บทที่ 1 (1)

สูตรแสนรัก | นันท์นภัส

ชุด เชฟที่รัก

© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์หนังสือเท่านั้น

ชื่อหนังสือ สูตรแสนรัก

ชื่อนักเขียน นันท์นภัส

จำนวนหน้า 390 หน้า

พิสูจน์อักษร ธัญลักษณ์ สกะมณี

ออกแบบปก Chinjung

จัดรูปแบบ Chaniyanan

จัดทำโดย Ladylove By ชินณิตา นันท์นภัส

https://www.facebook.com/ChinnitaNannapat

-----------------------------------------------------------------------------------

บทที่ 1

ภายในตึกแถวเก่าแก่อันเป็นเอกลักษณ์ของเมืองเก่าที่คงสภาพดั้งเดิมเอาไว้ได้เป็นอย่างดี ดีน็อง* เป็นเมืองเล็กๆ ที่สงบสุขและมีกลิ่นอายของความเป็นเมืองชนบทที่ทำให้ผู้คนที่แวะเวียนมาได้เข้าใจถึงคำว่าการดื่มด่ำไปกับบรรยากาศของเมืองแห่งนี้

บ้านเรือนทำจากหินดูแข็งแรงตามสไตล์ของบ้านในแคว้นเบรอตาญหรือ บริตตานี กลิ่นอายของความเป็นเมืองเก่าแก่ทอดตัวยาวเรียงรายอยู่บนพื้นที่สูงต่ำเหมือนเนินเขา บรรยากาศในวันนี้ย่างเข้าสู่ฤดูร้อนที่ทำให้ใครหลายคนร้อนได้ยิ่งกว่าฤดูที่มาถึง โดยเฉพาะเชฟที่มีหน้าที่ทำอาหารและต้องยืนอยู่หน้าเตาแทบทั้งวันยิ่งร้อนหนักกว่าใครเพื่อน

แต่สำหรับเฟรเดริก เลอ บลองค์ หรือพันวา เลอ บลองค์ หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศส-ไทย พี่ชายคนโตของครอบครัว เลอ บลองค์ ซึ่งเป็นครอบครัวเชฟของร้านอาหารชื่อดังแห่งเมืองดีน็อง ยามนี้คงร้อนที่สุดโดยไม่ต้องใช้เตาไฟหรือเตาผิงมาช่วยลนเลยแม้แต่น้อย เมื่อความโชคร้ายมายืนอยู่ตรงหน้า แถมยังทำหน้าตาบ้องแบ๊วซื่อใสบริสุทธิ์เสียจนเขาอยากหักคอทิ้ง...แต่เป็นการหักคอตัวเองมากกว่า!

ชีวิตของเขาเข้าสู่คำว่าปกติสุขและมีความสุขแบบสุดๆ เมื่อน้องสาวคนเล็กที่เปรียบเสมือนระเบิดเพลิงของบ้านได้แต่งงานมีครอบครัวไปตั้งแต่ปลายฤดูหนาวที่ผ่านมากับเพื่อนสนิทของเขาอย่างเกสตัน แบร์นาร์ดที่เป็นเชฟและอดีตนักเรียนอันดับหนึ่งของ เลอ กอร์ดอง เบลอร์

แต่ใครไหนเลยจะคิดว่าเมื่อฤดูร้อนพัดผ่านมาถึงมันจะนำพาความซวยเล็กๆ มาสู่ตัวเขา แถมยังเป็นความซวยมีชีวิตและสวยมากเสียด้วย

หลายนาทีก่อนหน้านี้ชายหนุ่มกำลังเตรียมตัวเปิดร้านอาหารของครอบครัวตามปกติ แต่แล้วความซวยตัวเป็นๆ ก็เดินเข้ามาหาโดยการพามาของ เกสตัน แบร์นาร์ด ผู้เป็นเพื่อนรักที่ตอนนี้ติดสถานะน้องเขยพ่วงท้าย

เกสตันพา ‘ตัวซวย’ คนนี้มาให้ แถมยังเป็นการโยนภาระใส่หน้าแล้วยังมีหน้ามาแอบกระซิบบอกเขาก่อนจะ ‘ชิ่ง’ ด้วยว่า

‘เธอเป็นหลานสาวของฟร็องซัวร์ โวซิยง ชื่อฟองเทน โวซิยง ตาแก่ฤทธิ์ร้ายเชฟระดับโลกที่เป็นครูของฉัน แต่สาบานได้ว่าฉันไม่คิดอยากจะเจอตาแก่นั่นอีกเลยทั้งชาติ ตาแก่..ส่งเธอมาให้เรียนการทำอาหารโดยไม่ได้บอกล่วงหน้ากันเลย แล้วตอนนี้ฉันต้องรับมือกับภรรยาระเบิดเพลิงกับลูกแฝด ดังนั้นนายต้องช่วยฉันโดยรับเธอไว้แทนฉัน แต่ถ้านายไม่รับเธอไว้ ฉันก็ต้องรับเธอไว้ แล้วฉันก็ต้องเจียดเวลาของตัวเองเพื่อดูแลเธอแทน แต่แน่นอนว่าน้องสาวนายอาละวาดแน่เลือกเอาเองคุณพี่เมีย’

แน่นอน! เฟรเดริกเป็นคนฉลาดปราดเปรื่อง เขาคิดได้ทันทีว่าเรื่องอะไรจะรับหน้าที่ดูแลน้องสาวระเบิดเพลิงที่กลายเป็นคุณแม่มือใหม่แถมพ่วงด้วยระเบิดเพลิงแฝดอีกสองลูก มันร้ายแรงน่ากลัวขนาดนั้น สู้เขาจำใจยอมรับ ‘ตัวซวย’ สาวสวยไว้แทนดีกว่าเยอะ!

“เธอชื่ออะไร”

เฟรเดริกเอ่ยถามเสียงห้วนออกไปเป็นครั้งแรก ดวงตาสีฟ้าของเขาวาววับนิดๆ กับการมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยความขัดใจอย่างยิ่งยวด เพราะรู้ว่าหล่อนคือหลานสาวของฟร็องซัวร์และเขาก็ไม่ชอบหน้าฟร็องซัวร์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพราะฟร็องซัวร์เป็นตาแก่ตัวร้ายที่เกือบทำให้น้องสาวของเขากับเกสตันผิดใจกัน จนกลายเป็นเรื่องบานปลายและเกือบจะทำให้น้องสาวของเขากับเกสตันไม่ได้แต่งงานกัน รวมทั้งการวางอำนาจของฟร็องซัวร์นั่นแหละเขาจึงยังโกรธไม่หาย

เพราะเหตุนี้เฟรเดริกจึงชังน้ำหน้าฟร็องซัวร์มากมาย ถึงแม้ว่าฝ่ายนั้นจะเป็นคนที่สามารถให้ได้ทั้งคุณและโทษในเส้นทางอาชีพของเชฟ เนื่องจากอำนาจของผู้ชายคนนั้นเป็นที่รู้จักกันดีในวงการเชฟ แต่เขาไม่กลัวฟร็องซัวร์ เพราะถ้ากลัวคงไม่มาอยู่ตรงนี้ เขาถือว่าอะไรๆ ที่หักพังมันซ่อมได้เสมอ ยกเว้นความรู้สึก!

แต่เรื่องเก่ายังไม่ทันหาย ฟร็องซัวร์ก็หาเรื่องใหม่ด้วยการส่งหลานสาวมาที่ดีน็องแถมยังส่งให้เกสตันดูแลสอนการทำอาหารให้อีก คดีเก่าเพิ่งจะหายเข้ากลีบเมฆก็หาเรื่องใหม่มาให้อีกแล้ว ถ้าไม่เรียกว่ากร่างเกินไปก็ต้องเรียกว่าท้าทายกันเกินไปแล้ว

แต่รู้ไว้เถอะ ว่าเขาไม่มีวันปรานีหล่อนแน่ เพราะแค่มองหน้าหล่อนก็พาลนึกถึงหน้าของฟร็องซัวร์แล้ว!

แถมเจ้าหล่อนยังแต่งตัวที่ดูเหมือนกับหลุดออกมาจากโรงเรียนแม่ชีไม่มีผิด เสื้อเชิ้ตสีขาวติดกระดุมเรียบร้อยมีโบผูกใต้ปกเสื้อ สวมกระโปรงยาวสีเหลืองนวลกับรองเท้าหุ้มส้น เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนยาวสลวยถูกรวบไว้ด้วยผ้ารัดผมอย่างดี จนเขาคิดว่าหล่อนสมควรไปเป็นแม่ชีมากกว่าจะมาเป็นเชฟเสียอีก

โอ๊ย! ให้ตาย...ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้หลุดมาจากโลกล้าหลัง!

“ชื่อของเธอ...” เขาย้ำถามอีกครั้งเมื่อหล่อนไม่ยอมตอบ ทั้งที่รู้จากปากของเกสตันแล้วเหมือนกันว่าหล่อนชื่ออะไร แต่เขาไม่ต้องการยืนคุยกับต้นไม้ เขาต้องการดูปฏิกิริยาตอบสนองของคนที่จะมาเป็นเชฟ หรือถ้าจะเรียกง่ายๆ ว่าสอบสัมภาษณ์ก็คงจะได้

หญิงสาวเงยหน้าที่มองมือตัวเองอยู่ก่อนจะมองไปยังซองจดหมายของผู้เป็นลุงที่ตอนนี้อยู่ในมือผู้ชายแปลกหน้าเหมือนจะบอกว่าทุกอย่างอยู่ในจดหมาย กรุณาอ่านในนั้นเอง มันยิ่งทำให้เฟรเดริกเริ่มทนไม่ได้ เพราะเขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้มาก่อน เคยเจอแต่ประเภทพูดไปเถียงไปอย่างน้องสาวมากกว่า

“ฉันจะถามอีกครั้ง ว่าเธอชื่ออะไร ถ้าไม่ตอบ ฉันจะโยนเธอออกไปนอกร้านเดี๋ยวนี้”

“ฟองเทนค่ะ... ฟองเทน โวซิยง!”

หล่อนรีบตอบทันทีราวกับกลัวเขาจับโยนออกไปนอกร้านจริงๆ แต่ความจริงแล้วหล่อนแค่ต้องการให้เขาอ่านจดหมายของผู้เป็นลุงให้หมดทุกบรรทัดก่อน เพื่อจะได้ตัดสินอนาคตของหล่อนต่อไป ในเมื่อหล่อนไม่ได้มาที่นี่เพราะอยากทำอาหาร แต่มาเพราะจำใจมาต่างหาก!

ฟองเทนไม่เคยคิดอยากจะเป็นเชฟเลยและคงจะยืนยันต่อไปตราบจนวันตาย แต่เพราะการที่หล่อนทำอาหารไม่ได้เรื่อง ทำอาหารไม่ได้เพราะขีดจำกัดบางอย่างทำให้ถูกเพ่งเล็งจากทุกคนที่รู้ว่าหล่อนเป็นหลานสาวของเชฟระดับโลกอย่างฟร็องซัวร์ มันจึงทำให้อะไรๆ ไม่ง่ายอย่างที่คิด

พ่อของหล่อนเป็นน้องชายแท้ๆ ของฟร็องซัวร์และก็เป็นเชฟเหมือนกันด้วย เพียงแต่พ่อไม่เคยบังคับให้หล่อนเป็นเชฟเหมือนท่าน ไม่เคยบังคับให้ทำอาหารหลังจากวันที่หล่อนสาบานว่าจะไม่เข้าใกล้เตาไฟอีก

* ดีน็อง(Dinan)- เมืองเก่าที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว อยู่ทางทิศตะวันตกของฝรั่งเศสในแคว้นเบรอตาญหรือบริตตานี เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงทางด้านอาหารทะเลและความเก่าแก่