EP.3 จากพี่รหัสสู่สามีไร้รัก

EP.3

จากพี่รหัสสู่สามีไร้รัก

อิงดาวที่พึ่งนอนตอนที่เกือบเช้าเธอก็ต้องมาตื่นเมื่อเสียงนาฬิกาปลุกของเธอดังขึ้นมาอย่างเช่นทุกวันแต่วันนี้มันกลับทำให้เธอเกลียดเสียงนาฬิกาปลุกมากขึ้นกว่าเดิม

“โอ๊ย!!! เจ้านาฬิกาปลุกบ้า ทำไมแกต้องมาดังตอนที่ฉันกำลังนอนมีความสุขอย่างนี้ด้วยเนี่ย” อิงดาวหยิบผ้าห่มมาปิดหูของเธอไว้เพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกแต่ถึงยังไงต่อให้ไม่มีนาฬิกาปลุกเธอก็ต้องตื่นขึ้นมาเพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียนอยู่ดี อิงดาวที่คิดไปถึงเรื่องที่เธอจะไปห้อยป้ายชื่อที่ล็อคเกอร์ของพี่รหัสเธอก็ลุกขึ้นมาทันทีปราศจากความง่วงทั้งหลายแล้วก็รีบไปดูของที่ระลึกที่เธอตั้งใจทำมันเกือบทั้งคืนแล้วก็ใช้มือลูบมันอย่างภูมิใจ

อิงดาวมาถึงโรงเรียนด้วยรถของโรงเรียนที่ไปรับเธอทุกวัน เมื่อเธอมาถึงก็เจอกับเดลิที่มารอตรงจุดนัดพบของทั้งสองคนในตอนเช้า

“เดลิ วันนี้แกมาแต่เช้ากว่าฉันอีกนะเนี่ย”

“ก็พี่องศาสิไม่รู้เป็นอะไรตื่นเต้นดีใจเว่อร์อยากรู้ว่าใครเป็นน้องรหัสก็เร่งฉันให้มาแต่เช้าเนี่ย”

“แล้วแกได้เผลอบอกพี่องศาหรือเปล่าว่าฉันเป็นน้องรหัสของพี่องศา” อิงดาวถามเพื่อนในทันทีเพราะเธออยากให้องศารู้ด้วยตัวของเขาเอง

“ไม่ได้บอก ฉันเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้นอยู่แล้ว”

“โอเคดีแล้วเพื่อน

“แกคือเพื่อนที่น่าคบที่สุดเลย ว่าแต่แกรู้หรือยังว่าพี่รหัสของแกหน้าตายังไง” อิงดาวไม่ลืมที่จะถามถึงเรื่องของเดลิเพราะอิงดาวคือคนที่ใส่ใจเพื่อนไม่ต่างไปจากเดลินั่นคือเหตุผลที่ทั้งสองคบกันได้นานจนถึงตอนนี้

“ฉันคงได้เปลี่ยนพี่รหัสเพราะพี่คนที่ฉันจับได้พึ่งย้ายกลับไปเรียนที่เดิมเมื่อสามวันก่อนด้วยเหตุผลของพ่อกับแม่ของพี่เขาและพี่องศาก็ไม่ได้มีรูปถ่ายหรืออะไรเลย วันนี้ฉันถึงไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนแกกับพี่องศาไง” เดลิพูดแล้วก็ทำหน้าหงอยๆ จนคนเป็นเพื่อนอย่างอิงดาวต้องชวนคุยเรื่องอื่นที่ทำให้เธอสบายใจขึ้น

อิงดาวเอาป้ายชื่อไปห้อยที่ล็อคเกอร์ขององศาด้วยหัวใจที่เต้นตุ้มๆ ต่อมๆ เธอแอบคิดว่าองศาคงดีใจที่ได้เธอเป็นน้องรหัสเพราะเธอยังไม่รู้ว่าองศาไม่ชอบเธอมากๆ ในตอนนี้เพราะเขาเลือกเชื่อคำบอกเล่าจากคนอื่นที่พูดถึงอิงดาวในด้านลบ

“แกเสร็จธุระของแกแล้วก็พาฉันไปหาอาจารย์ละอองที่ห้องทะเบียนฉันไปขอชื่อพี่รหัสของฉันเพราะอาจารย์แจ้งว่ายังเหลือรุ่นพี่อยู่หนึ่งคนที่อาจารย์ทำสลากหล่นไป”

-----------------------------------------------------------------------------

เมื่อถึงเวลาที่อาจารย์อนุญาตมาที่ตู้ล็อคเกอร์รุ่นพี่ ม.6 ก็ต่างพากันเดินไปที่ตู้ล็อคเกอร์เพื่อดูว่าใครเป็นน้องรหัสของตนเอง องศาเองก็ตื่นเต้นที่จะได้มีน้องรหัสเพิ่มมาอีกคนเพราะที่โรงเรียนเพิ่งมีพี่รหัสน้องรหัสเมื่อตอนที่เขาอยู่ ม.5 ทำให้อิงดาวเป็นน้องรหัสคนที่สองของเขาคนแรกเมื่อปีที่แล้วเขาได้น้องรหัสเป็นผู้ชายแม้จะไม่ถูกใจแต่ก็คุยถูกคอแต่ปีนี้องศาหวังอยากได้ผู้หญิงเป็นน้องรหัสและเขาก็ภาวนาอย่าให้เป็นเดลิแต่เขาลืมภาวนาว่าอย่าให้เป็นอิงดาว

“ต้นกล้าป้ายของกูเป็นผู้หญิงว่ะป้ายสีชมพู แล้วทำไมของมึงไม่มีป้ายเลยว่ะ” องศาที่เห็นหน้าตู้ล็อคเกอร์ของตัวเองเป็นสีชมพูก็ดีใจที่ได้ผู้หญิงอย่างที่ต้องการแต่เมื่อมองเห็นล็อคเกอร์ของต้นกล้าก็นึกสงสัยที่ต้นกล้าไม่มีป้ายน้องรหัส

“ไม่รู้ว่ะหรือว่ากูจะเป็นตัวเศษว่ะ” ต้นกล้าดูผิดหวังเล็กน้อยที่ตัวเองไม่มีป้ายน้องรหัสอย่างคนอื่น

“ไม่เป็นไรมึงเดี๋ยวกูพามึงไปถามอาจารย์มึงโอเคมั้ย” องศาพูดจบแล้วก็เดินไปดูป้ายชื่อของน้องรหัสแต่เมื่อเขาได้เห็นชื่อของน้องรหัสแล้วก็รูปถ่ายที่อยู่ตรงป้ายเขาก็แทบไม่อยากจะเปิดดูของที่เธอมอบให้กับเขา

“อิงดาวอย่างนั้นหรอ เด็กร่านผู้ชายนั่นทำไมต้องมาเป็นน้องรหัสของเราด้วย” องศาพูดพลางแกดูม้วนกระดาษที่เธอม้วนและมัดโบว์อย่างน่ารัก มันคือภาพวาดของเธอกับองศาที่เธอตั้งใจวาดมันขึ้นมาภายในเวลาหนึ่งคืนเท่านั้น

“กล้าดียังไงมาวาดรูปเราคู่กับตัวเอง” องศาบ่นพึมพำคนเดียวแล้วก็โยนกระดาษแผ่นนั้นลงบนพื้นอย่างไม่ใยดีว่าคนที่ทำตั้งใจทำให้มากแค่ไหน

“องศาแกทำไมโยนทิ้งอย่างนี้นี่มันน้องอิงดาว แกได้น้องอิงดาวเป็นน้องรหัสหรอเนี่ย ทำไมกแกทำหน้าอย่างนั้นใครๆ เขาก็อยากได้น้องอิงดาวเป็นน้องรหัสกันทั้งนั้นทั้งสวยทั้งน่ารักดูสิรูปที่น้องเขาวาดสวยมากๆ เลยนะเว้ย” ต้นกล้าพูดขึ้นพลางม้วนภาพวาดใบนั้นไว้ตามเดิม

“เด็กร่านอย่างนั้น กูไม่อยากแม้จะเห็นหน้าด้วยซ้ำ” องศาพูดแล้วก็เดินไปจากตรงนั้น ต้นกล้าจึงเก็บภาพนั้นไว้และกำลังจะเดินตามองศาไปแต่เหลือบไปเห็นอิงดาวที่ยืนน้ำตาไหลอยากับเดลิจึงเดินไปหาแล้วยื่นภาพวาดนั้นให้กับเธอ

“น้องอิงดาวอย่าเสียใจไปเลยนะไอ้องศามันเป็นบ้าอารมณ์ไม่ดี อย่าร้องไห้เลยนะ” ต้นกล้ายื่นกระดาษให้กับอิงดาวก่อนจะเดินไปตามองศาที่เดินไปอย่างรวดเร็ว

อิงดาวที่เดินมาแอบดูได้ยินทุกอย่างทุกคำที่องศาพูด น้ำตาของความน้อยใจหลั่งไหลออกมาจนเดลิต้องคอยเช็ดน้ำตาและปลอบใจเธอ ตั้งแต่วันนั้นมาอิงดาวก็ไม่เข้าใจว่าทำไมองศาจงเกลียดจงชังเธอมากขนาดนี้

“ฉันทำอะไรผิดทำไมถึงได้จงเกลียดจงชังฉันมากขนาดนี้”