ตอนที่ 5 คืนแรกของสองเรา 3

ภพ ยังคงทำหน้าเขินอายอยู่ และมองหญิงสาวแบบทำหน้าอ้อนวอน

-คุณอย่ามองผมอย่างนั้นสิ-

ซึ่งสายตาของหญิงสาวที่มองมายังเขานั้นมีแววเจ้าเลห์ อยากรู้อยากเห็น หญิงสาวได้แต่หัวเราะ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า” และยิ้ม พร้อมกับพูดว่า “เสื้อผ้าของเธอ ฉันให้เลขาส่งซัก อีกสักครู่ก็คงนำมาส่ง เธอทานอาหารเช้าก่อน” จากนั้นหญิงสาวก็ย่อตัวลงมานั่งข้างๆ เขา พร้อมกับพูดต่อว่า “เรื่องเมื่อคืน ฉันจะรับผิดชอบเธอเอง เธอไม่ต้องคิดมาก”

ภพ เมื่อได้ยินที่หญิงสาวกล่าว ยิ่งทำหน้าไปไม่ถูก หญิงสาวพูดต่อ “ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักกันก่อนดีกว่า ฉันชื่อ รัน หรือกาญณรรรณ ลิ้มเจริญพงษ์ เธอชื่ออะไร”

ชายหนุ่มนิ่งไปสักพัก แล้วตอบกลับหญิงสาว “ผม....ชื่อภพ” หญิงสาวหันหน้ามามองหน้าเขา แล้วฮัมในคอเบาๆ “ฮือ ... ภพ เหรอ ...เป็นชื่อที่เพราะดีนะ...ฉันชอบ..เรื่องเมื่อคืนนี้ ฉันจะรับผิดชอบเธอเอง เธอไม่ต้องห่วง คบกับฉันเธอจะได้สิทธิประโยชน์มากมายเลยนะ..”

พอถึงจุดนี้ชายหนุ่มเหมือนมีอะไรเข้ามาชกที่หน้าอกของเขาแรงๆ จนทำให้รู้สึกใจสั่นและจุก เขาจึงพูดแทรกขึ้นมา “คุณหมายความว่ายังไง?” น้ำเสียงของเขาแสดงออกถึงความรู้สึกสับสน และไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

หญิงสาวเห็นหน้าตาของหนุ่มน้อยที่นั่งข้างๆ เธอ ยิ่งมองยิ่งน่ารัก และเธอก็อดที่จะยิ้ม และหัวเราะไม่ได้ เมื่อภพเห็นอาการของเธอ สีหน้าของเขายิ่งแสดงถึงความไม่พอใจชัดขึ้น แล้วพูดว่า “คุณยิ้มอะไร? หัวเราะทำไม?”

จู่ๆ เลขาสุดหล่อ (วี หรือวีรภาพ) ของรันก็เดินเข้ามาพร้อมเสื้อผ้าหลากหลายชุด รวมทั้งชุดของเขาที่ถูกนำไปซัก พร้อมกับพูดว่า “บอส ครับเสื้อผ้าที่ให้ผมจัดการ เรียบร้อยแล้วนะครับ” และเขาก็เข็นราวแขนเสื้อไปไว้ด้านข้างของเจ้านายของเขา

รัน หันไปมองดูเสื้อผ้าที่แขวนเรียงรายอยู่ที่ราวผ้า แล้วก็หันไปพูดกับ ภพ ว่า “หนุ่มน้อย เลือกชุดใหม่ที่ชอบได้เลยนะ ฉันให้เลขาฉันจัดการเลือกมาอย่างดี” ภพ อึ้งกับคำเรียกของหญิงสาว และคิดในใจ แบบบบ.....อยากจะตะโกนออกมาดังๆ ว่า

- หนุ่มน้อยงั้นหรือ แล้วเมื่อคืนนี้มันคืออะไร..มันหนุ่มน้อยตรงไหน

 - พร้อมกับชำเลืองมองหน้าเลขาหนุ่มของหญิงสาวที่ดูดี สมาร์ต ถึงแม้จะหล่อสู้เขาไม่ได้ก็ตาม (มีแอบคิดเข้าข้างตัวเอง) แต่ดูเป็นผู้ใหญ่และอบอุ่น ซึ่งมันทำให้เขาเริ่มชักไม่ค่อยพอใจขึ้นมาดื้อๆ ซะงั้น