Chapter 4 ต้องรัก

ต้องรักยิ้มน้อยๆ ส่ายหน้าเล็กๆ ก่อนจะหันไปเก็บของไม่กี่ชิ้นของเธอที่วางอยู่บนโต๊ะลงกระเป๋าเป้ เหวี่ยงมันขึ้นบ่า พร้อมกับก้าวขาออกมาจากโต๊ะทำงานอีกครั้ง

หนึ่งในของใช้ที่ขาดไม่ได้ของหญิงสาวคงหนีไม่พ้นเจ้ามินนี่ลูกสาวคนโปรด ชื่อน่ารักที่เธอตั้งให้เป็นพีซีแล็ปท็อป Surface Pro 4 เครื่องมือในการทำงานที่รองรับทุกการใช้งานของเธอได้อย่างดีเยี่ยม

“พี่ไปล่ะ เจอกันสิ้นเดือนนะ แล้วจะเอาน้ำพริกกุ้งเสียบกับไข่เค็มไชยามาฝาก”

“พี่จะลงภาคใต้หรือ”

“คงงั้น! อยากไปอาบลม ห่มฟ้า ท้าแสงแดด คิดอะไรเพลินๆ แล้วก็หาสามีกลับมาด้วยซะเลย” หญิงสาวบอกอย่างติดตลก แกล้งเย้าครีเอทีฟสาวของเธอเล่น อมยิ้มเดินผ่านหน้าเธอออกไป

ต้องรักเดินเข้าไปในห้องทำงานของนัตตี้อีกครั้ง เขาเป็นผู้บังคับบัญชาโดยตรงของเธอ เพื่อขอลางานอย่างเป็นทางการ ปกติหากทำรายการจบหนึ่งเทป งานอย่างเธอก็จะสามารถหยุดพักได้เพราะมีเทปสำรองเอาไว้อยู่แล้ว แต่ตัวของเธอเองก็ต้องมีแผนที่จะกลับมาทำงานอย่างชัดเจนไม่ให้เสียงาน

...

นั่นเป็นเหตุผลให้เธอตัดสินใจลางานเดินทางมาที่นี่ กำลังนั่งอยู่ในอาณาจักรของผู้ชายที่เธอต้องเก็บข้อมูลจากเขา ‘นายหัวปัณณ์ ปัณณธร’

ต้องรักย่อตัวลงนั่งบนโซฟาอีกครั้งหลังจากมองคนตรงหน้าจนแน่ใจ ตกใจไม่น้อยที่เห็นคู่แข่งอย่างลูกกวางอยู่ที่นี่ คงจะไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากกำลังจะมีคนปูเส้นทางเดินให้เธอก้าวไปบนพรมแดงกับโปรเจกต์ใหม่

ครั้งนี้...หากเธอไม่ลงมาเห็นกับตา เธอคงกำลังตะบี้ตะบันหาข้อมูลและทำโปรเจกต์เสนอเจ้านาย เพื่อรอผลตอบกลับว่าเธอจะไม่ได้ทำโปรเจกต์นั้น ทั้งที่เป็นอย่างนี้เสมอมา แต่เธอก็ยังไม่ชินอยู่ดี

หญิงสาวรีบกดโทรศัพท์ โทรฯหาครีเอทีฟสาวทันที หลังจากที่เธอเห็นลูกกวางเดินเข้าไปในลิฟท์

‘ว่าไงค่ะพี่ ฉันกำลังยุ่งอยู่เลย’ ปลายสายกดรับสายและเอียงคอหนีบโทรศัพท์ไว้แนบหู มือของเธอยังจับเอกสารบนเครื่องถ่ายกลับด้านสลับไปมา พร้อมกับลูกไฟวิ่งเลื่อนไปเลื่อนมาแยงตา

‘หาข้อมูลให้หน่อย’

‘ไปเที่ยว ยังอยากจะได้ข้อมูลอะไรอีกล่ะ’ ครีเอทีฟสาวบอกด้วยน้ำเสียงปนหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะต้องรักไม่อยู่เธอจึงต้องรับผิดชอบงานแทนหลายอย่าง

‘ลูกกวางอยู่สถานีหรือเปล่า ลางานหรือมาทำสกู๊ป’ หญิงสาวเอ่ยรัวๆ

‘ลางานตั้งแต่วันเดียวกันกับพี่แล้ว เห็นบอกจะกลับไปเยี่ยมแม่ที่เมืองเหนือ’

‘ตอแหล’ คนปลายสายบ่นพึมพำเบาๆ แต่ก็เข้าหูครีเอทีฟสาวแม้ว่าจะไม่ถนัด

‘พี่ว่าอะไรนะ ฉันได้ยินไม่ถนัดเครื่องถ่ายมันเสียงดัง’

‘เปล่าๆ จะโทรมาถามว่า ตั้งแต่ที่พี่ลางาน ที่สถานีมีอะไรคืบหน้าบ้างหรือเปล่า’

‘ไม่มีนิพี่ พี่กับพี่ลูกกวางไม่อยู่ฝ่ายเราเงียบมาก’

‘งั้นเหรอ ขอบใจนะ มีอะไรก็รายงานพี่เป็นระยะนะ พี่ขอเวลาทำใจ ซุ่มทำศึกรบกับยัยลูกกวางรอบนี้ก่อน ครั้งนี้พี่สัญญาว่าพี่จะเอาโปรเจกต์นี้มาให้ทีมเราให้ได้’

‘นึกอยู่แล้วว่าพี่ต้องไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ แต่ก็ไม่ต้องเครียดมากล่ะ’ ลูกน้องสาวอดเป็นห่วงเจ้านายไม่ได้

‘เออน่า แค่นี้’ หญิงสาวบอกความกับกดวางสาย เดินเข้าไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์อย่างมีแผน

“ขอโทษนะคะ เมื่อครู่เป็นสื่อมวลชนจากเรนโบว์แชนแนลหรือเปล่าคะ ดิฉันมองไม่ถนัดคิดว่าเพื่อน” หญิงสาวถามพร้อมกับชูบัตรสื่อมวลชนของเธอให้พนักงานที่โรงแรมทราบ

พนักงานส่งยิ้มบางๆ “ใช่ค่ะ คุณมากับเธอหรือเปล่าคะ”

หญิงสาวส่งยิ้มให้พนักงานอย่างเป็นมิตร “เปล่าหรอกค่ะ ฉันมาพักผ่อน ไม่ได้มาทำงาน พอดีฉันเห็นเพื่อนในสถานีเดียวกันก็อดแวะทักไม่ได้ ขอบคุณนะคะ เอาไว้เย็นนี้ฉันค่อยโทรหาเธอดีกว่าค่ะ” หญิงสาวบอกพร้อมกับหมุนตัวกลับ ครุ่นคิดถึงสิ่งที่ลูกกวางกำลังจะทำ

ต้องรักเลือกที่จะลางานลงมาเก็บข้อมูลที่นี่ก่อน เพราะคิดว่าตัวเองจะเร็วกว่าคู่แข่งหนึ่งก้าว แต่เธอก็คิดผิดถนัดอีกตามเคย หนึ่งก้าวที่ว่า กลับเป็นลูกกวางที่เร็วกว่าเธออีกครั้ง แต่คราวนี้เธอจะไม่ยอมเป็นคนก้าวตามอีกเป็นอันขาด

หญิงสาวต่อโทรศัพท์หาเลขาของตาเธอ ความที่เจ้าสัวฉัตรอรุณตาของเธอเป็นผู้คร่ำหวอดในวงการธุรกิจทำให้เธอสามารถหาข้อมูลเล็กน้อยบางอย่างได้จากอาคณินเลขาคนสนิทของตานั่นเอง

แม้ครั้งนี้จะเป็นความโชคร้ายที่เธอไม่ได้ข้อมูลอะไรมากมาย นายหัวหนุ่มที่เธอกำลังต้องการข้อมูลเป็นคนเก็บตัวเงียบมาตลอด แต่เพราะความเป็นนักธุรกิจชั้นแนวหน้าของเจ้าสัวฉัตรอรุณทำให้หญิงสาวสามารถเข้าไปในงานเปิดตัวได้อย่างไม่ยากเย็น

ต้องรัก เตชะการุณ ชื่อของเธอเป็นหนึ่งในนามหนึ่งในผู้บริหารของบริษัทอาหารทะเลส่งออกชื่อดัง เจ้าสัวฉัตรอรุณแต่งตั้งเอาไว้ให้หลานสาวเพียงคนเดียวของเขาตั้งแต่เธอเรียนจบ เพื่อรอเวลาที่เธอจะเข้าไปบริหารงานที่บริษัทอย่างเป็นทางการ เมื่อครบกำหนดเวลาที่เธอขอเอาไว้

ต้องรักเพียงยกข้ออ้างกับคณินว่าเธอกำลังจะเริ่มเข้ามาศึกษางาน เขาก็จัดการเอกสารและการ์ดเชิญให้เธออย่างเสร็จสรรพ

หญิงสาวไม่ลืมกำชับให้คณินเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ เพราะเธออยากเซอร์ไพรส์คนเป็นตา โดยหารู้ไม่ว่าหญิงสาวเพียงแค่ใช้ชื่อของบริษัทเป็นข้ออ้างเท่านั้นเอง

Thailand Grand Opening Grand Private Park And Spa Krabi งานเปิดตัวโรงแรมสุดหรูระดับ 6 ดาว โครงการร่วมทุนมูลค่ารวมหลายพันล้านบาทริมชายฝั่งอันดามัน ระหว่างนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ชั้นแนวหน้าของโลกกับนักธุรกิจไฟแรงแห่งเมืองใต้ เจ้าของฉายาเสือถนอมเขี้ยว นายหัวหนุ่มที่ไม่เคยเป็นข่าวกับสื่อวงการใดทั้งสิ้น แม้มูลค่าทรัพย์สินจะติด ท็อปเท็นของเมืองไทยด้วยวัยเพียง 38 ปี มูลค่ารวมหลายพันล้านบาท

โรงแรมชื่อดังได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีจากองค์การปกครองส่วนท้องถิ่น สื่อมวลชนและนักธุรกิจ ตอกย้ำความเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวครบวงจรของภาคใต้ กับความทันสมัยและการออกแบบระดับเวิลด์คลาสที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย ทุกหน่วยงานร่วมประกาศศักยภาพการท่องเที่ยว ในฐานะผู้นำการท่องเที่ยวของเอเชียใต้

ดอกกุหลาบสีแดงอวดกลิ่นหอมทั่วห้องแกรนด์บอลรูมของโรงแรมชื่อดัง เครื่องปรับอากาศตัวใหญ่ทำหน้าที่ของมันได้อย่างยอดเยี่ยม เจ้าหน้าที่จัดงานต่างทยอยกันลงมาประจำหน้าที่ของตนเอง โรงแรมถูกปิดเพื่อรองรับแขกและเจ้าหน้าที่สำหรับงานนี้โดยเฉพาะ เพื่อความสะดวกและง่ายต่อการรักษาความปลอดภัย

สื่อมวลชนจากทุกแขนงทุกช่องทุกสถานีและทุกสื่อสิ่งพิมพ์ทั่วฟ้าเมืองไทยต่างมารวมตัวกันที่นี่ ต้องรักในฐานะตัวแทนบริษัทส่งออกชื่อดังของประเทศก้าวเข้ามาในงานอย่างมั่นใจ