอาเงินที่เปย์ผู้มาซื้อความสุขให้ตัวเองดีกว่า ผู้ชายแซ่บมีเยอะไป ซื้อกินเอาจะโอเคกว่านะ " นี่คือคำแนะนำจากฉัน รู้สึกเหมือนกำลังระบายบางอย่าง เรื่องซื้อผู้ชายกิน?! มีความคิดแบบนี้อยู่ในหัวตั้งแต่เมื่อไหร่

"เธอเคยซื้อกินหรอ รีวิวหน่อยสิ แซ่บมั้ย! " ยัยนี่ทำท่าสนใจ ก็อยากลองซื้อกินบ้าง ติดตรงที่...กลัวติดใจแล้วไม่เป็นอันทำงานทำการ บ้าหรอ! แค่แนะนำให้หลุดพ้นจากผู้ชายอุบาทว์ๆ แบบนั้น เกาะผู้หญิงกินแถมยังครางชื่อผู้หญิงคนอื่นในขณะที่ตัวเองกำลังควบเขาอยู่ น่ารังเกียจที่สุด ใครบ้างที่รับได้ ฉันคนหนึ่งละที่รับไม่ได้ ...ว่าแต่กิ่งแก้วเคยมีผัวด้วยหรอ ดูอินไปนะ

"ไม่อะ ไม่เคย แต่เคยได้ยินวงในคุยกัน ส่วนใหญ่ก็เป็นนางแบบนายแบบนี่แหละ "

"เด็กฉันก็หนึ่งในนั้น ก่อนที่จะมาเป็นเด็กฉันนางก็เคยขายมาก่อน ฉันมันโง่เองที่ตกหลุมรักผู้ชายปากหวานคนนี้ "

"แล้วเธอถามฉันทำไม ว่าเคยซื้อกินหรือเปล่า "

"ก็เผื่อไม่ใช่พวกนายแบบไรงี้ ฉันเบื่อไอ้พวกนี้เต็มทนแล้ว ดูแลตัวเองดีเกิน เปย์เท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ แถมยังร่านไม่เลิก " พอยัยนี่เลิกบ้าแล้วก็คุยรู้เรื่องเหมือนกัน แต่ฉันก็ยังไม่ลืมเรื่องแจกันหรอกนะ

"แล้วจะเอายังไง ฉันคงย้ายคลินิกหนีผู้ชายเธอไม่ได้หรอกนะ วันนี้เขามาทำอะไร " ฉันยกขาขึ้นมาไขว่ห้างแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กเพจของคลินิก รีวิวเพียบเลย

"ฉีดกลูต้า เลเซอร์ผิว แล้วก็นวดตัว " เอิ่ม เยอะ เกินหมื่นไปแล้ว

"เธอควรตัดเขาให้ขาดได้แล้ว "

"ฉันควรหาคนใหม่ควงก่อน เธอพอจะมีนักธุรกิจหรือว่าหมอแนะนำให้ฉันรู้จักบ้างมั้ย ฉันอยากได้ผู้ชายที่มั่นคงมากกว่าอะไรเรื่อยเปื่อยแบบนี้ " ฉันชี้มาที่ตัวเองอย่างงงๆ อะไรของเธอยัยสิตา เมื่อกี้ยังโวยวายเป็นหมาบ้าอยู่เลย อยู่ๆ ก็อยากให้ช่วยซะงั้น ฉันคิดไม่ออกเลยจริงๆ ไม่ใช่สิ ไม่กล้าเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงเป็นแม่สื่อให้ยัยนี่สักเท่าไหร่

"ไม่อะ ฉันไม่ค่อยถนัดเรื่องแบบนี้ "

"เฮ้อ ฉันน่ะ อยากหลุดพ้นเหมือนกันนะ แต่ก็อีกนั่นล่ะ อ่อนไหวทุกครั้งที่โดนจับขึงบนเตียง เขาน่ะเก่งมากๆ เรื่องบนเตียง แซ่บลืม!! " อิหยังคือแซ่บลืม ไม่เข้าใจ ไม่สันทัด ไม่รู้อะไรทั้งนั้น พยายามพยักหน้าแล้วเปลี่ยนท่านั่ง ประสบการณ์เรื่องเซ็กส์อย่ามาคุยกับฉัน ฉันไม่รู้ ไม่อิน #เซฟกิ่งแก้ว อย่าชวนคุยเรื่องพวกนี้

"ออหรอ "

"ว่าแต่เธอ ผู้เธอน่ะ แซ่บหรือเปล่า " ได้โปรดอย่าถาม อีบ้า!! จะด่าแล้วนะ

"เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องเล่าให้ใครฟังหรอกนะ " เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย วางมาดหน่อยๆ กูซิงเว้ย จะเลขสามอยู่แล้วก็ยังไม่มีใครหลุดเข้ามาเลย อย่าถาม!

"เธอไม่เคย? " เหมือนตัวการ์ตูนถูกแช่แข็ง หน้าเทาๆ มีหยดน้ำเกาะ นั่นล่ะภาพของฉันตอนนี้เป็นแบบนั้นเลย

"เคยสิ " ปากไวเพราะไม่อยากเสียหน้า เคยมันเป็นยังไง แค่จูบกับผู้ชายยังไม่เคยเลย อย่าถามถึงเรื่องอย่างว่า ว่างเปล่าไม่มีอะไรจะเล่า แต่งเรื่องยังไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนเลย! คิดดูสิ อาภัพ บีบมือแรง

"ผู้หญิงด้วยกันอายอะไร " ไม่ได้อายไม่มีอะไรจะเล่าเว้ย!

"ฉันไม่ชอบเล่าเรื่องบนเตียงให้ใครฟัง "

"คงเป็นหมอคนนั้นสินะ เขาดูเก่งเรื่องบนเตียงอยู่นะ ภายนอกดูนิ่งๆ เงียบๆ บนเตียงคงแซ่บลืม " หมอคนนั้น หมอซันน่ะหรอ คิดว่าหมอซันเป็นคู่นอนของฉันหรอ เวรกรรมบาปกรรม หมอซันผู้แสนสุภาพอ่อนโยนรักเด็กยิ่งชีพแบบนั้น เขาจะเอาตรงไหนมาแซ่บ ยัยนี่ก็พูดไปเรื่อย

"เธอนี่รู้ดีไปหมดเลยนะ "

"ฉันแนะนำให้ลอง " อะไรกัน ฉันว่ายัยนี่ติดเซ็กส์แน่ๆ ไม่ใช่เรื่องใจอ่อนบ้าบออะไรนั่นหรอก

"ไร้สาระ " ฉันลุกจากเก้าอี้ทำงานแล้วเตรียมตัวเดินออกจากห้อง คงไม่มีอะไรแล้ว  ยัยสิตาเดินตามออกมาแถมกระซิบข้างหูว่าจะสั่งเลขาจัดการเรื่องค่าเสียหายให้ครบทุกบาททุกสตางค์ อืม ดี ควรทำอย่างยิ่ง

________________________________