บทที่หนึ่ง: สามีหนึ่งคืน

บทที่หนึ่ง

เหมือนหมอหนุ่มจะรู้ว่านี่เป็นครั้งแรก เขาจึงเบามือเป็นพิเศษ ร่างหนาแช่แก่นกายค้างไว้ ตั้งใจจะปลอบประโลมอีกคนไม่ให้รู้สึกกลัว แพรวาน้ำตาไหลร่วงเป็นสาย ไม่คาดคิดเลยว่าตนเองจะได้ทำเรื่องแบบนี้กับคนที่เธอทั้งรักทั้งชัง

หลังจากชำแรกตนเข้าไปในช่องทางสีสวย ร่างสูงก็ขยับสองสามที

เมื่อแน่ใจว่าได้ที่แล้วเขาก็ค่อย ๆ ขยับเข้า-ออกช้า ๆ แพรวาหวีดเสียงสูง ทั้งอายทั้งเจ็บ ธีระไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน เขาตั้งใจจะมอบครั้งแรกของตนให้กับพราวลดา ไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงใต้ร่างจะเป็นพี่สาวของคนรัก

แพรวาชอบเขาตั้งแต่ตอนไหนไม่อาจทราบ

มันน่าหงุดหงิดตรงที่ชายหนุ่มเพิ่งมารู้ความจริงข้อนี้จากปาก เจ้าตัวเป็นสาวสวยและเป็นที่หมายปองของหนุ่ม ๆ มาตลอด กระนั้นร่างเล็กไม่ได้แสดงออกให้เขารู้ถึงความในใจ ประกอบกับพราวลดาเป็นฝ่ายบอกความในใจก่อน เขาจึงพึงใจน้องสาวมากกว่า มารู้ก็ตอนที่สายไป สายเกินจะควบคุม

เมื่อคิดถึงตรงนี้ นัยน์ตาหนุ่มก็เริ่มดำขลับขึ้น มีแววลุ่มลึกในดวงตาขณะไสกายเข้า-ออกร่างตรงหน้า

ธีระไม่เคยเปิดเผยด้านนี้ให้ใครได้เห็น เขาใช้ชีวิตเป็นหนุ่มแสนสุภาพ มีคนมาชอบเขามากมาย และเขาก็แค่เลือกคู่ที่เหมาะสมกับตัวเองเมื่อเวลามาถึง คนไข้ทั้งโรงพยาบาลแทบจะเรียกเขาว่าเทพบุตร แต่พออยู่ต่อหน้าแพรวา เขากลับอยากเปิดเปลือยความต้องการอันหยาบโลน เขาไม่เคยรู้สึกเช่นนี้กับพราวลดามาก่อน

เสียงหวานของหญิงสาวดังออกมาเป็นระยะ ๆ เขาจับเธอพลิกหงายก่อนจะสอดประสานมือ แพรวาหลับตาพริ้ม ไม่กล้ามองหน้า เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้น ความหยาบจากท่วงท่าทำให้หญิงสาวไม่กล้ายอมรับความจริง ได้แต่ส่ายหน้าไปมา

เธอทั้งรู้สึกดีและรู้สึกสุขสม

แอร์เย็นที่กระทบผิวกลับทำให้อุณหภูมิร้อนในห้องนี้พุ่งขึ้นสูง หญิงสาวรู้ว่าเขาไม่ได้ใส่ถุงยาง เธอกระดากปากเกินกว่าจะเอ่ยเตือนและต่อให้เอ่ยเตือน อีกคนคงไม่ฟัง ขึ้นชื่อว่าเป็นคุณหมอหนุ่มที่เอาแต่ใจแล้ว หากอยากได้อะไรก็ต้องได้ อยากทำอะไรก็ได้ทำ

ความเสียวสะท้านทะยานขึ้นสูง เธอรู้ว่าไม่ควรรู้สึกแบบนี้กับว่าที่สามีของน้องสาว แต่อีกใจหนึ่งกลับสุขสมกับสิ่งที่เขาปรนเปรอให้ ธีระดูจะเก่งในเรื่องพวกนี้ ถึงทำให้เธอเสร็จได้อย่างง่ายดาย

เสียงสบถดังขึ้นเป็นระยะ ๆ มือหนาเสยผมขณะกระแทกกระทั้น พายุพิศวาสดำเนินไปร่วมค่อนคืน จนกระทั่งฟ้าใกล้สางจึงยุติลง

เวลาตีสี่ กิจกรรมรักหยุดลง

บนเนื้อตัวหล่อนเต็มไปด้วยรอยดูดเม้ม ท่อนล่างเจ็บปวดจนลุกไม่ขึ้น

หญิงสาวร้องฮือในลำคอขณะพยุงตัวเองให้ลุกจากเตียง น้ำสีขาวขุ่นไหลออกจากช่องทางลงเปรอะเปื้อนเตียง แพรวาทำหน้าข่มความเจ็บ ค่อย ๆ แต่งตัวอย่างเงียบ ๆ

คนข้างกายหายไปไหนแล้วไม่อาจรู้ เธอแค่รู้ว่าเตียงยุบตอนเขาลุกออกไป พอนึกขึ้นได้ว่าวันนี้จะมีงานหมั้นที่บ้านอีกคน ใบหน้าสวยก็เศร้าลง

“ฮึก..ฮึก..ฮือ” หญิงสาวร้องไห้ออกมาช้า ๆ เจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจที่ต้องยอมมอบกายให้กับคนที่รัก

หลังจากรวบรวมสติ แพรวาก็สวมใส่เสื้อผ้าแล้วเรียกแท็กซี่กลับบ้านในชั่วโมงถัดมา

เมื่อมาถึงบ้านและแผ่นหลังสัมผัสกับความอ่อนนุ่มของเตียง แพรวาก็ร้องไห้ออกมาอีกระลอกหนึ่ง

มือเรียวกำแผงยาคุมไว้ในมือก่อนร่างกายจะสั่นระริก

ถูกคนรักรังแกไม่พอ วันต่อมาคนรักยังหมั้นหมายกับน้องสาวของตัวเอง เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเสียจริง ๆ

เธอกินยาคุมทั้งน้ำตาแล้วหลับไป ตั้งใจจะหลับยาวเพื่อให้พ้นวัน ๆ หนึ่ง

อีกด้านหนึ่ง

งานหมั้นถูกจัดอย่างเงียบ ๆ รู้กันภายในครอบครัว พราวลดาสวมชุดไทย ดูสวยงาม

ในขณะที่ธีระเพิ่งจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้า ในใจเขารู้สึกหนักอึ้งไปหมด ทราบดีว่าต้องเข้าพิธีหมั้นกับน้องสาว ในใจหนึ่งกลับคิดเป็นห่วงใบหน้าหวาน ป่านนี้ตื่นมาไม่เจอเขาจะเป็นอย่างไร จะกลับจากโรงแรมได้ไหม มีใครทำมิดีมิร้ายอะไรหรือเปล่า

ใจชายหนุ่มดูไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แม้กระทั่งคู่หมั้นยังจับสังเกตได้

“พี่ธีร์เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”

“ไม่มีอะไร” เขาบอก บอกทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าตนเองคิดถึงเรื่องอะไรอยู่ เขานอกใจเธอทั้งที่รู้ว่าพิธีหมั้นกำลังจะจัดขึ้นและแขกเหรื่อก็มารออยู่หน้าบ้านแล้ว พราวลดามีท่าทีสงสัย

“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ ทำไมพี่ธีร์ถึงทำหน้าเครียด”

เกิดความเงียบขึ้นภายในห้อง และนั่นทำให้สาวเจ้ารู้สึกไม่ดี “พี่ธีร์ มีอะไรบอกพราวได้เสมอเลยนะคะ”

“พี่แค่อยากใช้เวลาทบทวนอะไรบางอย่างเงียบ ๆ น่ะ พราวออกไปรอพี่ข้างนอกก่อน” เขาบอกออกมาตามตรง พราวลดาพยักหน้ารับ

“ได้ค่ะ” เธอตอบรับ

เรื่องแพรวารบกวนจิตใจเขามากจริง ๆ ตัวอยู่กับน้องสาวแต่ใจไปคิดถึงพี่สาว เขาไม่อยากทำตัวเป็นพวกเจ้าชู้ อยากให้แน่ใจไปเลยว่าอะไรเป็นอะไร

แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว...จะให้ยกเลิกงานหมั้นก็ดูจะเป็นการเสียมารยาทต่อแขกที่มาร่วมงาน

ตฤณมาถึงงานหมั้นในช่วงท้ายของงาน เขาเห็นน้องชายมีสีหน้าเคร่งเครียดก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น

ได้ยินมาว่าแพรวาออกไปกับธีระเมื่อคืน เขาก็นึกว่าอีกคนคงจะมาส่งเธอถึงบ้าน แต่เมื่อไปหากลับได้ยินคนอื่นพูดกันว่าแพรวากลับถึงบ้านในตอนเช้า ท่าทางไม่ดี

เขาขึ้นไปดูถึงห้องก็เห็นแผงยาคุมข้างหัวเตียง

ถ้าให้ปะติดปะต่อเรื่องราว ตฤณก็พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพียงแต่แค่ไม่อยากให้มันเป็นอย่างที่ตัวเองคิด

หลังจากงานหมั้นสิ้นสุดลง ธีระก็ขอตัวออกไปจากงานทันที เขาตั้งใจจะไปบ้านของหญิงสาวเพื่อดูว่าเป็นอย่างไร

ร่างสูงค่อย ๆ เดินขึ้นไปบนบ้าน เปิดประตูห้องเข้าไปก็เห็นร่างบางนอนหลับตาพริ้ม ข้างโต๊ะหัวเตียงมีแผงยาคุมที่กินแล้ววางไว้พร้อมน้ำ

ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเป็นห่วงคนไข้แบบสุดกู่ อยากโทษตัวเองที่เป็นสาเหตุให้เธอต้องกินยาคุม แต่อีกใจก็ไม่อยากลงโทษตัวเอง

ในเมื่อหญิงสาวอยากเข้าหาเขาเอง การให้ในสิ่งที่เธออยากได้ก็ถือว่าถูกไม่ใช่หรือ

ขณะที่เขากำลังจะเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของอีกฝ่าย คนบนเตียงก็สะดุ้งแล้วลืมตาตื่นขึ้น เธอร้องออกมาแผ่วเบาเพราะรู้สึกเจ็บสะโพก เมื่อหันมาเห็นคนที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งคืน แพรวาก็สะดุ้งจนกระถดตัวหนี

“พี่ธีร์”

นัยน์ตาคมคล้ายอยากจะพูดอะไร แต่อีกคนรีบกระถดไปอีกฝั่งของเตียง

“เอายาคุมมาไว้ตรงหัวเตียงแบบนี้ อยากให้คนอื่นรู้ว่ามีอะไรกับพี่?”