บทนำ

บทนำ

เราไม่รักกันตอนไหน

“พี่ว่า…เราหยุดกันแค่นี้เถอะ”

ราวกับโลกทั้งใบถล่มลงตรงหน้าเมื่ออยู่ๆ คนรักที่คบหากันอย่างลับๆ มาอย่างยาวนานถึงหกปีเต็มอย่างชลธีก็ตัดสินใจเดินเข้ามาหา พร้อมๆ กับคำพูดที่ทำให้เธอต้องตกใจ

“ทำไมคะ…ผิงทำอะไรผิด!” พินทุอรเอ่ยถามคนรักด้วยความไม่เข้าใจ ว่าอะไรกันที่มันเป็นสาเหตุทำให้เขาเอ่ยคำๆ นี้ออกมา ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ เราสองคนก็รักกันดีมาตลอด จะมีบ้างที่ทะเลาะกันตามประสาคนรัก แต่นั่นมันก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไร จนถึงขั้นทำให้เขาต้องอยากห่างกับเธอเลย

“เกวกลับมาแล้ว…” ทว่าคำตอบที่ได้รับ ทำให้เธอแทบจะสิ้นเรี่ยวแรง ก่อนที่ในนาทีถัดมานั้นจะค่อยๆ เอ่ยถามขึ้น

“แล้วยังไงคะ เขากลับมาแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเราด้วย!” ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นเป็นฝ่ายตัดสินใจทิ้งเขาไป และเธอเองก็เป็นคนเข้ามาขอโอกาสจากเขาหลังจากนั้น แม้จะรู้ดีว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ เขาไม่เคยลบผู้หญิงคนนั้นออกไปจากใจได้เลยสักวัน แต่เธอก็ยังหวังเสมอ หวังว่าเขาจะมองเห็นความรักที่เธอมอบให้ และมอบสิ่งนั้นกลับคืนมาให้กันบ้าง แต่สุดท้ายสิ่งที่หวังมาตลอดก็เหมือนจะเป็นเพียงฝัน

“ตอบผิงมาสิคะ! เขากลับมาแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรา!”

“มันไม่มีคำว่าเรามานานแล้วผิง! พี่ว่าเราเลิกหลอกตัวเองเถอะ…ที่ผ่านมาผิงก็เห็นไม่ใช่เหรอ ว่าพี่ไม่เคยลืมเขาได้เลยสักวัน…” และเขาไม่อยากทำร้ายพินทุอรไปมากกว่านี้อีกแล้ว ยิ่งเธออยู่กับเขานานมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนสารเลวมากขึ้นเท่านั้น สุดท้ายก็เลยตัดสินใจได้ว่าเขาควรปล่อยเธอไปซะ เพราะตราบใดที่เขายังเลิกรักเกวดีไม่ได้ เขาก็ไม่ควรให้ความหวังใคร ความจริงเขาไม่ควรตอบรับการขอโอกาสจากเธอมาตั้งแต่แรกเลยด้วยซ้ำ แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นเลขา เป็นคนที่อยู่เคียงข้างเขาเสมอ มันก็เลยทำให้เขาสับสน จนสุดท้ายก็ยอมให้โอกาสเธอได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ซึ่งที่ผ่านมาเราสองคนก็อยู่กันได้ดีมีความสุขเสมอจนกระทั่งเมื่อสามเดือนก่อน วันที่อดีตคนรักของเขากลับมา อีกฝ่ายขอโอกาสแก้ตัวอีกสักครั้งซึ่งเขาก็ให้มันกับเธอ

“ตลอดหกปีที่ผ่านมา…มันไม่มีความหมายกับพี่เลยเหรอคะ…” ทำไมล่ะ ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายกับเธอแบบนี้ ตั้งหกปีเชียวนะที่เธออดทนอยู่กับเขาภายใต้เงาของผู้หญิงคนนั้น

“พอเถอะผิง…ที่ผ่านมาพี่ขอโทษ แต่เราพอกันแค่นี้เถอะ” ท้ายที่สุดแล้วชลธีก็เลือกที่จะยืนยันคำเดิมว่าเขาต้องการยุติทุกๆ ความสัมพันธ์ระหว่างกันไว้แต่เพียงเท่านี้ และไม่ว่าพินทุอรจะยินดีหรือไม่ เขาก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจอยู่ดี

ที่เธอสงสัยจนกระทั่งวินาทีนี้คือเราไม่รักกันตอนไหน

ไม่สิ! เธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่เคยรัก แต่ก็ยังหลอกตัวเอง เพราะหวังว่าสักวันเขาจะได้เห็น เห็นความรักที่เธอมอบให้เขา

หากแต่สุดท้ายทุกสิ่งสู้พยายามทำมาตลอดหลายปีกลับต้องมาสูญเปล่า เพราะนอกจากเขาจะมองไม่เห็นมันแล้วนั้น เขายังเหยียบย่ำมันจนจนดินชนิดไม่เหลือชิ้นดีอีกด้วย