Chapter 3 เก็บสายน้ำแห่งชาติพันธุ์ 2

“ข้าจะเอาท่านทั้งคืนเลย รับรองว่าพรุ่งนี้เช้าท่านจะอ่อนเพลียจนแทบไม่มีแรงเดิน”

เด็กหนุ่มพูดพลางยิ้มกว้าง อ้าปากครอบครองทรวงอกสล้างเอาไว้เต็มคำ แล้วล้วงมือข้างหนึ่งลงต่ำเพื่อบดขยี้เมล็ดสวาทของพี่สะใภ้อย่างไม่ออมแรง

“ซี้ด ข้าชอบจัง อะ...อาห์ พรุ่งนี้ข้าสัญญาว่าจะไม่ลุกเดินไปไหน จะนอนให้เจ้าเอาอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืน ดังนั้นเจ้าอย่าได้ออมแรง มีแรงเท่าไหร่ใส่มาให้หมด ดูสิเสี่ยวต้าที่รัก...ข้าอยากให้เจ้าเอาจนแฉะไปหมดแล้ว”

นางจับมือเขาไปถูไถปากทางสวาทที่กำลังหลั่งน้ำใสไหลเยิ้ม

“ทั้งนุ่มทั้งแฉะข้าชอบจัง”

เด็กหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอราวกับหิวกระหาย ก่อนจะเริ่มจูบไปตามเนื้อตัวของพี่สะใภ้ จากนั้นจึงซุกหน้าเข้าไปยังใจกลางหว่างขาอย่างหลงใหล

“อะ...อะ....อาห์ สะ...เสี่ยวต้า บะ...แบบนั้นแหละ ดะ...ดีเหลือเกิน ซะ...ซี้ด”

“น้ำของพี่สะใภ้ช่างหวานหอมเหลือเกิน”

ชายหนุ่มส่งเสียงอู้อี้ ขณะที่ริมฝีปากหนาจูบซับไปตามเมล็ดสวาท ส่วนปลายลิ้นนั้นดุนดันแหย่เข้าไปในโพรงชื้นแฉะจนสาวใหญ่ถึงกับบิดเร่าด้วยความหฤหรรษ์

“ถ้าเจ้าชอบ ข้าจะหาโอกาสแอบออกมาให้เจ้ากินข้าบ่อยๆ อะ...อาห์”

นางจิกปลายเล็บลงบนศีรษะของน้องชายสามีแล้วกดให้ซุกหน้าลงไปยังเหนินหนัน

“ซะ...ซี้ด ขะ...ข้าเสียวจนจะเสร็จอยู่แล้วเสี่ยวต้า ขะ...ข้า อะ...อื้อ...อะ...อาห์”

เกมกามแห่งการผิดศีลธรรมถูกบรรเลงขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ไฟแห่งราคะผิดบาปแผดเผาคนทั้งคู่จนร้อนผ่าว ตัณหานำพาพวกเขาให้ยิ่งถลำลึก เสพสุขกามารมณ์อย่างสนุกสนานจนหลงลืมความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

เสียงฝีเท้าย่ำลงไปยังบันไดอับชื้นอย่างเชื่องช้า สถานที่แห่งนี้มืดชื้น ไร้ซึ่งแสงจันทร์และแสงดาวรอดผ่าน มีเพียงแสงจากตะเกียงเพลิงในมือของเงือกสาวเท่านั้นที่ส่องสว่างนำทางในยามนี้

ที่นี่คือห้องลับใต้ดินของโรงเตี๊ยมที่เต็มไปด้วยผู้คนสัญจรผ่านไปมามากมาย แต่ใครจะรู้ว่าลึกลงไปใต้ดินนั้น มีห้องลับของสายน้ำแห่งชาติพันธุ์ซุกซ่อนอยู่

“สายน้ำแห่งชาติพันธุ์ขวดที่เก้าร้อยเก้าสิบห้า”

นางวางขวดแก้วลงบนชั้นอย่างเบามือ แล้วยกตะเกียงส่องไปทั่วห้อง ขวดแก้วเก้าร้อยเก้าสิบห้าขวดเรียงรายเต็มไปหมด สายน้ำแห่งชีวิตและชาติพันธุ์ขาวขุ่นราวกับน้ำนมขาวข้น สายน้ำเหล่านี้คือจุดกำเนิดของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์

แต่ละขวดปรากฏภาพการเริงรมย์ในกามขึ้นแจ่มชัด ทั้งท่วงท่า และหน้าตาของผู้เป็นเจ้าของ ราวกับจะแถลงไขว่าสายน้ำเหล่านั้นเป็นของผู้ใดและได้มาโดยลักษณะใด

“อีกเพียงห้าสายน้ำเท่านั้นข้าก็จะได้รับพรจากท่านเทพ” เงือกสาวกัดริมฝีปากล่างอย่างแรงจนเกือบห้อเลือดด้วยความกลัดกลุ้ม

นั่นเพราะว่าภารกิจของนางนั้นมีระยะเวลาสิ้นสุดแค่เพียงพระจันทร์เต็มดวงที่จะถึงนี้เท่านั้น ซึ่งมีเวลาเพียงแค่สามวันสำหรับสายน้ำแห่งชาติพันธุ์อีกห้าขวด หากนางทำไม่สำเร็จตามระยะเวลาที่กำหนดจะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ทั้งหมด สายน้ำแห่งชาติพันธุ์ที่เฝ้าเก็บหอมจะถือเป็นโมฆะทันที

“ข้าจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด”

เงือกสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันเป็นเส้นตรงอย่างมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว ไม่ว่าจะต้องหามาด้วยเล่ห์กลอันใดนางต้องทำให้สำเร็จจงได้!