EP 4 เกียร์คู่ NC 20+

*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*

ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ

*เตือนแล้วน๊า*

........................................

สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง!

NC20+ (3P)

EP 4

เกียร์คู่ NC 20+

..................................

21.30 น.

@สถานบันเทิงย่านใจกลางเมือง

" (^_^) " ท่ามกลางผีเสื้อราตรีแสนสวยเซ็กซี่ที่กำลังโยกร่างกายไปตามทำนองเพลงที่แสนตื่นเต้นเร้าใจและส่งสายตาเชิญชวนมาให้สองแฝดที่กำลังนั่งจิบเครื่องดื่มดีกรีแรงกับเพื่อน ๆ แต่ทว่าสายตาของแฝดน้องกลับจับจ้องไปยังร่างเล็กของมินตราที่กำลังนั่งดื่มกับเพื่อน ๆ ของเธออยู่อีกโซนของผับ ถึงแม้เธอจะเอาแต่หลบสายตาเขาอยู่ตลอด แต่ทว่าเขาก็ยังไม่ยอมแพ้ ทั้ง ๆ ที่ถูกเธอปฏิเสธไปแล้ว แต่ทว่าเขากลับอยากดื้อดึงให้ถึงที่สุดจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ

"....................." แฝดผู้พี่ได้แต่มองน้องชายตัวเองที่กำลังมองมินตราด้วยแววตาวาววับ เขารู้สึกว่าครั้งนี้น้องชายไม่มีทางยอมแพ้ง่าย ๆ และนิสัยที่อยากได้อะไร แล้วต้องเอาให้ได้ดังใจของน้องชายก็มักจะทำให้เขาปวดหัวอยู่เสมอซึ่งไม่รู้ว่าครั้งนี้น้องชายจะก่อเรื่องอะไรอีกบ้าง

23.30 น.

"หายไปไหนของมัน" แฝดพี่พึมพำ เมื่อเห็นว่าน้องชายที่บอกว่าจะไปห้องน้ำหายไปพักใหญ่แล้ว และ สิ่งที่ทำให้เขาสังหรณ์ใจแปลก ๆ ก็คือ ตอนนี้เขาไม่เห็นมินตราอยู่ที่โต๊ะแล้ว

ติ๊ง!

ก่อนที่แฝดพี่จะได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นเขาก็ได้รับการติดต่อมาจากน้องชายตัวดีของตนเองซะก่อน

สอง: send my locations

สอง: เฮีย

สอง: ห้อง 232 โรงแรมตรงข้ามผับ

กึด

"มึงนี่มันจริง ๆ เลย" แฝดพี่พึมพำ ก่อนจะถอนหายใจยาวออกมาด้วยรู้ว่าสิ่งที่กังวลได้เกิดขึ้นจริง ๆ

@Granted Hotels

ร่างสูงของแฝดพี่มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของโรงแรมหรูเป็นที่เรียบร้อย ก่อนจะหยิบคีย์การ์ดที่น้องชายตัวดีฝากเอาไว้ที่ล็อบบี้มาเปิดเข้าไปในห้อง

ติ๊ด.....แกร๊ก!

ทันทีที่เข้าเปิดเข้ามาในห้อง ก็ได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันคละเคล้าไปกับเสียงหอบหายใจแรง แค่เพียงเท่านี้เขาก็รู้ได้ทันทีว่าน้องชายตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

"อ๊ะ! ๆ ๆ ๆ อื้อออ แฮ่ก ๆ ๆ ๆ"

ภาพของมินตราที่ถูกจับให้นั่งอยู่บนตัวของแฝดน้อง และ กำลังถูกจับให้กระแทกสะโพกขึ้นลงเป็นจังหวะทำให้แฝดพี่ยืนนิ่งอยู่กับที่ เสียงหอบหายใจ และ เสียงครางหวานที่ถูกปล่อยออกมาเป็นระยะทำเอาขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว ใบหน้าหวานใสที่เหยเกเพราะความทรมานทำเอาเขาเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก กลางกายก็เริ่มปวดหนึบไปหมด

ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

"อ้าวเฮียมาแล้วหรอ.....อะ แฮ่ก ๆ ๆ" แฝดน้องเมื่อเห็นว่าพี่ชายตนมาถึงแล้วก็ฉีกยิ้มกว้างออกมา

ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

"นี่มึงกำลังทำอะไร" แฝดพี่เอ่ยถามน้องชายด้วยใบหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะคิดว่าน้องชายไปมอมมินตรามา

"เฮีย กูรู้นะว่ามึงคิดว่ากูไปมอมน้องคนสวยเขามาใช่ไหม"

"กูป่าวนะครับ อะ อึก.....เสียว.....เขาตามกูมาด้วยความสมัครใจ" แฝดน้องเอ่ยเสียงกระเส่าในขณะที่จับสะโพกเล็กกระแทกขึ้นลงไม่หยุด

" (╰_╯) " แฝดพี่ทำหน้าราวกับจะไม่เชื่อ เพราะตอนที่เขาไปหามินตรา เธอก็พูดหนักแน่นว่าไม่อยากจะมาสุงสิงกับพวกเขาให้เสียเวลา แถมเธอยังดูเกลียดพวกเขาเอาเสียมาก ๆ ด้วยซ้ำ แล้วเธอจะยินยอมมาทำแบบนี้อีกได้ยังไง

"จริง ๆ นะ อะ อ่าห์ มึงก็รู็ว่ากูไม่มีรสนิยมบังคับฝืนใจใคร"

"ไม่เชื่อถามน้องมินดูก็ได้.....คนสวยคะ พี่บังคับหนูมาหรือเปล่า" แฝดน้องเอ่ยถามคนตัวเล็กบนตัวที่โยกคลอนไปมาด้วยตัวที่สั่นเทา

ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

"อ๊ะ ๆ ๆ ๆ อื้อออ แฮ่ก ๆ ๆ" คนตัวเล็กไม่ตอบ เธอเอาแต่ส่งเสียงครางหวานออกมาไม่หยุดด้วยความเสียวซ่าน

ตึก ตึก ตึก.....หมับ!

"ตอบฉันมา ว่าไอ้สองมันบังคับเธอมาเอาด้วยหรือเปล่า" แฝดพี่เดินมาที่เตียง ก่อนจะจับข้อมือคนตัวเล็กที่เมามายเต็มที่เอาไว้ เพื่อเค้นถาม แต่ทว่านอกจากจะไม่ได้คำตอบแล้วเขายังถูกจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวอีกต่างหาก

หมับ!

จุ้บ!

ริมฝีปากหนาถูกคนตัวเล็กจู่โจมบดจูบแบบเงอะ ๆ งะ ๆ ดวงตาคมเบิกโพลงขึ้นเล็กน้อยด้วยความตกใจ และ แปลกใจ

"....................."

จุ้บ ๆ ๆ ๆ

คนตัวเล็กเอาปากแตะที่ปากหนาไปมาอย่างคนที่ไม่รู้วิธีจูบ ซึ่งแฝดพี่ถึงจะตกใจ แต่ทว่ากลับไม่ยอมผลักเธอออก ปล่อยให้มินตราเอาแต่พยายามบดจูบเขาอยู่แบบนั้น

"หึ" แฝดน้องที่นอนมองแฝดพี่ และ คนตัวเล็กบนตัวเอาปากแตะกันพลันยกยิ้มมุมปากขึ้นมา ก่อนที่จะเลื่อนสายตาลงมาที่เป้ากางเกงของพี่ชายตัวเอง ซึ่งแค่นั้นเขาก็เดาได้แล้วว่าความอดทนของพี่ชายคงเหลือไม่มากนัก

จุ้บ ๆ ๆ ๆ

อาจเพราะริมฝีปากอมชมพูของมินตรานั้นนิ่มมากเกินไป จึงทำให้แฝดพี่เคลิบเคลิ้มจูบตอบเธอไปอย่างลืมตัว ลิ้นร้อนค่อย ๆ แทรกเข้าไปในโพรงปากเล็ก ก่อนจะเริ่มสอนวิธีจูบที่แท้จริงให้กับเจ้าเด็กอ่อนหัด

จุ้บ ๆ ๆ ๆ .....จ้วบ

"อึก.....อื้ออออ" คนตัวเล็กส่งเสียงครวญครางอื้ออึงออกมาในขณะที่ลำตัวก็ยังคงโยกคลอนไปตามแรงกระแทกของคนใต้ร่าง

จุ้บ ๆ ๆ ๆ .....จ้วบ ๆ ๆ

แฝดพี่เริ่มบดจูบคนตัวเล็กหนักหน่วงมากขึ้น กลิ่นแอลกอฮอล์ในปากของคนตัวเล็ก และ ของเขาเองคละคลุ้งไปทั่วทั้งช่องปาก เพราะงั้นเขาจึงไม่แปลกใจนักว่าทำไมเธอจึงเมามายไม่ได้สติขนาดนี้

'เป็นพวกคออ่อนแต่กลับกินจนเมาขนาดนี้'

'โง่จริง ๆ' แฝดพี่ก่นด่าคนตัวเล็กในใจ ก่อนจะรู้สึกไม่สบอารมณ์แปลก ๆ

02.30 น.

ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ตอนนี้ทั้งสามคนเปลี่ยนบริบทกันแล้ว คนตัวเล็กถูกจับให้นอนราบไปกับเตียงนุ่ม แฝดพี่ครอบครองและกดกระแทกเธอจากด้านบน ส่วนแฝดน้องก็ทำหน้าที่บดจูบคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน

ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

"แฮ่ก ๆ ๆ ๆ อื้ออออ" คนตัวเล็กหอบหายใจแรงเพราะความเหนื่อยอ่อน การที่เธอต้องรับศึกจากชายหนุ่มวัยคะนองถึงสองคนทำเอาแทบหมดแรง ตรงกันข้ามกับแฝดนรกทั้งสองที่ดูจะไม่หมดแรงง่าย ๆ แต่ทว่าก็มีเหตุที่ทำให้จำต้องหยุดกิจกรรมรักที่แสนเร่าร้อนลง เพราะถุงยางอนามัยดันหมดเสียแล้ว

ตุ้บ!

"แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" แฝดพี่ทิ้งตัวนอนลงข้าง ๆ คนตัวเล็ก ร่างกายกำยำตอนนี้เต็มไปด้วยเหงื่อโทรมกาย

"คนสวยหลับไปซะแล้ว (^_^) " แฝดน้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงเอ็นดู ก่อนจะใช้มือเกลี่ยเส้นผมสีดำขลับของคนตัวเล็กออกจากใบหน้าสวย ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ คนตัวเล็ก และดึงเธอเข้าไปกอดแนบอกแล้วหลับตามเธอไปอย่างที่ไม่เคยทำกับคู่นอนคนอื่น ปกติเวลาเสร็จกิจพวกเขาไม่เคยนอนค้างกับคู่วันไนท์เลยสักครั้ง ทุกครั้งจบแล้วก็คือแยก ไม่เคยต่อ ไม่เคยซ้ำ

"....................." แฝดพี่มองทั้งสองคนที่กำลังนอนกอดกันนิ่งด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ก่อนจะยกมือขึ้นก่ายหน้าผากของตนเอง

เช้าวันถัดมา

"อึก.....อือออ" คนตัวเล็กส่งเสียงครวญครางออกมาเบา ๆ ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดของแฝดน้องที่กำลังหลับสบาย เมื่อเห็นดังนั้นเธอก็นิ่งไปราวกับตั้งสติ

"...................."

"ตื่นแล้วหรอ"

"ดูไม่ตกใจเท่าไหร่เลยนี่ สงสัยมันจะไม่ได้บังคนเธอมาจริง ๆ" เสียงทุ้มของใครบางคนที่ยืนกอดอกพิงประตูอยู่ดังขึ้น

สวบ สาบ

คนตัวเล็กพยายามหยัดกายลุกขึ้นนั่ง เธอยังคงเงียบ และกวาดตามองรอบห้องที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าที่กระจายเต็มพื้น ก่อนจะหันมามองสำรวจร่างกายตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยจูบ และ รอยขบกัด และ ถึงแม้จะรู้สึกระบมไปทั้งตัว แต่กลับไม่เหนียวเหนอะหนะเลยสักนิดราวกับมีคนทำความสะอาดร่างกายให้แล้ว

"เธอเป็นคนแบบนี้นี่เอง"

"เป็นคนเรียนรู้เร็ว และ ปรับตัวได้ดีเหลือเกิน" แฝดพี่เอ่ยเสียงเรียบ โดยน้ำเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับกะละมังใส่น้ำในมือ

..................................

เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์

= กำลังใจ(◕‿< ❀ )