3

-บ้านอัคร-

“ถึงแล้วครับ ถึงแล้วครับคุณมีน”

“อ่อ ค่ะ” หญิงสาวกำลังคิดอะไรเพลินๆ เลขาหนุ่มต้องเรียกถึงหลายรอบกว่าเธอจะรู้สึกตัว

“เชิญทางนี้ครับ ส่วนของของคุณ ผมจะให้คนขนไปให้นะครับ” ว่าแล้วชายหนุ่มก็พาหญิงสาวไปหาป้าสายหัวหน้าแม่บ้านทันที

“อ่าวนี่พาใครมาล่ะ คนใช้ใหม่หรือ ทำไมคุณหนูถึงไม่เห็นแจ้งป้าไว้เลย” หัวหน้าแม่บ้านถามออกไปเมื่อเห็นคนที่เข้ามาใหม่ด้วยความสงสัย เพราะปกติแล้วถ้าคุณหนูจะรับใครเข้ามาทำงานก็จะบอกเธอก่อนเสมอไม่เคยมีเหตุการณ์อย่างวันนี้

“คุณคิณบอกว่าจะมาแจ้งให้ทราบทีหลังครับ ขอเคลียร์งานก่อนแล้วจะตามมาครับ คุณมีนครับนี่ป้าสายหัวหน้าแม่บ้านที่นี่ครับ ป้าสายครับ นี่คุณมีนครับ”

เมื่อตอบคำถามหัวหน้าแม่บ้านเสร็จ ก็หันมาแนะนำหญิงสาวต่างวัยสองคนให้รู้จักกัน

“สวัสดีค่ะ” หญิงสาวไหว้อย่างงดงาม ตั้งแต่เล็กแม่ของเธอบอกเสมอว่าหากพบผู้ใหญ่ต้องรู้จักยกมือไหว้ ไม่ว่าจะในสถานะไหน และยังคอยสอนให้เธอไหว้อย่างงดงามอีกด้วย

“จ้า งั้นก็ตามป้ามาทางนี้” สายใจรู้สึกพอใจเล็กๆ กับกริยามารยาทของหญิงสาวตรงหน้าที่เปรียบเสมือนผู้ที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ทั้งยังผิวพรรณดีอย่างกับลูกคุณหนูคุณนาย แต่แปลกที่จะมาทำงานแบบนี้ สงสัยคงจะเคยรับใช้อยู่บ้านผู้ดีเก่ากระมัง

“ถึงแล้ว นี่เป็นห้องของคุณค่ะ” หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยบอกเมื่อมาถึง ห้องที่เธอให้ผู้หญิงคนนี้พัก อยู่ใกล้กับห้องของคุณหนู เพียงแค่ลงบันไดมา

แล้วเลี้ยวขวาเดินอีกสักหน่อยก็ถึงแล้ว เธอเลือกห้องนี้ก็เพราะว่าคุณหนูเป็นคนพามา คงอยากจะใช้เป็นการส่วนตัว อีกอย่างห้องนี้สามารถเรียกใช้ได้สะดวกอีกด้วย

“ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวเอ่ยขอบคุณป้าที่ดูเหมือนจะใจดีตรงหน้าไป ที่หาที่พักให้เธอ และดูจะไม่รังเกียจเธอ แค่นี้เธอก็ดีใจแล้ว อย่างน้อยเวลาทำงานเธอจะได้ไม่ต้องอึดอัด

หญิงสาวต่างวัยพูดคุยกันอีกนิดหน่อย คนที่มีอายุมากกว่า ก็ปล่อยให้หญิงสาวอีกคนจัดห้องเก็บข้าวเก็บของ แล้วตนก็ไปทำงานที่ค้างไว้ที่ครัวต่อ

“สู้ๆ เรา” เมื่อป้าแม่บ้านเดินออกไปได้สักพักเธอก็จัดของ แล้วพูดให้กำลังใจตนเองเพราะต่อจากนี้เธอจะท้อไม่ได้ ยังไงเธอก็ต้องอยู่ที่นี้จนกว่าคุณพ่อคุณแม่จะหาเงินมาใช้หนี้

ให้กำลังใจตัวเองเสร็จแล้วหญิงสาวก็เดินออกมาจากห้องตรงไปยังเสียงพูดที่คุยกันทันที

“มีอะไรให้มีนช่วยไหมคะ” มาถึงเธอก็พบว่าที่นี้เป็นห้องครัว จึงเอ่ยถามไป

บรรดาคนใช้ที่ได้ยินเสียงผู้มาใหม่ก็ทำให้ทุกคนพร้อมใจหันไปมองเธอ ป้าสายหัวหน้าแม่บ้านเห็นดังนั้นก็รีบแนะนำหญิงสาวให้ทุกคนได้รู้จัก

“นี่คุณมีน คุณหนูให้เธอมาทำงานที่นี้ แต่จะให้ทำอะไรบ้างคุณเค้าจะมาแจ้งอีก”

“ก็มาเป็นคนใช้เหมือนกันจะเรียกคุณไปทำไมป้า” เสียงของหนึ่งในบรรดาสาวใช้ ที่ดูเหมือนจะไม่พอใจเธอตั้งแต่แรกเห็น

“ก็เรียกคุณเขาไปเถอะน่า เจ้านนท์เรียกมาแบบนี้ มันก็ไม่เสียหายอะไร” สายใจตอบกลับสาวใช้คนนั้นไป

“สวัสดีดีค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” ทุกคนต่างก็พยักหน้าเข้าใจแล้วหันไปทำงานของตนต่อ

หญิงสาวเห็นดังนั้นก็เดินไปหาป้าแม่บ้าน เพื่อว่าจะมีอะไรให้เธอช่วยบ้าง

“ให้มีนช่วยอะไรไหมคะ”

“คุณทำได้ใช่ไหมคะ”

“ทำได้ค่ะ ไม่ว่าจะอะไรมีนทำได้หมดเลย” เพราะอยู่ที่บ้านนั้นเธอแทบจะเป็นคนทำทุกอย่างเลยก็ว่าได้

“งั้นคุณช่วยดูต้มยำกุ้งให้ป้าทีค่ะว่าได้ที่หรือยัง แล้วก็ปรุงเลยนะคะ คุณคิณคงใกล้จะมาถึงแล้ว”

“ได้ค่ะ”

หญิงสาวช่วยทำอาหารจนเสร็จแล้ว เธอถามป้าแม่บ้านว่ามีอะไรให้เธอช่วยอีกไหม เมื่อป้าบอกว่าไม่มีเธอจึงขอตัวมาอาบน้ำ ให้สดชื่นขึ้นรอเขามาบอกงานที่เธอต้องทำ