EP 5 ความสัมพันธ์ แบบเราสอง(สาม)คน NC18+
*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*
ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
*เตือนแล้วน๊า*
........................................
สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง!
NC20+ (3P)
EP 5
ความสัมพันธ์ แบบเราสอง(สาม)คน
..................................
หนึ่งปีต่อมา
ความสัมพันธ์แบบเราสามคนก่อกำเนิดขึ้นแบบงง ๆ ไม่ว่าจะเพราะอารมณ์พาไปหรืออะไรก็ตาม ตั้งแต่วันนั้นก็ผ่านมาหนึ่งปีแล้ว เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกชัดเจน ไม่มีสถานะ พบกันเป็นบางครั้งบางคราวที่ห้องพักของโรงแรมหรู ยามที่พบกันบนเตียงพวกเขาก็คือพาร์ทเนอร์ แต่ถ้าพบกันที่อื่นก็คือคนแปลกหน้าต่อกัน ต่างคนต่างไม่ยุ่งหรือก้าวก่ายซึ่งกันและกัน ไม่มีเรื่องอะไรให้ปวดหัวผิดคาดจากที่แฝดพี่เคยคิดเอาไว้ ซึ่งการที่มินตรายอมมีสัมพันธ์แบบ Friend with benefits กับสองแฝดนั้นทำให้เขาแปลกใจอยู่ไม่น้อย แต่ทว่าเมื่อไม่เห็นว่าจะมีปัญหาอะไร พวกเขาจึงเลือกมองข้ามไป พวกเขาคิดว่าทุกวันนี้ที่ยังคงนัดพบกัน และ มีสัมพันธ์แบบสามคน แบบนี้อยู่เพื่อความสนุก แต่ทว่ากลับไม่คิดเลยว่าบางอย่างได้ก่อขึ้นในหัวใจแล้ว เพียงแต่สองแฝดยังไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง
ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
แฝดพี่กระแทกกระทั้นกายใส่คนตัวเล็กอย่างหนักหน่วงร้อนแรงเหมือนอย่างเคยจนเตียงสั่นสะเทือน โดยที่แฝดน้องกำลังบดจูบคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน ซึ่งมินตราก็จูบตอบกลับเช่นกัน
จุ้บ~
จุ้บ~
จุ้บ~
ทั้งสองคนบดจูบกันอย่างอ่อนโยน และ อ่อนหวาน มองตากันเล็กน้อย และ ยิ้มให้กันแบบที่คนรักทั่วไปเขาทำกัน
ปึก!
จู่ ๆ แฝดพี่ก็กระแทกสะโพกใส่มินตราแรงขึ้น จนคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้ง มินตราเหลือบตามองแฝดพี่เล็กน้อย
" (╰_╯) " ใบหน้าหล่อของแฝดพี่ที่ไร้กรอบแว่นขมวดมุ่นราวกับกำลังไม่สบอารมณ์ หนำซ้ำเขากลับต้องรู้สึกไม่สบอารมณ์มากกว่าเดิมเมื่อมินตราจ้องมองเขาด้วยแววตาที่อ่านไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนที่เธอจะหันกลับไปสนใจน้องชายของเขาต่อ เธอยิ้มให้แฝดน้องอย่างอ่อนหวาน และ บรรจงจูบเขาอย่างแผ่วเบาอีกครั้ง
จุ้บ~
จุ้บ~
จุ้บ~
แปล๊บ!
จู่ ๆ แฝดพี่ก็รู้สึกเจ็บแปล๊บที่หน้าอกของตัวเองขึ้นมาอย่างหาสาเหตุไม่ได้ ภาพที่ทั้งสองคนยิ้มให้กันเล็กน้อยราวกับคู่รัก ก่อนจะจูบตอบกันไปมาอย่างอ่อนหวาน มันทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทั้ง ๆ ที่เขาก็กำลังครอบครองร่างกายของเธออยู่แท้ ๆ และ ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนย้ำเตือนมินตราอยู่ตลอดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาตอนนี้ ไม่สามารถพัฒนาไปมากเกินกว่านี้ได้ สนุกกัน แต่ไม่ผูกพันธ์ ไม่ผูกมัด ห้ามทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกัน แต่กลับรู้สึกอิจฉารอยยิ้มที่มินตรามอบให้กับน้องชายของเขาเป็นบางครั้ง ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยจะยิ้มให้เขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว
กรอด!
แฝดพี่กัดฟันแน่น ยิ่งมองน้องชายของตนกับมินตราจูบกันมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดมากเท่านั้น
หมับ! ฟึบ
คนตัวเล็กที่กำลังจูบกับแฝดน้องอยู่ จู่ ๆ ก็ถูกดึงให้ขึ้นมานั่งซ้อนบนตัวของแฝดพี่อย่างกะทันหัน
"!?" มินตราดูตกใจ แต่ทว่าก็ไม่ได้อุทานอะไรออกมา
"เฮียมึงทำเบา ๆ หน่อยสิ เดี๋ยวน้องมินก็เจ็บตัวกันพอดี" แฝดน้องเอ่ย ก่อนจะคลานมานั่งข้าง ๆ คนตัวเล็กที่นั่งคร่อมร่างพี่ชายของตนอยู่ ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นลูบศีรษะเล็กเบา ๆ และ ยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน ซึ่งมินตราก็ยิ้มตอบเขาอย่างอ่อนหวาน และก่อนที่ทั้งสองจะได้เคลื่อนใบหน้าเข้าหากันเพื่อบดจูบอีกครั้ง คนตัวเล็กก็ถูกแฝดพี่จับล็อกต้นคอโน้มลงไปจูบทันที
หมับ!
จุ้บ!
"อื้อ! อึก" คนตัวเล็กนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อถูกแฝดพี่ขบกัดเข้าที่ปากล่างของตนเองอย่างแรง
จุ้บ~
จุ้บ~
จุ้บ~
" (-_-) ?" แฝดน้องได้แต่นั่งเท้าคางมองการกระทำของแฝดพี่ด้วยความไม่เข้าใจ
ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
"อึก ๆ ๆ ๆ อื้ออออออ" คนตัวเล็กส่งเสียงครวญครางในลำคอออกมา สะโพกหนาที่ตอกอัดเข้าใส่อย่างหนักหน่วงทำเอากายเล็กสั่นเทาไปหมดเพราะความเสียวซ่าน
'ความรู้สึกแบบนี้เฮงซวยชะมัด' แฝดพี่พึมพำในใจ เขารู้สึกไม่ชอบตัวเองตอนนี้เอามาก ๆ เขาไม่ชอบที่ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง
หลายวันต่อมา
"วันนี้กูจะไปผับ มึงจะไปไหม" แฝดพี่เอ่ยในขณะที่กำลังนั่งไขว่ห้างเล่นโทรศัพท์
"แต่วันนี้มีนัดกับน้องมินนะ"
"เฮียจะให้เลื่อนเวลานัดหรอ?" แฝดน้องเอ่ย
"ไม่ต้อง"
"วันนี้กูอยากจะกินอย่างอื่นบ้าง" แฝดพี่เอ่ยเสียงเรียบ โดยของกินที่ว่าก็คือคู่วันไนท์นั่นเอง
"นึกยังไงของมึงเนี่ยเฮีย ทำไมจู่ ๆ ถึงจะไปวันไนท์กับคนอื่นอีกล่ะ"
"เรามีน้องมินแล้วนี่ แล้ววันนี้ก็นัดน้องไว้แล้วด้วย" แฝดน้องเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมานี้พวกเขาไม่ได้ไปมีซัมติงกับใครเลยตั้งแต่มีมินตรา
"ดูเหมือนมึงจะเข้าใจผิดนะ"
"ยัยนั่นก็แค่คู่ขา ไม่ใช่แฟน อย่าทำเหมือนกูต้องเกรงใจคู่ขาได้ไหม?"
"..........ไม่เห็นต้องพูดขนาดนั้นเลย มึงมันใจร้ายฉิบหายเลยเฮีย" แฝดน้องนิ่งไปเล็กน้อย คำพูดพี่ชายราวกับดึงสติของเขากลับมาจนต้องครุ่นคิดอะไรบางอย่างในใจ
"สรุปมึงจะไปไม่ไป" แฝดพี่เลิกคิ้วถามน้องชายตัวเอง
"เออ ๆ ไปก็ไป"
..................................
เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์
= กำลังใจ(◕‿< ❀ )
