ตอนที่สาม น่าเบื่อหน่าย (NC)
ตอนที่สาม น่าเบื่อหน่าย
ซ่งหยวนพูดมาถึงตรงนี้ก็ปรายตามองภรรยาแสนงามอีกครั้ง
“ส่วนเจ้า อาหลาน เสียดายที่มีช่องทางคับแน่นสอดใส่เข้าไปแต่ละครารู้สึกได้ถึงแรงเสียดสีแต่กลับไม่ตอดถี่เร้าใจเช่นพวกนาง
ข้าชื่นชอบเพียงผิวนุ่มละมุนมือที่ลูบไล้แล้วไม่สะดุดแต่เพียงจับแรงเกินไปเจ้าก็บ่นว่าเขียวช้ำจนต้องหายามาทา
ทางที่ดีเจ้าควรต้องฝึกฝนให้หนักจึงจะดึงดูดสามีให้เข้าหา มิใช่เอาแต่นอนแน่นิ่งเฉยอยู่บนเตียงปล่อยให้ข้าเปลืองแรงอยู่ฝ่ายเดียว
ต่อให้งามหยดย้อยเพียงใดก็หาชายอยากทิ่มแทงของน่าเบื่อซ้ำซากมิได้”
ซ่งหยวนพูดมาถึงตรงนี้ก็มองใบหน้างดงามที่ก้มลงหลบซ่อนความโกรธพลางนำเสนอ
“เอาเช่นนี้ หากเจ้าอยากฝึกความเชี่ยวชาญก็ลองมาดูความร่านร้อนของอนุไฉ หรือไม่ก็มาร่วมรักพร้อมกันกับอนุหงและอนุจิน พวกนางย่อมไม่รังเกียจ ส่วนเจ้าเองก็คิดเสียว่าได้เรียนรู้จากพวกนางก็แล้วกัน”
ได้ยินสามีชักชวนให้ลดตัวลงไปเกลือกกลั้วร่วมเสพสมเป็นหมู่พร้อมกับอนุทั้งหลาย ไป๋ชิวหลานจึงเจ็บแค้นแทบกระอัก
“ท่านช่างไร้ยางอายยิ่งนัก”
ซ่งหยวนหรือจะสนใจคำต่อว่านั้น เขาหยักไหล่เดินออกไปยังระเบียงของเรือนหลังซึ่งอยู่ติดกับเรือนใหญ่พลางถอดเสื้อผ้าเปลือยกายล่อนจ้อน
ชายหนุ่มเพิ่งมีอายุไม่มากทั้งยังออกกำลังอยู่บ่อยครา รูปร่างจึงแข็งแรงสมส่วนประกอบกับผิวที่ขาวและหน้าตาชวนมอง
ที่สำคัญคือแท่งกายใหญ่หนาอันแข็งแกร่ง ไม่แปลกที่เหล่าอนุจะแย่งชิงความโปรดปรานอยากให้เขาสอดใส่แยงแหย่ในช่องทางเพื่อความสุขสันต์
มือใหญ่จับอนุจินซึ่งยืนอยู่ใกล้ที่สุดมาฉีกกระชากเสื้อผ้าล้วงแหวกบีบเคล้นเต้าทรวงอวบหยุ่นจนอนุสาวสั่นเคลิ้มไปทั่วร่าง
อนุหงซึ่งอยู่ไม่ไกลรีบบิดกายซึ่งสวมเพียงผ้าบางเบาไปอิงแอบแนบชิดกายใหญ่ลูบไล้ไปทั่วผิวขาวเพื่อยั่วยวนเรียกร้องความสนใจ
“นายท่าน”
เสียงสั่นกระเส่าบ่งบอกอารมณ์ที่เตรียมพร้อมแต่สายตาของซ่งหยวนกลับมองไปทางอนุไฉซึ่งยามนี้นั่งอยู่บนโต๊ะกลางแหกขาออกกว้างใช้นิ้วเขี่ยช่องทางสีชมพูของตนเองจนร่องรูขมิบน้ำเมือกออกมาจนแฉะนอง
สายตาฉ่ำเยิ้มมองขาเรียวซึ่งอ้าแหวกเห็นร่องฉ่ำน้ำและกลีบสีหวานอย่างชัดเจน มือเล็กยังคงสาละวนบดเขี่ยลากป่ายกลีบเย้ายวนจนเมือกใสไหลออกมาส่งกลิ่นราคะหอมหวานเชิญชวน
อนุไฉก้มลงบดคลึงติ่งเสียวทั้งแยงแหย่เข้าร่องกลางเพื่อปลุกอารมณ์ตนเองจนกายสั่นระริก ใบหน้าเล็กเงยสบตาหวานฉ่ำเอ่ยเรียกร้องขอความเมตตาเสียงแหบพร่าสั่นกระเส่า
“นายท่าน ข้าต้องการท่อนเอ็นใหญ่ๆ เมตตามอบให้ข้าด้วย”
