EP.2 ขัดจังหวะ NC

“ลีวายลูก เช้าแล้วตื่นได้แล้ว” เสียงหวานเอ่ยเรียกลูกชายของตัวเองที่กำลังนอนหลับอยู่ เพื่อจะได้เตรียมตัวไปถ่ายละครที่ได้แสดงร่วมกับคนเป็นพ่ออย่างอัศวิน

“อื้อ~” ลีวายส่งเสียงพึมพำในลำคอเบาๆ เมื่อถูกเสียงเรียกของลิลินรบกวนการพักผ่อน เขายกมือขึ้นขยี้เปลือกตาที่ยังปิดสนิท ก่อนจะพยายามปรือขึ้นท่ามกลางความงัวเงีย

“ตื่นแล้วค้าบ”

“เร็วๆ นะลูก คุณพ่อรอนานแล้ว”

“รู้แล้วครับแม่” ลีวายตอบอย่างขอไปทีพร้อมกับหยัดกายลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจ ก่อนจะตรงไปหยิบผ้าขนหนูแล้วรีบเดินเข้าไปอาบน้ำ

ภายในครัว..

“เฮ้อ เจ้าวายนี่ทำไมชักช้าแบบนี้ อยากจะเป็นนักแสดงที่ประสบความสำเร็จมันต้องรู้จักตรงต่อเวลาด้วยสิ” อัศวินบ่นพึมพำให้ภรรยาและลูกสาวฟังถึงความไม่เอาไหนของลูกชาย

“เมื่อคืนลูกก็ท่องบททั้งคืนแล้วนะคะพี่วิน อย่าไปดุลูกเลยค่ะ”

“หนูก็เป็นแต่แบบนี้ ตามใจลูกเกินไปแล้วนะ รู้ไหมว่าตอนพี่ยังเป็นพระเอกหนุ่มๆ ต้องอดนอนตั้งเท่าไหร่”

“เข้าใจแล้วค่ะ เดี๋ยวหนูจะสั่งสอนลูกให้ดีกว่านี้” ลิลินก้มหน้างุดอย่างน้อยใจ เมื่อถูกสามีตำหนิ

“พี่ขอโทษ แค่ไม่อยากให้หนูตามใจลูกมากก็เท่านั้นเองนะ”

ชายหนุ่มกล่าวคำขอโทษเสียงแผ่ว พร้อมกับใช้ท่อนแขนแกร่งโอบลำตัวเล็กเข้ามากอดแนบชิด มือหนาลูบที่ศรีษะทุยเล็กของเธออย่างแผ่วเบา

“แค่กๆ ลืมไปหรือเปล่าคะว่าหนูยังนั่งอยู่ตรงนี้” วีนัสกระแอมขึ้นขัดจังหวะเวลาสวีทของคนเป็นพ่อแม่ เธอยกมือป้องปากและหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นทั้งสองรีบผละตัวออกจากกัน

“เดี๋ยวเถอะยัยวี” ลิลินหันมาทำเสียงดุใส่ลูกสาวอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะอมยิ้มออกมาด้วยความเขินอาย

@กองถ่ายละคร

“เดี๋ยวลูกเข้าไปแต่งหน้าทำผมที่ห้องนั้นก่อนนะ พ่อไปเข้าห้องน้ำก่อน” อัศวินเอ่ยบอกกับลูกชาย เมื่อมาถึงกองถ่ายแล้วรู้สึกปวดหนักขึ้นมา

“ครับพ่อ ไม่ต้องห่วงผมไม่ดื้อหรอก” ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับขยิบตาให้คนเป็นพ่อ ทำเอาอัศวินขมวดคิ้วเข้มด้วยความสงสัย

“ทำไมยิ้มแบบนั้น นี่แกคงไม่ได้คิดจะก่อเรื่องอะไรใช่ไหม”

“เปล่านะครับ ทำไมพ่อต้องคิดว่าผมจะทำอะไรแบบนั้นด้วย” ลีวายแสร้งทำเสียงเศร้าเพื่อกลบพิรุธของตนเมื่อครู่

“ถ้าไม่ได้คิดจะทำก็แล้วไป” ดวงตาคมมองสำรวจใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายอย่างจับผิด เมื่อเห็นว่าไม่ได้มีความปิดปกติอะไรจึงหันหลังเดินไปเข้าห้องน้ำทันที

“เฮ้อ สำเร็จ!” ลีวายเอามือตีหน้าตัวเองเบาๆ อย่างสะใจที่ไล่อัศวินออกไปได้ การปวดหนักของเขาในครั้งนี้ก็มาจากฝีมือของลีวายทั้งนั้น

ก๊อก ก๊อก

“พอลล่า อยู่ไหม” น้ำเสียงแผ่วเบาแกมกระซิบเอ่ยถามหญิงสาวที่บอกว่าจะรอเขาอยู่ในห้องพักส่วนตัวดังขึ้น ทำให้พอลล่าละสายตาออกจากจอมือถือแล้วเดินมาเปิดประตูให้เขา

แกร่ก

“อ๊ะ! ละ..ลีวาย..อื้อ!” ลมหายใจสุดท้ายถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อถูกเจ้าของเสียงเคาะประตูเมื่อครู่ประทับรอยจูบลงมาอย่างอุกอาจ

จุ๊บ~ จ๊วบ~

“อื้อ~” พอลล่าบดขยี้รสจูบให้เร่าร้อนขึ้นกว่าเดิมเมื่อตั้งตัวได้แล้ว

ลีวายใช้กลีบปากหนาขบเม้มลงมาบนกลีบปากอวบอิ่มแล้วดูดดุนอย่างรุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง ทั้งสองบรรจงดูดปากแลกลิ้นกับอีกฝ่ายด้วยอารมณ์แห่งความใคร่

พรึ่บ~

เวลาผ่านมาได้ไม่เกินห้านาที ร่างกายของทั้งสองคนก็เปลือยเปล่าด้วยฝีมือของอีกฝ่าย ลีวายกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ให้กับหญิงสาวที่กำลังยิ้มยั่วยวนเขา

มือหนาดันร่างเล็กของพอลล่าให้นอนราบไปกับโซฟาตัวใหญ่ แล้วรีบขึ้นคร่อมร่างของเธออย่างรวดเร็ว พร้อมกับชักรูดแก่นกายใหญ่ให้ขยายขึ้นจนแข็งตัวแล้วเอาไปจ่อที่ร่องสวาทเปียกชุ่ม

กึก กึก

"อ๊า~” ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอเปล่งเสียงครางดังลั่นอย่างลืมตัว เมื่อถูกปลายหัวเห็ดบดขยี้ถูไปมาที่ติ่งเกสรเสียว

“จะเสียบละนะ..ซี๊ด~” ลีวายค่อยๆ ดันแก่นกายเข้าไปในกลีบร่องอวบนูนช้าๆ สัมผัสกับความเสียวซ่านนี้ให้ได้นานที่สุด

แกร่ก!

“คุณพอลล่าคะ เติมหน้าหน่อยนะคะ ว๊ายยย!!” หญิงสาวกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่นด้วยความตกใจ เมื่อเปิดประตูมาแล้วเห็นภาพของทั้งคู่กำลังจะร่วมรักกัน