1/2

“ห้อง 3505 บริการแขกดีๆ ล่ะ ถ้าเธอบริการเขาถึงใจ รับรองว่าวันนี้เธอรวยแน่ เพราะแขกคนนี้ดูท่าจะกระเป๋าหนักน่าดูเลยล่ะ” ผู้จัดการหนุ่มบอก

“คะ...ค่ะ”

“เอ้า...อย่าลืมพกถุงไปด้วย แล้วนี่...เธอใช้มันเป็นรึเปล่านี่ ครั้งนี้ครั้งแรกนี่นา”

“ปะ...เป็นค่ะ” มธุรสตอบ ใบหน้าหวานสวยนั้นแดงก่ำ จริงๆ แล้วเธอใช้ไม่เป็นหรอก เพราะไม่เคยใช้ แต่ถ้าต้องใช้จริงๆ ก็คงไม่ยากหรอก

“ดีๆ เอาไปสัก 3 อัน ถ้าไม่พอกดลงมาบอกจะให้เด็กเอาขึ้นไปให้” ผู้จัดการหนุ่มบอกอย่างเห็นเป็นเรื่องปกติ แต่มธุรสไม่ปกติ หญิงสาวอดหวาดหวั่นไม่ได้ ถ้า 3 อันแล้วยังไม่พอ เธอคงตายแน่ๆ

“ไปๆ อย่าชักช้า เดี๋ยวแขกรอนานแล้วจะอารมณ์เสียซะก่อน” ผู้จัดการหนุ่มบอก และดันหลังมธุรสให้เดินขึ้นไปทันที

หญิงสาวฝืนกายเดินขึ้นไปยังห้อง 3505 ช้าๆ เพื่อเป็นการถ่วงเวลา แต่เพียงไม่นานเธอก็เดินมาหยุดลงที่หน้าห้องดังกล่าว สาวน้อยทอดถอนใจออกมายืดยาว ก่อนจะยกมือขึ้นเคาะประตูห้อง 3 ครั้ง และเปิดประตูเข้าไปช้าๆ ประตูสู่ห้องพล่าผลาญพรหมจรรย์ของเธอ

ร่างสูงของราฟาเอลตอนนี้ได้ถอดเสื้อนอกออกแล้ว เหลือแต่เสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมลงหลายเม็ด โชว์แผงอกกว้างล่ำสันและไรขนอ่อนแสนเซ็กซี่ หันมามองร่างบางในชุดสีแดงเพลิงที่รัดติ้วไปทั้งเนื้อทั้งตัว ยิ่งได้ยลโฉมเธอใกล้ๆ แบบนี้ เขายิ่งปรารถนาเธอมากขึ้น

ใบหน้าหวานรูปหัวใจ ดวงตากลมโตที่ฉายแววหวาดกลัวออกมาให้เห็นได้ชัดนั้น มองมาที่ชายหนุ่มเขม็ง เรือนร่างของเธอดุจนาฬิกาทราย ช่างงดงามและชวนให้อยากลิ้มลอง ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาหญิงสาวช้าๆ ก่อนจะเชยคางมนขึ้น ดวงตาสีครามเป็นประกายวาวอย่างถูกใจในความงามที่แสนเปราะบางราวแก้วเจียระไนสวยสดงดงามและหาค่าเปรียบมิได้ ริมฝีปากจิ้มลิ้มนั้นเผยอออกทันทีที่สาวน้อยเงยหน้าขึ้นสบตาสีครามอย่างหวาดหวั่น ราฟาเอลรู้สึกได้ถึงร่างบางที่กำลังสั่นน้อยๆ

“สวยถูกใจฉันมากเลย สาวน้อย” เขาบอก แล้วกดริมฝีปากลงจุมพิตริมฝีปากนุ่มนิ่มและหวานล้ำทันที มธุรสผงะไปนิด มือบางยกขึ้นยันอกกว้างทันที ถุงยางอนามัยที่เธอถือร่วงลงสู่พื้น ใบหน้างามเบี่ยงหนีริมฝีปากร้อนผ่าวที่ไล่จุมพิตเธออย่างเอาเป็นเอาตาย

“นี่...สาวน้อย เธออย่าทำให้ฉันคิดว่าเธอเป็นสาวพรหมจรรย์ที่ต้องการจะขึ้นค่าตัวหน่อยเลย เพราะเธอไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นหรอก ในเมื่อฉันคิดจะจ่ายให้เธอไม่อั้นอยู่แล้ว เพราะเธอถูกใจฉัน” ราฟาเอลบอก ก่อนก้มลงปิดปากนุ่มอีกครั้ง ปลายลิ้นสากร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เกี่ยวพันกับเรียวลิ้นนุ่มน่ารักๆ ของมธุรสอย่างหิวกระหาย ความหวานที่ได้รับยิ่งทำให้ราฟาเอลหลงใหล แม้ตัวเขาเองยังไม่อยากเชื่อเลย ผู้ชายมากประสบการณ์อย่างเขาผ่านผู้หญิงมานักต่อนัก หรือแม้แต่สาวพรหมจรรย์ ราฟาเอลก็ล่าพรหมจรรย์จากพวกเธอมาก็มาก แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่กระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนของเขา ให้ลุกโชนได้มากเท่านี้มาก่อนเลย

ความรู้สึกต่อต้านในคราแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นความซาบซ่านรัญจวน มธุรสรู้สึกคล้ายตัวเองกำลังจะหน้ามืดเพราะฤทธิ์จูบจากเขา มือบางต้องยกขึ้นโอบรอบลำคอแข็งแรงเอาไว้เพื่อพยุงตัว เพราะเธอกลัวว่าจะล้มพับไปเสียก่อน ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับแม้จะไม่อ่อนโยนเท่าที่ควร เพราะเขาคิดว่าเธอไม่ใช่สาวพรหมจรรย์ เรียกเลือดในกายของสาวน้อยให้เดือดพล่าน จนร่างกายร้อนผ่าวไปทั้งตัว

ราฟาเอลเกาะกุมทรวงอกอวบใหญ่ที่เต็มมือเหมาะเจาะ ราวกับพระเจ้าสร้างเธอขึ้นมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ มือหนาบีบเคล้นเบาๆ ก่อนจะดึงรั้งชุดแดงเกาะอกลงต่ำได้อย่างง่ายดายเพราะเนื้อผ้าที่เป็นผ้ายืด มือหนาสัมผัสกับผิวเนื้อเนียนนุ่มที่แท้จริง คลึงเคล้นเบาๆ สลับกับหนักหน่วง

ราฟาเอลถอนริมฝีปากออก ก่อนช้อนร่างบางขึ้นและอุ้มไปวางลงบนเตียงนุ่มนิ่ม หญิงสาวรู้สึกเหมือนตัวเองลอยอยู่ในน้ำ เวลาที่ร่างใหญ่ขยับหรือแม้แต่ตัวเธอเองขยับกาย พื้นเตียงก็ยวบเป็นระลอกคลื่นเด้งดึ๋งไปมา แต่มธุรสมีเวลาคิดถึงเตียงนุ่มนี้ได้ไม่นานนัก สมองของเธอก็เริ่มเบลอไปหมด เมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวดูดกลืนยอดทรวงสีชมพูที่แข็งเป็นไตชูชันเข้าปาก ชายหนุ่มดูดเม้มขบย้ำ จนมธุรสแอ่นร่างเข้าหาอย่างลืมตัว เพราะไฟพิศวาสที่แผดเผาจนมอดไหม้ มือหนาดึงรั้งชุดสวยจนเลื่อนหลุดออกจากร่างระหง ร่างหนาคลุกเคล้าไปทั่วร่างงามอย่างหลงใหล ริมฝีปากร้อนๆ แนบไปกับทุกสัดส่วน ผิวเนื้อเนียนนุ่มเย็นเฉียบราวแพรเนื้อดีตอนนี้กลับร้อนระอุราวจับไข้

มธุรสไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นเปลือยเปล่าไปหมดตั้งแต่เมื่อใด รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อเรียวลิ้นร้อนสากแตะแต้มเข้ากับกลีบกุหลาบตูมเต่งดอกงาม ที่ยังไม่มีหมู่ภมรได้เชยชมเลยสักครั้ง และภมรหนุ่มที่กำลังจะเชยชมเธออยู่นี้ ก็ไม่รู้ตัวเลยว่าจะได้เป็นภมรตัวแรก และอาจจะเป็นตัวเดียวที่เธอให้เชยชม ร่างบางแอ่นหยัดโค้งตัวขึ้นดุจคันศร เพียงปลายลิ้นสัมผัสตวัดกวัดแกว่งไม่นาน น้ำหวานก็ซึมออกมาให้ภมรได้ลิ้มลอง

ราฟาเอลยันตัวขึ้น และปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่รัดรึงออก จนร่างกายกำยำเปลือยเปล่า ชายหนุ่มเข้าหาร่างบางอีกครั้ง กดคลึงสัดส่วนความเป็นชายกับกลีบกุหลาบดอกงาม ก่อนจะกดเข้าไปช้าๆ

“อ๊าย...” มธุรสกรีดร้องออกมาทันทีด้วยความเจ็บปวด ร่างบางเจ็บร้าวราวกับกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ น้ำตาใสๆ ไหลออกมาทางหางตาทันที

ราฟาเอลเองก็ชะงักค้างอย่างตกใจ สาวน้อยที่เขาคิดว่าเธอร้อนแรงเหมือนชุดที่สวม แต่เขาคิดผิด ร่างบางใต้ร่างของเขาเป็นสาวพรหมจรรย์จริงๆ เธอไม่ได้ใส่จริตมารยาเพื่อโก่งค่าตัว แต่เขาเองที่โง่หลงใหลความงามตรงหน้า จนมองไม่ออกว่าเธอเป็นสาวพรหมจรรย์จริงๆ

“สาวน้อย นี่เธอ...พระเจ้า...” ราฟาเอลถึงกับเรียกหาพระเจ้า เขาอธิบายไม่ถูกว่าตอนนี้ตนรู้สึกยังไง ดีใจหรือเสียใจ แต่ที่แน่ๆ เขาหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว

ราฟาเอลขบกรามแน่น เมื่อผลักดันเข้าไปจนสุดในครั้งเดียว หญิงสาวกรีดร้องสุดเสียง น้ำตาไหลพรากอย่างน่าสงสาร ชายหนุ่มก้มลงจุมพิตดึงดูดความสนใจจากเธอ เขาแช่ตัวเองในความนุ่มนิ่มอบอุ่นนั้นอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเริ่มขยับตัวเนิบนาบ ปากก็พูดพร่ำปลอบโยนระดมจูบดึงดูดความสนใจไปทั่วดวงหน้าสวยหวาน ร่างเปลือยเปล่าสองร่างขับกล่อมดนตรีแห่งปรารถนาอย่างไพเราะเพราะพริ้ง มธุรสเองก็หลงลืมความเจ็บปวดที่ได้พานพบ ตอนนี้เธอเสียวซ่านมากกว่าเจ็บปวด หัวใจดวงน้อยหวิวๆ ชอบกล ขนในกายลุกชันขึ้นทั้งตัวเหมือนมีพายุพัดท่ามกลางเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ