EP.2 จากน้องรหัสสู่ภรรยา

EP.2

จากน้องรหัสสู่ภรรยา

เมื่อ 11 ปีที่แล้ว

ณ โรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง

วันนี้เป็นวันที่จะได้รู้ว่าใครจะได้พี่รหัสคนไหนแล้วน้องรหัสจะเป็นใคร ในตอนนั้นองศากำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เขาเป็นรุ่นพี่ที่กำลังจะเรียนเป็นปีสุดท้ายก่อนจะไปเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย

องศาคือขวัญใจของน้องๆ ในโรงเรียนหรือแม้เพื่อนๆ ก็ปลื้มเขากันแทบทุกคนด้วยรูปร่างหน้าตาที่ออร่ามากๆ ส่วนสูง 183 เซนติเมตรในวัย 18 ปี รูปร่างสูงโปร่งจนเขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียนแทบทุกชนิดกีฬา ผิวขาวออร่าราวกับพระเอกซีรีส์เกาหลียิ่งผิวขาวๆ ของเขาโดนแดดยิ่งทำให้ผิวเปล่งประกายออร่าขึ้นไปอีก

อิงดาวก็เป็นอีกคนที่แอบปลื้มองศาเช่นเดียวกัน แต่องศานั้นไม่แม้แต่จะสนใจในตัวของเธอไม่ใช่ว่าเธอไม่สวยแต่ด้วยความสวยน่ารักของเธอในตอนนั้นมีนักเรียนชายหลายคนรุมจีบเธอจนเพื่อนๆ พี่ๆ นักเรียนหญิงพูดใส่ร้ายเธอเรื่องผู้ชายในทางเสียๆ หายๆ แล้วองศาก็ไปได้ยินทำให้เขาไม่ชอบเธอมาตั้งแต่ตอนนั้นแต่เขาก็ไม่เคยถามความจริงกับเธอเลยสักครั้งทั้งๆ ที่เขากับเธอก็รู้จักกันมานานแล้วเพราะพ่อของทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่รักกันมากๆ

“วันนี้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ต้องมาจับฉลากว่าจะได้รุ่นพี่ ม.6 คนไหนเป็นพี่รหัส” อาจารย์ที่กำลังยืนข้างหน้าพูดขึ้นในคาบวิชาโฮมรูมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ในหนึ่งสัปดาห์จะมีการเรียนโฮมรูมหนึ่งครั้ง

“เมื่อเราจับได้ฉลากแล้วอ่านชื่อดูแล้วก็เดินมาดูหน้าพี่รหัสกับอาจารย์ที่นั่งรออยู่ตรงนั้น แล้วพรุ่งนี้เช้าก็เอาป้ายที่อาจารย์แจกให้เมื่อสักครู่ไปแขวนไว้ที่ล็อคเกอร์ของรุ่นพี่ ถ้าใครอยากให้อะไรรุ่นพี่เป็นพิเศษก็เตรียมมาให้กับพี่ๆ ได้” เมื่ออาจารย์พูดจบก็ให้นักเรียนออกมาจับฉลากจนครบทุกคน

“องศา วงศ์วริสธารา ห้อง ม.6/8 นี่มันพี่องศา เราได้พี่องศาเป็นพี่รหัสหรอเนี่ย” อิงดาวกำลังยืนอ่านชื่อที่เธอจับได้พร้อมกับทำหน้าตื่นเต้นเพราะเธอแอบปลื้มองศาอยู่แล้ว

“แกได้ใครเป็นพี่รหัสแกดูของฉันใครก็ไม่รู้ฉันคิดว่าฉันไม่น่าจะรู้จัก” เดลิที่เปิดอ่านชื่อพี่รหัสแล้วเธอสงสัยมากๆ ว่าเป็นใคร

“ไหนฉันขอดูหน่อยเผื่อว่าฉันจะรู้จัก” แต่เมื่ออิงดาวอ่านชื่อเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นใคร

“แต่ก็อยู่ห้องกับพี่องศาหนิ ทำไมแกไม่รู้จักล่ะ” อิงดาวพูดขึ้นพลางทำหน้าคิดเผื่อว่าเธอจะรู้จัก

“ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวไปดูรูปกับอาจารย์ก็รู้แล้ว ป่ะแกไปดูกันว่าใครเป็นพี่รหัส” เดลิชวนอิงดาวแต่อิงดาวส่ายหัว

“ทำไมล่ะ แกไม่อยากรู้หรือไงว่าใครเป็นพี่รหัสของแก” เดลิพูดขึ้นมาพลางทำหน้าสงสัยอิงดาว

“ไม่ต้องไปก็ได้มั้งแก” อิงดาวยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้เดลิอ่าน

“องศา วงศ์วริสธารา ชื่อคุ้นๆ นะ” เดลิที่คิดมากเรื่องพี่รหัสของตัวเองจนเบลอลืมแม้กระทั่งชื่อของพี่ชายตัวเอง

“ก็พี่ชายแกไง แกบ้าป่ะเนี่ยลืมชื่อพี่ตัวเอง”

“เออ!!! จริงด้วยฉันนี่ก็เบลอจัดแล้วเนี่ย ถ้าอย่างนั้นแกก็รออยู่ตรงนี้แล้วกันเดี๋ยวฉันขอไปดูหน้าพี่รหัสของฉันก่อน” เดลิพูดแล้วก็ไปต่อแถวเพื่อดูหน้าพี่รหัสกับอาจารย์

“แล้วทำไมเราต้องโชคดีได้พี่องศาด้วยเนี่ย” อิงดาวนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุขที่เธอได้พี่รหัสเป็นผู้ชายในฝันของใครหลายๆ คน

เมื่อเวลาผ่านไปเดลิเดินกลับมาพร้อมกับทำคอตก อิงดาวจึงเดินไปถามเดลิทันที “แกเป็นอะไรหรือเปล่าเดลิทำไมทำหน้าเหมือนคนป่วยอย่างนั้นล่ะ หรือว่าพี่รหัสของแกไม่โดนใจแก อย่าคิดมากไปเลยนี่พี่รหัสไม่ได้เลือกคู่ไม่ต้องโดนใจขนาดนั้นก็ได้มั้งแก”

“มันไม่ใช่อย่างนั้นสิเพื่อน ก็พี่รหัสของฉันไม่มีแม้แต่รูปให้ดูเพราะพี่เขาเพิ่งย้ายโรงเรียนมาใหม่อาจารย์ยังไม่ได้อัพเดตข้อมูลนะสิ ฉันเลยอดที่จะรู้ว่าพี่รหัสของฉันเป็นใครยังไงล่ะ”

“อ๋อ!!! อย่างนี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้นแกก็รอไปดูที่หน้าล็อคเกอร์ของพี่เขาก็ได้น่าจะมีติดแล้วแหละ

“อือ ก็คงต้องเป็นอย่างนั้น”

“แต่ก็มีอีกทางแกก็ถามพี่องศาดูสิเผื่อพี่องศาจะมีรูปให้แกดู” อิงดาวเสนอวิธีที่ทำให้เพื่อนไม่ต้องรอให้ถึงพรุ่งนี้

“ก็จริงอย่างที่แกพูดเพราะพี่รหัสของฉันก็อยู่ห้องเดียวกันกับพี่องศาอยู่แล้ว”

“แต่แกอย่าพึ่งไปบอกพี่องศานะว่าฉันได้พี่องศาเป็นพี่รหัส”

“อือๆ ๆ ฉันไม่บอกหรอกแต่พรุ่งนี้แกต้องเลี้ยงไอติมฉันโอเคมั้ย”

“โอเคอยู่แล้ว” อิงดาวกับเดลิเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่ที่พ่อของอิงดาวย้ายไปทำงานที่บริษัทของพ่อของเดลิถ้าจะบอกว่าตอนไหนก็ตอนที่ทั้งสองอายุได้ 9 ขวบจนถึงตอนนี้ทั้งสองก็ยังเป็นเพื่อนรักกัน

อิงดาวกลับมาถึงบ้านเธอก็รีบหาของขวัญที่จะนำไปให้พี่รหัสของเธอ เธอไม่รู้จะเอาอะไรดีเธอจึงใช้ความสามารถที่เธอมีทำของขวัญให้กับองศา

“หวังว่าพี่องศาคงชอบของที่เราให้นะ” อิงดาวพูดแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่เธอได้ทำของที่ระลึกให้กับเขาด้วยมือของเธอ

อิงดาวตั้งใจทำมันมากๆ เธอแทบไม่นอนกว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าแล้วเธอก็ต้องตื่นเช้าเพื่อไปโรงเรียนแต่เธอก็มีความสุขที่ได้ตั้งใจทำอย่างเต็มที่