17

ท่านประธานหนุ่มหน้าตึง ยืนกำหมัดแน่นพยายามสะกดกลั้นอารมณ์จากคำถามทุเรศ ๆ พวกนั้นพร้อมกับมองหญิงสาวอย่างกล่าวหาสายตาแทบจะลุกเป็นไฟ

ไลลาเริ่มตั้งหลักได้ จะอย่างไรก็ช่างเถอะทั้งคำพูดและท่าทางของเขาหาได้ให้เกียรติเธอสักนิดทำราวกับเธอเป็นผ้าขี้ริ้วก็ไม่ปาน....ถ้าอย่างนั้นก็มาสนุกด้วยกันเถอะพ่อรูปหล่อ.......

“เดี๋ยวค่ะพี่ ๆ ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ...คือเรื่องนี้เรายังไม่พร้อมให้สัมภาษณ์น่ะค่ะ...ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ” ไลลายกมือไหว้ทั่วสารทิศปั้นยิ้มพูดจากำกวมแอบสะใจเล็ก ๆ ที่เห็นอีกฝ่ายหน้าเคร่งเม้มปากแน่นอย่างไม่พอใจจะว่าไปที่เธอพูดนั้นมันก็เป็นผลดีกับทั้งเธอและเขาเพียงแต่มันอาจจะขัดใจคนขี้เก็กก็เท่านั้นเอง

“รถคันนี้เป็นของขวัญที่คุณอธิปัตย์มอบให้คุณไลลาใช่ไหมคะ” นักข่าวคนหนึ่งเห็นซุปเปอร์คาร์ป้ายแดงของเธอจึงผูกโยงเรื่องมั่ว ๆ ตามแบบที่นักข่าวบางคนชอบมโนกันไป

“อุ้ย ! ตาดีกันชะมัดขออนุญาตเก็บเป็นความลับก่อนนะคะ” ไลลาป้องปากหัวเราะดวงตาเปล่งประกายแห่งความสุข แต่สุขเพราะอะไรนั้นคงมีแต่เธอเท่านั้นที่รู้.......

“ขอตัวก่อนนะคะ...ไปค่ะคุณปัตย์” เธอพูดจาอ่อนหวานกับนักข่าวก่อนจะคว้าแขนของเขาที่ยืนเหมือนอมระเบิดเวลาเอาไว้ให้ตามไปก่อนที่เขาจะระเบิดตัวเองไปเสียก่อน.....สมน้ำหน้า.....

“ปล่อย !...” พอพ้นกองทัพนักข่าวมาแล้วชายหนุ่มก็สะบัดมือออกด้วยแรงโทสะพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ โกรธจนแทบจะหักคอคนได้.....ผู้หญิงฉวยโอกาสร้ายกาจที่สุด หล่อนกล้ามัดมือชกคงรู้ว่าเขาไม่กล้าทำเกินเลย เพราะอาจจะกระทบกับผลิตภัณฑ์ใหม่ที่เพิ่งวางตลาดมิหนำซ้ำเธอยังเป็นพรีเซ็นเตอร์อีกด้วย

“แหม ๆ ๆ คุณก็โมโหไปได้......มีแต่เรื่องดีกับดีทั้งนั้นไม่ใช่หรือไง”

“ดีบ้าดีบออะไรล่ะ.......ใครใช้ให้คุณทำเรื่องแบบนี้ห๊ะ !.....” อธิปัตย์กระชากเสียงถามแม้จะหงุดหงิดแต่ก็ไม่ลืมส่งข้าวของที่เธอเอามายัดใส่มือของเขาตอนที่คุยกับนักข่าว

“ฉันทำอะไรไม่ทราบ......เอาไว้ค่อยคุยกันทีหลัง” ไลลารวบของทั้งหมดเข้ามาในอ้อมแขนอีกครั้งแล้วออกวิ่งจากไป

“ไลลา.....กลับมาพูดให้รู้เรื่องก่อน”

“เอาไว้ค่อยคุยแล้วกันคุณ.....ฉันรีบ” เธอยังมีแก่ใจหันไปบอกกับเขาก่อนจะรีบโกยอ้าวเพราะเลยเวลามาแล้วแม้จะเล็กน้อยแต่คนตรงเวลาอย่างเธอไม่อยากให้เกิดขึ้น

ห้องแต่งตัว

แน็ตตี้ ผู้จัดการส่วนตัวของนางแบบสาวเริ่มเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายเพราะปกติไลลาจะมาตรงเวลาเสมอ แต่นี่สายเกือบยี่สิบนาทีแล้วแถมยังติดต่อไม่ได้เกรงว่าเจ้าหล่อนจะเกิดอุบัติเหตุที่ไหนคิดไปก็ห่วงกังวลไปหมดกระทั่งเห็นอีกฝ่ายวิ่งกระหืดหระหอบเข้ามาถึงได้โล่งใจ

“ไลลาเป็นอะไรของหล่อนเนี่ย...โทรไปก็ไม่รับ ฉันเป็นห่วงแทบแย่......” สาวสองผู้จัดการส่วนตัวที่ดูแลกันมาตั้งแต่ไลลาเข้าวงการใหม่ ๆ เป็นคู่ที่ดูแลเอื้ออาทรกันดุจดั่งพี่น้องร่วมสายเลือด นอกจากความมีระเบียบวินัยของไลลาก็พี่แนตตี้นี่แหละที่ช่วยให้หญิงสาวยืนหยัดมาถึงตอนนี้แถมยังประคับประคองให้รอดพ้นปากเหยี่ยวปากกามาจนถึงทุกวันนี้

“พอดีเจอนักข่าวรุมน่ะพี่ตกใจเป็นบ้าเลย” หญิงสาวพูดกลั้วหัวเราะ

“เหรอ ! เรตติ้งดีใช้ได้เลยนะเนี่ย....... แล้วไงต่อ” แม้จะอยากรู้อยากเห็นแต่ก็ไม่ลืมที่จะลดเสียงลงพอให้ได้ยินกันสองคน

“ก็ไม่ไงหรอก รอดูคลิปเอาเองก็แล้วกัน...รับรองว่าเด็ด.....” ไลลาไหวไหล่พลางหัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกถึงหน้าของอีกคนคงจะดำทะมึนครึ้มฟ้าครึ้มฝนไปเลยล่ะมั้งไม่รู้ว่าป่านนี้ไปฟาดงวงฟาดงากับใครอย่าบอกนะว่ามาดูแฟชั่นโชว์ตั้งแต่ตอนนี้......

“ตกลงแกเลือกคนนี้จริง ๆ เหรอ” แนตตี้กระซิบถามสีหน้าไม่สู้ดีนัก ก่อนหน้านี้ทั้งคู่ถกปัญหากันมาพักใหญ่แล้ว เขาไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ไลลากำลังจะทำเลยแม้แต่นิดเดียว....

“เอาไว้ค่อยคุยนะพี่....” หญิงสาวขึงตาดุเรื่องลับสุดยอดแบบนี้เอามาคุยนอกบ้านได้ยังไงเธอไม่ยอมตกม้าตายด้วยเรื่องที่ป้องกันได้ง่ายแบบนี้เด็ดขาด

“โอเค....ก็คนมันร้อนใจอ่ะ” แน็ตตี้ทำเป็นกระเง้ากระงอดขัดใจนักเชียวไม่รู้จะหาเรื่องเดือดร้อนทำไม สิ่งที่น้องสาวนอกไส้คิดจะทำ.....มันพิลึกคนจริง ๆ …..