บท
ตั้งค่า

บทที่ ๘

น้ำพราวใช้เวลาในการจัดเรียงคุกกี้ลงกล่องอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เดินออกไปนั่งจัดดอกไม้ที่ฝากเพื่อนรักซื้อมาให้บริเวณโซนด้านนอกของร้าน

“เจ้าขา”

อารียาร้องเรียกคนกำลังก้มหน้าก้มตาจัดดอกไม้ใส่แจกันอยู่ให้หันมาทางเธอ จากนั้นต้นเสียงก็กดชัตเตอร์ที่เครื่องสมาร์ทโฟนของตัวเองสองสามครั้ง

“ไหนเอามาดูเลยว่าสวยหรือเปล่า”

เมื่อรู้ว่าโดนแอบถ่ายรูปอีกแล้ว น้ำพราวรีบแย่งโทรศัพท์สมาร์ทโฟนตัวการทันที

ทว่าอารียาไม่ได้ยอมให้เพื่อนรักเอาไปดูง่ายๆ ทั้งคู่เลยยื้อแย่งกัน ภาพที่เห็นเลยกลายเป็นความสนิทสนมจนเกินเพื่อนไป

“ฉันชอบพี่เจ้าขาจัง สวย น่ารัก ผู้หญิงอะไรไม่รู้ สวยหวานก็ได้ สวยเท่ก็ดูดี ยิ่งเวลาแต่งตัวไปทำงานนะ ฉันโคตรชอบเลย ผู้หญิงอะไรใส่สูทได้เท่เป็นบ้า”

เด็กที่ชื่อโอ๋พูดขึ้น เมื่อมองมาเห็นสองเจ้านายแย่งของกันอยู่ด้านนอก

“ใช่ๆ ยิ่งเมื่อวันก่อนพี่เจ้าขาใส่สูทดำกับแว่นตาสีชาปล่อยผม แล้วเดินเสยผมเข้ามาในร้าน ฉันนี่ตาค้าง มือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูกเลย คนบ้าอะไรจะเท่ขนาดนั้น ส่วนพี่หนูนายนะ สวย แบบหวานๆ สมกับเป็นลูกคุณหนูจริงๆ ไม่เคยเห็นพี่แกหลุดลุคเลยนะ พี่เจ้าขานี่ยังมีบางอารมณ์เซอร์ๆ บ้าๆ ต๊องๆ”

พนักงานผู้หญิงในร้านอีกคนพูดเสริมขึ้น

“ใช่คุณหนูนายสวยหวาน น่ารัก แต่เสียดาย...”

บาริสต้าหนุ่มประจำร้านท้วงขึ้น

“เสียดายอะไรพี่เบียร์” โอ๋รีบถามขึ้นทันที

“ไม่น่าเป็นคู่เลสฯ กับคุณเจ้าขาเลย”

คำว่า ‘คู่เลส’ ดังเข้าหู หมอปกรณ์ที่นั่งอ่านข่าวจิบกาแฟ ถึงกับละสายตาออกจากหนังสือในมือ เงยหน้าขึ้นและแอบเสียมารยาทฟังบทสนทนาของพนักงานในร้านต่ออย่างสนใจ

“บ้าเหรอพี่เบียร์ ทำไมมองแบบนั้นพี่สองคนเขาเป็นเพื่อนสนิทกันต่างหาก”

โอ๋เป็นคนค้านขึ้นอีกครั้ง

“ก็ดูเอาสิ ต่อให้เพื่อนสนิทกันยังไงก็น่าจะเว้นช่องว่างกันบ้างสิ ไม่ใช่จะติดกันอะไรขนาดนั้น... ดูๆ หันไปดูสิ”

บาริสต้าหนุ่มพยักพเยิดหน้าให้สามสาวในร้านดูสองเจ้านายที่อยู่โซนด้านนอกของร้าน ซึ่งเวลานี้ทั้งคู่กำลังหยอกล้อ และถ่ายรูปกล้องหน้า หรือที่เรียกกันว่าเซลฟี่ ผ่านกล้องสมาร์ทโฟนกันอยู่

ทว่าจากคำบอกให้พนักงานสาวในร้านหันมองออกไปดู เสมือนเป็นการบอกให้จิตแพทย์หนุ่มมองออกไปดูด้วยเช่นกัน

“เอ๊ะ! ... นั่นพี่ดาวนี่”

เสียงหนึ่งในพนักงานสาวดังขึ้น เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรถสปอตคันหรูของเจ้านายสาวอีกคนเคลื่อนเข้ามาจอดที่ลาดจอดรถของโมเดลลิ่ง

“ใช่... พี่ดาวหายไปหลายวันเลย วันนี้มาร้าน เดี๋ยวแฟนคลับต้องตามมากันแน่ๆ คนเยอะไปอีก”

พนักงานในร้านผู้หญิงอีกคนพูดขึ้น

เกือบจะเป็นเรื่องปกติไปแล้ว หากวันไหนที่พัสวีพิชญ์มาที่ร้าน วันนั้นลูกค้าที่ร้านจะเยอะเป็นพิเศษ เพราะเมื่อเธอมาถึงเธอจะถ่ายรูปตัวเองมุมใดมุมหนึ่ง หรือไม่ก็เมนูแนะนำของทางร้าน แล้วโพสต์ลงแอปพลิเคชันอินสตาแกรม หรือเรียกสั้นๆ ว่าไอจี และเพจเฟซบุ๊กพร้อมทั้งเช็คอินบอกตำแหน่งที่อยู่ ทำให้แฟนคลับที่เห็นและสามารถเดินทางมาได้ก็จะพากันมาที่ร้าน เพื่อมาเจอกับเธอด้วย

“แต่ก็ดีนะ สนุกดีออก นานๆ สามบอสสาวจะมารวมตัว ปกติเห็นมีแต่พี่เจ้าขานี่แหละที่มาร้านทุกวันอาทิตย์”

ด้วยความปลื้มเจ้านายสาวเป็นการส่วนตัว ฉะนั้นอะไรที่เกี่ยวข้องกับเจ้าขา โอ๋มักจะเป็นคนพูดขึ้นก่อนตลอด

จากการสนทนาของพนักงานในร้านทำให้หมอปกรณ์ได้ข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าของร้านสาวสวยมีเสน่ห์คนนั้นเพิ่มเติม

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel