บทย่อ
“แก นัง...” “จุ๊ๆ จะพูดจะจาก็ระวังคำพูดหน่อยนะ เป็นผู้ดีไฮโซไม่ใช่เหรออย่าลืมสิ” เลอมานยกนิ้วชี้ขึ้นส่ายไปมาเป็นเชิงห้ามอย่างขำๆที่พรวลัยอ้าปากพะงาบๆ “วัตขอโทษนะแพม ไปเถอะวลัยอายเขาดูสิคนเขามองกันเยอะแล้วนะ” เรวัตจับมือภรรยาไว้เพื่อจะพากลับ “ขังไวัให้ดีล่ะวัตจะได้ไม่มาเพ่นพ่านไล่กัด เอ้ย ว่าคนอื่นทั้งที่ไม่มีความจริง” “นังบ้า กรี้ดดดดด...”
บทที่ 1 พบเจอเพื่อน
ณ.กรุงเทพมหานคร
สาวสวยรูปร่างสูงโปร่งหุ่นนางแบบผมแดงอมม่วงยาวสลวยถึงกลางหลังสวยราวนางเอกหนังในชุดเสื้อยืดสีขาวพอดีกางเกงยีนส์ทรงบอยสีซีดลงจากรถได้ก็เดินดุ่มๆเข้าไปในห้างหรูที่เธอนัดกับเพื่อนรักไว้เพราะรถติดจึงทำให้เธอมาสายหลังจากไปติดต่องานที่โรงแรมหรูมาสามแห่งเพื่อเสนอโปรโมชั่นสำหรับลูกค้าขาลุยชอบเที่ยวแบบแอดเวนเจอร์ ที่ ริมแคว รีสอร์ท แอนด์ จังเกิล ปาร์ค อำเภอ ไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี และไม่สนใจสายตาของหนุ่มๆที่มองเธอกันแทบคอเคล็ดทั้งที่ใบหน้าสวยไร้เมคอัพแต่หญิงสาวก็ดึงดูดสายตาของเพศตรงข้ามได้เป็นอย่างดี
“นังแพมวันนี้มาเร็วนะยะ” ปลา ปาหนัน วัชรประทีป สาวสวยหน้าตาคมเข้มและแสนห้าวจนใครๆคิดว่าเธอเป็นทอมเรียนจบบริหารรุ่นเดียวกับเลอมานและที่บ้านยังทำธุรกิจขนมโมจิชื่อดังของจังหวัดนครสวรรค์เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันที่จับกลุ่มกันเหนียวแน่นมาตั้งแต่เรียนปีหนึ่งจนจบปริญญาตรีและยังต่อโทที่มหาวิทยาลัยเดิมจนจบปริญญาโทพร้อมกันอีกและฐานะทางบ้านก็จัดว่ามีอันจะกินหรือเศรษฐีนั่นแหละ
“ว่าแต่แกมีอะไรเหรอถึงโทรหาฉันเร่งด่วนอย่างนี้” แพม หรือ เลอมาน พิรมย์มณี วัย28ปีสาวเมืองกาญผิวสีน้ำผึ้ง ดวงตาสีน้ำตาลคมเข้ม คิ้วโก่งรับโครงหน้าเรียว จมูกโด่งเชิดรั้น ริมฝีปากรูปกระจับ รูปร่างสูงโปร่งอกเป็นอกดูมๆเอวบาง สะโพกผายกลมกลึงสมส่วน ดูโดยรวมแล้วสวยบาดตาบาดใจชนิดที่หนุ่มๆมองแล้วน้ำลายไหล
“ก็นังภามันนัดรวมตัวกันน่ะสิ แล้วนี้มันยังไม่มาเลยเป็นเจ้าของห้างแท้ๆ” ปลาบ่นเพื่อนรักอีกคนที่เป็นลูกสาวคนเล็กของห้างหรูกลางกรุงเทพ
“โน่นไง พูดถึงก็มาพอดี อย่างนี้ให้นังภาเลี้ยงละกัน” แพมบุ้ยปากไปด้านหลังเพื่อนสาวร่างอวบ
“แหมกว่าจะเสด็จมาได้นะยะนังแพม ฉันนึกว่าแกไม่ออกมาจากป่าแล้วนะเนี่ย” ภา รักตาภา สุทธิลักษณ์ สาวร่างเล็กบอบบางน่ารักผมบ๊อบสั้นหน้าม้าลูกสาวคนเล็กของห้างสรรพสินค้าหรู บีเคเค เซนเตอร์ พอยท์ กลางกรุงเทพมหานคร(Bangkok Center Point)และแต่งงานกับ ครองภพ สุทธิลักษณ์ นักธุรกิจหนุ่มอสังหาริมทรัพย์เมื่อต้นปีก่อน
“วันนี้เป็นวันรวมเพื่อนหรือไงแล้วแกล่ะสามีปล่อยให้มาได้เหรอยะ” คนที่เพื่อนบอกว่าออกมาจากป่าถามเพื่อนรักทั้งสองเพราะตั้งแต่เธอเรียนจบแล้วกลับไปช่วยงานของครอบครัวที่เมืองกาญได้ปีกว่าพอๆกับที่รักตาภาแต่งงาน
“เขาก็ไปทำงานสิยะ แกไม่รู้เหรอนังแพมว่าทำตัวให้เพื่อนเป็นห่วงกลัวว่าจะอยู่ป่าถาวรจนลืมเพื่อนๆน่ะสิ” รักตาภาว่าเพื่อนก่อนจะกอดกันแล้วนั่งลงข้าง
“ฉันงานยุ่งน่ะสิพี่พรีมท้องเริ่มใหญ่ขึ้นไปไหนลำบาก งานก็เลยตกมาอยู่ที่ฉันคนเดียว กว่าจะเคลียได้แล้วช่วงนี้ก็ลูกค้าเยอะด้วยแล้วแกล่ะเมื่อไหร่จะมีหลานให้พวกเราอุ้มสักทีล่ะหรือพี่ตามย้ำยาบูดยะ คริๆ” คนงานยุ่งตอบเพื่อนก่อนจะแซวเพื่อนที่แต่งงานทันทีที่เรียนจบนี่ก็ปีกว่าแล้วยังไม่มีวี่แววจะท้อง
“ภาไม่รีบอยากอยู่กันสองคนก่อน ทีพวกแกยังไม่มีใครแต่งเลย แล้วแกล่ะนังแพมช่วงนี้นายวัตมีข่าวถี่ด้วยนะ” รักตาภาตอบเพื่อนและเตือนเรื่องแฟนหนุ่ม
“ไม่มีอะไรหรอกมั้งวัตเขาก็มีข่าวกับสาวๆบ่อยนี่ อีกอย่างพักนี้ก็ไม่ได้เจอกัน แพมงานยุ่งมากก” เลอมานตอบเพื่อนปกติพี่สาวจะดูแลในส่วนของรีสอร์ททั้งหมดและเธอจะดูแลในส่วนของสวนกล้วยไม้และรับผลิตภัณฑ์โอท็อปของชาวบ้านมาวางที่หน้าสวนกล้วยไม้เพื่อให้นักท่องเที่ยวเลือกซื้อเป็นของฝากของที่ระลึกไปฝากญาติพี่น้องเพื่อนฝูงหลังจากเที่ยวชมสวยกล้วยไม้กว่าแปดสิบไร่ และยังที่จัดจำหน่ายกล้วยไม้ส่งออกต่างประเทศร่วมกับกลุ่มเกษตรของจังหวัดจนมีชื่อเสียงและเป็นที่ชื่นชอบของนักท่องเที่ยวเพราะมีหลากหลายพันธ์ให้ได้ชม จากการริเริ่มของปู่ทวดจนขยายใหญ่ขึ้นในยุคของปู่ เธอทำงานร่วมกับพี่ชายที่ดูแลทั้งรีสอร์ทและสวนกล้วยไม้ พวกเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เพราะคุณปู่กับคุณย่าแพรไหม คุณย่าแพร มีลูกชายสามคน ลุงนิค นิรัช เป็นพี่ชายคนโตแต่งงานกับ ป้าชุ ชุรีพร มีลูกชายหนึ่งคนคือพี่ธาน วิธาน พิรมย์มณี วัย 32ปีลูกชายของ คนที่สองคือลุงคม นิคม แต่งงานกับป้านา วีนา มีลูกสาวหนึ่งคนคือพี่พรีม ลมิตา วัย30 ปี ที่แต่งงานกับ ชัชชน พัฒนณุกรม ลูกชายนักการเมืองน้ำดีของเมืองกาญ และคนสุดท้องคือ นิยม พิรมย์มณี แต่งงานกับ แม่ ลัน ลันนา สาวกรุงเทพฐานะปานกลางทั้งสองเจอกันตอนเรียนปริญญาตรีที่กรุงเทพพอแต่งงานก็ไปใช้ชีวิตอยู่ที่กาญจนบุรี ช่วยธุรกิจทางบ้านสามีที่ทำรีสอร์ท และมีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน แพม เลอมาน พิรมย์มณี หลังจากตายายของเลอมานเสียชีวิตแล้วเธอจึงไม่ค่อยได้เจอญาติพี่น้องของแม่เพราะต่างก็แยกย้ายไปกันหมด แล้วพ่อแม่ของเลอมานเสียชีวิตขณะมาทำธุระที่กรุงเทพแล้วรีบกลับบ้านไปร่วมงานวันเกิดของ เด็กหญิงเลอมาน ลูกสาวของทั้งคู่ที่ครบห้าขวบแต่ฝนตกหนักจึงทำให้รถของพวกเขาคว่ำและเสียชีวิต ตั้งแต่นั้นมาเลอมานจึงไม่จัดวันเกิดอีกเลย และอยู่ในความดูแลของคุณย่าแพรและลุงนิคกับป้าชุ
“ฉันคิดว่าแกลืมคนที่กรุงเทพแล้วซะอีก ระวังล่ะแกเล่นตัวมากเกินไปเดี๋ยววัตก็มีกิ๊กหรอกย่ะ” รักตาภาพูดแล้วมองหน้าเพื่อนรัก
“ถ้าเขาอยากมีก็ต้องปล่อยไป แพมรับไม่ได้หรอกหากแฟนนอกใจนอกกายอย่าให้รู้แล้วกัน” เลอมานพูดเสียงเรียบเธอยังให้โอกาสตัวเองและเรวัตเพราะตอนนี้กำลังสนุกกับงานจนไม่มีเวลาคิดเรื่องครอบครัว
“ใช่แล้วแก ยังใช้ชีวิตโสดไม่คุ้มเลยจะรีบแต่งงานไปทำไมเนาะ นั่นนังนิน นังโศ นังตีตี้ มากันแล้ว เอ้ะ อย่างนี้ใครจะเลี้ยงล่ะพวกแกช่วยกันดูหน่อยสิ” ปาหนันบอกเพื่อทั้งสองแล้วก็ได้เจ้ามือในวันนี้และลืมเรื่องของ เรวัตแฟนหนุ่มของเลอมานที่คบกันมาตอนเรียนปริญญาโทก็เกือบสามปีแล้ว
“นังตีตี้/นังตีตี้ /นังตีตี้.” สามเสียงพูดออกมาพร้อมกันเมื่อเพื่อนรักคนสุดท้ายคือ ฐิติ โรจน์กานต์ ลูกชายสวนทุเรียนดังเมืองนนท์
“อะไรของพวกแกนังบ้า เรียกซะกระเทยขนตูดลุกเลย” ตีตี้ หนุ่มสวยหน้าใสหล่อเหลาผิวขาวใสตามที่ได้เลือกเพศด้วยตัวเขาเองและครอบครัวก็ยอมรับได้แต่เขาไม่แต่งหญิงยกเว้นงานเลี้ยงกับเพื่อนสนิทเท่านั้น
“แกมาคนสุดท้ายแล้วเป็นคนจ่ายในวันนี้” ปาหนันเป็นคนพูดแล้วบูรนิณกับโศรดาก็ยกมือขึ้นไฮไฟว์กันหัวเราะเสียงดังด้วยความลืมตัวทำให้ลูกค้าในร้านกาแฟหันมามองสาวๆกลุ่มใหญ่ที่สวยกันทุกคนก่อนจะก้มหน้าขอโทษลูกค้าแล้วสะกิดกันลุกขึ้นไปจ่ายค่ากาแฟแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็วก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะกันอีกครั้ง
“นังตีตี้ แกมีขนตูดด้วยเหระยะ” โศรดา แก้วกาไว สาวสวยผิวขาวชาวสุโขทัย ที่บ้านทำธุรกิจรีสอร์ทและเธอกำลังจะไปศึกษางานจากเลอมาน เธออยากทำรีสอร์ทเหมือนของเพื่อนเพราะรีสอร์ของเธอติดแม่น้ำยมจึงคุยกับพ่อว่าจะเพิ่มตรงส่วนนี้เพราะยังไม่มีธุรกิจนี้ในจังหวัด
“เปรียบเทียบย่ะนังโศ ขนตูดน่ะไม่มี มีแต่ขน..”
“พอๆ พวกแกจะกินข้าวมั้ยนังโศ นังตีตี้” นิน บูรนิณ วชิรพงษ์วนิช ลูกสาวคนสวยของคุณธนเทพ กับคุณบุษยา วชิรพงษ์วนิช เจ้าของบริษัททัวร์ชื่อดัง ที่สามารถพาทุกคนเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วโลก ต้องไปกับ บุษบา แทรเวิล เวิลด์ กรุ๊ป ที่จัดทริปได้ประทับใจลูกค้าทุกระดับประทับใจ

