ตอนที่ 1 คืนเข้าหอ

ภายในงานสมรสจัดขึ้นอย่างส่วนตัว บรรยากาศในสวนภายในห้องกระจกมีการตกแต่งด้วยไม้สีขาว โต๊ะทานอาหารวางยาวจัดเรียงจานช้อนไว้สำหรับเซตเมนูเรียบหรูสไตล์ยุโรป ผู้ร่วมงานใส่ชุดราตรีสวยงามเครื่องเพชรจัดเต็มต่างยิ้มแย้มมีความสุขในงานมงคล ประตูงานเปิดออกผู้ร่วมงานที่เป็นเหล่าญาติและเพื่อนของบ่าวสาวเดินเข้ามานั่งตามจุดรายชื่อที่ตั้งไว้ พูดคุยกันสนิทสนมเป็นเหล่าสังคมไฮโซที่รู้จักกันมานาน

ห้องแต่งตัวเจ้าบ่าว

ตุลา ชายหนุ่มรูปร่างสูงราวนายแบบ ผิวขาวใบหน้าหล่อเกลี้ยงเกลาดังภาพวาด คิ้วเข้มดวงตาเข้มดุดันแต่ขนตางอนทำให้ดูทั้งหวานและดุผสมกัน จมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากหนาได้รูป เขานั่งเลื่อนโทรศัพท์ถอนหายใจยาว เมื่อส่งข้อความไปหาแฟน เธออ่านแต่ไม่ตอบกลับ หน้าหล่อเคร่งขรึมเขารู้ว่าเธอยังทำใจไม่ได้และคืนนี้หลังจากเข้าหอเขาจะออกไปหาเธอ

“พิธีจะเริ่มแล้วค่ะพี่ตุล” มีนาน้องสาวตุลาเปิดประตูกว้างใบหน้าสดใสยิ้มแย้ม

“อืม...” เขาทำหน้าเบื่อหน่ายถอนหายใจเซ็ง ๆ

“สู้ ๆ นะคะพี่ตุลแค่หกเดือนเอง ทำหน้าให้หล่อ ๆ หน่อย ให้สมกับมีเจ้าสาวแสนสวยหน่อย” มีนาดันหลังพี่ชายให้เดินออกจากห้อง

“มีดีแค่สวย” ปากหนาเบะคว่ำเมื่อนึกถึงหน้าของเจ้าสาวตัวเอง ใช่เธอเป็นคนสวย ดูดี มีเสน่ห์มากเธอเปรี้ยว มั่นใจตัวเองตามสไตล์เด็กนอกและก๋ากั่นเกินไป เขาชอบผู้หญิงเรียบร้อยเป็นแม่ศรีเรือนมากกว่า ร่างหนาเดินออกมางานเลี้ยงอย่างจำยอมในสิ่งที่เขาตัดสินใจไปแล้วอีกแค่หกเดือนเท่านั้นเขาจะเป็นอิสระและไม่มีใครบังคับเขาเรื่องแต่งงานอีก

กายแกร่งเดินเข้าในงานเลี้ยง บุศบงกับทัศนัย ทำหน้าดุใส่ลูกชายที่หน้าบึ้งเหมือนหมดอาลัยตายอยาก เป็นแบบนี้ตั้งแต่พิธีช่วงเช้ารดนำสังข์จดทะเบียนดีที่ช่วงเช้ามีแค่ญาติสนิทที่รู้ว่าบ่าวสาวถูกจับคู่ให้แต่งงานกัน แต่ช่วงเย็นงานเลี้ยงฉลองมีญาติห่าง ๆ ที่ไม่รู้เรื่องและคิดว่าบ่าวสาวแต่งงานกันด้วยความรัก

ไม่นานนัก เอวารินเจ้าสาวเดินกรีดกรายเข้ามาในงานหน้าสวยยิ้มกว้างมีความสุข เธอยิ้มทักทายทุกคนภายในงาน เจ้าบ่าวมองเจ้าสาวของเขาแล้วยกยิ้มอย่างเผลอไผลไปชั่วขณะ ชุดเจ้าสาวสวยหวานทำให้เธอสวยสะกดทุกคนให้มองมาทางเธอรวมถึงเขาด้วยสายตาคมมองเคลิ้ม บุศบงกับทัศนัยแอบอมยิ้มเจ้าสาวสวยขนาดนี้ มีหรือที่ตุลาจะไม่ชอบ

เจ้าสาวเดินมาหาเจ้าบ่าว ก้มหน้านอบน้อมให้พ่อแม่สามีแล้วเข้าไปยืนเคียงข้างเจ้าบ่าว

“หล่อจังค่ะ” เอวารินยิ้มหวานแววตาเป็นประกาย

“ขอบใจ” ตุลาเสียงแข็งมองไปทางผู้ร่วมงาน มือบางจับหน้าหล่อให้หันมาหาเธอ

“ไม่ชมเอวาหน่อยเหรอคะ”

“ก็ดูดี” เขากวาดมองดวงหน้าสวย ตอบกวน ๆ ตรงข้ามกับความรู้สึกจริง เอวารินสวยมากแต่ถ้าชมไปเขาจะเสียฟอร์ม

“ตาไม่ถึง สวยขนาดนี้ต้องบอกว่าสวยมากสิ”

“ไม่ชอบพูดโกหก” เขาปัดมือเธอออก หันหน้าหนีมองหางตาเคือง

“ชิ ไร้รสนิยม”

“ว่าไงนะ”

“ต้องผู้หญิงจืด ๆ ซีด ๆ เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้อย่างคุณหนูนาใช่ไหมคะถึงจะสวย” เอวารินลอยหน้าลอยตาพูดแขวะคนรักของตุลา

“อย่าพาดพิงหนูนา เธอไม่มีอะไรสู้หนูนาได้” เขาทำหน้าดุเมื่อเธอพูดถึงคนรัก

“วาไม่ลดตัวไปเทียบกับแฟนพี่ตุลหรอกค่ะ คนละเวลกัน” หญิงสาวยักไหล่เบะปากเหนือกว่า ผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่ไม่มีอะไรเทียบเธอได้

“มั่นใจขนาดนี้ อย่าให้เห็นว่าร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วกัน”

“บอกตัวเองเถอะค่ะ ป่านนี้แฟนคงงอน ระวังจะร้องไห้ง้อแฟนจนขี้มูกโป่งนะคะ”

“ยายตัวร้าย นี่ฉันคิดถูกคิดผิดที่แต่งงานกับเธอ” ตุลาของขึ้น มองเจ้าสาวตัวแสบอย่างพิจารณา เธอแกล้งวางมือเรียวบนอกแกร่งทำเสียงออดอ้อน สายตายียวน

“เปลี่ยนใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว ทนไปอีกหกเดือนนะคะ คุณสามีขา..........” หน้าสวยยื่นเข้าใกล้จะหอมแก้มสาก เขาเบี่ยงหน้าหนีไม่พอใจ มองเจ้าสาวอย่างรังเกียจทำไมเขาถึงไปร่วมมือกับผู้หญิงคนนี้ได้นะ ทั้งที่ที่ผ่านมานัดดูตัวกับผู้หญิงหลายคนที่เรียบร้อยแสนดี แต่ดันไปคว้าผู้หญิงไม่รักนวลสงวนตัวอยู่ใกล้เป็นไม่ได้กะลิ้มกะเหลี่ยถึงเนื้อถึงตัวเขาตลอด เจนจัดจนเขาไม่แน่ใจว่าหลังงานแต่งเธอจะมีผัวฝรั่งมาตามกลับหรือเปล่า เขาไม่อยากอับอายขายขี้หน้าคนอื่น

งานเลี้ยงฉลองผ่านพ้นไปด้วยดี ผู้ใหญ่ส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอเรียบร้อย เดินออกนอกห้องแยกย้ายกันกลับบ้าน ตุลาชะเง้อมองที่กระจกบานใหญ่ รถของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายขับออกจากบ้านไปแล้ว เขายิ้มดีใจรีบเข้าไปอาบน้ำ เอวารินถอดเครื่องประดับเช็ดเครื่องสำอางอยู่ในห้องแต่งตัว เห็นเขาเดินเปลือยท่อนบนท่อนล่างพันผ้าขนหนูไว้ หญิงสาวมองร่างกำยำตาโตอ้าปากค้างมือเรียวชะงัก เขาหยิบเสื้อได้จะหันมาใส่เห็นเธอมองเขาไม่วางตา

“ปิดปากหน่อย น้ำลายจะหกแล้ว” ร่างแกร่งเดินเข้ามาใกล้ เอามือยันคางมนปิดปากเธอ

“อื้อ หือ... งานดี” เอวารินเงยหน้าฟิน มือเรียวยื่นลูบไล้อกแกร่งไล่ลงซิกแพคอย่างหลงใหลแล้วโผกอดเอวหนาซบแก้มเบียดกล้ามท้อง เขาตกใจขัดขืนพยายามแกะแขนเรียวดึงออก

“เฮ้ย เดี๋ยวรองพื้นติด” เขาบ่นหงุดหงิด หญิงสาวซบต่อไม่สนใจกอดรัดแน่นขึ้นเขารวบรวมแรงกระชากแขนเธอออก จนผ้าขนหนูหลุดร่วงไปด้วย ท่อนล่างล่อนจ้อน หญิงสาวตกใจเอามือปิดหน้าปิดตาตัวเอง ใจเต้นรัว

“ว๊าย โอ้ มาย ก็อต!” นิ้วเรียวแหวกออกดวงตาสวยแอบมองท่อนเอ็นของชายหนุ่มอีกครั้ง ตุลาอายทำหน้าไม่ถูกรีบก้มหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันรอบเอว งอตัวเอามือจับผ้าขนหนูกุมเป้ามองเธออย่างหวาดระแวง